I : .n
i!
it i . , •
li ,ct; '■ fei
fe:/!'!
t é
' I l'ite
lite
ì f t
1 h
iik"
SA U V A G E S IA C E A E . 400
( l e l i i s c c n i c s . I’ül i. im s g r a n u la e l l ip s o id e a , t r is u lc a e t ( r ip o r o s a , e x in a l a e v i . C au pid ia 3 ( e x -
c e p t io n e r a r a I ) , lu iiin t p o s l i c u m , 2 a i i l r o i s u m l a l e r a l ia , in o v a r iu m p e r f e c t e i r i lo c iiia r e vel
s a e p e p l a c e n t is ia i c r n e la n lu m c o it j u n e t is b a s i 3 - a p i c e 1 -J o c u la r e c o n n a t a , ovtilis n u m e r o s is
p r a e s e r t im s e e im d i im p a r le s s i i l i i r a i i im in f e r i o r e s c o m ía l a s h i s e r i a l i s , a n a l r o p i s , h o r iz o iit a lib iis '
f t i iiic iilo b r e v i s s im o , in i e g u m e n t i s 2 . S tvlus s im p l e x le i iii i i ia l i s , p lq . f il i f o rm i s , b a s i p a s s im siib -
a r l l e i i l a t i i s , s a e p e p e r s i s t e n s , st igm a tu s im p l i c i t e rm i iia li o b lu s o v . p u n e i i f o rm i . F ructus
c a ly c e a p p r e s s o , c o r o n a e t s la m in ib u s p e r s i s t c u t ib u s f i i lu i s c a p s u la r i s , sic iK o i a r i i im p e if c e ie
v e l im p e r f e c i e 11 i lo c u l a r is , e x a p i c e s e p l i e id e n iv a l i is , v a lv i s s a e p iu s b a n d u s q u e ad b a s in s o lu tis
s iib e o r ia c c i s . S emi.na n u m e r o s a p a r v a , ¡ilq . o v o id e a i . s u b g lo l io s a ; t e s t a c r u s tá c e a v . lu o iii-
iir a n a c e a , s c r o b i c n ia lo - f o v e a la , r a r o in a lam e x p a n s a ; a lbijme.n c o iiio s i im e a r n o s iim . Ifeiunvo
a x i l i s r e c i u s , s e m i n e c c . d im i d i o b r e v io r ; radícula c o n i c a ; cotyledones b r e v e s s em i c y lin d r ic a e
a c c u m b e n t e s ; p lu m u l a o b s o le t a .
H e r b a e ( in n v a e t d s u f f r u t i c e s , r a r ì t i s f r ú t i c e s A R B O R E S q u e , s u c c o a q u e o , g ìa b e r r im a e .
C a u l i s r a m i q u e t e r e t e s . F o l i a s p i r a ® 5, Vs c. a f f i n i d i s p o s i l a , s im p l i c i a , s a e p i u s s e s s i l i a , in te g
e r r im a t . g l a u d u l o s o - s e r r a t a , p e n n i v e n ia . S t i p u l a e 2 p e i i o l a r e s , s a e p e p e r s i s t e n t e s , p lq .
l a n c e o l a t o - s u b u l a l a e , p e c l i n a l o - r e i p lu m o s o - c i l i a f a e . F l o r e s s o l i t a r i i r e i p e r b o s f r i / c e s f'a s c ic u li-
f o r m e s 2— h - n i in a .r iU is f o l i o r u m , s a e p i u s p e r b o s t r y c e s v a r i e c o n f i g u r a f o s i n f a s e i e u l i s sp ic is
r a c e m i s p a / i i c u l i s c e t e r m i n a l i b u s , m e d i o c r i s p lq . m a g n i t u d i n i s , r o s a c e i v . l i l a c i n i a lb iq u e v . r a r o
J l a r i . — C r e s c u n t m a j o r e e .v p a r t e in B r a s i l i a t r o p i c a t e r r i s q n e d e p r e s s i s a d j a c e n t i b u s , un a
p e r t o f a n i A m e r i c a m t r o p i c a m i n q u e A s i a e e t A J r i c a e t r o p i c i s s p a r s a , n o n n u l la e ( g e n e r a S e liu u t-
i ii a iis ia e e l IN e c k ia e c o n s t i t u e n l e s ) i n A r c h i p e l a g o o r i e n l a l t - i n d i c o .
ORSERVATIOXES.
I. Clioraclcrem ordinis onteccdcniem composuimus, excluso
genere Ltuemburgia Sl. Hil., quod, ut a cl. Planchos') dcnion-
strotiim est, melius opiid Ochnaceas niiliiai.
