m m
cvonit). Positio quart» intr« bracteam unifloran* vix ofiseijata
est. Ubi adsunt bracteolae natura in efformando unico flore
baud ita frequenter adquiescit, eed saepius inflorescentiae^ par-
tiales orioiitur, quarum tria genera supra descripsimus.
In omnibus autem entaxeos tam immediatàe quam me-
diatae modîs' looätioSEloris triplex est, nobis ^ r o raüone pos.- I
tionis sepali .imparis: emprosthaplusia, plaghhaphsia et opist-
haplusia dicta.
fr. JBint • 7 ) «pnluiri^rtpai
: cadit antice in-lineam medianam
pendiculanter ad axcm iliriftrum duclam) ä n a cadfnt'-po
stice ad làevam et dextram.
Ca lyx plagiohaplus (* J <)^sepAlumJm-V j
par cadit, in ,unum latus a linea floris mediana (modo^dexfrüm "J
modo sinistrum), paria -cadunfc in- alterum latus (modo sinistrum
modo dextrum). Haec locàüd sölet typice iia^intercidere ù t pi f f i
sitio sepali imparis sit.sub angulo recto a bractea media; sed
fibre diversimodo l<^asi'iibratô,^plus minus variât..
.^Ca ly x opisthaplus ( . *. ^ A ^ ^ l g l lu m impar postice '
ad axem floriparum cadit in lineam floris medianam, paria anti
ce ad; dextram et sinistram consistunt.
ADNOTATIO I. Cl. Al. Braunius literis mihi nunliavit, se modos 1.
et 3. solere nominarc locationes médianes, 2. vero transversam (possint eae ita
quoquenuncupari; 1. calyx obversus, 2. calyx xtransversus, 3. calyx inversus).
Porro : calyccm binis bracteolis instructum trimerum emprosthaplum respondere
opisthodromico Schimp, et Braun., ternarium opislhaplum emproslhodromico eorum-
dem, contra pentamerum, dum sit emprosthaplus respondere emprosthodromico,
dnm opisthaplus opisthodromico.
!.> II. Pro specifica eu jusyisçpalinae natnra entaxis quaedam tamquam typus
dominatur, ita quidem ut in alüs diversités plane absit, in aliis vero praeter do-
minantem quemeunque alium typum in renias (exemplo sit Chanueédorea elegans Ç,
Z. XyiI..figAyM^Ubi flores singuli'intra', spadicis- foveas sedent, aut ubi
spathellnlis (§7}860 circnmdantnr, entaxeos régula® natura pertinàcitpr.sequi^^
detur; at ubi flores "solitarii et liberi adnascuntur rhachi, ornati bracteolis unila-
teralibus, nec amplectentibus, de via tiones frequenlius deprehendes.
^^^Komi^OMXABn ehtaxes observatae sunt, quae sequuntur. Cum höc |
elencho conferenda est tabula entaxium schematics prima, quam Tab. Z. XIX. com-
posuimus, additis. praeter observatos modos et aliis, qui possint praestitui. .Hos
qmdem ut a reapse observât« distinguas non colore imbuendoY çnravimus.
; V. Calyx emprosthaplus.
. 1. Absque bracteola Yisibilt T ^ |z ^ y L 1 XVL.'Tab.
Bracteolae prima juventa aderant staturudimentario : Chamaedorea Schie-
i««i»tfl TabV^Ä|5Yl.^ ab. Z.XYII. fig. VIH.
2. Spathellula binervi, nervis Uneam floris medianam angulo recto de-
eussantibus: Tab." Zf&YlU.'fig: III.^YiW-^ ’*
3. Spathellula binervi, nervis postice-convergentibus: TJi&ÊÊfon.
fig.* IV.1, , XI. 1. ISIjffj XYL, xxn. î.
Hic Jnodus in Lepidocaryinis bractea uniflora frequens est. Exemplo sunt
praeter laudatas: Calamus Flagellum, arborescens, schizospathus, Daemon&iïopsA
nutantiflorus.
4. Bracteolis duabus’distinctis: Tab. Z. XVIII. .fig! XIL '
Mol. 'lion pro |.,0 p™».„ h.bomiu piol .r.-„d.t»r br.cîool'.n
W ” ■» “ îâ",r 5 *ot ongm.to. pro dopl.ca coo.ider.od.m
sS1! *?£■ a m a s m s S ,oh,u"ot') « à« . » .u « . e ..
