compage hcrbocca aut c.rnoso vjbconacea winde lrS V ^ \
aM ilavicaoles fCAamaerforM) aut albidos (Monnia).
Î., , Hisce typis diversis cum aliis ye magna aerie, monocoty^
ledonearum oomparatia manifestum ent, re veia perpauone tana
tummodo prorsus- congrueré. Cocoin'arum.1 typùs ipse vm|.pan
tarum pegno non alibi cernitur; Borassinarum similis esfcquodàm-
modo typorOrammearum ao^yperaMaigim >3,ub.rbraotoae (spa
thell&e et spatliellulac) i perîgbmieJoouna pbÜnenOi^illeisLopidooa-
ryinarum Imaximc, oonvenit.cum vRestiaceis hw c um t el Rapa
teaoois npn* (oiepbinarum et Aieeinarun tin e homtimnrpho
' optime quest oonfenv tcum,(’typo,, quarumdain „Qrontiacearum,
Smiiaceis Dioscoreis set ; alb'àiSedàonines hàesimilitudinesali-
quantum ;modoVquadrant, urfde JicetTdici ,\ châracteres• perigonii
palmacei, pro sua singulari et propria >,faalafe»&fgbuin8^ i ^ ^
esse soliu s^tu n iu s.^ tin
Nescio an inveniantur, qui censeant, palmas, tamquam
principes inter monocotyledoneas plantas,- in\sèse< comp behendere
characteres quam plurimorum ordinum, cui-senteritiae equidem
refragor. Sicuti palmae in caudice, in carpidiis monospermis,
in embryone intra peripheriam albuminis intrarii notas exclusives
ofierunt, ita eliam perigonium, praesertim una cum stami-
nibus adspcctum, singulari est et : forma et ingenio. • t ; Quin est
quod credamufore,. ut> quicunquei, has plantas c diligentiusi tracta-
verit, singulärem aliquem florcm, separatim ipsius oculo ob-
latum, & flore omnium reliquarum, quae adhuc. notae sunt
plantarum familiae, jam sola ratione istarurn proprietatum perigonii
facili negotio dignoscat.
DE STÀMLND5ÜS.
i1Q7' tSTAimNUM:iNpMBRus.a5Palmarum: pleraeque .species,
^ ^olis«dI,t|^^^^lEylJpt»^m?tïpossunt t haberhc &Est v e r o ^ i ^ ^
floreiipolyandrd^ep^mol est^di^quisitip ^ ^ ^ ^ ^ ^ y c li^ b o n c a b ||
solvuntur, >iiye%ùltima > membra^-prorsùs hon«ex{dmantur ; 2>stS*
mina singula modo elongantur, modoHmaxime>intus |depravan-
m 3) filament»' inùmcorîcinnamrmassam confluünt.
^ ^^.^^^sfti^Nuni^ABSOLUTORUM-. ■M0RrH0Sis.k'J5e ea
quam Moh 1;- s u p r a « ^ ^ ^ ^ ^ ^ » ^ ^ » vpaupafesuper-
stant. ProùlocoA-snsertionisvstamina' sunt aut';hyp o g ^ ^ ^ - ^ aufc
V p e ÿ g ^ a x ie t. haec^t e -côroIlaiCep^pefâZa):» EloHs receptacülum^
u t. supra dictum est ,<^pl^rumque> in^càrnosùm 1 ? p a ren ch ym a^ s,
mescit ,iq u o . ipsotstamina iiA im a i^ r t e - magis ■ minus^cdlliqais^
c u n t <nt^èB.}monadelpha‘. dixeris. ^Haec p ars androeçei m o n â ^
d b l p h i c a i a ^ ^ ^ ^ p e r i g p p i o ^ d i s j u n g i l u i î ^ a u t ^ ^ ^ g ^ ^ ^
Nonnunquam .haeç! màssairt^^ÿcârnosi ^peci^ seiniglobo.siaemù^
tur (Gmlielmia speciosa). Sed etiam fsingula stamina: hau^d trar.c|
in ima parte longitudinaliter ad ;;c o r,o lla r^ ac c^ ^ ^ ce rn u n tu r,,
{Cocos) atque, ^ ^^m^fr^u èn tia ^ sunt stamina ,4 e a^ ^ ^ ^ ^ g .o i!e
petalorum ;^late^él ta n fe& e ^ ^ ^ ^ S ^ S ^ eorum m ^ ^ x
côrolla'vco'nsêdërint' (sint 'm pre e^i^®lèf);^S®fêmnis-i:/îZ<wfenfo-
rum Ifigtira est subulata ; -pe’rigynica sunt fere' plan'o-compressa