II. Do airiiiiiote Saumigcsiacearuvt, „ordinis parvi distiiiciissinii,
eed difricillime iu serie collocandi“ (Barii.isg) diversne exsiiicniiit
seiilciitinc. Cl. Gisoiss (iu DC.Prodr.), ci. Meissser cl niiperiore
tempore clinm ili. Bestiiaji ct Hookeb') Violaeeis sub liUilo iribus
cns fldscripseniuf, Á. de St. Hilaibe prò Frankeiiiaceis, Mautius
et Zuccarini pro ürosei-aceis, Planchón pro OcAnaccaj'unì generibus
cus saiulàriini“) ; alii denique ordinis proprii dignitatem iis allri-
buerunt, cujus afliuilntem cl. Bab tling’) el Gr.sedacii’) inlcr
Culliferas prope Frankeniaceas el Hypericincas delcrminabant,
quum contra cel. Endliciier inter Parieialcs prope Violáceas cl
Fankeniaceas (qimc huic auctori Parietales potius quam Gultif'erae
sunl) locuin oi iissignarol.
Quao qunm ita sese liabcaiit, haud siipcrflmitn duco, niTinitatem
hnrum piantarum hoc loco novo examini siibjicere.
Qnod primnm eam senteuliam attinei, qua Sauvagesiacciic
Violaeeis lamquam iribiis adscribunliir, moncam: corollae prao-
florationcm m Sauvagesiaceis coasimex coutorlnm, in Violaeeis
desccndenti-imbricalam esse; squamas el fila, Sauvagesiaceis inlor
coroiiam ct androeccum ii 0 ordinis
1) iu Hook. Lond. Journ. Boi. V. 584.
8J locis supra ail oriliaein ciuitis.
3) trliiuieriinseii nusgewälilter Pianzen d tropischen Anierika's, p. 3;
nomine collectivo „eoronao“ nobis salutata, in Violaeeis nunquam
nccurrere’) ; antbcrns Sauvag. exlrersas iatcralcsve haud oppcndi-
cuiatas Violaeeis geriiiinis alienas esso; denique carpidia quoque
discrimen offcrro, quum in Violaeeis iin posila sinl, ut carpidium
unum (impar) antrorsum, in Sauvagesiaceis coulra nscm versus
spectol. Compuinta porro Sauvagesiaeearwn placcnlatione sbigu-
lari, n cl. St. Hilaibe (Pl. remarq. 1, c.) optime dcscripln, de-
hisccniin capsulae septicida, tcsia semimim relìciilato-foveaia, et
indorescenlia boslrycis typo cxslriicta (quum in Violaeeis soUnmM!
racemi icgcm sequniur), dilTerenlias siiiricioiilos crediderim, ul
Sauvagesiaceis nftiniiatom arciiorem cum Violaeeis denegemiis.
Jam propius plantae uostrae od Hypericineas accedimi. In
ulroque ordine caiidem carpidiorum posiiioiiem habcnius (impar
posticum), pracfloralionem corollae coiitoriam ct inflorcscentioiu
bostryciiiani, adeo eam quoque pcculiarilalcm nlrique conimunem,
ut non solum in bosirycibiis arilidromis pctnìa direclionc coniraria
contorta sint, sed ctiam directionc homologa in bosirycibus liomo-
droniis, ila quidem, ut margino sinistro sesc obteganl, si boslrycis
spira dexirorsuin ciirril, margine conira dcxtero iu spira sinisirorsa
(cf. observationem infra post Sauvagesiae eharnctercm goriericiim).
Quod porro Sauvagesiuceae placcnlatione, capsulae dehisceiiiià et
leslao sculpliirà cum Eloàe aliisque IJypcricineis bene quadrelli,
jam a cl. Gbisebaciiio') observatimi est.
1) Squamac Alsodeiarum, quas cl. Mautius ciZuccarixi mi Sauvag«.
cornu;im aequl|>arùruiit (Nov. Gen. I. 38.), prorsus aliam ludolcin,
processuum nenipc couaoctivi, ilaque aliam eliam posiiionem liai’«“*'
Cf. supra ad Alsodeiam et Grisebacli 1. c.
