In uuiverfum faccus eft, inferne radicatus, cujus involucra tria funt, qus plerumque
poflis feparare; epidermis, cutis callofa alba, & liber interior , segrius a medulla
feparabilis. Intus medulla eft ,-in juniori planta flavefeens, folida, quae in cellu„
lofam telam fatefcitobfcdre viridi polline plenam, quern per oftium efFundit, quod
in fuprema convexitate aperitur , & cujus lacinis fe in nonnullis fpeciebus revol-
vunt, ut in alpina maxima. Is pollen particulis fit fphsricis m) , in acutam cau
dam terminate. Figura incerta eft. Aliae plantae feftiles- funt , facco orbiculari I
in transverfum lato, aut rotundo , inferne contrado & plicato., ut brevis quafi ad
radicera pediculus fit. Is excrefcit alias , & in cylindrum collum abit, quod ro,
tundum & latius caput profert , alias Fungus fefiilis manet. Deinde cortex >ifte
alias leviffimus eft, aut certe polline brevi & obfcuro confperfus: alias exafperatur
maculis , tuberculis, fquamis, verrucis, aculeis , pyramidibus , vario omnino mo-
do , qui aculei fere delabuntur, ut matura planta calvefcat. Color naturalis albi-
dus eft, aut cinereus & plumbeus, tamen etiam flavus, aurantius cum rubore ad-
mifto, & fpadiceus.
Pulvis Lycoperdi neque cum lixivo fale fervet, neque cum acore, neque fyrupum vio-
laceum viridi colore tingit n). Extradum fervida factum amarum eft o). Veteres
eo polline ad fupprimendas fanguinis jadliiras utebantur, totumque Fungum vulne-
ri imponebant, Germani etiam potiflimum , & Ravius p) eo multum utebatur:
monebat tamen, non debere removed, fibique jubebat permitti, ut lponte delabatur,
avulfum enim nocere. Non recufaverim in leviori haemorrhagia ufui q) efle pofle ,
noftro tamen aevo totus obfolevit.
Itali juniora Lycoperda 1 etiam maximum illud alpinum , frixum , & in teflellas incifum
cum fale <x oleo, in cibum recipiunt f). Noftris incolis ignota funt.
Denique Fungum maximum pulverulentum in Anglia in prelo elidunt, in fornace poll
coCtum panem torrent, ita in fomitem parant, qui flammam concipit, & apes in-
toxicat s). r e
^173 . LYCOPERDON leve, fphaericum, miniatum.
Fungus non vefeus XXXI. Loesel. »
LycoperdaJbum autumnale favefeens, cortice tenuiori levi, pulpa fordide purpurea , MlCHEli
p. 220. & plures ejiis- viri plantae.
Fungus Janguineus fpharicus Boccone mufdifific. p. 304. ic.
Lycoperdon fanguineum fpbarictm Buxbaum. Centur. F. t. 29. f. %.
Lycoperdon IF. Gleditsch. p. 151.
In lignis putrefeentibus & afleribus vulgo.
Sphsricum eft , leve , obfeuri coloris, molle , corticibus duobus, intus pulpa mollif-
fima, miniata, humida. Per statem ipfe cortex purpureus fit, & pulpa in auran-
tium pollinem contabefcit.
'‘2174. LYCOPERDON cortice exteriori revolutd ftellato Emend. III. n. ir.
Geaflri Michelianje figurae multse cum noftro confentiunt t. 100. ƒ 1.2. 3.4.
Fungus &c. Eph. Nat. Cur. I. ann. 4. obf. 90. Schjeffer. /. 182. Boccone p.30?. f.A. Mylii
m Hamburg. Magaz.
Icon T ournefortii t. 331. G. H.
Lycoperdon globojum & JeJJile, volva radiata, patejtfc , ore acuminaio, dentato LiNN.p.itfc;}.
> Gleditsch. p. 151. r ’ '
Icon Oederi t. 360.
In fylva Bremgarten , zmfehen dem Neuenbriihwege und der Enge legL Stjehelinus
Baffles. J. Gesner im Silholzlein. Gagnebin circa Ferriere.
In his plantis duo cortices feparantur. Interior globulus manet, Lycoperdi prioris glo-
bofi fimilis , fphsricus, linearis, & per ofculura laciniis eminentibus cindum polli-
nem explodit. Exterior cortex, craflus & folidus, fere ad Pezizarum modum co-
riaceus , fe revolvit, & in radios decern & ultra, etiam quinque & fex , revolu-
tus verfus terram refleditur.
Varietatem radiis dentate Micheli £ aliam radiis reticulatis, a Cl. Gagnebin miflam
1. 6. aliam ftella duplici, altera furfum verfa, altera deorfum Batarra habet t 39.
£ 1. ad f.
n) BaKER‘ microfc-P-ZS5- ?) Commendat ad nimios Cmguinis fluxus Crato Corf!.
o) »bid. r) Marsigli^ c.
^ t) Gentlemans Magaz. ann. 1766. in. Jul.
f. i. àd f. turn "Watson. Phil. Tranf. n. 474. t. 2. £ i ï. ï i . Blakstone in Spec.
Schjeffer. t. i 8 3- Iftam nondum réperi.
Hie idem , demta Fabula, dt Fungus anthropömorphüs Segert Eph. Nat. Cur. Dec. I.
am. 2. obf. !||
^2175. LYCOPERDON corticibùs révoïutis , f’teîlatîs, globulo projedfli.
