in fbliuml.exoolitur, qjio-inqnocotyledonaarumy aimplioi» ^
■ B B « feri, verrucidae molli. i n s t i rT - r o w n ^ I r - T explic«tur
r , F,l . in u tï l i l 'm.gM..m .n « » ^ n 1form.m fbfa » «»“| g | blll4trliob*ll l™int«i':ilWja9SirfJ
runup.« nonn.hil oono«v.»v.cl.t a jjB fo .n ,. | M K
auooreacentibos ?munjtur i 0 $ $ p i K 8 • I ■ H b Hm h Hm B
non adipiscitur, -a,d nti parvR.cristnl» ju t H H H |
mat. mox auper rhachoba soporficicm.delijpieacentem (Tiab^.'JX.
,lff jl ï / ^ j ■ h <L 4« ( hatnaedai ra* I
/los ebractcatus videatw/' .E x « H a « ^ b ^ r p c ^ n e ',n pm . upup
dos an piuriumi(ComplèjÉti8 prodeat .sh i^n o lb u s j-;est. momenli.
„ „ Bractbolari a uni o . Paullonp al l ii c lin m , ailt^Cujlmn
fere ladio et 1 la cti lae omin «t- 81 B” 'T o B
effingunlur nunc prim inatar lonni Ircpi Imr. paullatim folii
texturam assequcnils, nuncHtuncn f in i spi ru it n ^ y p f o ,
Hum expUoantuiv Eii-solemnif adesse bffictaqlaa
(oS 3), quae aibiloppoulac n l dexlranmil uni trim itcnt bin
ctiac sed aaepiua unani qu.m pin r r i n j® ^ p p ^ I t! « ,* « » b r
' oriri, jam aupra §. 86, in boa im i .iJIJjH'al lrt t v titi,iiiin
forsan gibberis speciem prae ae iert (Tab. Z. XVII. (fig. iXLyi1.
-1 *.) analogon partis ülius tumescentis in sjnfloyeSpentia Igrami-
Hum (Röper, zur Flora Mecklenburgs, II. > p. . quam
exoemium Rick. {pertinet.vtUbi, flores solitarU-. intfa«rhachin immers!;
êfformantur, höc bractëolarum par tanquam labiahiant, ut
flos inde e x è a t f t l l t b ^ Z ^ aucto
spadice totae? afiolentur per ejusï superficiem quodammodo disten-
tae,; pariter atque bracteai,(ibi.dern^)<iiaoysquarnae; ramiparae in
multis spadicibus infra ramos sü o s. lëiftgfttvanescunt. .;.JQJbi bra-
clea cincinnum parit (Tab. Z. IX. fig. III. 1. 2. 3 ., Aren g a e
Wig th ii) , bractëolarum (/?'/?") incrementum manifestius cer-
nitur circa florem ultimum, illis, quae anteriores flores gignunt
(a, /3) aut plane abolitis aut imminutis. In his bracteolae /3"
flprem focm. tanquam eonchae /valvulaeyci ^ u^cludunt%iid- quod
minus excultum in plerisque Cocoinarum floribus foemineis vides,
bracteolis in annulum s. cupulam excultis (Tab. Z. XVI.).
§. 118 . Floris ipsius primum stadium. ’ Bracteolae, quas
modo descripsimuà, utpbtè cladaparchiae (§.V8zht^sGXII)èillius
peculiaris ramuli, qui flos 4 i c itu 1 p |t\q f ^ ^ ^ » ^ ^ ^ ^ i^ ^ o d i ^ - r
rus est, indicant, et ubi ibracteolas conspicies floris quoque ru-
dimentum jam eminet, licet • minimum. : Huj us au tem evolutio
ita se habet. Axis ille verrucaeformis, de quo bracteolae dis-
cesserunt, sepala promit et npaullp:- post p e tala ,. quae primo
vèlutii parvi tumores ^exirillius 5 superficie ; propullulant ,s;ensim,
sensimque e> vertice introrsum soluta. E specie gibberis mu-
tantur in parvula folia instar fornicis concava et .^i^in'iramben-
;Ji|i« cujus i yértex ab initio -nudus pro minet, mox succrescentibus
et . amplifieatis foliis tegitur, dum ipse. evadit gracilior et dein
versus floris basin'idespenditifti^EfficJLisa^^flp^nigpnialibuSïintra
illorum concavitatem androecei et gynaecei. membra>.parit modo
dë; axé^Sölvuntim;3!i?/b^i^z^a^^o|^m(zo evadit qodem modo,
fao dlius, ramuli fóliiferi, ïsuccessiva secessions fó lio ram ,e x axei
quasi per lobos diviso. In s primat • juventute reg u la rs « contextus
nondum adest, omnia gelatinosa sunt et cplorisifere expertia,
mox autem in margine , ; quo novellum folium de axe, seebssit,
cellularum tenuium subdiaphanarum. series^ çonspipitur, quae
aüctae numero, magnitudine, parietum crassitie in parenchyma
extenduntur, quod fasciculi prosenchymatosi -,et paullor post te-,
nera vasa !8pirafia sequuntur, sursum porrigendi. Hujus evoin
Chamaedorea çSchiedeanaÆ (Tab; Z. IX.