:jgw o n i™ ■ Î3“T d o Mo.* r j
^oljledonetrom in généré et praecipue pro Graminem typiea habet i onten-
tteete B Brownio (Bioerrem squamam io gemma Solim e duatra. cealoiue,.
probant gemmulae duae oppositae, quas continet.) , ''
II. Calyx plagiohaplus.
j K -^/tBracteola nûlïa: Tab. Z.XVB. fig. VIL i . - ''
7. Bracteola unica: Tàb.: XYL fig. XXII.
i1 Hoc modo bràcteola locator inter sepala
• ï )‘eSuenter occurrit, praesertim in Corypbit_.( ,
Rfr I 8. Bracteolis duabns; Tab. Z.XVL\fig. XIY. /XXŸII.' " l
III. Calyx opisthaplus.
a, impari e diametro oÿpo>
; iTP- , XH:V,TabV z iXYri. fig. VD. 2.
BBWtefi^Bwct^elis binis postice convergentibus: Tab.-Z.XVIII fig n.
... ™ H“ a° " ° d° S ■d.enbeodu. .« a .b jZ TT . fig y i rf ^ telcM„.
iae quasi rudimentariae adesse videntur, cum bractea connatae.
fig XX. 11 ” *aCle°1“ binî*’ Uneam A«**» medianam decnSsaütibùsi Tïb. Z!XVL
Ektaxis ciMCiKKi s i »©snucsis.. übi.-emisto'-e bracteola quadam' flôre^
derir.to nil te. e. |V. P .'n â è tf ff f i'S o ig r— f ■ .1}
' tMi^àiï^uaoxHS ^ quMî^grrindicàvimus ; florum autei^^TO^entuim entaxis us-*
dëm subjecta est deturbationibus, quibua bracteolarm poritiç^afficitur, unde fit,--^
iît‘in variis’ inflorescentiis .ciYcinngâs^î hélicoideis' entaxis* règularia deesse ,
deatur!t‘ Mtaùën ïn genere statuendum easdem entaxes
intra suas hracteas, qwbùs-^sjprtmarius utebalur. Frequentissima in cincùino
et bostrjrehe,. entaxis est qude'calypemJr^ ^ ^ ml(plapohaplusiam) offert:^Ifr.
numerosos cincinnos^eV-losti^ches» quos..TabEZ. XV., XYI.r XVH-; iqX.’bfferunt.
Quodsi vero flo* primariusTâHa^utitùriehtaxi, quam transrersa, insequentes^flores
quoqne>hac-al)aîÿmlodd obv!erso*flore, modo inrerso locantur: Cfr.*-<I^b.--Z.XV. H.
GorÿpKài$ùbi~&g.' l.^gidhaplbsian tainq^^éiitaxw-fiïquentwsimài'd«cnp'ta eit,
fig. 2. opisthaplusia et 3. emprosthaplusia, quales flos primarius capessit.
IHTBÀSPATHEIiliABI (c fn >U p r^ ^ ^ ^ W P P " '
modromice, ex lege bostrychis- ( S k| 2LXVIII. fig. XXVL)’,' modo^àntidrSiniro^a
ex lege cincinni conslructa) diversissimo modo variata incidit; attamen in quavis
specie vpro concinna spatharum dispositione, ramificatione et ;spathellarum am-- >*
plectentium l^ai^r-qmbu1i>^piQ^^^in^textrn'ctàeLSunt',- constanter, ut inde
quidem typus specificus posait derivari. Est his^Imisàf^OTentisskaa^ ^ ^ l a bi-
Ifl^aif^êfijü8/fl'os\ primarius saepe aboritur;;'» e'nta^^ ^ r o tàm floris primarii quam
secundarii summopere regituKËr^^^imim situ," simpliçitâtê aut( d^^icjwl^^t
nervatione. ÎLinnaea
esse opistbaplum, dum brccteolae
geminae postice convergent versus axem -dejcpio flos processerit, çontra-emprdat-
haplum, dum antice convergant versus bracteam, idem in genere q ^ ^ ^ d e Be-
|^m ^ ^ jm ^ ^ eU|multae tamen inveniuntur exceptiones. USitl^Mtea
continet rite evolutos, Jloris primarii typus est emprosthaplusia,-- itemque secondarily
si quidem protagmate utitur e duabus bracteolis distinctis; contraCsL'flori-.st^Çndano^^
protagma est monophyllum, ille affectât opisthaplusiam. Omnes, quos i n yLep^Æ^jj?
