y Flore albo T abernæmont. p. 32.
Varietates habet Micheli Hort, florentin, p. 39.
Rariffima Gesneri feculo, nunc ad muros, in vineis, hortis & agris vulgo provenit.
Radix fibrofa. Caules numerofi ,■ intricati, ramofi , teneri, fucculenti, dodrantales, !
Folia glauca, plana, latitüdine ubique fere eadem , pinnata, pinnis pinnatis , pin.
nulis trilobis, lobulis trifidis & bifidis. Flores in fpicas denfas. Calyx dentatus j
• bifolius ; flos c) rofeus vexillo integro, fine fubrotundo, quem gibbus viridis di. !
vidit. Alarum finis & latera vexilli atropurpurea, roftrum carinæ fubrotunde lan. i
ceolatum; media pars’ejusdem vexilli anterior viridiufcula. Squama era fia, in calcar
retrogrelfa, fine curvo. Stamina duo lata , apice tricufpide. Siliqua globofad), mo.
nofperma.
Planta fucculenta , molliter amara é) : in fucco fpiflato nitri fimiles cryftallos deponit:
faponacea abfque morfu & calore : refolvens , coagula vifeerum abdominalium li,
quefacit: Succus f ) ad duas uncias datus cum fero laftis alvum leniter folvit^)-; fan.
guinem, ut vocant, dépurât, feorbuto refiftith) , cutanea vitiaz), &ruboremfa.
. ciei nimium contemperat ; fi præterea corporis exercitatio acceflerit, verno tempore,
Hoc innocuo remedio vulgo in Gallià utuntur, eoque morbus atrabilarius paffun
fuperatur. Debile cum fit medicamen , poterit aliquando medicum in morbo hy.
pochondriaco fefellifle. Non putem eflentiam fpirituofam vires plantæ recipere,
quae fibi relifta refrigeret jfe). Extraftum feu fuccum fpiffatum magis probavero, cujus
drachma una alvum ducit l). In phthifi decoftum & fuccus multo ufu pro«
fecit m). Fumariæ fpecies in Dalmatia ad arthritidem magni fit n). Tæniam ea
fuperatam 0) lego. In fundo decofti vel infufi falem alcalinum & tarnen cryftaE
' num vifum legi p). In fale cinerum fal marinus cum fulfure admiftus eft q).
*347. FUMARIA foliis pinnatis, pinnis pinnatis, pinnulis lobatis, ovatis, filiquis brevi.
bus , incrifpatis.
Fumaria montana T abernæm.
Pfetido Fumaria flore luteo RiviN. t. 74.
Fufnaria tingitana radice jibrofa, perennis , flore ex albo flavefeente, filiquis curtis PlüKNET. I
• alniag. p. 262. i. 90. ƒ 2.
Fumaria filiquis linearibus tetragonis, caulibus diffufii, angulofis LlNN. IL p. 984.
In Helvetia transalpina vulgo , circa Capo di Lago, Mendris &c.
Caulis ramofiflimus. Folia pinnata, pinnis pinnatis, pinnulis petiolatis, trilQbatis, ova«
tis & fimplicibus. Flores in fpicas breves congefti, lutei. Folia calycis lanceolate
bina. Vexilli pars anterior margine fuo contrafta , media linea elevata dividitur.
Retrorfum idem calcar femiplanum remittit, in quod duo ungues tendunt, con-
glutinati, incurvi. In alis rotam elevatafn fex radiorum habent. Carina & (lamina
fimilia. Fruftus latiufculus, brevis, incrifpatus. Semina magna, nigra, re-
niformia.
348. FUMARIA radice bulbofa, caule fimplici bifolio, btafteis ovato lanceolatis.
Fumaria altera Camera r. Epit. p. 891.
Fumaria bulbofa L Tabernæm. p. 3f. & IL Ejusdem p. 36. 8c III. p. 37. & IV. p. 38«
Fumaria btdbqfa radice cava major C. B. I. R. H. Garidel. p. 194. ic. 38.
.. . Pfeudo-Fumaria Rivin. tetrapet. irreg. t. 72.
Variât flore albo, cujus quatuor icônes T abernjemontanus dédit p. 3?. 36. 37. 3$-
fubflavefcente, &c.
Ubique ad fepes, in umbrofis, primo vere.
Radix difformiter fubrotunda, modo folida , modo cava , ut certo vidi. Caulis ex ra-
dice unicus, ereftus, non ramofus, levis, fupra terram bifolius. Folia glauca,
tenera, glabra , pinnis altérais pinnatis, pinnis primis denuo pinnatis, pinnis Ce*
cundis multilobis, lobis obtufis, pinnulis fimplicibus & incifis, circumfcriptione
totius folii triangulari, ut in umbelliferis. Scapus floralis fert racemum laxfum, flo
rutn
c) Tetrapetalos Fabric, butisbac. p. 49. $o.
d) QRe)
Analyfm habet Ribckk de fumaria.
f) Recentem herbam rede præfert Saladin p. aço. b.
g) Mrs UE p. 14. Etiam Syrupus p. 1} 9. b.
h) Lin n. p. 247.
i) Malouin. cbym. p. 104.
k) Putat St a h l , mater, med. p. 328«
l) Nicolai mat. med. p. 227.
m) Fäk fe l om ebroniska Siukd. bot. p. 17.
