G3ÖÖÖ
DE FLORE P A L M A R ü M .
m 1 Fion.i S i ET
pertuin h»be«m, . « t a . f . ■ § H S B S M
m&rum et spailicibus lateralibua donataruni et m noc^irpc n.m
- apadice
floro est numquam ipse exacte t e rm iç a lû .^ ^
Eugeissona .y extrema^pars axis vi-
deatur ’ deficere, sed re ac6ur|tius‘;inquisita apparet,' etiam | n | | | |
..-axemf a ^-I^lere floris ^ ^ u ^ ^ s e a tu r tèrminalis, ;Specie pâçvïili
carnosi processus« extraistathellara, florem dllum
tem \p ^m ÿ x(Tab. i 86. fig.'11. i^ ;^ p |V h > aË 'dextrain).1 >■Idem
occürnt^in spadicis Trithrinàcis brasiliensis axe primario et
derivatis. Hic axis ■ ~ der iv atus, florem ^ferens, iiï^^Mço ipsius
aut; parum auctus parvis est finibus circum9criptus, • aut^c'èrtuifl
volumen adipiscitur 'm^iniopère^ inter carpidia. Conféras dnptj
p lr § |d e . thorq.
■ V 102. Floris compositio-W ’ gbnbrb. Mbhlius"nbst'er
Irif c àp ^ ï.^ ’^;,', 99 solum egit de floris structura anatomica,
verum etiam de ejus compositione, magnitudine, sin-
gularum parlium ratione, junctUra, colore, perennitate quàë
sufiè primaria protulit; mhilbminus àd quaedam. retrospicëre ne-
cesse vidèbitur esse, ut èas proprietates, quibus chàractéres
'rrsysteipaatici.r .innilfhjun, /tbic.^pipne ; habita morphologiâe i quasi
e loco edito iterum una conspicere queas.
Jam primum ad compositionem floris palmacei et prin-;
cipem fonnam * typi'carrî' ^ a e ^indé'fexisü^^bi^respicienti
î^ n g ^ i lle pro communii'typp monocotyledonearum plantarum
ternorum membrorum i extructus ; quae architectonice ïrètölnl^ëö ■
communem typum imitatur, quod utrumque verticillum perigonii,
calycinalem et corollinum ,^^^f&taininum p ^ t j c illi1 ?àut^cvclk^
hos autem postremo verticillusvternôrvîirii càrpophÿllôrum^equi
1 soleat. ^Typicum numerum in floris âlicujus
minantem equidem consuevi nominare numerum > anthoplasti-
• c«m; ille igitur hic est 15 , hac fer e formula repraësentandus :
stamina* < (st)!J>pistilla
; Et. siunotationeaphyllotaxêbsi utaris. habes pro typo: 1 \ i
3. 3 p a ra stic h a së ^ô ^ o stib h a si’'' t il:
^ ,c erus Jernariui?' par
esse solet ^ y j | 3ràr^irf vertioillÿDcSrpic^ m in i u è u r ^ ^ ^ R ÿ
^ " u n i r h a u d augéntur, u^ii^non' solum' siht
ternarii multipla (non n ierai repetition^s^Wrtiâjoçuml'trîhiéro-
r ^ ^ ^ ? - ^ Rîralî sèh<um^^s^^^^ô}oiplWibus''mbîh-
^ ® S ^ P ôsit0 d e b e ^ t r r d ^ l l ^ ^ ^ & t f ÿ e lV r n ^ ëvénit ;-%Ê
VV™'"1 r,,",,,,,r" m ÿ f
pravata (rudim. u taii,) .«m W u , dip. ca.n c ., nïtiiT,
■ l > n m
gP. “, ; d e c U n a L i o , ad ha. p.,..u..t . ulj.ci^ i P . c ^ tu .T
? r a is * ® *Pîn ”1"' h?®V1?4
■ ■ g j l g M P?” "1! öPP^mit“rb f t i “ ^«);j I
.Dual, ^ o ^ le rjy rc a a -h h ^M '.n t a . i iH n .ii.! .. ..icnh. .mae^
,,UUM> etiamsi o n » , lier. al .oluti. V f o lidru fi^jM. 1. .x t.u
s f e i n t non miy-S ^l-mon J r n tu tx mc eclhn„ u I t Lcr«^
S B quum persaepc^inlnonbu qui unum exum integrum
i flînatpinl-'fràùep. pudnntnlan. .U. paano d.Tcri-V « S ^ f e à lÿ
ma 1 ex hiber? polÿgam.am iriagis mihusvè perfeh&m (sensu
I n n ^ I f lïo ^ K — W1 p rm i i '. ^illa ’in t n s a d d ra l.o uni
ili. du ie p io p tu raritatem illae5 uiÆ%gfj°N:SÇ:eP?an‘ljua
modo habendae: ubi
Ubi omnes ’Sortes’ süht hermàphroditi, ibi^Mu^et^pparet,-;
eos etiam pari môao^cbmpositôs et homomorphos esse, a t idbi.
