1012. ERICA foliis imis adpreflis fimplicibus, flôralibus calcaràtis.
Erica prima Matthiol. p. 152. Camerar. Epit. p. 7^.
Erica Cramer, t. 52. • •
Erica antheris bicornibus inclußs , coroüis inxqttàlibus, campaniformibus, mediocribus,
pofitis', fagittatis LiNN. /• p. soi.
/3. Flore albo Hort. Aichßet. &fiiv. ord. IX. t. 3.
In Helvetia minus aliqjianto vulgaris , quam in regionibus fabulofis. In fylvis
abiegnis paflim abunde.
Trunci projedi, lignei, numerofos ramos femieredos emittunt, totos tedos foli
mis , brevibus, parum répandis, dorfo convexo » ad ramos adhærentibus, conjj
gatis , fed duobus paribus proximis, ovatis , rugolis , linea diftindis & quatj
fulcis. In fummis ramis folia conjugata, cruciata , fuperiorem partem habent, qr)
lena folia inferiora : fed aliam inferiorem, calcari fimilem , acutam, linearem,
verfam * a caule remotam. Flores femiquadrifidi, ex purpura violacei, inW
ramis inter ejusmodi folia conferti prodeunt, in perbrevibus petiqlis, & ad alterutnlaj
fere inclinant Calycis exterioris duo foliola breve calcar habent, duo lata iiioj
utrinque ciliata : calyx coloratus quadrifolius , ovato lanceolatus , flore 1
tarnen immarcefcibilis , cum frudu confenefcit.
Exofus agricolis fruticulus , ob- reptatrices radices incremento arborum infenfus, a»
abunde alit in Cellenfi ditione; neque audio pulmoni nocere, ut fufpicatumellj
Corium Erica qtiidem poteft, ut cum querceo cortice, indurari. Pro lupuloinl
revifia 0) adhiberi lego T non habet tarnen aroma, nec amarorem ; fed neques
menta noftra Ericam inter pabulum admitterent p). Udlitates , fi quas habetj
de apud Kalmium q). Mapalia pro bombycibus ex Erica fiunt.
In fylva montis præalti dlArbignon peculiaris varietas crefcit, quæ multnm me torlitj
Ei omnia folia calcar habent, & ima latiora, laxiora, a ramis diftantia, & vere g»
moni fimilia funt quorum- pars ad fex lineas longa contra caulem defcendij
longior & triqüetra adfcendit r). Eft Erica tertia Cortufi, quant ex alpibus hé. 4
lit C. B. apud I. B. 1.1 2. p. 3 S 8-
1013. ERICA j) foliis patentibus, quaternis, acutis, caducis, corollis calyce longioribj
antheris eminentibus.
Planta adulta.
Erica Uli. Clus. patmon. p. 33. 34.
Erica procumbent, ternis foliolis carnea C. B. ScHEUCHZER. It. VIL p. f 13*
Erica antheris fimplicibus exfertis , corollis ovatis fublongioribus , foliis quaternis , trmil
bus , patentibus , glabris ,Linn. I. p. 5° 4-
ß . Planta hiberna, juniori flore.
Erica III. Clus, pannon. p. 33. 324.
Erica procumbent., herb ace a I. R. H.
Erica antheris bicornibus , inclufis,, corollis campanulatis , mediocribus , fecundis, foliis. k
triquetris, patulis LiNN. I. p. $01. ' ■ ,
Vulgaris... planta in omnibus fubalpinis , defcendit Jnterlacum ufque , in colletn M
& ad lacum Thunenfem. Ad lacum Lauerzerfee, in M. Pilato &c. Gagnehij
Fruticulo rami fuberedi, pedales & ultra.- Folia conferta , patentia , abiegnis t
& pariter caduca , angufta, cralfula, nervo eminente, peracuta , ex unociftj
quaterna. Flores in fummis ramia, in longiufculis unifloris petiolis, ferpadfj
dem federn difpofiti. Autumno flores fe parare incipiunt ad fequentem annum, j
lyx primus nullus ; floralis flore major, decolor, flosque fimilis antheras tune t
includunt : eo in ftatu menfe februario legi, ut fios perfedufc effet, cæteruin Wg
& ftamina inclufa. Sed menfe majo , perfedi nunc flores, & calyx, & PetïJ
purpura tinguntur, & ftamina de flore nunc erumpunt. Tunc calyx colorât ,
lia habet lanceolata , flos autem longior eft, & breviter quadridentatus a
Antheræ duo brévia cornicula educunt
*1014. ERICA ramis eredis, tomentofis, foliis peranguftis eredis, confertis, flores fuperîlll|
Erica I. Clus. p. 41. iGorios folio. 4 ■ id
Erica antheris bicornibus inclufis , corollis campanulatis, Iongioribus, foliis quaternis, f 1
mis , caule fubarboreo , tomentofo Linn.
n) L angb 1. c. Ericam mel dare repertum Dioscokidrs. q) In di(T. de Erica,
c) Plot. Eatur. bift. of Staffordshire p. 379. r) Emend. III. n, 197. VI. n. 49. _ u t) Roh». fbytotbeol. p, 422. r) Tetrulix inter fpinas «ftace florentes j
•& inter Poco-I r ftipam & Chiavennam ad rupes, $Adda & Morbegno.