et in eadem planta., idem^ inquirens ; meo -.rql
s lutionis processum
fig. H.;); o ^ esy ay i,: * ■ cApansionem adeptà sunt ,; ü f c ^ a s verticem omnino 1
natu Unger us mom omnia J lulu^ii.vomt
hg 11 jeHlH?!!« ><A< “ » ,f,r ^
«ilimtnloni t v ^ t g j
Sjîbrii il innub.i ^l^(Jtml^è'rr^ä!<^“^ '® :‘■>Pn, ah_c 'Im
giÊbere' tomëtV’bb i#pl«' '’rtimi ‘t'eohaerïh'te q"«ur'iiin»in.#nul«
expandendos.
abquantulum d . - p a r , n ^ ^ X - T i , II * i g ^ g m , d frlhaud
absonum1' videatur ,ü ma»mum -|ibH^m- primum, mimm\im^ulti-t
mum a e t a t i ^ ^ ^ S ^ ^ k ^ f^ io ru ip 'primordiaJ&sint>peri
<^ani4ibi'-pY^pinqùaV^^^iiÂ^^^^|1pngitd'diriem^ê^
b ^ ^ 3 ^ n t e s ^ d 1 i |^ ® * ^ ^ r a ^ ^ ^ i r a r i t r n t f o r ï ^ b t ' tefiues
petals paritfe rg jg jfl
« è s IÂp a r v # é ^ ^ â axe S & S : '
f iM i ^ ^ m i y h i d o n f a n ; gùm^nuHa ^ ^ g n i ^ a n t i u s
p & ^ f ’^mîam^ cum ^ p u g n o ^ § ^ ^ ^ ^ g eH; g e s b ^ ^ m r ^ n -
simque .porrecti ,~ 3 ^ i ^ u m ^ ^ m ^ ^ ^ e r ^ n t u r primi. Rrout_ca-|
fÿk.-étl'corbllà -s. 'd.- monbphyili aut triphylli“ extituri "sunt," cujus-
^ t;^ ë rtic illi' 'per%ôhîdlis rri^mbïà Sut imô ^ ^ g ^ n e ânnhliformi
,^ & ê x h manent aut .. U # .perigonium effèf
cturum t est aestivationem valvatam, ib ie ju s f o lio l a c u m u tr o -
intervallo a centro sS stan t^ b ris y. a t ub i
yatio est imbricata, ibi sepala et petala, cund.ora sua superant
‘^fêiui ;marginem illi^ eM m p o ^ h tu r. Haec^ûnbricatio %rnih{ ^ v ^ '
c/ue quaqae secundaria conditio vidètur esse. Cèllularum ëffor^
tnatio in a p i ^ priôr.,est et^neLnifëraor. ( îb m r ^ 2 ^ ^ ^)Stea au-
plicatis^Slratis dorsùm in c r^ S am ^ ljm g ^ f ^ ^ ^ ^
Androbceum ORDiTUR in C ham a ed orea, genere hexan-
dro^-paritër per axem ^oris' lôbatumj attamen geminorum ver-
idbill^rbm. trimerorum ' succëssio , quae^in. eflbrmandô ' calÿce^et
corolla manifeste proditur, inter duos androecei vertféillds^dij
stincte vix incidit, ita ut statim sent^m f staminum rudinigntat ;
tamquam teneros gibbos in cutis vertice conspicias, dimensione
verlicilli superioris • vix minore ((Tab.; Z. IX. fig. II. 49. 5 o. 51.).