interque se^cSalita, ut quasi corbllae duplicaturam effingant. Compléta
uti jam diximus, sena habent stamina. Raro modo hie duplex ver-
ticiUus,. trimerus in unum ternorum staminum reductus est, nec is
ppo. charactere generico>habendus,v sed..solum prospecifico uti,mn
Arecar triandra, \0narua (^aiMwca) r^^ |Bl||a^tHSpeciei|Cön^1
venit, quae et sena.stamina prae se fert ^ ^ M ^ lC h a m a e r o p e
hurnih culta flos varios offert numeros et perigonii segmentorum
praeter regulärem,numerum
' Numerus^, juxta.e^inWdum, adesginJ^i^ ^ S |
Iguarmra leucocarpa,. Diplothemio maritimo, p ^ p ^ S ^
»2 stamina occurrunt in Diplothemio maritimo, Iriartea phaeo-
C^ v \ n?nnunquam m}; Ä^Äi>v- et i^ ^ r ig o n ii s , Eageissonae
l^ o ^ ^ r a e te r e a numeros sequentes:
10 — 13 in Caryola Rumphiana-,
12 — 15 in quibusdam Arecae speciebus; '
15 in Scaforthia disticha-,
(w r Caryota fur
*8 32 — 38 in Caryota urente ; ’
21 — 25 in Lodoicea sechdlarum-, ‘ ''
20 — 30 in Seaforthia Dlcksom ,
Vd24'timSiMfoifadVrileg-antei \ "• .C
prmiyua^,^
27 — 30 in Jubaea spectabili;
40 in Seaforthia malaiana; -»yftlftl \’l
12 — 50 in Iriartea-,
Ar&ga'oti^ßUc^, & U*!VI
? |Ä f hyllötaxis hörum staminum 'saepe: perdifficilis est per-
Spechl* ’^qüum’ mumeriis- haud ita' est altus (jjp1
12, 15) et ternani multiplex, statüi licet, esse trifarios alternos
verbciUos. fnAluj unajores iihtime'rai,prb simplicibus aut repetitis
in cvlindrum coSlitib'jstaminum ‘ hypdgynorum in Geonoma,
c’ernitur.l' Polline ejecto soient antherae decuti, ! sed^filamenta-
plèruMqùe>'pèrsistùnt, quamdiu Irëman'ét-. çorbHa. et 'pàullum ex-
crèscunti5- â -*
• ’c 'Afitheraé (in^forHiii-qâm ^supra dëscriptis' inde îab iÇprbir'
cùïari usque ad elongatam ;; lin ^ ^ ff ij^ ita cerntintur, u t modo
\>bWifiâêae$ ‘modo supra basin, ^inb;d'o -fere 'in> medib’ cum "fila-.
mentp^t»rijjïnctaëj;plerumqueverticales'ëreetàéSPSi?sistân^mô‘d ^
versatiles in transversum sublimes pendeant. ■ ' In una Orbigpxjàg^,
(£ ^6 9 .' 170) sunt loculi spiraiiter' cohtorti'. S^ndritfieria.2(^coa-
litio anther arum longitudina lis) iri^gënere' heteroclito ISîpaëmràcè'
deprehenditur. Dissolutio amborum loculorum item est r a r a ;
. in Orbignia obtinet et frequentissima in Geonomd , : :ubi Jpjciili-
divergunt. Connectivum parum excultum sursûm-, nonnunquam uti
parvus apex prominet (e. gr. Arenga obtasifolia t. 147) ; infra
: filamentum nullius unquam effigurationis modum exhibet.
Omnes anther ae absolutaesmfrdramn aperîantur, excepta Nipa\
~ quâe rudimentariae, eae interdum extrorsae sunt {Rhapis Jla-
belliformis t. ikk)- Articulatio quae dici tur fila menti a connective
in palmis non incidit; est ergo filamentum continanm.
Ratio magnitudinis staminum., quatenus autvcalÿciM,aut corollae
opponuntur, varia ; hic enim ,ea stamina, quae cum petalis alter-
natim vides posita, sunt majora {Morenia Pôppigiàna^ t
. . b T ^ u n o i l l i j , b r i u , i«& S a iiuxM Jf'.il
lichiana t. 118., Hyphaenta .th eh a u ae t. 132. flos fertilis,
9) i *n al‘‘s nullum diversorum ci durum . diicruiirn ob-
servatur. . :
§. 10g. Staminum ABORTivoRUM morphosis. - Jam memo.