CaryinU^deprebendimus entaxeos modos in altero Tab. Z. XIX. schemate compo-
suimus, duplici consilio, ut inde facîli negotîo dispicias, quid in his natura faciat
et ferat, et ^î4?in alns-forsan’'olrdinibusiT;irivenmfpossitïj: -■ ; ■ -
Libratio s. DKTERBATio FLoms. Licet vero, ut diximtis^ 'lîepidocaryi^ii ;
;^^m|entmds> lege sat firma adstricta'iisit^i^^roffi^p^en :deturbationes inveniun-
tur, quibus ^^^S^^Mÿiquasiirregulari motu libra tus, locationem obliquam et
plane irregularem adipiscatur. Taies librationes in Daemonorope longipede obviae
’‘ï i i . - ^ ^ ^ I ^ g ; vXyiIr"iiiigriimmatei .Tab.* Z. XIX. schemate tertio illustravimu^
§. 122. Partium floralium phoronomia seu de PROCESSUS
ANTHOPLASTICI LEGE TOPIC A THEORIA. ExpOSÎtis in7§§.
historia ac ratione, qua singula elementa e t primitus ' exorian- /
tur*“et ad alabastrum excolantur, e t:in i§. i2 i . floris locatibni,
jam quaeritur, folia florem constituent!a qua legë adstricta hic
vel j ^ t e ^ flo ris dissolvantur atque qua norma haec ipsa
elementa ad totum aliquod cogantur componanturque ? Hic vero'
est 1°ÇUS valde impeditus ac p e rd iffic ilisq u um microscopica
anthogeneseos inquisitione singula elementa ex ordine quasi di-
et disturb entur. Verumtamen, quod indagare stude-
mus, licet e concreto exquiratur necesse sit, ipsum nihil-Test
concretum, sed vis quaedam plantae pïastica animo solo perci-
pienda. Potissimum .hic analogia viam monstrabit, postquam
jam §. 118. fuit apertum, floris primam formationem convenire.
H j £ <ïuae ramo foliifero deprehenditur. Adducti gibberorum
maequali magnitudine, quales apparent sépaîa, ex annulo cir-j v
cum floris* axem propullnlantia, dum illorum ipsa incunabula
bsufl perspîcimus, audeinus statuere, ^ a ^ e ts i p e r verticillos dis-
^ U8dem :aetatÎ8 simile produnt
p lo r a tu m est, .verticillos in ramulis foliiferis^cerhi tamquam
depressas spiraled, qùippe q u i f t o ^ s efformentur,, modo
<mnvlo extenso in spirales solvantur; nec minus constitutum est
B p B ë i l frondmm ,formationem ab inferiore in snperio-
rem locum ita procedere, u t folium superius natuque minus
y{g msi rarissime ultra inferiora e t natu majora suam evolutionem
capessere soleat, simulque constat frondes non aequabilito
utramque pbrtem dimidiam expheare (§. 67.). Neque alrad
fÊ Ê B M M& perigonii’ I B B B S
hU n0Üt «— h paaaim liceat
Bft ü iÉ M i S folium ait i l i M
qua via^ msus folia. effineens ah ,,nn »j „u- . .
; # r b , e «*> "no «d alterum proomaent » . .
•’r i K r 8 5' " 1 - -1 ■ i'n
' L T g P”"'" < F*jB!!ljmi.l Ü| ill |7 r iV t' S a nE 'Iri T 'u s jB a ra .
.......... .......................................... I ...................
T? :-.*™ " »
r 1 M M ™ . J r " f e nm‘'n " • m M Ë t Ê — 8
•» min . obUn., ta * “ «*“ »0 M
'ersae metamorphostates
i mfli/,“ w w w a p a
inter singula membra............................... _ t ,
dirergentÎQs relinere videtur,
fingitur, ut etiam in hac contlilione pariter - ■ H H
■ . 'â - v y , ............. .. . , , . . .
,us Tlae‘ ' ouamrr' ' i
n * ^ £ o ....... ....... r < . ^
(summum)
. . , f quo pli
it jsimplex typi conditio, ubi
X a l e t Jin staminibus;„nobisllv ïfl^fe' mraib'ra, /qubèOratio
HH I a W— i
pespiciâtpr: jYis?ânWofflSstica deinde a#ç
I^LOS monstrosus in amcîK*«. c - .
