IO 1 C 0 N F M P L A N T A R F M .
.) Rubus wlgarisfpiniscarem YL. R. PARIS.et IONCQV.Hort.TOVRNEF.Inft.R.H. p.cit. HAL- ■ LhK. jElii. Hern. 1. cit. j8). r
Ru^ c k i in0fits maiorfrAniF ° BARRELIER. Ic. 395. p. 124. n. 1373. Rubo vulgari fimi-
Q R^rnsnonJjiitwfusfruclunigro maiorePolonicus BARRELIER. Ic. 1250. p. 124. n. 1374. TOVR-
1) Rubus erectus polyantbos fpinofus vulgaris KRAMER. Tent. ana. p. 137.
■ S') Rubus mcmococcas HERM. Lugd, Bat. p. 530. baccis lolitariis vulgari caeterum fimilis defcribitur.
EXPLICATIO FIGVRARVM
IGVRA i , Pingitur ramus bene pmguis florens, cui ad latus eft alius baccis onuftus, et folium
vnum ex maionbus, vt Iciffurae limbi eo melius pateant. Pro viliis obleftamento adpoluit
piMor Papilionem, qui fpecie conuenit illi, quem ROESEL Suppl, ad Cl. I. Diurn. Tab. X.
elegantimme hgurauit, et qui effe yidecur Papilio tetrapus alis rotundatis dmtatis fuLuis nigro-
maculatis: fubtus macuh 37. argentas. LINN. Faun.Suec. p. 236. n.78i. Defcriptio enim bene
quadrat, etfi macularum numéros différât : Hunc tarnen variare, tarn apud ROESELIVM
in delcnptione p. 65. lego, quam jpfe reperio, non modo alam fuperiorem toco leptem, 0a o
maculis argenteis, inter quasquinque maiores font, interdum diftingui, fed etiam inferiorem
mox 27. mox 28- notabilioribus Ipfendere; adeo vt vel 7. fuperiores cum 28- inferioribus vel
8. lupenores cum 27. vel etiam 23. inferioribus adfint. Si maculas vero, quas non raro ner-
uus vnus alterue percurrens varie diuidic, fcrupulofius computare veiles, de facili plures re-
cenfere poties. v
FIGVRA 2. Primordia floris, calice claufo adhuc comprehenfi, vna cum pedunculo fpinofo exhi
bentur. Duae ex lacinns calicis plerumque extiraae funt, tertia vno latere latet, quarta et Quinta
vtroque, -omnes tarnen fe inuicem aequant. > -i u
FIGVRA 3. Eadem quidem habentur, iftum tarnen inftnem magnitudine auEta, et lanugo extus
veftiens clarius confpiciatur, quomodo Capilli eapitati admilcentur. 6
FIGVRA 4. FloS apertus et lupinus pen'tapetalos cum ftaminum et tubarum turma ad naturalem
dimenfionem.
FIGVRA 5. Idem ct fimilis lateraliter'delineatur, quomodo.calix petala luftinet, et quantum ftami-
na petaliS breuiora lunt. *
FIGVRA 6. Calix folus, apofticapartevifus, naturalem magnitudinem itidem non excedens.
FIGVRA 7.8. et 9. Tres petalorum diuerfitates ad naturalem formam exprimuntur.
FIGVRA 10. Stamen cum filo, cui inliftit, natural! maius, liipinum, thecis quae farinam condunt
■ contiguis, ficut fibi relictae effe folent.
FIGVRA 11- Idem et fimile thecis diftraais vsque adeo vbi conerefeunt in communem parietem.
FIGVRA 12. Stamen cum antherapronum, in quo locus notatur, cui filum fupra aequilibrium
capfulae inieritur-
FIGVRA 13. Idem a latere vifui oppofitum, ne antherae conuexitas et fili curuatura, quae in dIu-
ribus eife folet, -omittatur. ^ r
FIGVRA 14. Loculorum plenitudo et commiflurae transuerfa feaione indicantur, quarumrudi-
menta in fig. II. 12. et 13. per vmbras folum diftingnuntur. ^
FIGVRA 15. Antherae binos Ioculos, qui farinam exploferunt rupti, a fupina parte, et
FIGVRA 16. Eosdem a latere repraefentatj explanantur tunc parietes, et potiflimum anteriores
proxime fibi inuicem accedunt, prout
FIGVRA 17. Transuerfim difeifli clarius euincunt.
FIGVRA 18- Glomer piftillorum iuniorum, ad dimidium fere pauciorum, quam confueta lege e t
■ fe lolent, vt omnia diftinEHus difeernantur, auEta parum ob eandem rationem magnitudine.
FIGVRA 19. Flos demtis petalis per medium diuifus, naturali non maior, in quo praefertim notatur
receptacuh, cui piftilia nunc adultiora infident, figura, et ftaminum in calicem inlertio.
FIGVRA 20. Piftillum a parte interiore, qua receptaculumrefpicit, et fimul a latere, porro
FIGVRA 21. Idem a parte exteriore, qua ftaminibus obiicitur, oftenlum, vt non folum ftyli ad-
(ubiectum geimen adplicatio obliqua, led etiam ftigmatis, quando farina foecundante non
dum cpmperlum eft, formatura declaretur.
FIGVRA 22. Germer, illaetb flylo verticali fegmento apertum, ablata parte interiore ■
fic nucleus immaturus intus haerens. conlpicitur
FIGVTABFLA
IL RFBFS. II
FIGVRA 23. Bacca, quepolypyrena C compofitaeft, cum placenta fiia et calice reflexo dimidiata,
quae
FIGVRA 24. Ab infra (peftatur.
FIGVRA 25. Semen ex pulpa ambiente extraöum, cute dura munitur et nucleum intus fouet mol-
liorem, id quod
FIGVRA 26. in exemplaribus dilfeftis videre eft.