Carpobolus aureus , volva alba , -früBu obfàuro , femîhibus fübrotùndïs albicàhtibus, MlCHELl
t. lo i. h. 2. .
Lycoperdon volva multifida , fru&it globofo ex femihibùs conkihuto L.ÏNÂ. p. 1^4.
Carpobolus fegmentis tofigioribus Hill. hiß. p. ^4.
ïn ligrio putrido plantulam reperi, motüm èlafticiim non Vidi. Supra Kohlholz.
Volva quafi foliacêa., ficca, apicè in très qüatuorVe partes incita , in ligno feffilis. ïn
medio rofuïæ globulus albus , qui per Statem fufcùs & afpér fadus eft. Addft
M ich Eliu s , & Cl. Forskal , duo's èffe corticès extèriorês , qui globulüm com-
prehendant. Per maturitatem eos cortices in aliquot lacinias findi, fére ùt in Geaftrö
irevolutas, & înteriotem globulum elaftiea Vi expelleré. In eo humorem éie i fè-
minibus miftum tenuïflimis.
Tota planta minima eft, linea pauto ïatrof.
% 17^. LYCOPERDON faccatüm, hïgerrimùm , puïpa flavà, cellüïis fimbrïatîs. *f*
Id Lycoperdoidès MiCHeli p. 219. i. 89. ad nûllam autèm Cl. Viri fp’eciem referri p'ôtèft.
Plantam ipfe non vidi, fed iconem Bafileæ ledæ ad me Stjehelinus mißt.
Tota planta ollam fere refert 1, cylindricam , latam -, inferne ventricofam. Cortex exterior
nigerrimus, villofus , interior aurantius, pariter yiïlofus. Pulpa flava. In ea ceï-
lùlæ rotunds , ornamento denticulato cindæ (prie fieuronnef. In fingula cellula gle-
bula aliquot femina fphætica nigricantia contineatur, filamèntis ferpentinis interftinda.
Racices aurantiae, ex ligno fparfæ. Plantàm nunquam vitam , vidéo me bbfcuré
deferiberie.
Ad hanc adfînitatem Boletùm rtfmofum Côr&floiâerh foeiidùm Cl. de Réauj&ur t) pertinerè
credo.
HI. SÜBTERRANÉA.
^2177. LŸCOPERDON fubterranèum , conglomeratum , corticè nigro exalperato.
Tubera Matthiol. p. S4 4 - Todrnefôrt, t. 333. Cicarelli in propr. libr. & omniurtt
Aüctorum.
Tuber brumale -, pulpa obfcura ôdôra Mï'cheli p. 2 2 1. t. IÖ2.
Lycoperdon globojum, fubterraneum, folidum & feabrum , baß & radice carefù , capfidi's fe-
minalibus magnis Gleditsoh. p. 157. qui tamen a Micheliano fuum feparat : fed
■ 'color fpeciem non diftinguit.
Lycoperdon globojum folidum -, muricâtum, radice defiitutum Linn. p. roÇf. çônf. Mem. de PA-
càd. ami. 1711.
Nunquam reperi, . fed vulgo notum eft ', in fylvis fupra vineta de la Cote legi. Supra
Fontaine André D ivernoi.
Subterraneæ, omni radice deftitutæ fphærulæ i aut certe rotunda & eongïottieratâ corpora,
cortice exafperato v) , primo albo x) , deinde nigro , pulpa carnofa folida -,
fibris quibusdam ferpentinis diftinéta y) -, quafi marmorea , feminibus rot un dis intra
pulpam plena z). Enormi mole reperiuntur -, ad libras a) 0&.0 b) -, & quatuordecim cf.
Odor fatuus , fed vere feminalis natura, volatilis urinofa j qualia etiâm tuber clémente
igne adum fundit. Edüleeft, etiam Romans guis notiffimum, & pro Aphrodifiaco
medicamento habetur, detrado cortice, neque tamen prius in menfas récipitur, quani
higrum d) colorera^ conceperit, album enim infîpidum eft e). In Italia & ma-
, gis odorata 8t fapidiora provertiunt, quâm in Germania f ) : & odorem fàtis àcrem
fpargünt, ut a canibus g) , ad eum laborem exercitatis | odore detegi poffint at-
que excuti b}.
G g i Neqüë
i ) Ment, de T Acad, des Sciences ann. 171 J. p. 71. a) Pli N. L. XIX. c. 2. . :
y) MrCHBLipotius ni mis. b) Êresl. Sam/. 172$. m. Mart,
*Ä) Pbnnikr de LbNGÇHAM? des Trùfes p. 12.. ïqq. N c) KbxslSr Reif. I. p. j j i i
Vere effodiuntur & Ôavefcuht Dioscokid'L.II.'c. ijç d) Maranïa p. 64^
Tuber album Bresl. Sam/. 1719. m.Nov. Gledit sch. '<?) PktiNiBBi
Hinc Tuber àjlivum , pulpa jubobfcttrà-, minus fa- f ) ScHrbbkr. Sam/. I. p. 08. {qq-.
■ pida ê? odora Michhli. g) Bresl Samt 1719. n1. Novenlb.
ÿ) Cellulæ & in iis femina Ghofroi 2dem.de l’Acad.i'jii b) Tamen & in Boruflia Brukman -, & in Comitatü
«) Conf. Hill, veget. fyjiem. t. iç» .Çafteli Franconiæ Epb. Nat. Cùr. Vol. Fiji. obf. ji
demam in Suecia Linn. p. }6.