») Rumler obf. 82. Fumaria Split.
•>) Succo Roussby de fumar.
f ) Jottm. de Trévoux ann. 17 11. m. Juillet.
q ) Gmiun. Comm. A c a d . -Petrop. V . p. 289.
sum fere duodecim, trans verforum, quibus interponuntur folia fimplicia, ex ovatis
lanceolata. Calyx nullus. Flos r) vulgo. purpurafeit: alarum pars plicata fatura-
tiori colore eft. Calcar, floris longitudine. Vexillum rellexum, cordatum , Carina
bifida, lntra calear fquama bifida retrocedit, parieti adnata. Siliqua obionga , in
uncum terminata , bivalvis , fed difformis, tumens, feminibus 1’ubrotundis, duo-
denis , de valvularum commiffione pendentibtis.
Vetuftiores inter nuperos Ariftolochiam dixerunt,. hadenus non bene. Vulnerarias vires
tamen ei tribuunts), & radicis pulvis carnes fpongiofas f ) , de offe efflorefeentes ,
abfumere dicitur. In febribus intermittentibus laudatus v) ; ut alia.amara. Etnme-
nagogam vim ei tribuunt., quae fit in ariftolochia, cui tamen radicem inodoram
non fuppoiuerim x) pro fuccedaneo. Inradipum cinere fal communis admifeetur^).
49. FUMARIA radice bulbofa, folida, caule fimplici, multifolio, bradeis digitatis.
Fumaria bulbafa feu tuberofa minbr T abEUNJEM. p. 39*
Ariftolochia vulgaris , fore,pufpuree Ho s t . Aichstetx. lybem. t. 7 . /.a .
^ Minor, junior, flore fepe .virente.
Radix cava viridi fo r e L ob el. ic. p-~7 ^P,-L v
Fumaria bulboja radice noti Cava , minor C. B.
Aliquanto rarior. In fubalpinis, circa les Plans , & inde furfum per alpes, aux Norn-
briaux. Prope Ebrodunum I. B. Geneva Strobelberger p. 181. Bufilex yerfus nofam
domum, & extra urbem minorem C. B. de minore, inter falices ad Wiefam Cher-
ler , turn circa Munchenfteiti, Neuhaus, kltin Huningen , Eottigen. Im GeMfche
bey Riehen , Busier Merkmrd. VII.
Certo differt, neque eft planta prior 348. anno fecundo adultior , cum Bern*hunquam
palmata, circa les Plans ea.fola nafeaturneque uilo modo probabile eft, ex una
planta utramque natam effesij."
Radix folida, multo quam priori minor , neque avellanam nucem facile fuperatura. Folia
numerofiora, quatuor ad fex , plerumque teneriqra, anguftiora. Folia inter
flores, five brade*., protunde digitatx , in digitos pene parallelos divifie. Squama
in calcar retrocedens mucronata, non bifida , libera, neque parieti adnata. Tu-
mores laterales vexilli minores: Habitus totus humilior. Non bene etiam nuper
Linnsus z z ) cum priori conjungit. Flos CKterum & folia, & facies fatis fimiles.
III.
I. PLANTÆ PETALODEÆ.
II. POLYPETALÆ.
II. FLORIBUS D1FFORMIBUS.
IIL STAMINIBUS DENIS, IN DUÖ SYSTEMATA DISPOSITlS.
D I A D E L P H I Æ L inn.
P A P I L L O N A C E Æ T ournee, t. 209. O ederi II. n. «4. & 207.
L E G U M I N O S Æ . B oerhaavm.
Claffis naturalis eft, quam floris difformitas cum didynamiis , frudus cum filiquofis te-
trapetalis conjungit, & femiuum ex valvarum commillione fufpenfio, atque nidi in^.
valvarum cavitate pro feminibus exfculpti. Calyx monophyllos a) , ex fuo tubo
, quinque fegmenta inæqualiter divifus. Flos diftormis , papilionaceus b) , tetrapetav '
Jos c) , aut omnino pentapetalos, fi carinam fæpiflime aut fiffilem , aut bipedem,
pro duobus petalis numeraveris, non répugnante T ournéeortioç Petalum fupre-
mum, Vexillum T o urn eeortii , reliqua petala immatura commet d) : maturius
plerumque partem alarum anteriorem deferit e), & ab iis ad redos ängulos elevatur,
P p 2 & deni-
»•) Eum pingit ToubNef. t, 237. A.B.C.D.E.F.G.H.K.L.
M.N.O.P. Dipetalon effe Fabric, ibie.
s) Lobel. adverf. p. 266.
t) Held. Epb. Nat. Cur. Cent. VI. obf. 8 <5-
») Bresl. Sami. 1718« ©&•
*) L udovici p. 218« . : .
y) Gm il in . Cbmment. Petrop. X-V. p. 2 8 9 *
2) L in n . Flor. Suec. II. p. 246. 247« '
22) p. 984. Conf. 111. Ludwig de minuend, flee, plantar.
Moehring. Comm. Lit. Nor. ann. 1740. hebd. 6.
a ) T ournef. 1. c. B. B.
b) Spigbl. Ifagog. c. 12.
c) T ournbf. D.£.Fk