FIGVRA 27- Stipitis portio adumbratur, cum ramo laterali et pedunculo foliorum emergente, vbi
ftipula adfociatur; prioris intimiorem fabricam per lentem vitream delineatum dédit et delcii-
pfit MALPIGHIVS Anat. pi. loco lùpra citato.
OBSERVATIONES.
Planta haec, etfi vulgatiffima fît, difficulfatibus tarnen non penitus caret. Figurae quae ex-
ftantj aut integram ftirpem, aut ramos folum çoncernunt. Vt ex ceiebrioribus quosdam
nommemus: FVCHSII tam 1— 1 maib-r- -q-u--a-m--- -m‘ inoricon non pl'a ne contemnend-a ef*t ; *Hoc vero
infoliti habet, quod eX vna radice florum maiorum et minorum pedunculi prodeant, in vtrisque
folia et triphylla etpentaphylla concinnahabentur. Ad huius normam TRAGI eftypum faGum
elfe monftrat fimiilimalineatio et habitus pedunculorum eorundem, in quibus tarnen pro minori
forma non dcccnsimminutionis rcgulsicrusta videtur j rciicjua vero, ousc imitstioncmcuinccre
pofiunt,_admodum tranlpofita.lunt et caules aliter flexi liirgunt. MATTHIOLI figura, in Com-
pendio iuo traditaquamLVGDVNENSES repetunt reuerlkm, et aliquot circumuoiitantium in-
fefftorum crudis formis autlam, habet vnde non dilpiicet, folia equidem trifolia, lunt tarnen
multa biloba. De DODONAEO laudari meretur, foliorum neruum Ipinoliim indicatum et fti-
pulas paffim additas effe. Figura, quam CAMERARIVS in medium producit, multas anteibit
habitu foliorum, et aliis minutioribus rebus. Apud TABERNAEMONTANVM non optima
eft, fi noftram plantam indicare debet, in primis quod ad folia quaedam IpeEtat. BAREL1ERI
illa piäura, quamibprayarietat. e) habemus, fi quadr-aredebetdelcriptioni, quaefoiamlpinarum
ablentiam pro differentia a noftra ftirpe ponit, naturae minus relpondebit; foliola enini nimis
imitantur cordis, vt vulgo dicitur, formam, nimislongis pediculis a fe inuicem remouentur, et
petala florum in cochlearis fimflitudinem vergunt: adliint tarnen ftipulae et folia terrae prorriora
quina, reliqua trina. Omnes hae figurationes integram plantam eamque creÄam vel parum fle-
xam exponunt. Caules vero in naturali planta Temper procumbunt diffufi, nifiperdumeta, qui-
bus fulciri poflunt, flirfum f can dan t : rami tarnen minores frequenter eriguntur. Id bene ex-
primit I. BAVHINVS, infoliis non adeo probus, inter quae vnicum pentaphyllon pinnatum eft
etiamfi^defcriptio de tryphyllis mere loquatur. Inuerfa ratione ZANICHELLI in delcriptione
. r ---- ; ------- tiguidiiuo viLiiiciUi/TUCEOS?
r,lamn.°tatos, quidam content1 fuerunt. Is ramus, baccas modo gerens, quern
BARRELIER varietati fub lit. C) fupra excitatae adponit, fatis fimilis erit plantae noftrae, ha-
betque totamfaciem, ne ftipulis quidem exceptis, fi lpinas addis, quibus caret, et foiiolorum
quorum vnum lupremum bilobum eft, Terrasjpraecipue negligis. WEINMANNVS Carmen- *
turn pingit,. cuius formam tolerare potes, nifi exaftiflimam (imilitudinem quaeris nec florem
relpicis, in quo piftilia penitus defunt. BLACKWELLAE figura cauiis fumma quoque fiftit.
Satius adeoque duximus nos, rami vnius naturalem menluram ob oculos ponere, quam fruti-
cem lateferpentem, coaEtum vero in paruitatem, quae lemper aliquid a fimilituaine demit
nec adcuratilfimam diligentiam permittit.
4) Caiicis monophylli laciniae conftanter quinae funt, quantum adhuc deprehendi, petalis etiam nu-
mero variantibus; ex ventricofo corpore in tenue longumque acumen fimplex producuntur •
explanatae vtique in iuuentute, fenfim refleDuntur. HALLER VS, pro acumine quo poliet’
eas maximam partem fic delcribit. LINNAEVS cui non leuis auDoritas eft, lanceolato - ob ’
tongas patentes vocat, quales TOVRNEFORTIVS fub Lit. B. Tab. cit. pingit; quae vero ab
eodem lub lit. A, indicantur, noftris fimiliores funt.
3) Petaloruminhacplanta teneritatem nullibi pro dignitate enuntiatam aut depiftam effe, aliauo
modo mirens, ab HALLEROautem exfpeEtari debuit id, quod fecit, flaccida ilia ficutexfiftunt
pronuncians. Margo lemper flexus eft in primis per aetatem, interdum in fummo vertice adeo
mligniter, vt bifidum mentiatur fere petalum. Difcus plus minusue fubrotundus, venis ramo-
hs leptem, oEto vel pluribus perfunditur, et definit in vnguem leniflime lunatum breuilfimum
qui longior elt, li corolla piunbus quam quinque petalis componitur, prout figura q. deciarat,
quod ad infertionis commoditatem fieri extra dubium eft. Frequenter lex, non raro decern
ad duodecim petala numeraui: hinc TOVRNEFORTIVS piurima, etfi quinque folum deli-
neet, LUNWAEVS vero quina, quia vulgatiora funt, pro charaEtere adliimit.
4) Sta