f o r m a . . . . Fo rte genus proprium e x eo conslù
tuenàum esset Gymnostomum cum Orthotricho co«.
nectens “ M r. H a m p e , dans sa nouvelle dis.
position méthodique d e s mousses do l’AlIemagiie,
p u b liée d an s le jo u rn a l botanique de Ratisbonn«
(F lo r a ), an n é e 1 S 3 7 , a ré u n i les deux première!
e spè ces d an s le g en re Hymenostylium. Les au
te u rs de la Museologia britannica p a rle n t à différente!
r e p ris e s de la g ra n d e re ssemblance qui existe entn
le G. viridissimum e t le Z , conoideus D ic k s . ; ei
B r id e l d it dans sa B ryo l. univ. I, p. 5 9 3 ; „Gyn.
nostomum non e st oh sedem in arboribus is ti genk
alienissimum, nec Dicranum e x 'h a h ilu folioruuuiiu
stru ctu ra . Clar. R . B r ow n in Transac t, o f Lk
soc. X I I , P . I , p . 5 7 5 , habitum e t calyptm
praecedentis f Z . conoideQ habere a ffirm a i, m
a lite r H o o k e r u s se n tit: hinc ad hocce genus, Iki
peristomium tenerrimum fugacissimum nondum rilt
observatum fu e r it, e x analogia e t tantorum vironr.
auctoritate, r e f erre sustinuimus.“
6 ZY&
pedúnculo conHnuatae structura e t s tr iis , e t quodammodo
calyptrae f o r m a Fo rte genus prop
rium e x eo consiituendum esset Gymnostomum cum
Orthotricho connectens, . . . “ H a m p e h a t auch w irk lich
in n e u e re r Z e it (M ä rz 1837) die beiden e r s
te n A rte n in die G a ttu n g Hymenostylium v e rw ie sen
(s. d esse n Dispositio musc. germ, in d e r botan
isch e n Z e itu n g 1837). A u f d ie g ro sse Ähnlich
k e it von Gymn. viridissimum mit Zygodon w e ise
n d ie V e rfa s se r d e r Mmíco/. brit. mehrmals h in ;
auch B r id e l bem e rk t in se in e r Bryo l. univ. I,
p . 593 s e h r ric h tig : „Gymnostomum non est ob sedem
in arboribus is ti g en ti alienissimum, nec D i cranum
e x habitu foliorumque structura. Ciar.
B r o w n in T rans, o f L in . soc. X I I , P . I , p . 5 7 5 ,
habitum e t calyptram praecedentis QZ. conoideij)
habere a ffirm a i, nec alite r H o o k e r u s s e n tit: hinc
ad hocce g en u s , licet peristomium tenerrimum f u gacissimum
nondum r ite observatum fu e r it, c x analogia
e t tantorum virorum au cto rita te , r e f erre s u -
stinuimus.“
a . Çapsula
a . brevi-pedicellata.
1. ZY G ODON L A P PO N IC U S B r ch . e t S c h p r . , monoicus; caespitosus; caule ramo so , radiculm^
tomentoso; fo liis pa tu lis , siccitate tortilibus, linea ri-la n ceo la tis, costa ad apicem evanida carinatis, p«-
richaetialibus vaginantibus, elongatis, longe acuminatis ; pedicello perichaetio incluso, raptim in capsulae
collum dilatato; capsula p y r ifo rm i-v e n tr ic o s a , S s t r ia ta , siccitate urceolata, S c o s ta ta , apercé
párvulo, brevius oblique rostellata.
Anoeclangium lapponicum H e d w . Spec, m u sc ., p. 4 0 ; S c h w â g r . Suppl. I, P . I, p. 36.
Gymnostomum lapponicum H e d w . S lirp . W e b e r e t M o h r B . T. p. 7 7 . N e e s e t I i r s c h . B ryo l. gern.
I, p. 180, T af. 11, F ig. 27. H o o k e r e t T a y l o r Muscol. bril. 2 e d ., p. 1 7 , tab. VI. Brio.
B ryo l. univ. I, S uppl. p . 760.
G. s tr ia tum B r id . Bryo l. univ. I, p . 90.
H a b it. In ru p ium fissuris Vogesi sn p e r io r is , ubi in monte Hoheneck non ra ro o c c u rrit (Mop
GEOT, S c h im p e r ) , in J u ra s so alpibusque He lve tia e, D e iphina tus, T y ro lis , C a rin th ia e , S ty ria e , Scaiidin«’
viae, S co tiae, ubi iisdem in locis summa montiuin cacumiiia ten e t.
M a tu r . S ep terab ri.
Tab. I. Caulis semimicialis vel uncialis e t longior, innovando ramosus, fragilis, ra d ic u lo su s, densi
foliosus. Folia (f. 2, 3) p atula, apice in cu rv a vel re c u rv a , siccitate c o n to rta , atque crisp a ta , inferion
lanc eolata, summa elonga to-laneeola ta, m argine plana, c a rin ata (2 x e t x '), costa sub apice evanida,
fe r io r a fu sc a vel n ig resc en tia, su p e rio ra pallide vel lu teo -v irid ìa, a reo la tio o cellulis hexagonis, versin
basin elongatis, conflata. Pericliaetium (f. 4) vaginans, hexapliyllum ; p e rie h a e tia lia ex te rn a foliis cno'
lin is similia, in te rn a (8 ) e re c ta , involuta (8 x), longe acuminata. Capsula p e ric h a e tio emersa, pyriforinis
collo elongato iuflato, gymnostoma (7 ), lu te o -fu sc a , s triis oeto ru b ro -fe rru g in e is p ie tà ; siccitate (f.
d iv e rs ifo rm is , v e r s u s orificium patiilum c o n s tric ta , sulcata . Calyptra co n ic a , later© f i s s a , subfusca.