'? f? m;i.“ ^ ;i ^ < ! ^ g ^ s t a m i n a , ( f ra p p a
^•e 1 111 fcrtiiibuSj i. e. pistillo cxlructis tloribus. sunt
11 f ^ f ÿ ^ tÇ s tâm in a anantfut a
■ ■ ■ E f l S ( a i |m i a . l, n s i „ ,, ,„ r 5(ia ,H.|./atua,.ea'(ppti8sinHim intellexerim,
quae squidem filamentis, lanthens ,,et„p.ollinë ,pra»-
dita îsunt, laed/quorumrpollen phaud ijusta copia „ac potentia ad-
' St ’É l ' ; # UCüficat'onl8 »“Potens, quippciifçvilla destituttim,
ut. putaverim iEjus gener. v,dentur m.h, stamma m (bribus
■ B i “ M m m nec minus, .„i.faUor', Rhar
pidis flabeUiformis.
CXXXII1
ext n s m ^ t t V f ,,, , , ' " ' Z T , '
g rm t, sed policn M M H 9 .
B 11 '■'JÜ.JiXlL ■'‘m ^1 ti@ys
; 1 ^ m S a ' i i.iia ^ ^ i . i r 5 ..nt, u n .., d „ t„ t,„ :
w r i t il' — !l' ' n^' 1* 1 verunt, i n t |„ , I
an^ e r a e fere quodrangulatae assident. — Stamina fatua et an-
( l a r r ln t r ^ l J hiÆ5|V
obtinentem, quate
„s.t Ic ^ ^ g ^ a ^ apparent uti, squam u-
1^*Pl’^g Sï-d i 1 ■'"Â.'Jlffi),
aut in te r ^ ^ n annulam cdalesciint*, in capulanT^ in urceolum
Ve} m i n u s magisve •‘corollae' applicafiir^aut' c.nm
f ; Itaque.’ cpnsp i ci mus annulant margine subsinuato
subtruncafam^in Atta -
iea j
cupulam sëxdéhtatam yel sexfidamPiM M S
fi&* 15r fwWßßm
3rmH
In Eugeissona tristi i super Ip p muîïi ;t ri e n te m longi tudinis
co‘rvollaeôih^mediiscejusl.,segmentisv^deprëhehdituKicrîlt^lag crassa
imposita, : quae compluribus cellulosis subulatis, sursu m tendentious
carunculis terminatur. Beatus G r i f f i t h i u s statuit haec
esse rudiments stam in um p e r ig y n ic o rum ;q u a e o p in io in d e v i-
d ë ^ ^ ^ | . s e frstebiliri&’lrao'd »f®um perigynia in Lèpidocaryinis
om ni no frequens in veniatur, tum in infi ma parte I corollae jviquoi
loco non est divisa, in ipsa commissura inter tria segmenta
dispicere queas tumorem quendam levissimum, qui quasi tria
alià fstamina tibi indicet. Cfr. tab. 180. fig. II. 2. 3. 14.
§. 11 o. Pollen. Iis quae cl. M 0 h I i u s supra cap. I.
^S^WdëKpo'llin^'palmacé'o'^rÔtûlitl^e^p^^iaem^pèrpiauca'addere
valeo, cum 'mihi : qub’que; n\)h’ co8tigeritj* rëëëntis pÔllinis ëxammi
i n ^ à s^^ trià'V'n aù ltü ^^ il^ il^ ën d ey ët1 * Amicus5 nostèr, ftüm ilia
scPib^rëtî,t^mil^ ^ ^ è ^ r ê î i q ù i f J ufrum' ‘ palmaru m *pollen*’ 'duabus
cellulis sibi superductis,J ah‘ uSica!'c'6nsistat ; «ed“in|feCTë
mentatione de pollinie,- 'Be‘rnavé 83^*é*ditâ,r^diserte’ pr6di§iëj^ ^ ^ ) ,if
Chamaeropis humilis pollen elliprsdidèum‘;duabus componi mem-
b'ranis, ^ ffenfenÿ"^lrois
duabu%^bn'^tiïÜm^Ubc§^WroSlû,mü'ëffi"n'g^^^ ufiihvitthin |>uh‘ctulat'
tam offert. Sùpërficiem non' i n ^ ^ i® lm d r ù m !'PoHin^^ ^
g a tam , 1 s ^ i^ tif fil ^ë^çuliulèsam^^aut^sëlïïloYàm'^àp'pa^rqy*^
ik h d a tf il^ d ix iïll^ ^ ^ ^ ^ É f o rm a i affiriet'^'in ^ô’mn'îbus5^ -
neribus “hu^uà'qü#^ T-së' ellipsbidëum1ië t: unisulculatum,
:’^ ^ ^ B 5 S ‘srr"--,,7iî l I ,6. 18. In uUimù ^ f h ^ U R U M â . q J ^ t / ^ iH in q u itiriu tfu io u c u ta cbsemeW,^^irntitnent B c .
