F IG .X . Pedunculi pars cum vafculo aperto quadrifido, fila in apice laciniarum- adhuc
ferüans.
FIG. XI. Varculum recenter apertum, cuius iaciniis fiia feminifèra adhuc inhaerent.
F IG. XII. Filum vnicum cum adiacencibuh feminibus modice auétum,
FI G. XIII. Simile filum cum adhaerentibus duobus feminibus maxime au&um, per len.
tern ( oo.}.
FIG . XIV. Semina aliquot feparatim propofita, per eandem lentem Vifa.
F IG .X V . Portio extrema laciniae vnius vafculi, per eandem lentem piéla, vt reticulum
vaforum nutrientium pateatv
F IG .iS . Varietas minor Agarico vetufto inhaerens, naturali mole.
FIG. XVII. Plantulae duae, eiusdem varietatis, vna fterilis altera florigera, cum radicula- '
rum congerie inde pullulantium, audta mole.
OBSERVATIONS.
P
O 1 lanta nofira fi conferenda eft cum aliis apud Auélpres occurrentibus, nulla forte de-
prehendi poterit fimilior ilia cui fuftra adiuàicauimus. D IL L E N I I quidem icon fron-
des magis compofitas et pluries diuifas exhibet, veremur autem ne ipii idem accide-
rit, quod nobis, plantulas intégras et folitarias vix ab aliis vicinis feparari, vnde pin-
res cohaèrentes vnicam frondèm fimuïare poffint. Ita certe nobis faepius euenit. In-
terim tamen multoties et plus quam iconibus propofuimus, diuifae frondes occurrere
folent, quae totum fere fpatium, quod integrae figuration! dèftinare poftumus, reple-
uilfent, ideo portiones f. fegmenta faltem varia fig. III. IV. V. propofuimus. Frondes
enim et gregatim nafcentes fegmenta, mox procumbentia, mox mbdicë ereéla; modo
latiora, minus diuifa fig. V. ét II. et III. modo ‘ànguftiora 'èt tarn pinnatifîda ([fig. IV.)
modo bis vel ter bifurcata inter fe implicant, generatim vero faturate viridia, vefiçulari
fucculenta et pro norma magnitudinis etiam crafliufcula ftruétura absque omni vena aut
neruo tota componuntur, et lacinias omnes obtufas exhibent, vt his formis a -.'furcata
aliisque, cum qùibus confundi poITent, fatis diftihguatur. Neque praetereundum vide-
tur, quod fertper, nobis quidem, in lociS irriguis fyluarum et paiudum fuper truncos ra.
dices arborum etc, inhabitans vifa eft, quaè furcata non adeo fréquentât.
Intérim et h'ôc notâmüs, iios quidém plantulam fig. id, et XVII. prôpofîtam inter
varietates repofuifle, quia non fubftantia frondium, fed et forma calicum et radicum,
reliquarumque partium cum maiori concordauerit, excepta màgnitudinè et frondium diuifu-
fa fimpliciori, nemini tamen côntradiéturi, qui fêparatam fpeciêm inde. formare velit,
praecipuè cum id repererimus, plantulas huius indolis, fi arboris truncum paludi aut fof-
fae contiguum inhabitat, imbricatim ità crefcat, vt Vetiiftae frondes pto bafi nouarum
fermant, quod et ex alia ratione jproficifci videtur, quia femina non valde in lopgin-
quum fparguntur, adeoque dum in frondes fubiacentes cadunt, plenàm adeo nutritionem
forte hancifci nequeunt, et minores manent.
2) Frondium diuifura, vt vidimus, in infinitum fere variât-, fed omnes in facie calicis concordant
non folum, fed et ea qualitate, quod absque vena, feu neruo, plana, per-
lucentia etfi intenfi virpfis, et perénnia fatis fint, fiquidem nouellas plantas, etiam, flo-
rentes, prioris anni aliquot ftratis innâfcentes viderim , atque tunc radices copiofas ra-
mofas albas tenerasque porrigunt, quales etiam illae priqres quoque pofiident, quae pro-
xime diétae plantulae infuper longiores, faepius ramificatas, et longioribus anguftioribus-
que qualî cornutis laciniis praeditae elfe folent.