Operculum e basi c o n v e x o -c o n ic a obliquo ro stellatum , parvulum. S porae (f. 13) o x ig u ao , laeves, glo-
bosae. Flos masculus (f. 4 , 9) p rimordio term in alis, tandem, ramulo p eric h a e tia li effo rm a to , in p ed i-
culo debili la te ra lis , saepius agg rcg atu s (f. 9 ), liex.ipliyllus ; folUs involucralibus ex te rn is (f. 10) ovato-
laiice o la tis, sem ico statis, apice re c iirv a tis , in te rn is o v a to -a c um in a tis , e c o s ta tis ; a n th e rid ia 3 — 5,
parvula, paraphysibus pa rc e stip a ta seu omnino d e s titu ía .
2 .’ ZYGODON MOUG EOTII B r c h . e t S g h p r ., dioicus; caespitosus; caule ramoso, fasciculatim folioso, ra d icante;
fo liis patenli-recurvis, siccita te v ix tortilibus, lineari-lanceolatis, acuminatis, margine recurvis, costa
subexcurrente ca rin a tis; perickaetialibus subvaginantibus, elongato - lanceolatis, costa ad apicem p ro ducta
in s tru c tis ; capsula p yr ifo rm i, s tr ia ta , siccitate urceolata, costata, in pedicello recto suhexserta,
operculo longe curvirostro.
Habit. A d ru p e s c a ta rrh a c ta e eiijusdam in Monte aureo A v e rn iae d ete ctu s ; s e riu s p ro p e Z e ll am
S e e (P in zg au ) aliisque locis alp e strium T y ro lis d a r . S a u t e r e t F u n k s tirp em ra rissim am, in so cieta te
p ra e c e d en tis leg e ru n t ; etiam in Vogesi monte Hoheneck s a t freq u en s sed s te rilis o c c u rrit.
Matur. Ae sta te .
Tab . 1. A Zygodonie lapponico, cu i p e r s im ilis , specie d is tin c tu s : caule magis ramoso, faseicula-
tiin folioso, nec toto ra d ic u lis obsesso ; fo liis (f. 2, 3) longioribus, an g u stio rib u s, m argine re v o lu tis (f.
7 x ), siccitate non co n to rtis sed in cu rva to-incumbentibus ; p c ric h a e tia iib u s (f. 7) multo longioribus, angustioribus,
minus co n c av is, costa fe re ad apicem u sq u e p ro d u c ta in s tr u c tis ; pedicello longiore, snb-
ex se rto ; operculo longius ro s te lla to ; fioribus d en iq u e d io ic is , quorum masculus in plaiitu la e p ro p rìa a
(f. 8) ramulis terminalis, gemmiformis (f. 9 ), involucra libus ex te rn is (f. 10) ovato-lanceolatis n ec re c u r vis,
an tb e rid iis (f. 11) paueis, 3 — 5, p arap h y s ib u s nullis.
ß . longe pedicellata.
S. ZYG ODON V IR ID IS S IM U S B r id . , dio icu s, p ulvinato-cae spüosus ; caule fa s tig ia tim ramoso, dense
fo lio so ; fo liis p a tu lis , subrecurvis, lan ceo la tis, carinatis; margine recurvis, evanido-costatis; capsulis
in seta recta longius ex serlis, obovatis, brevicoUibus, substriatis, operculo oblique longe rostellalo.
B r id . B ryo l. univ. I , p . 5 9 2 e t 8 0 3 .
Í viridissimum H o o k , e t T a y l o r musc. B r it. e d . 2 , p . 1 8 , t a b . VI. S c h w â g r S u p p l II
P . I, p. 8 5 , T . 177. ’
9 We issia Forsteri B r id ., Meth. p , 45, e t B r yo l. univ. I, p. 357.
? Grimmia Forsteri S m i t h , fl. B r it. p. 1 1 9 6 , E n g l. B o t. t. 2225.
Dicranum viridissimum S m it h , fl. B r it. p. 1224. T u r n . Muse. H ib . p. 71.
Bryum Forsteri D ic k s . , crypt. fa sc . 3, p. 4, T af. V II, F ig. 8.
Habit. In tn in e is arb o rum sy lv a tic a rum , p ra ep rim is q u ercuum e t c a s ta n e a rum , p e r totam fe re
E uropani mitiorem e t ca li.lio rem; ra riu s in muHs seu saxis. In S co tîa, Hibernia , e t Cambrohritannia •
ad ru p e s in „Ineh Keith« ( D on ) ; in „Den o f Ilee h ip « ( D r um m o n d ) ; p ro p e K ilcu llen b rid g e in H ib e rn ia
ad muros e t arb o re s ( B r ow n ) . In Italia in monte Mario p ro p e Romain (M a u r i ) , ln S a rd in ia (M ü l l
e r ) . In gallia o cc id en tali, p ro p e A n g ers (D r. G u é p in ) ; p ro p e Vire ( L en o rm a n d ) ; in Gallia seiiten
trionali prope F a / a f i c ( B r é b is s o n ) ; p ro jie Offweilcr in Alsatia, ubi ad quercu s v e tu sta s ra ris s im e fru e -
tificat (ScuiMFER); p rope ßipoiitem e t in Hassla su p e rio re ( B r u c h ) ; in h o rto aulico C a rls ru h e n s i
( LEX. B r a u n ) . Haut dubio e t in aliis Germaniae lo c is , sed adhuc ob ra rissim am fructificationem
p ra etervisus.
Malur. Vere.
l .ib . I, Caules in c«es|iites sen pnlviniilos o o n f.i-li, sem iu n c i.le . re i n n c i.le s , p n rc e f .itig ia lim