401 SA U V A G E S IA C E A E . 402
Neque lamcn altera ox pane differentiae graves inter duos
has ordines desiderantur. Primum fulia exstipulntn, oppusila vcl
verticillata saepiusque punctata, noe non abscntiom albuminis in
seminibus Hypericincarum ndfcrn ') . Majoris etiam momenti
fliidroecei differcrilia mibi videlur. Licet enini polyandrin
einearum in dediiplicatione (diidoiiblcnicnt) primordioruin 5 vcl 8
originem habcat'), iin ul bac ratione a Sauoagesiaccis siinpliciler
5-nildri.s non plane abliorrcaiit, primordia tamen isla, si numero
quinario adsuut, p e t a l i s a n l c p o s i t a observaiiliir (Vismia,
Hypericum calycinum oi a l.), quum slamina Sauvagesiaccarum
cum pctalis olierncnt.’)
Ut aulem Oores utriusque ordinis accuratius inter se con-
feramns, nonnulla de structura conmi niorpbologica pracmitiimus.
Hyperkinearum flores typicc o verlicillis 5 cxstruclos csso,
accipi palesi, scil. uno calycino, uno curollino, diiobu.s sluniinaUbus
el lino carpidiali, qui omues perfecte evoluii suut, pracler sinini-
nalcm extcriorem, siit prorsus dcficientem (Hypericum, ghcyrum},
aul forma sqnamnriim liypogviinrum lantum obviuin (F /im ia el al.),
verlicillo intcriore contra per dcdiipiicniioiiem 9—polyandro. Verticilli
oniiies 5-mcri sunt el rcgiilnriler nllcnii (Vismia. Psorospermum,
Hypericum calycinum), aul inde a slaminibus 3-ineri (Hyp . pcr-
foralum, Craloiylon); rarius calycinus corollimisque 2 :-2-mpros
sese pracslant (Ascyrum), rarissime denique pistillum ad carpidium
unicum rcdiicUur (Endodesmia).
Ad llores Sauvagesincearum rite iiitelligcmios, primum de
naliira morpholugicn coronac, pelalis stamiuibusque inicrposiioc,
certiores esse debcremiis; qua quidcm ratione, cvulutioiio coronae
adhuc incognita, conjccUiras lanUim proferrc possumns. Aul cnim
corona isla e phyllis voris conslilula csl, aut disci efliguralioncm
refert. Acceplà priore hypolliesi, verisimile fit, duos pliyllonim
verticillos inler se cl cum pctalis stamiuibusque aliemos in corona
adesse, inicriorem simplicem o squamis libcris comiatisvc con-
floiiim'), exleriorem c filis staininodiiformibus constaniom, rarius
quidein simplicem (Sauvagesia linearifoliu, Icnella passim), scd
sacpius deduplicatione in fasciculos 2—po); meros cum pcialis alicr-
nos (Sauv. defissi folia, Sprengelii) vel in verlicilltim polymerum
coniinuum (Suuv. erecta) evoltiluni, in Lavradia aulem ct L e it-
gebia prorsus oppressimi. Hac igitur conjcclurà Ilos Sauvagesia-
cearum lypice verticillos 6 possideret; si coulra .sialiiorctur, coro-
nam nil nisi discl effiguralioncm refcrrc, verticilli isti ad d redu-
cercniur. In ulroque casu verticilli onmcs 5-mcri ol regulariter
altcnii essent, practcr inlimum carpidialem, o pliyllis 3 con-
flatiim.
Ncque igilur prima, ncque allcra hypolhesi Sauvagcsiaceae
cum Hypericineis quadrant. Siti autcm tertiam ndliuc proponeres,
qnod nempe corona Sauvagesiacearum ex uno tniiiimi verticillo
consiaret, per deduplicationcm in squamas fiiaque illa numerosa
0 Forsna tamen albumen Sauvagesiacearum siroco interiori icstae
Ugpencmearum quuruiid.vin, carnoso el albiiiniiii simili, aequiimraij-
Iluni CSI (cf. GiiisRUACii i.e.); id quod exainiue evolutionis, iiilhi Imgd
lasliliiendo, ab aliis dijudicelur.
*) Pavrr, Organoge'nie de la flcur L 1., Hopmkisteh, AHgem. Morphologie.
Quod ab aucloribus quibusd.vai ante i>etala posica describantur, in
D In liac dissertatlonc praecipue genera Aiiicricaoa ante oculos l.abenms,
ï'iae accuralius exaininaviiiius; Extraamericauae uolis quibusdam
wranae aberrant, scd secuudariis taniurainodo, de quibus, structura
aoericanarum mtellecla, facile raiioueiu libi dare possis
evoluto, revcra quidem veriicillos 5 haberes, ut in Hypericineis.
minime aulem alternos, quum verticillus ille hypolheiicus p c ta li s
s u p e r p o s i tu s evaderci (cf. diagrammala nostra in labulis ad-
nexis).