B B B m m m . « « |h k .p i i )w , , a « t « , , îoa i
w “ ' 1' " w Vl r: ,m lu t,nf>lmturfcojore itestaceo ant fuscidulo, id
Shi i f i, ? ? ,C‘1-6 fo' Illnclqnalitati deberi vide!
lu i . In antheris -l.dûd ..^ ab sc lu tis^n o ru n d am florum foemineo-
J ' “,™ V S j ä t e ' - 1!" K' u n d a i p l j l l p ^ i q u a e ut pro effoetis
I K i H p O g l j ^ H S habeas wi s « * . pèllntiditasu'cti
ex? > ^ P jM S describiturn vapide dulcis.
„«° U r ® *1 ^Ichemipâ/ejus constitutione Annal; du
1 ■ WBmÈÊmÊÊSÊfàis 1 H
, ‘ ^Ts aiig ü lîl-J1 ' umfusiti me Mat. ridrurn’inutiili'
I.U. d iv e r,inup^i'JSrt-flJ,'S. hîî,usque ih cniea ..t e detectarum:
^ ^ 1 ^ ^ ^ ^ ^ ^ 1t/^>teÂaé.;albuminbsàe-.agiimi:nna»>Ar,?n\rtjr|;-. sac.
f fiS y à lni --ile .um i* g y ag ii cmisi- matenai. scytodephica'e,
tingentis, extractivae et aromaticae, acidî phosphorici, sulfu-
de’I,t ah a reae, magnesias,
kali, ammonii, fi r r. Tille .h micus in Ph m. a •pollinernotafit
-y u rn h . {îpi1lieni.iu.f,VallHi'imnffi*Bi^^1d iIn ‘maKcum;-.calca-
re am .-ebimaghesiam.rphblphoriöam.nt^
DEPÏSTILLO^
§. 1 I 1. Pxstilli COMPOSITIO. Cfr. cap. I. §. 110. 111. Flos
palmarum absolutus est et ad fastigium quasi suae architecto-
nices drganicae^enixus tribus effictis "carpqpl^li^^e^thor^ libéré
emi nentibus nec tcum ■ ullffi^ i^ ^ ^ r o l^ ^ ffli verticillo concretis ; -
quam ob rem palmarum pistillum vocamus liberum, vel supe-
perigonii totius hujüs ôrdinis' naturalis
singulare ac gravissimum est momentum, cujus defectus mihi .
quidem nullus unquam s’ese^obm li^ ^ p tr androeceum ita g y -
naeceam modo est plane perfectum, i. e. complete trimerum,
modo rudimentare. Cac^phylla. autem simplicem, quin nes-
' cioc 'an <■> quam ^^^^^^Mpplmémibjconditionein ■ exhibent/! v 1 Vi-.
dentur mihi ilia, quod prorsus tcqrfyeiïit'.1 c u p /vulgari^mor^ 1
phologorum disciplina/ folia esse vaginalia vel coëlophylla,Vfpiàe
centrum versus floris7convoluta atqùe in parte ventraliisuperiore
aliquantum aperta sunt, i'n drnà’ autem ip a rtê} ^y a 'p ^m ovùlum,'- -
ex axe progenitum , et ipsi medianae oppositum • compiëçpntur.
Perraro dumtaxat (e. g. in Geonoma) ,his .‘foliistTest pars petiolaris,
inVsfcylû'mMataitransmuta&^stà j exeunt;fferé semper in Jamina-
rem ' ce^u*aruin
lumens stigma sistit;#e#haec^pars'iminus -exculta atque simpli-
cissima '.figura est.‘-^ ria ,haecwcairpopHylla^ab'-initio semper ’sunt*
a se «discreta; : quippe 3 oriünràr^separata, <pro .se ^ùnum ; quodqué ;
sed ilia diremtio quumisin ^pl^^^Go^^hmis^^rdiÛPet, lin ceteris
hüjus^rîdinis familiis haud-ita est ;marm maturrime jIla;congrediun-
tur.|«tï plu%minuëvcoalescuht, n iût tpripris * dissidii omne itollatur
vestigium. ^Est|hic||gitur^typusii-7y?/3foc^^rae,-/quani dixi|'(Coh-
spèctus e’ ' f ractP8 'muas ex
tribi^ÀarpophyUis’çompositio-, Tricarpià autem, i.-e. fructûum
distinctorum in uno B m ih um e ru s ^ frip l^ i^m c » ? isolummodo _
generibus obtinet^ iq ^ ^ ^ e l ^ in ' JqûibûsdÂm^^.^^pfâàis^^trial car-
Per ®®E8ines conjungan-'
tû r r e® b ÿ « le n ^ f t^ a n aM fructusvspeciem.'. ’