Hae autem gibbositates postea antherae fiunt, et quibus cum axe
cohaerent partibus, eae in filamenta extenduntur. Suhfprojyectio-,
rem'partium, de axe separationem antherae formam ;cy|ih|^''conpr-
pressiusculi induunt (ibid. ^18.). Compages ab initio aequabilis est
ac^gëlatinosa/'dum vero una cum filamenti tensione connecticu-
lum ab ; antherae- loculis disjungi incipit .et- anthera formam
bilobam, adipiscitur (ibid. <,02.).;?j-connectivi , cellulae seriatae et
sat crassis parietibus extructae deprehenduntur (ita e. g. in;^?Â<^,
p id cflà b ëilifo ^m i âunt, obyiàe) .5.Filamenta utp:jp :omnibu8.floribùsj
et hic primo perbrevia apparent ,: aç£ iti^alebaetri et anthésena,
stadiis, ad, jùstam-.longitudinem extenduntur. Ulterioreé starbinum
mutationes sjam ad alabasjtri stadiumv.pertincnt, cui pollinis effort
matjSft,4^Stur. Axis, ex quo staminibuS ortum praebuit, gra-.
cjlipö floriä^centröl /perstat; , yerticem ; primo planum exhi- k^pfip 'cicatricem I tncpjirem'. leviter insculptam vides
fif ! 5# ^ # ^ P ° 8tea autem terminatüiv, parvuüs tribus dentibus
aut:cruri^s ^ b ^ÿ g 0^ )y i^ h eïfacil^pr0, stigmatum rudimentis:
suinas, rectius pro analogo apicis tricruris illius, qui in florum
fertilium ovula tumescit tSfo|da||^e*w^^
dram transit, axis vertex- cumjinteriore facie petalorum involuto-
rum 'leviter conglutinatur, Jd quqd-cX^fahl'ejd eniu8 „(Grund-
züge„,edit.:!n.j p.;i M6) primus notavit .(Tab?!^Z^XDJ^f^II. S .) .
Talis axis o vulorum apparat« (csjqns planimqoo tamqnam pi-
stillum abortivum describitur. , Florum herm*phroditorum «ta-,
rana eodem,fe^,hio de stirpe diolini deaoripeimne, modo
efiorman, est yerisimile.
m o p tria n i piVmi, hl gdTl mm..,..
f P ß b 0 3 , le , a I " I'" r n f 'ÎÂ S fïT n tr rf„ hÎdm
, ill” nf. n 'h in t (Tab. Z. IX f II I I o d .r.
■ H g f "‘I luincifr aliiStre^pS-b:
rant<-iafqWe^!iTc^am^ihdólc'in'^ma'£H9
m H .......... .. W j ^ r n H < pH\lla .Tp*,n I«nl.^#, l>i!?f
,l,,ruj ^ ra ' v* ^ 1« n '"^ (? 8 ,r W l W T u i l S i l *
'If,d' uil‘ 'in h
I:»li'ninciii*f..i Hlnniï g ^ ^ ^ ^ ^ M W l ! i M B t ^ V .......
T* ti al ■ ■ h ihTO ^ .n rgW n% ff(,r* ,|/t-ir,M Jc.r^& ,rlfi,l1,, | f e 7 ^
pV|lhvllnI*SH k o tn u .d ïï,, u11^ ig ^ T u ? S ^ d ^ m f i i 'f t f ^
nibii «rnn pn mïp_
1 dl rrtiï ï^rfit dflpum
" " t,‘ l'lu iiiingiSiin ^ y ic p r
Tab. Z. IX. 6g. IV. 2 — 6). In summo autem margine oellula- J
111111 niil in g a rum congeries stigma cHormat (ibid. fig. 6. 7. i o).
^ ‘nî^fnînntM^nNi
Ita rjim lom lif’ r a ï i i i i . l f l ^ f f i ï i n - iV i n f i i r ^ p T j s n ^ p f ^ S ^ ^ Ï
^ « t ^ umrfiiur Æjïï|iiiW/1 * ^ iS ^ ^ ^ l i » « l ? S h ^ ï h ^ 8 a P ^
11 i a 1' CjTjfXMr: . I r fi
ililTerentia, prout singuli TerticiUi membra bnsi conjuni la maneant aut dirimanlur ;
.and?u^.i t ‘yLliy M ^ j j ^ j '5 M i i «éd.l " ” >u ..iS^ ifflSiniaS I. llnrt
Tei t;cillfeimy.eparantnr)^e^abi- spiratimy denique gynaecei primordia aliqnanlulum
diverSa'! erunt pro singulorum o vulorum iet carpoph yllorum abortu et pro horum
ipse axis diverso modo conferre potest.