Si vero hypothesis altera supra prolata stabilirclur, scil. quod
corona Sauvagesiacearum disci cllignralionc prodirct, aliam potius
barimi plniilanim affinìmicm recognosccremus, quam revcra auclores
quidam, ul cl. Bartling'), GaisEnACll') et A. W. Bennett’) jam
índicirunL nempe cum Parnassio. Quum enim sqmuiiao cilialac,
quas in Parnassiae llurc oircndimiis, iicm disco adscribendae sint*),
utrinque norcm c verlicillis 4, praeter carpidia 5-mcris cl Bltcrnis!
cxsirucium linbcrenius. Aiuberns subcxlrorsns Parnassiae cum iis
Saucagesiacearum convenire, ilciii momoriò dignuni, quum in ordiiiibus
finilimis soiciiiniter iiilrorsne u
mariuii Parnassiae cilialariim cnm Sauvagcsiarum quarundnm
corona esteri,ire jam ci. Griserach et Bennett') ob.sorvàruni.
Muiieam praetcrea, Parnassiae carpidia, si numero leriinrio adsuni,
eadem disposiiione gau.lcre, ac In Sauvagesiacek, impari postico.")
Haec aulem liypolhesis, coroiiam Sauvagesiacearum e disco
elTormnlam esse, baud prorsus absoiia mibi videlur, licol squamae
et (ila, e quibus corona cnnslal, pctalis slamiiiodiisquc viilgaribus
l.am smiiliu sim. Non solum cnim jam inlra Sauvagesiaccas formas
mngis reducías, disci prncossiibus vulgoribus similiores ob-
servanuis (e. gr. in Lcitgebiu), scd saepius eliam in ordinibus
lìniiimis nccidii, ul discus in proco.ssus mimcrosos, pctalis siaini-
uodiisquc simillimos cxplicelur, ut infra in Bixaceis dcmonstrnbiriius
01 ul dc Passifloreis jamdudum cugniiuin est,
Aliameli, clinm acceplà bac Iheorià, Sauvagesiaccas cum
Parnussia iu uniuii cundcmquc ordinem conciliare, nostra sciiicmia
baud liquei. Obsiat cnim primum coronac posiiio, in Parnassitt
imcr Slamina el pistillum obviae’) , quum in Sauvagesiaceis inlor
pelala el andioeceiim locum tencnl; obsianl porro pelalo Parnassiae
in praclloroiione imbricata (ncc convolnla, ut in Sauvages.), semina
cjus cxalbuminosa, cl sligmaia dislinclo el c om m is s u r is cnrpi-
dioriim respoinlemia; denique ncque habitus diversus, ncc defocllls
stipularum in Pui-nassiae foliis ncgligcndus crii.
Vix ncccssariiim duco, ciiam dc aíTinitalc Sauvagesiacearum,
quom cum Droseraceis, Frankeniaceis vel Ochnaceis cx nucionim
supra cilatorum somcntia possidciil, fusius disputare. Licci cnim
una alleravc nula cum bis ordinibus eonvenianl, ox aiiieccdenlibus
lamen elucebii, morphosin ooriim universalcni satis diversam esse.
a palustris h., li
1) Ord. nat. I. c.
2) Erlànterungeu iropisclier Pr. I, c.
3) Noto Od the slructiirc and affinities o
Journ. of thè Liiine.in Society XI. 24,
4) J-AVKft, Orgauog. 183. L 1.10. Emireni, in Pavr«, descriplionem
ilhapsum, posiiioiiem lloris versus axem generaiorem attiucillcin, cl.
«'ini.KR in Flora 1880. p. 306. sqq. eineadavit. — De nalura mor-
pliologica squamanini Parnassiae auctores mliiiine consenlire non-
uullos pro staiiiinodiis, cl. Buchenau pro carpidiis deforin.atis eas
liabore, observarc Uaud negligami vix tamen, Baveri descriplione
pro vera acecpla, disco deuegari possunt.
5) loci.? citatis.
0) Spedes quaedam Indiae orlenlulis normalitcr pislillis Irimeris gaudent;
sed eiiani in Parnassia palustri exceplione occurrunt. Cf. IVvdleu
T) Talis saltcni coronae posltio originaria est, licei stati
explícalo
squamae laciniis siamina saepe exlrorsum amplectaniur; 6
cearum corona contra absque dubio Inde ab origine ex
residcl.