Praeter magnitudinem, caulem basi s u f f r u t i c o s u m folia b i p in na t i f id a et odorem
minorent, vix ab A. pontica. Linn, differt.
LXXIX.
C E N T A U R E A A U S T R I A C A . W IL L D .
Tab. XXXVI. Fig. 75.
C. foliis grosse - dentatis hirsutis, radicalibus lanceolatis in petiolum decurrentibus, caulinis
semiamplexicaulibus atiriculatis, squamis'anthodii inferioribus recurvato-plumosis, summis sub-
rotundis scariosis.
C. austriaca. Rchl. coll. pi. ban. exsicc. n. 40. — Willd. sp. pi. III. p. 2283. — Pers. syn, II. p. 482. — Bess. II. gall,
p. 206, — Schult. Oest. Flor. II. p. 547. — Spreng. jS. V. Ill, p. 401. — C. phrygia. Jacq. vind. 167. — Linn. "NYahlnb. fl.
carp. p. 281. 1! — C. nigra)/?. Wahlnb. fl. carp. p. 280.! Cyanus- austriacus. Baumg. fl. trans. III. p.- 72.
Habitat in quatuor primis regionibus ad margined sylvarum et in caeduis montis N e d je a ,
imo in V-am regionem montis S a rk o ascendit et tunc pumila vix sexpollicaris uniflora evadit.
Flor. Jul. Sept. Perennis.
Expl. icon. —• a. b. plan ta e quartae [regionis montis N e d j e a . — c. foliolum anthodii inflmum, — d. medium. e.
summum. — f. internum. — 6 . flos cuius radii.
Centauream austriacam hanc auctores diflerre dicunt a C. phrygia. Linn. —; cui folia inscri-
bunt s e r r u l a t a , m u c r o n a t a — potissimum foliis g r o s s e - d e n t a t i s , ast contrarium ob-
servare licuit, et non tantum G. austriacam. Willd. sed et plura alia sub speciebus propriis proclamais,
ad C. phrygiam. Linn, relegandam esse, hic proponere pergo, sic —
C, salicifolia. Willd. Pers. M. Bieb. Spreng. — C. uniflora. Lam. et Dec. Pers. Loisl. — C. flpsculosa. Lam. et Dec.
Pers. (Cyanus) Baumg. — C. austriaca. Pers. (Cyanus) Baumg. Bess. fl. Bess. enm. et yar. onmes C. phrygiae.. *— C. nigra
ß, Wahlnb. et C. phrygia. Linn» e jus dem, qui characteres C. austriacas. W . C. phrygiae. Linn. inscribit.
Omnes esse C. phrygiae. Linn. aberrationes solo alienatae et nullis characteribus constanti-
bus limitandae.
LXXX.
C E N T A U R E A S P I N U L O S A , r chl .
Tab. XXXVI. Fig. 76.
C. foliis bipinnatifidis summis simplicioribus laciniis lineari lanceolatis , scabris ciliatis, cau-
le erecto elato ramoso, foliolis anthodii ovato - lanceolatis appressis fusco-cilialis apice spinula pa-
tula terminatis, summis subrotundis muticis fimbriatis.
C. spinulosa» Rchl. Spreng. S. Y . III. p. 4o3.
Radix perennis ramosa. Caules plures bi - quadripedales saepe et altiores erecti ramosi t.ere-
tes sulcati foliosi, basi hirsutiusculi, superne glabri, juniores arachnoideo - incani. Folia radicalia
prima lanceolata, crenata aut lyrata, subsequa ,et caulina ima bipinnatifida et pinnatifida: rachi
pinnis brevioribus simplicioribus tecta; summa minus composita pinnato-quinquefida et trifida,
omnibus sessilibus imis reflexis quasi auriculatis: laciniis lineari - lanceolatis divaricatis subfalcatis,
pilis brevibus, scabris, margine ciliatis, subtus venosis setulis copiosioribus ■ vestitis. Flores caules
et ramos terminantes, solitarii vel approximate bini, pedunculo apice incrassato angulato insiden-
tes. Anthodium ovato - conicum vel ovatum foliolis ovato - acutis viridibus fere enerviis appressis,
junioribus tantum puberulis, fusco - ciliatis et apice spinula atra patula terminatis ; imis vix in spi-
nulam productis, acuminatis; summis linearibus nervosis apice subrotundo rnutico fimbriato sca-
rioso finitis. Flosculi violacei, radiales tubulosi tri-quadri- quinquefidi laciniis lanceolato-linearibus
acutis, disci quinquefidi : segmentis linearibus obtusis, sub fauce ventricosi. Receptaculum se-
tosum. Semen glaberrimum pallide-ilavum ovato - compressum, pappo fusco marginali caduco
inaequali setaceo p 1 u m o S o coronatum ! Hilus lateralis pilosus.
In Il-a regione ad margines agrorum et in agris ipsis non rara pone W e i s s k i r c h e n et
R o t h k i r c h e n obvia, atque in sylvis ad A n t a l f a l v a occurnt. Flor. Jun. Jul.
Expl. icon. — a. folium radicale. — b. caulia pars superior, — c, foliolura anthodii imum.- — d, medium. — e* sum-'
mum. — F. flosculus radii. — g. disci sterilis. — H. fertilis.