OEerpr oceaaua,.anlhopla3ticua, expl.caret„r Rf“,t voc«tu», «.jo,
soliieiti praee umaerunt, floris mouatros,, « X ‘ "
» - ' W qu.0 locum O ^ Ä
^ ÿ e g e ^ r a n îtu ^mjalium. metamorpho cas eradom a U>W’
...... ^ o ilM o ra h a C ^ L lt;“
'F ö io^ iimjwm o^homu verfnlK
praecedentia, cyclurum p e r progressivam ad capeasendam mor
phos,„ auccedenlem. Çuodsi H pondéra,urua a o p p o a il
metneo ornaiaa rar.ua .„veniea monatroaitad obnoxiaa. Faim.
rariasime ruit in
H B % ' B m i rf,,0n 11 » ' 'VI l.enationea fera
Hw. - ^ } ÇhamaeropU humilia, cujus diversis- M M äam m uuM BH ä m m nLmZ I
vl!T'.l>. *ôlôî1uS ;-d ,.t,n ^ r f.'1 l.S . v'.r „ d.-
P 9 ^ ? ^ ^ g e> e re .jp r o b ^ quippe quae illi
altera bracteola (/
ti docuit A
um« effo>matura^gâd em> d i rP
* augmentumfs^^r^e^feg
, ,n P^gfobaplusia _ modusque totius transgressus a bracteola /3 ^sepalam pn-
^ ^ m m Ê s ^ m S S m a s a x ^ ^ » L m ■ « • ! » = } + * . , i , n ....
eiuij .ii aj lu. H
tp^isfcTprä,, " , , „ ,i : ua .-!»rr";V5if^i*fa^-7.
Äeonyap.1 _ " ! / } < I I ‘ H m B . nt. ' n l ■ .«iL'-iGuk ........ . mm
fl^ PrtCe*Slt’ ■ ËxistentT B B
^ ^ ^ P jjS pB% ? aPC%nim,ojfirfgere3, nulla foret prosenthesis) impar tirtiümßirSjjfäm^
?ïa.tu^ d u ?n ....U b iästib flore..desideranturbrac.te§^p;ple-.
rumque eas in prima floris actu. adfuisse ac de l ^ ^ i p r h ^ i délitoiwe
existimandum estJ ‘Florfei cernuntur
eorumque bracteolae haud raro rudimentorum instar conspici ïpéant.%^t7,'
■-^ ^ ^ ^ ^ vilonge^est-frequëntius-ï e protaamäte primi floris et alter excitatur,
e°taxe?, pJurimum ad’ instjtuta s ^ o n l ^ a i ^ s 'B e - ^ ^ ^
^ ^ ^ ^ ^ ^ |ym f^ ^ ^m t|p ^ ^ ^^i^verticillus’, .Me.eimdëm\et.-dir^ |on5 a g ^
divergentiam (|) retinet; attamen, uli^^lge dudi^^cdm^^BI^^Êinn.^.PlnL^ra^
§. 9?,) alternationis inter calycem et corollam colligitur, cum prosenthesi i; idem-
I q«e valet de utroque andro.ccei verticillo trimero atque de gynaecei verticillo
■ B i^ jln^flipibu^ polyandris' androeceum genitum est aut ex verticillis
bus dirergentiis (videntur frequentissimae | , | , TV, |? ), eyclis modo completis
modo mutilatis. Num vero in staminibus pariter verticilli dimeri aut trimeri in
taxi spiralis continuae (Latania Commersoniii) obveniant, id non inagis exploratum
est, quam qua ratione utantur taxes simpliciter spiralés staminum complicitaeX^T,'
Tria carpophylla in ipso typo sèpalis'-'sflnt-'ox-advêrïd'^ orgo'^mfiirSiii^t“i^
c e ^ nti’trimeri^,verticilli • s taminum^ perfec tor um manco rum ve, posita sunt ,In idiy^;.
gentia ^aut^.cum prosenthesi | a cycluro procedentis verticilli ad suum ipsorum
cyclarchum. Ceterum accidit in spadicibus obesis Chamaeropis humiUs ejt ttstneis
(tab. 125. fig! -fl;; '■ Tab.’ f ig ^ ^ ^ l^ yX ^ ^ 'u t^ ve'rricilluï' ca^pKyltbrum
duplicetur; perrara est haec hexaplocarpia in Altalea et Örbiguia. His ita con- j
sthutiaWaïnm -e^it, quod Rob. BCP i Vf i n i » » n i p ^ s i mu a . q u ^
pro communi Monocotyledoneis typo jMarwit ,tafiest;nimi™n nume|w
phyllorumf^uPpar^stTn^ero et membrorum perigonii ’et siraul st'aminum.“ —
In quibusdämxAWaleü carpöphyllórum ^numefas<*a3t>9uo frêducitur S^pepb^Avehit,'
cquidem regulärem corpopbyllorum positionem non potui detegere.