unisexuales a u t ^ ^ ^ ^ f c i etiam perigonium 'P ^ ^ ju e ^ s te q n i-
tur—duost divèrsos typoë et. sunt hr flores heteromorphi. U t-
unum. modo sexùs organon exté%%altèro prorsùs e^n'ct'o^, id
(diçhnia" vera pe rrarb évëmt ; jB jET.-
ffP^aëpehtimerOj' id quod jamt. monui ut uno sexu integro at-
que absoluto alter depravatus apparëat et rudimentaris (dicli-
riia spurià%v^<in com p lk à );i^ ^ ^ ip sum x"vàrio^n:6d6 -fieri potest.
Stamina in genere frequentius obviam veniunt ^ e l- ^ a |f lr ;^mi^
mentario et paucissimis in floribus;- p^^|usAdesiderantur. . Haec
autem aut omnes partes- organicas, sed sterile pollen possident;
liauiihabent filamenta et antheras, sed in his nullum pollen, 'aut
praebent solum. ru d im e n tti^ ffil^ ^ ^ b ;J b sq u e : antheris. . Pari'
modo rètiam pistilla diverso gradu explicationis utuntur : modo
çüin^rudimëntO ovuli,’ bed stylo manco et' sibb stigmate, modb
sine ovulo, modo uti corpusculum solidum subulae in star^ s ih ^
oyulo»: at..
Oninino"' masculorum Jlorun^ fo rm a tio ""in5 pllmis mjilfq
frequentior est quam foemineorunn 'Umsb^aaltó' autem utrius-
que sexus f lq r e s ^ f e ^ p ^ ^m ^ y ir p u n a eademqUe inflorescên-
tia apparent, quae igitur ^'u tijdicunt, ^ s t a n d rogyna. In tali
•consortio in uno spadice maxime contiiigit, u t .unus flos foemi-
neus inter binbs^^spulSSt: 9ëdëat;, ^ q u i |^ u s - 1 praecipue in%é%'
cbinis^ e | § ^ i J s ^ r o ^ e g è ducendus s u p i # t p ® ^ ^ ^ I ^ pro
cincinno trifloro est dëcïaratus.
DE PER1G0 NI0 .
ubique eminentes vhae sunt: eomm proi.vi
■ " K M I exigua explicatio 01
gamca; .iniilitiidu .imlim um p. rig.uln . i’Wdïooïi
H H W M B a .o ^ u « . « P
parum discedant; eorum f ,fc t , ripuloiita a .,.„ .n o lm ,
element. cujusvis in perigonio cycli 9il 1 ' in\icem cl ml,
dme et forma et divergentia p r IM M S Ê Ê Ë I | M
q.i..d, mf, , t. uctum, pcM.-l.... cun. â É
■ft.uL Ila.uc p a l.,...i . . n ^ , . qÄ lli; i. , 111 iw 4 t l d,
I j H f j j H j f --n u . H H M I ande
CXXXI
H l p.ur...„, ,1 ,W,i;ïïrram,
b i» .«e
llt, .„i lt^ M | i?
H f f i j ïU L |£ u i * ^ 5 K u,'Ê i V ï j S ^ W M H B W k M W
brevi pedicello arclc ' ;..lu ..J1nH„„lr ip . , th „ „ „ ■
B E E ^ .'gg j a t e f l e i i i l f o b '■* ' M M W f e i B K i B H i
... ...u l..|i.i .l^ | S , i „ .n l.q n b <.di.nl ^ p . d i n s - a x . . lu .u ra,r
l<- \ ut ,n,n " M '" U ron l £ q , (dct0
a p.» in„.ll,ii'< 1.1 magnitudine in* - lt 111. itale duritiem, quin
fnrd9lig.ru. i.n t. xlu. mm a ... juunlui I / b . n ^ u s >£,„l„u?Tn)« I),
m,U . ill TM^ tSl*R .V * II, , , a l . l f . ' . i , ,
,l,- ,l h 1 . u T R lub , l r i n s t h mot o
perigonicas.