3) Verz
ry
; j) Verno tempore Martio aut Aprili, interdum iam autumno praegreffo, antequam vllus
calix notabilités excreuit, certe antequam vllus àperitur, in ramulorum extremorum cor-
niculatorum apicibus plurimis adparere folent veficulae minutiffimae, tota reliqua fub-
ftantia pellucidiores et in flauum colorem vergentes (fig. VI.). Hae veficulae poil
aliquam moram fatifçere, et membranalas exfuccas relinquere videntur, quae pellicula-
rum albarum forma apicibus ramorum paffim inhaerere folent. Vero quidem non abfimi-
le videtur, in his‘ veficulis fuccum foecundantem elaborari et condneri, cuius recepta-
cula abfoluta fundtione flaccefcunt. Plenam tamen conuicfionem mihi comparare nequiui
ob Iocorum diftantiam, quae faepius adiré nequiueram, et partira etiam ob infrequentiam
plantulae in noftris terris, adeoque plenam probationem iis relinquimus, quibus poteftas
continget, pluries plantulas hasce adeundi. Verifimilitudo tamen inde elucefcit, quod
in adfinibus eius diuifionis veficularis fabrica organi mafeuli communis fit , veluti in
Iungermannia pingui, epiphylla et furcata.
4) Altero plerumque anno port apparitionem veficularum, interdum eodem, fi praegrefla
hiems1 et infequens ver valde pluuiofum eft, in fîondibus Calices fuccrefcère folent,
plures non raro in vna fronde, qui poft moram aliquot feptimanarum efflorefeunt. Si-
ue vnicus falffem occurrat, fiue plures fint, femper tamen ad bafin frondis locatur, vbi
fubftantia frondis ex virore flauefeere, adeoque fenefeere incipit (fig. V . ) , et erefrum
fitum tenet. Oblongam plerumque-formam gerit, coloris ex viridi albefeentis. ' Vndi-
quaque* füperficies eius tuberculis fuccofis minimis obfidetur Çfig. V. VII. VIII.). Vertex
praecipue vnico tuberculo paullo eminentiori clauditur, quod forte foecundationi fu-
feipiendae maxime idoneum reputari poteft inftar ftyli, quads ftrufrura etiam in aliis
Speciebus et Algis■ recurrit. Tandem matürato intus magis Vafculo, quod pro aeris
varietate ad Maium vsque menfem interdum protrahitur, Calicis vertex rumpitur laciniis '
communiter duabus; obtufis non valde profundis,,Çfig. VIII.) , et vafculum in aerem di-
mittit, pedunculo albo, intus cellulis toto referto, fiexuofo .aut refto, modice alto fijf-
fultum, qui plerumque intra vnius diei decurfum emarcefeit, adeoque breuis durationis
eft. Pedunculi bafin calix ardte ambit, adeoque alia Corolla deficit, et, loco eius Calix
eius fundtionem explet, vt in aliis quoque euenit, quas traéhuimus et in pofterum
proponemus. • . _ *
5) .Vafculum eleuatum oblongae formae eft, pro more generis nigrum, ftriatum, vniloculare
Çfig. VII. et IX .), et cito dehifeit quatuor laciniis f. valuis oblonge acutis ffig. XI.),
fubftantiae tenerioris, fufeis quidem fed femipellucidis tamen, cuius elegantem fabricam,
quomodo venis réélis quinque per longum ornatur, et quàrum dqcurfus aliis transuerfis
venis frequentiffime iungitp, fig. XV. adiimbramus, vfque ad marginem conico fine
pertingentibus, et facco croceo repletis, quibus fila absque dubio adhaeferunt et nu-
trita funt. Vafculi valuis, praefertim vero medio,, penicillus filorum adhaerere folet,
quae tamen citius cadunt prae illis, quae in apicibus. Valuarum infiftere et diutius per-
nanere folent (fig. X . ) , Marfilearum Michelianarum in morem. Tune quoquë val-
uae mox margines reuoluunt, vnde eaedem admodum anguftae adparere foleant ( fie
X. XVII.). V
0 Fila non valde longa, neque ramofa funt, et intra membranam perlucentem, et in hac
magis fere quam in aliis confpicuam, fub lente maxime augente (00) helicen vnicam
(fig. XIII.) et fimplicem circa axin conuolutam habent, vtrimque attenuatam humeélata.
Inde comprehendi poteft, cur Semina non in longinquum fpargantur, fed plerumque in
Kkh ipfas