E 1 eredlus, fepedalis, ramofus, ramis eredis» tomento albo obductis.. Folia co-
■ piofiflima , ereda , non patüla, glabra , pene fubulata , totds ramos tegunt , in
flecis fugofa. Flores numerofiflimi in Mediis ramis, ut*nuperiora folia fe fuper
eos efferant, in petiolis ramofis , paniculatis. Calyx primus nullus > fecundus
perbrevia folia habet, lanceolata. Flos brèvis latus, ad tertias quadrifidus : idem
albus, cum frudu contabefcit, quem juniorem non vidi.
p i f
R H O D O D E N D R O N Linn. n.
C H A M Æ R H O D O D E N D R O S T ourneforth t 373,
L E D U M Michelï.
plyx quïnquefoïius , minïmüs à). Flo's tubulofus &) , ' faucibus patentibus, qûinqüeA*
1 dis. Stamina deeem -, duorum ordinum , ex ambitu ovarii nata , libera, non con-
nata, antheris fuperne perforatis & apertis. Frudus ligneus-, ovato pentaedrôs e),
quinquelocularis d) , polyfpermos e). Tuba cylindrica ƒ), globule terminata.
RHODODENDRON foliis ellipticïs, glabris , fubtus rubiginofis.
Montana Allobrogum -lentiscifolia -, Chameleoefolia, vel OledJb’ifolia-, minus odor a. Chanuzrhodo*
dendros. Lobel. adverf. p. 155. k. p. 3 66.
gvonymos' Theophrafii Lugdun. p. 272.
Chunurhododendros alpbm, glabra ScheuchZeR. It. ï. p. 34. Du Hamel arbres ï. p. i^o.
f i .
Rhododendron foliis glabris -, fubtus leprofis Corollis mfündibuliformibus Linn. Z. p. \62. coiif.
Jacquini obff. t. 16.
U.1 Flore albo , rara varietas. In monte .jaVernaz. ÏLL. de Saussure etiam mißt.
■ n alpinis lapidofis vulgaris , ut focos in valle Urfada alat. In Juræ mont, altio-
I ribus rarior.
prutex distortus , cubitaïis & ultra, difforinrs , ïamofus. Folia fîcca » dura, ovàtâ i
[ acuminata, margine contrado, fubtus rubra, aut ferrugine & pundis innumeris
minutiflimis adfperfa. In fummis ramis petioli uniflori, oblongi, in racemum con-
getti. Flores tubulofi , ortu tumidiori, laduiia répandis, fubrotundis j igneo colo«
[ re, luteis pundis vario.
Kallis abundat Scheùchzer. It. IL t. 19. F. ï . 2. 3.
■ Uit, ut ex alpicolis audio , phafianos illos fpurios, Urogalli minorem fpeciem, & ab
T eo nomen habent. Quare avibus nocere minus credas#). Leporem equidem foliis
[ Rhododendri paftum convivis funeftum fuiffe 'Welschius ^). In 'Fonte duæ fpe-
cies lünt ejus plantæ, quas credit T ournefortius i ) Græcis X enophontis comi-
r tibus nocuiffe, infedo melle. Rhododaphnen accufat Plinius , & Ægolethron.
piff. RHODODENDROS foliis ovatis , ciliatis > fubtus pundatis.
H Balfamum alpinum Gefiteri Lobél. p.-3^7.
■ Ledum alpinum Clus. pannon. p. 73* 74* ^ .
E Merium alpinum , quibusdam ^ aliis Ledum hirfiuturn ï. B. ïït. p. 21. 22. B0CCÖNÈ offirv. p. I ï 3.
I Chamoerhododendros alpina villofa SciîEUCHZER. It. I. p. 34-
I Rhododendron foliis ciliatis , midis •, corollis infundibuliformibus LiNN. I. p. 5€2.
in alpinis etiem plurimis lotis reperi, etfî aliquanto radus eft quam prius, in monte
d'Anfez, Enzeinda, in monte inter Hübcbereti Tfchangnm, in GetnmiQ, Gott*
hardo t Pilato, &c. Inter Jurée montis juga, folus mons Thtdri hanc ftirpem' alit
■ Omnia fere eadetn, folia tarnen colore lætiori, margine ciliato , magis ovata , fubtus
pundis fufeis majoribus & paucioribus notata. Flores fimiles, minores, fofei co*
loris dilutions, albis puftulis notatk
A N D R O M E D A
Ii)) TWnkf. ÎX ibid. B.
I)D.
d) E.
■ i
R
L». ,
g) H assklgxbîî. pan. Sueth. p 9»
é) Mi&omimemat. n. 87*
i) Toub-nrfort. Voy*g. du Levant. l i t p> 73.
*) L. XI. c. i j.
r r r
M