FIG . 29.
F IG . 30.
F IG. 31.
FIG. 32*
FIG. 3 3b
F IG. 3 4 .
F IG. 3 5«
FIG. 3^*
FIG. 3 7«
FIG. 38-.
Germina tria Receptaculo infidentia.
Germen vnicum a latere externo vifum cum fubiacente fquama neélarina.
Germina duo magis minusue conuexa a latere vifa, cum adiacente fquamula
neélarifera ex receptaculo prodeuntia.
Stigma iuniüs f. virgineum auélum, Vt omnia reliqua.
Semina naturali mole.
Idem auétius,
Cefpes plantae non florcntis naturali mole.
Folium vnicum naturali mole ocelli adulti.
Eiusdem ledtio transuerfa-.
Radix cum caule fupra abfciflo, naturali mole.
O B S E R V A T I O N E S .
i ) 'Plantae pluries piélaè, multotiés defcriptae-, innuméris vicibus nominatae et per. Eu-
ropam ex alpinis fedibus deportataè vndique, vix deftinaflemus locum, nifi aliqua oc-
currerent circa earn, quae vel . non , plene explicate fünt, aut dubiis quibusdam ad-
huc fubiedta èfïe poflunt. Quantus autem de Semperuiuo maiori Confenfus Vndique
exftat Auftorum, tantuS fere difienfus eft circa Semperuimiin Vlllgari magno fnuik
I. B. 1. c. de quo fupra ad Tabul. noftr. XXVI. quaedam difleruimus. Hoe omnino
concordare potent cum Semperuiuo f. Sedö maiori crenato myrtifoüe LO BE LII,
tui fimile dixerat Auctor, et cui Editores etiam fubiecerunt. Quando autem. I. BAV.
H IN I verba, quod hoe Semperuiuum cultura transeat in Semperuiuum moiltamm
latifoTimn purpureum, indicare debeant Sempenihmm monlanm'A tecentiorum,
B A V H IN V S errorem commififfet, quém de taftto viro Vix praefumere deberemus.
Si verö admitferemus inuerfionem ordinis, quam förte Editores commiferunt, ita vt
Semperuiuum L O B E L I I primo ïóco, et commune fecundo loco. a BA VHIN O.p o-
fitum fuerit, quod infer edendum inuerfo modo poötum eft, tune omnino BAVHI.
N V S dicère poterat, Lobelianam plantam floribus pallidisl, vt vidimus fupra fub no-
menclatore, cultura in purpuream verti, liquidem Semperuiuum teélorüm ita fefe habere
foleat, vt. cultum flores magis minüsue • purpüreos reddat. ' Quidquid autem rei
fit, planta L O B E L I I et I. B A V H IN I vix Vnquam Combinari potérit .cum Semperuiuo
hirto aut globulifero L IN N . , veluti Cel. Viri H AL LE E .VS i, poftquam. fénten-
tiam mutaflet, ét J A C Q V IN nouiter fecetunt, fed pötius pro diftincla planta recen-
feri debebit, quam difficulter étiam éxquirerentür charaéleres • diftinéHui, quibus: ab
communi fufficiénter difcriminetur. Plantae certe eiusmodi Seroperüiui floribus ex viri-
■ di flauefcentibus et palléntibus mihi occürrerunt in vallecula vmbrofa fuper cautes et
petras, contra quas ■ magno ftrepitu fefe deficit amnis Trient ex Sabaudia in Vale- I
fiam properansj quaé omnes, excepto colore fupra notato et fofte ftatura, et ne- liac I
quldem fatis, toto charactere, numero pétalorum indiuiforum, floribus patentiflimis nu-
meroque reliquafum partium ■, cum Semperuiuo teélorüm coinciderunt. Semperuiuum
enitn teélorüm in ficcioribus alpinis quoque occurrens non folum multo humilius, fed 1
ét numero florum pärcius praeditum deprehenditur, atque tune ob apricationem rubros I
flores monftrat.