. BTv- COMPAGRTW ^DIVERSI-;
tatbs. Firmum .ac slabfle^in jlp_re palmacpoi: cernit,ur.;di9crime
pr,o>ut elements perigonialis verticilli aut a se soluta aut inter
bCpoalita ^ m a
; p a rte vix^^^litajsimplqpq supeimelnpe^fmar^
sunt imb ric ata, '^uo pacto viri docti de ca lyce trisepalo -vel
“ ^ e ^ . A l i iM e d i t a ltiu s.rc o®
tio ita ut pprigpnii f t^ a r versus centrum ^ floras axis ope in soli-
duna^c^lpus ^ c o i e r i ^ l q n o Q ^ a s i, p edicellum effingit, ^ex^ guq.
superior p a rs f^ lib ^m r spe^igomaljuto, in -transyersum dissplyitur
(M a u r itia , Jubaea). Ad hanc .pterigoniil^fplibrum in integrum
cp,r^^4bPbjpnctionem,;h su ^ ^ ro ;;e tiam stamina sinuil .sua con-
ferunt -y^ obducentia scilicet corollae p a rtem . inferiorem filamen-
tis j. siiis, .-inter jsp^^raKtist|^ |^ ) c evenit in explicito androeceo
perigynicorum jet^mp ^ ^ ^ a ^ p e in membranaceum a i j ||
nulum androeceo multorum florum foemineorum.
Aestivatio. Ubi sepala et petala plane a se sunt discreta,
ibi alabastrum offert aestivationem imbricato-convolutivam^ qui
typus in flore foemineo Cocoinarum praevalet. Ubi folia in basi
v itfo ^ ^c ^ l j ^ ^ H i^gestyaestivatio.mfU’ginibus. (longitudinaliter)
imbricata {Geonoma), aut v a h a ta ^ J E u g ^ is s o n ^ ^ ^ ^
Compagbs. Pro diversa densitate ac crassitie compagis in
perigonio ho s1 gradus discernas: perigonium membranaceum
(Jcmyx 'Astrocar.yi o"), p a p y ra ceum (calyx Coperhiei.de, flos
m'ascuIu^|^pS’e)y /i^r6ace^^ scariosum (Geon
om a , Ig u a n u ra Borassinae), coriaceam J{Mau--
ritid) ,' carnoso - ^er^ameum^Gbcbiriu'b^ff’^Uterq u ^p e rig bmi
cyclus,sJirt compage • aut ‘convenit'^Sut'^esl:’. diversa1 consistentia
^ (M i^ ^P^ aly ^ s’cariosus'‘ et petala carhosoipergamabea ^in floribus
masculis Euterpes o /^ rn b e ae ^ . Hos diversos gradus facilb-'firif'-
telligitur non habere certos l im | |p ao* p ^ g s f in te n s e ;mutari.
Amicus noster ^ p . ^ d e J M 3 ^ ^ H p 1’®ntaire
compagem coriaceam .ufc^usque'perigbniblis^ verticilli posuit pro*
charactere palmarum, 'S I illud' statui non1 posse ex^ fis'. ^ube
attulimus elucebit. ^ t ■
^ r.(U §. 1 o5. Pbrioonu çuoad colorem DivBRSiTAS. In palma-
rum perigoniis 1 jam • memoravimus .rarum .esse fiilori8>mtorem
ardorëmque, contra eos ’.esse -colore 'm inus1 sature's ;et r quodam-
modo surdos.' In illis haud videbis nigrum et îc'berûleum;, nec
mugis puré.puniqbumj'kermesinum. Saepenumero autem offerunt
flores nivèum »oandorem, ' donec:;in>Jspatha sunt inclusi. Vi lumijt
nis affecti commutant iiiu S& rP ^ ^ ^ S ,lo -P08t ebarneam
c ^ g S abttactum {P'u o ca tp u . ^Gocoé) Can,hM . * |mls
prorsis abhorret in flurum j« v c n t.,,« flore. fo«„i„ei,
tu n rw h i crdor, opp„,.t, nuuuunqu«», imbttuulû, cdorc murfm,
’ wnro *r /■«*<■» Uiolo. magis mihmye. in .