Haeo sunt summq^«rsvissjmaque...momejita, . quibus Jgnjffljism^dg gfl-
marum processu antboplastico el-vjoiui *Yt! valui' confirmare. ' Ad ilftstrandsm
cam adens ‘quaesu'mus 'Tabl^Z^Xvir. ^ I v i n ^ ! XIX(,rt in 'quibus fiiagrammata nume-
ris illi theorise .• congruis),ox parte« distinximus. Simulïiterum ■moneraus.,*ymödos);
imbricationis sepalorum et petqlorum
subsidia ad exp'lorsndum’ proeessum anthoplasticum ibLtantum posse advocari, ubi
èiftópia sit' ^constitA'taï ' ^liorum' ërit^baec comprobare^äut ’reprobaVe. **■.$
lto «»• B utem monatrositates
I1® I 1 1 1 : mopphoai
L ' S " ' ' ‘.S V C I t B,’. ! x elementorum
floraUum dev,a local,one. Monstrosa element; cujusdam floral.
a affect,o aulem ita conoparata eat, ut gradum n.rln, ,cr,.l.o.coa.
m H w a a M m M B B M M f t B i i r . / a y m « .« M ^ S K S m s a b & j
nato consistunt monatrositates plerumque legem locaUonls solent
r 'r l i iM W W ^ 'l i l 'l l n f i ^ , , n W prop*
suimus, saepissime mixta et imultanea obve.l.nnt .Jqua dc
" " “J ** 1 ^ 1 ^uin i ,o „ b r i S i c * ^
'■ ‘ 1 I'piuiOu-i. 1.1 'Jim cind(n>a^liiml%v^Hiri«Altc1 iim fflon.
■ (5®"™!'?*"™ lum*api rti innatum unit a*« i S r ^ S r S ^ S i ^ i S ^ l I
I strositaSs: utrum flos inferior in axe sun per diaphysin (En-
I . 'gain.am. de Antholysi p. .3) contiouato alterum effinxerit, an
I superiori uvenis'V^a.ii-abrcptlii, rL'-.n^infuiSfiS verticem delatus
. fM . accreverify?- lat^rj;
propinqui concrescunt et quasi
in unum 'cbnfluuht.1! Hic! modus; quern \k ‘Pruno saepius obser-
^Chanffiprope ihumili pariter B obtulit,I ubi sepala'
petala 6 f'stamina’ 12 e t? pistiHa-S- aySrant.' ^
3) Laciniatio s. schismus: Foliacea expansio typice in- '
tegerrima in ^ra1:es^sMciniasrlo£^sv.b, secatur. Haec anamorphosis
cum in bracteolis, turn in sepalis- aut pfetalis!'(,fi^ ^ ^ ^X X f7 ;
fig. XXVII.) est inventa, n e e minus in staminibus, ubi disjunctio
loculoram antherae inde passim *'efficitur. ^(Orlngrnm,pMelA nor-
mali schismo afficiuntur, Geonomae connectivum antherarum.)
. 4) Coelosis 3. partium foliacearum abnormis concavitas,
baud raro occurrit "cum>iin'«:petabs^(d)id^.fn.{-^IVr,^^XK.^2;)^J ^
turn i in c filamentis (ibid. fig. XXVI.), ita u t adccarpophjrllorum
speciem quodammodo accedant, marginibus introrsum flexis et
subinde^sibi^imbricatiSiUln filamentisgitAr'aHenatis'antherae modo
defic iu n tm o d o ddiversouevolutionis! gradu’existunt^P) ,$
5) S a rcosis, quae .est immodica; partiumi-carnesicentia,
petala (ibid. fig. VI.) aaut : stamina ,‘J(ibiH..£fig;!' j -rarius
sepala ^afficify >ve'l^per-omnem Lorgwii plagam -exterisa,-:vebihufc
illuof callos gibberesve 'Ipromens.* 1 Eer/hanc anamorphosin quo-
qae ^ ^ ptigntheraea^loculi1- slater ■ di^ungantur? et pistilli cavitas, I
omnino expl^ta ovulo >locum, deneget. ’<■ ,K
fdnmi elementa dfloris (ultra normam coa4-
lescunt, e s syrmpetedia,; systemonia .antisjrhearpia et pe r v a ^
ribs gradus'i'ob.tinet, .51