z ) Sufficiet notafle breuibus vefbis, öcellos mattes, ex radiée folum laetius nkéla, napi-
formi, ftbtas plurimas quaquauerfum expromente Çfig. 38.) eiusque capite infra folia
protrudeté funiculos fatis éraifos* interdum laxe foliofos, quibus adhaerent foboles, fpc-
ciern propagaturae, et vbi fpatium permittit, matrem quaquauerfum ambiunt, quae fo-
1 liola
liola non a.d marginem tantum fpinulofa, fed et in vtraque fuperficie, praefertim exte-
, riore fimilibus, fed forte paullo tenerioribus, fpinulis albidis confpcrguntur, quae dein
in foliis adultis vtrimque . abolentur , adeo vt ' m'argo. faltein fpinulas albidas retineat,
leuiter etiam pungentes. Folia cefpitum adultorum lingulata dorfo paullifper pro-
minulo praedita cito in apicem fpinula terminatum coire folent, vnde aliquantum con-
caua ibi reddi foleant, refpeétu voluminis inter omnes traélatas maximi, tamen crafli-
tie minora et complanatiora funt, veluti figura 36 et 37. déclarât. Ocelli de caetera
tam adulti quam praecipue iuniores, refpeétu habito ad alias fpecies petalis integris prae-
ditas, femper laxiores elfe ’folent. In ocello enim volam manus fere excedente vix
vitra quadraginta vel quinquaginta folia feparata numerari folent, in fobole, fatis adul-
ta, vix Vitra 20. vel 25. feparari polfunt. Sobolium folia, vitra fpinulas marginis, difeum
quoque foliorum ab vtraque fuperficie pilis reélis acutis, veluti fpinulis mollibus, confper-
fum monflrant, qui in adultis vtrimque abolentur.
3) Caulem an’nofi ocelli erigunt craffum ad digiti et vitra menfuram, viridem aut ruben-
.tem, mollibus pilis acutis albis perlucentibus, modo laxius modo denlius, vndique-tamen
confperfum, teretem vix notabiliter ftriatum. Folia eum alternis, menfura foliorum
breuioribus ihteruallis, auriculata quafi et contraéliori bail ad duas tertias partes
vel dimidium ampleéluntur ^ et poftmodum ex fpatulata forma in longum produéta, fen-
fim in acumen conuergunt, acuta molli tamen fpinula terminatum. Superficies eorum
tam fupina quam prona aequalker pilis minutis, etiam praepilatis albis confpergitur, marginem
veto fpinulae albae molles porro veftiunt. Suprema caulis promunt ramos, pro
nuttimento et ftatura plantae copiofiores vel pauciores, a quinque ad duodecim, quorum
vnus alterne .interdum bifurcus e ft, ex foliorum fuperiorum interftitiis alterno or-
dine prodeuntes, inter quos infimi aliquot feriores efflorefisunt: finguli folium concomi-
tans poffident, exceptis fummis caulem breui bifurcatione finientes plerumque nudi funt.
Omnes‘ teretes funt, et pilis albis réélis- variae longitudinis, inter quos tamen plures
capitati fiunt, vndique veftiuntür. Inferiores rami très quatuorue aut quinque, fupremi
fit plantis pinguibus oétonos denos vel duodenos flores fuftinent, qui fcanfili etiam et
denfo ordine, alternatoque fitu fupinam faciem ratnorum occupant, et pedunculis bre-
uiifimis, praefertim inferiores, craffis fulciuntur, itidern pilofis, fenfim euoluti, vnde
vltimi vna cum ramo, quem occupant, aliquantum, recuruantur. Singulorum pronae faciei
aut lateri opponitur vel adponicur fquama, aut foliolùm florale, longe triangulum,
feflile, fucculentum, maioribus fubftantia, pilis, et fpinulato margine penitus fimile.
4) Calix florum fatis quidem conftanter ■ numerum petalorum et germinum fequi folet
Vidi tamen etiam calicem tredecim foliolorum in flore 13. germinum et duodecim petalorum
et 24. llaminum. Foliola eius femper petalis dimidio breuiora funt, ex latiore
bafi lanceata acuta. Vtraque eorum fuperficies, aeque ac margo, minutis pilis, quorum
plerique etiam capitati funt, confpergitur. Introrfum adeo firmiter receptaculo adnafeun-
tur, vt absque laceratione Calix feparari nequeat, quare etiam abfoluco flore perfiftit.
5) Petalorum numerus non adeo conftans elfe folet: frequentiiïimus quem obferuaui, nu-
merus fuit, duodecim non raro tredecim; occurrunt rarius vndecim verfus extrema ra-
morum. HALLERVS 1. c. fedecim enumerat. Ex bafi inter fe et cum Receptaculo
communi aliquantum cohaerente et carinata, in braéteam lanceolatam porriguntur calice
longiorem, albefeentem aut fubrubentem, frequentibus vero ftriis et lineolis purpureis per
longum notatara, vnde rubefeentia fiunt. Superficies exterior, et interioris pars fuperior
denfe fatis aciculis praepilatis obfidetur, quibus etiam margo ornatur, caeterum integer,
FI h h 2 nifi