- ta ta c am , «biens',, interdum^jam Uk^erigônio florescente .icr-
. mlyi»(i.i quibusdam Lep.d#c«ry.n^> In iflonbus foem.nri., rob
I p S ? 1^ 3'! 7ex®ée9Centibbs, f usons color per diversos modes offer-
' cinrtâmomeus , *rufus, hepaticus , fuligineus,
olivaceus. Luteum luciduiA : et citrinam in perigoniis pâlina-
ruqi f aegre a ^ a d v ë ^ j i s ÿ ^ ^ R w vsûht petala florum mas-
:^ \ ^ }^ ^ 0éàr^ C^ aclero^agpae et Chamaeropis humilia,
^ s Ch amaeàbrea, straminea in multis
- testacea in ^ s tro c a rÿ b WÙfrumuru, Plectocomia,
Elcteide, alutaceS^èt Jochroleuca cum multa ' vari e,tatfe|fvr;n '
fu!cî’ÿ n^ à ^ © ’eMp'(dpô$LlÇ^ Desmonco et omni-
^ ^ ^ ^ g ÿ jtisTW e d ih is ri^ jÈ x ^ î^ ro è b o lo re frequentissimus est
r.ôsàceps varie temperatus {Calamus ,< IÇorthalsia,' Bentinckia,
Bactris macroacantha ?), sed etiam atropurpureus (petala floris
masbdi^ Eiü ep p esfe l^ is^h a en ra titicu s âuÉ rubiginosus in qtri-
busdam Daemonoropis speciebus. — J^iridis color praevalet-in
Arecinis (praesertim 9) etf Coiypkinisr^rarùs ille smaragdens,
. s ed j bnib d b. fla u o î vùaëns. {Livistona, Daemonorops heteracan-
thus), modo glcuzcus {Caryota, Copernicià), modo albo-virens
{Calami plures).
. Flores,’-amliîm’e. aûdiuntî.versicolores in palmis aegre inv
e n i^ ;- In Chamaedorea petala cerina, ubi- deflordere,- indjih-
colorem ‘ oliya^OTB^a Singuli perigonii verticilli plerumque;
sunt unicolores nec variegati, id quod videmus e. gr. \n Çha-
maerope Hystrice (t. i 25.) , ubi petala rosea et flava, aut in
infra rosea simt, supra
viçidia. . Calyx atque corolla modo p a ri, modo impari sunt ‘CG-
lore atque ita quidem, ut tam ille quam haec magis fused lu-
î^ id ^ ^ p ^ lp ré Kôncta ' videa&rîVJln: pUrigodiis' foëmineis '.hàud raro
apparet,partialis mutatio -coloris,' cinguli tcansversi instar effecta,
quare. perigonium. fit^zo/iatiim^ Eas • colorum vices macula-
rumque vari état es, qu as nomine ïpicti,.gutt‘ati ocellati, pun-
ctati’jçlineolati désignant, in palmis f r ^ r a indagabis. . ^
§. lo 6. Perigonii vari i typi. Si ver o perigonii fbrmam,
texturam, colorem^ modum ^quo stamina sint inserta per diver-
sas suas conditiones composueris, inde tibi prodibunt certi pe-
rigomoruin tÿp,,^sidï|éfe « designandi ;
i. Floè cocoineus: florès hetëromorplu? ^!. aestivatione
valvata, petal is carnbsó-pergameis' ochroleucis v. a lutac eis|^ap
rius flavidis aut :roseis) , ^-$ aèsüvdtione imbricatô - convolutiva ;
stamina hypdgynâî ;? Hic typua u ti, in omnibus Cocoinis, ita
etiam in compini^us .^^jcinis' ’dominatuç - '
2. Flos b o r a s s ih n s homomorphus, aestivatione imbricata
aut dmbricatbr'convóluta,: pètalis 'scaripsis te9taceis 'âut roseis
glumaceis aut, subcoriaceis;. stà'inina ji^ çg ^n a .^ ^
4 Flos lepidocaryinus s. calameus: homomorphus, | | | j ^
lÿdi%cyu%jforïmf^ aestivatione ' valvata q>ergàmeis aut
subcorjacèis 5 stamina p ë r ig ^ a y ^ 'Hae tres formae quasi principes^
typoSconstituunt minus eminent' illae, quas in Coryphi-
m^ptqüibusdam 'Arecinis. deprehendimùs.' •
^ ^ B C o ry p h 'in a e gerunt flores ' homomorphos, çpmpâge h ^ -
bacea,; v ir id e s v a u t^ f la r ic ^ ^ p t perigonium interius ope sèi-
miûùinjjp^ei^gyi^rumji^^^mè^PRl^-r1, ï ,7U,,‘
i;Arecinae,»ia formatione. Çocbiharum' abhorrentes, uti
C h am a ed o reaM d ren ia , Aabent et. ipsae flores homomorphos,^ I