20 1C0 NVM PLANTARFM
EXPLICATIO FIGVRARVM
T A B . V. F IG . I.
Variae formae adumbrantur, quas planta noftra a primo fere originis principio, vsoue ad va-
rios incrementi gradus induere lolet. o r r i
FIGVRA n. i . Clauariam tenerae aetatis et quad modo enatam repraefontat, quae etil vna linea
cum dimidia vix maior fit, clauatum tamen habitum iam adepta eft.
FIGVRAE n. 2. 2. Binas plantulas, magnitudineetforfitanetiamaetate nonmaiores: vna tamen prae
reliquis craflior eft, vtraque vero cylindricam fiue teretem formam exhibet, et recuruata eft.
FIGVRA n. 3. Similis adumbratur aeque teres et flexa, très circiter lineas pollicis alta, etaetate.
vt videtur, paullo proueftior.
FIGVRA n. 4. Similis quinque lineis non impar.
FIGVRA n. 5. Simillima vncia dimidia non minor, caule ut priores leniter curuato.
FIGVRA n. 6. Pollicaris vna eiusdem habitus gracilis, magis adhuc et ferpentino quafi duftu flexa
colons quoque magis teftacei. 1
FIGVRA n. 7. Exemplar, quod forte non longius eft n. 2., connafcitur vero aduitiori, et in clauam
oblongam iam expanlo.
FIGVRAE n. 8- 9. 10.11 .12 . et 13. Plantulae, in quibus claua prodire incipit, caule magis minusue
erefto vel incuruato, apice quoque Temper obtufiore, longitudinem mediae vnciae vsque ad
o£to vel nouem lineas emetientes, vitra lineae menl'uram parum cralfae.
FIGVRA n. 14. Parum diuerfa, et quidem folo apice acutiore, fere vncialis.
FIGVRAE n. IS-16.17- Aliae pollicem vnum bene explentes, quibus pedunculus latis craflus et
vertex obtufos eft, atque claua adhuc magis ampliata.
FIGVRA n. 18- Similis eiusdem magnitudinis paullo capacior, apice aufitiore.
FIGVRA n. 19. Exemplar vnciamfoperans, hinc inde flexum, claua gracili, verfiis fummum in
globolam aliquo modo formam abeunte.
FIGVRAE n. 20.21. et 22. Tria exemplaria altitudinis plus minus pollicaris, quorum ventres aequa-
bilius crèlcere incipiunt ad linearum circiter duarum dimenfionem, et fimilem inmodumrurfos
minuuntur in apicem, modo lente decrel'centem, modo acutiorem, modo obtufom.
FIGVRA n. 23. Aliud maius, pollice vno cum dimidio paullo minus, ex tereti pedunculo in ven-
trem trium, et quod excedit, linearum dilatatur, ex quo forfom verfus iterum extenuatur.
FIGVRA n. 24. Très plantae variae formae et magnitudinis, preffiffime fibi adnatae, ad.eo vt ex
communibus radicibus oriri videantur.
FIGVRA n. 25. Solitaria vna, non quidem adeo longitudine, quam caulis flexura et claua admo-
dum oblonga, très ad minimum lineas lata differens.
FIGVRA n. 26. Similis quod ad omnia fere, maior tamen et alia ratione arcuata.
l-IGVRA n. 27. Praecedente minor, ampliore claua et obtufiore vertice donata.
FIGVRA n. 28- Planta pollicaris, cuius claua très lineas, vbi latiifima eft, fere fuperat, et in vertice
finum lenem impreffum gerit.
FIGVRA n. 29. Alia, praecedenti in eo conueniens, quia fimilem cauationem circa fiimma haber,
craffiore tamen et magis produ&o ventre; teftacei quoque colons plus monftrat, earn forte
ob cauffam, quod aetate proueftior eft.
FIGVRA n. 20- Exemplar paullo humilius, cuius claua profonde bifurca exfiftit ; quodlibet brachium
obtufom eft, et foueis aliquibus iterum infignitur, vt nodofum quafi adpareat. Radici
huius intime commilcetur alia planta elatior, quae vnum latus, ob finum planiorem ibi exara-
tum, depreffos exhibet.
FIGVRA n. 31. Planta de reliquo illis, fob n. 15—17. conformis, id tamen fingulare habens, quod
ex illo latere, in quod claua modice inclinatur, apophyfis fpinulam imitans, circa medium emi-
neat, quae comparari poteft cum plantula, quae ad radicem eft fig. n. 7.
FIGVRA n. 32. Planta vnciam non penitus explens, coloris in teftaceum vergentis, claua maxime
inflata, ventricoià et obtufiflima, ab omnibus nunc recenfitis, habita nempe magnitudinis ratione,
ideo recedens.
FIGVRA