|?^^5'F(GüRAEï 'ANTH0.GENESIN koUMBRANTES.' COMPÖNüOTÏJR^g;-j
^ ^ “maeßorea/ScMri^^ 39__
‘y ‘’''^ g ^Q ÿ ia ^ E y o k Bi. — 49. Primum exordiaim a latere. —
50. Anlheraesexde axe jam'- evidentius discedentes, desuper vistie. — 51. Stadium
adultius, antherls jam discretis et nén jam mi^is
exculturn, filamento brevi, anthera quadf f i M j
35. etft4h.iohn1ogrtaphiea,^djngrammata spadicum $ et
de spadicibus excultis^'sed etiam de noye11 jj», ropétito yice „delineata.,pr°^a?-ï | § 3
marumr^mip.ararumÇqua^m^prigo.jeadim .esi. atque br^ea^um). ^ ^ l e g e jam
maturrime efformari. . ,
iA‘ hi ^«nga‘^igA/«r®ab.MzVlX.ïfig.Ö;11. 1 ; ^ 3^%”^rigô1bràcteaei et bracieola-.
rum florum ƒ et Ç bic adscriptis siglis explicatur.5\vi'aJ,f
fil«'1' Chamaedorea degcins'** TÙiï7.;A 'iEypliïtio carpophyllorum
ot ovulorum in flore non fôecundim r 1
''t ' Cârpophylla .0 flore K ram 1 par. iubjecta, apice
emàrginata , stigiuatum éxp.ertia. ' '
ubi regio, ^iiae stigmates.a-fit, depressa
jEyolutio^floris ma8c u li..F ig .|tó |^
rae e spadice tres pollices 1sum diznidio longe Flóres^uti'
■ 0 m lirergentiamieV/>?disp'o,s1ti>e’l:enui rhacheos arep^emèrgimt
Singuli flor3 ^ 9 9 jdiiktA^Ôl'Ppaila jam ex aniy
«n^rimitus^öb
ileiai flos a latere. H B S Idein flos direcüone,
notât, yerticaliter dissectué est.,4j
^ig^fóUJpaaHlo adultior, cujus sepala axeiai’ altins obtegunt. «î£|ffËjn U
dem fieiriiisècHo ,yerticabs. W m ;î Apex ramuli 2per lentem simplicein auctus.
Fig. 22—25. Iï spadice s(îxpollicari._ 22.. Fios sub lente-risus, diametro
in. sepala exhib reta, petala vero iconnivenlia et clausia. — 23.; Per
eundeir1 florem ducta sectio 1 bó'riisontalis demonstrat sepala, petala, staminum exordia
siSX discreta ab axi, cujus vertex sulco tricrur1 -léviterinscnlbtnspjgygfè i^ém
flos veicticaliter‘dissectns. —■ 25. Pars centralis ex alio flore ejnsdem aetatis.
^'26;eFlps^exj,alib spadice is suis jam emers
Visus. -
M â m
'floVis’y'aide aucti sectio viârticàlis. Petala c
cum ax Br conglutirlataTufffî'ral^. II. 8. Âïtberae'j.
cultae.im E^ ° . floris secti'béhörizontalifó’I'
§. 119. Stadium alabastri. Cfr. . T a b . ^ ^ g . ,
Lente ac paullatiiri/’flçw, s up er a t sp a dicis f superficiem, irt qua quidem
evolutione brac team et bracteqlas ^magnitudine fere semper
yincit; u s i ^ l p a m , ,omnia,folia{perigonii offert habitu eo, quem,
paene^.integrum conservatura sunt, at ilia minoratatque,aestivation
? aut valvata aut v& T tf£im b rpcrtaß ^ /Darius =
eyenjt,^eyjl;e^con^or(a^spissevsibi;imppsita..,Cfei cap..^^
Uteijque T pej-igpniis, yerticillus jjutitiir^ fa^stiyatio,n^;<,aut .eadem aut
divergé.; w valvata .in masculis ,jtm. foemineisA imbriçatwaA vel> rôfc
'bricatp^;convolutiva^dominatiur. ^^Eo^stadip gillis,«s foliis r.oinmpm
anatomicorum elementorum adest, indole?,,-,nep tamen ea.prprsps
exculta ' et ,po.nfiçmam:, , uti étiàm.jmollie^jtet .suçp^çra^.on^ ia
sunt. * Perigoiiii (g 4 ^ M ^ i t a ÿaturei3est pigmento, praesertim
quum floris ge.mr^e „ .d h n jlg s p a th is usui4„inclns>e. sont. ,.In
h ^ s te d i f t ) stamina haud
partepsupetiore, ,ada antheçam tumescente ,,,am filamentum ma
nifestius excolitur, ut stumm« intm, alabaalqnm atont erecta.