FIGVRA IX. Vafculum folum, Pcdunculo fuffultum, aperturam valuai'utn incipiens, et Semina
intus latentia monftrans, audtiore mole.
FIGVRA X. Vafculum, in quatuor valüas difcedens, quibus Fila, Seminibus plena, denfe ad.
haerent, mole fimiliter auéta.
' pIGVRA XI. Vafculum, quod magnam filorum partem dimifit, reftantibus quibtisdam,
peftinatam formam èxprimehtibus, pari modo auétum.
FIGVRA XII. Vafculum maturum, cuius valuae Fila omnia excuflerunt, fuffultum pedunculo
fuo, qui Calici integra adhuc inhaeret, iimili ratione auctum.
FIGVRA XIII. CollectorumFilorum radii très, cum Seminibus cöhaerentibus, magis aüéti.
FIGVRA XIV. Semina fola, pollen impalpabile referentia, quod vix ad naturalem molem
exprimi poteft.
FIGVRA XV. Filum vnicum, per lentèm (o o) expreffum, cum adhaerentibua Seminibus
■ quibusdanr,
FIGVRA XVI. Semina quaedam fola, per:eandem lentem vifa eo'tempore, quo ex Vaf-
culo cadunt,
FIGVRA XVII. Seminum quorundam, eodem augmento exprefforum forma, quando aqua
humeclantur.
FIGVRA XVIII. Caulis pars, quem folia verticillato fere ordine circumftant, notabiliter auéta.
FIGVRA XIX. Portio caulis alia, in quo folia per fafciculos alternos ordinantur, fimiliter
auéta. . . . . .
FIGVRA XX. Ramuli fuprema pars, in qua folia primum alterna ferie, ad apicern vero
in penicilli formam adaptantur, pariter auéta.
FIGVRA XXI. Extrema caulis pars, direétione naturali picta, ramofa, cui folia vnO verfu
difponuntur ereéta, dum caulis decumblt, et radiculis adfigitur, itidem auéta mole.
FIGVRA XXII. Apex.caulis penicilliformis, inter cuius folia globuli perlucentes adparere
incipiunt, fimiliter au&us.
FIGVRA XXIII. Apex caulis alius, in. quo globuli fünftes , in capitulum colleéti reperiun-
tur , pari modo auétus.
O B S E R V A T I O N E S .
o L a t e fatis diffundi videtur planta noftra perEurapam, etiamfi meridionalioruffl Florarum
Script'orés de ea fileant; vsque in Sabaudiam et Apennines montes tarnen illam profecuti fu-
mus. Neqiie eléuatiorés plagas Alpesque médias adfpernatur. Vbi laetiffime crelfcit,
loca funt vmbrofiora et humidula fyluarum, feptentrioni obuerfa, quae idëo frigidiora
fünf. Is tenor eft verborum apud LINNAEVM, quae pro Europa frigida NECKE-
RVS interpretatur. 'Circa Erlanytm et arcem Altenftein Franconiae, et alibi intégras
rupes veftit. Truncos femiputridos' quin et humum etiain fréquentât, tarn fola, quam aliis
1 Tungérinànniis Mufcisque peimixta, fatisque. perennis ; vt ad plures annos inlocis, quae
’ fibfelegit, durare foleat, caulibus antrorium renouatis, dum annofi fenfim emoriuntur.
' Vbi: liberius vagari poteft, caulibus pollicaribus et pollice longioribus ferpît, quos ta-
‘ men non facile integros euellas ; cum non inter fe folum multum implicentur, fed co-
piofis etiam radiculis adfigi confuefcsnt. Radiculae iftae reiftae fatis, löngae, plerumque,
: ftmplices, raro ramulofae, albae et tenerrimae, ex prona facie caulis et ramorum paullo
Ç proueftiorum (fig.'IV. et XXI.)-inter folia erumpunt, vnde tota planta procumbit, et
' extrema faltem ■ ràmulorum paullifp’er eriguntur. Caulis primarius in progreffu ramoS
' vtrimque'proiicit, rarius oppofitos, plerumque alternos, vario modo fiexos, interdum
- t'--- u"3 ..X -. . ; .. X t j fimplices,