P RAE FAT I O.
P a lm am qnum primum conspexi in Brasiliae Iimpidissimam anram emicantem, stirpis venusta
majestate perculsus, quae tamqnam blande murmurantibus comis felieem itineris exitnm praesagiret
bono hoe augurio commotns ilico apud me constitui, palmis impigrnm impendere studium nt de
ordine ad id usque tempus non ita bene illustrate novam et certiorem scientiam in patriam repor
tarem. Quod quidem propositnm diligenter ac strenue tenebam, nee sine fructu laboravi, ita nt
domnm reversus in hoe opere, inchoato auspiciis MAXIMILIANI IOSEPHI I. Bavariae Reris qni
ipsius itineris auctor extiterat, eopiam harum stirpium satis amplam secundum genera et species
digerere iconibusque illustrare potuerim.
Plenior autem Brasiliensium palmarum cogniöo docebat, quam plurima in earuni stractura et
formatione summopere facere ad aliarum stirpium, praesertim Monocotyledonearum, conditiones rite
pernoscendas, universi autem ordinis omniumque, quae ad eum pertinerent, generum characteres vix
posse dispici et arte critica recte stabiliri, nisi comparatis totius orbis terrarnm palmis, quotquot tam
adhuc vigentes quam é t è i^ é msceribus effossae innotuissent. Ita ctevit operis snscepti pensum, ad
cujus fines promovendos eo alacriore me animo acciuxi, quo promptiora amicorum generosa anvili,,
adessent, felices fructus et ibi spondentium, ubi proprias vires baud snffecturas probe cognoveram.
Hugo MöHUüSj Eqߣ quem priusquam in üniversitatis Tubingensis cathedram vocaretur, Monachii
; ^ r anni et quod excedit spatium nostrum dicere contigit, cum Zuccarinio, caro, eben jam abrepto,
capite, in juenndissimam Trifolii botanici consuetudinem conjunctus, palmarum anatomiam pertractan-
dam suscepit. Quantum ille^vir in praeclara dissertatione, quae volumen nostrum introductorium
Ornat, observationis acumine, judicii sagacitate, expositions ingenuitate, iconnm fide praestiterit, id
non est, quod l| | | r i commendem. Parem se praebuit Franc. Ungerus meus, nunc Prof. Vindobon., qui
an tiq ui tat is vegetabilia acri studio perlustrans, palmarum fossitium historiam fideliter aeqne ac fêlici-
ter enucleavit. Uos virus scriptis egri^iis, quae postea ediderunt (Mohlius „Vermischte Schriften
Tub. 1845 4““, *'1J'nger'us „Genera et Species plantarum fossilium Vind. 1850 8’“) per illas disserta-
tioues quasi praelusisse, id ipsum huic iibro summae fore laudi confido.
De morphologia deque evolutionis partium historia ut amplius. dissererem, praesentis temporis
ratio videbatur postulare, quippe quod talium studiorum vim et elficaciam probe perspiceret; unde nt
etiam in aliarum plantarum, praecipue Monocotjledonearum, conditiones exenrrerem saepe quidem
alliciebar; attamen me cohibui,' ne operis limites nimium extenderentur. In bis autem rebus investi-
gandis, ut ipsam naturam eamque solam percontarer, postbabita qualibet opinione, id re%iose et
semper studui, si unice excipias doctrinam de foliorum positione, quain tractavi iisdem pri„_
cipiis, quae ab Alex. Braunio meo, Prof. Friburgensi, summa sagacitate sunt exculta et qnae mihi
quidem sulficere videantur ad rite perspicieudum processum anthogenOticuin, quippe quae indicent
viam, qua Vegetabilium Archaeus in effingendis partibus incesserit. Controversa quaedam et quae a
theoria deflectere videantur non .sileptip transii, sed tamquam futnris in .re ardua et abstrusa persern-
tationibus accommodata exposui. Quibns in stndiis Braunium habui semper promptum, qui me et
observationibus et consilio adjuvit, quo nomine ut item Mirhelium, üngerum et Schleideniuh
landein, qui mihi de evolutione gemmae, floris et de foecundatione agenti fuerunt auxilio, grati
animi impulsu moveor. — Ip^ capite de palmarum rationibus geographicis quae de aëris et loci
potestate generatim deque Florae imperiis exhibui, Botanicis commendata velim.