Noftratium minimum, proftratum, vix dodrantale, teres. Folia ovata, obfcure
Perfo.1
rata, per oram punftis nigris adfperfa , in lineam difpofitis, aliquando tota T
data. Petala prope apicem nigris pundis adfperfa ; fie antheræ tubaque ; fe((
ferratus, pundis nigris paffim adfperfus, potiffimum per oram. Flores non 1
bellati, in petiolis unifloris, ex alis foÜorum, tarnen verfus fummam î |
tam congefti.
1040. HYPERICUM foliis linearibus quaternis, calyce ferrato, dentibus d, J
duligeris. ° *4
Coris (a ) Mat t h i ol . Cam erab.epit. p. 678. Mat th i o l i Lobel. p 4û|
Hypericumfloribus trigynis, ca/ycibut ferratoglandulofisfloribusfubverticillatis. Linn. II. p j i j l
Nova civis, quam Clar. Füesli reperit abunde in rupeftri via ad pafeuum alpi^J
Montis Vffiggis Glaronenfium, & mecum 111. Gesnerus communicavit I
Planta durior, dodrantalis, caule tereti, foliis glaucis, linearibus, anguftis, qUaJ
Linariæ, quaternis, quibus duo alia perminuta, non perpétua accedunt. FloJ
res in fpica laxa per fummos ramos, in petiolis unifloris. Et petioli. & exjffJ
folia, petiolis fubjeda, plena magnis glandulis nigris. Calyx evidentius ferrai
tus, ferrarum dendbus maximas nigras glandulas fuftinentibus. Petala pro plant!
portione multo majora, lineata, ut in ficcisplantis video, vix punctata, fed anj
theræ utique.
1041. HYPERICUM foliis amplexicaulibus, cordatis, calycibus ovatis. ferra-l
tis, glan duligeris.
Hypericum pulchrum T rag. p. 74.
Flor. Danic. ic: 7 f .
Hypericum floribus trigynis, calycibus ferrato glandulofis, caule terete, foliis perfolimiM
cordatis, glabris L in n . II. p. 1106.
In Helvetia rarius. In nemore Wylenfi Stæhelinus. In fylva Kirchbok prop]
Mtilhulîam CL Hofes. Cl. D iveknoi habuit inter plantas ex CrmÆ
lient relatas. p
Caules eredi, teretes: in fummitate ramofi, fed non brachiati, foliis etiam dillanJ
bus, & paucis foliis floralibus. Folia quali triangularia, cordata, oris contra
dis, caulem lata bafi amplexa, dura, perforata, non pundata, glauca. Flora
in panic'ulas fpicatas, pene nudas, rariores. Calycis folia ovata, fubtiliter 1(8
rata, dentibus nigras glandulas fuftinentibus. Petala faturati coloris, peneaiH
rantia, ad apicem frequentius pundata; antheræ miniatæ, & tubæ para. I
1042. HYPERICUM foliis ovatis, per oram pundatis, calycibus lanceoladsl
ferratis, globuligeris.
Anârafoemum F uchs p. 76. Campoclarmfium C o i M s . eephras. p. 73. 74.
Fmxit CI. H r 1 1 . in hiß. natural. T. II. t. 19.
Icon Flor. Danic. t. 173.
Hypericum floribus trigynis, calycibus ferrato glanlulqfii, caule tereti, ereSo, gUbhn
liis ovatis L 1 N N. II. p. 1 10Ç.
ß Varietas trifolia in der Hardt Bafilèæ ( b ).
Abunde in du metis Helvetiæ. In Gubernio Aquilejenfi fere ubique. Sic in Neocol
menfi, &in vicina ditione Epifcopi Bafileenfis. Bernæ im Oflermundiger m
hoh, circa lapicidinam, in der Hundziker Au ; in fylvis montis Belbperg-
ca antrum prope h Mottaos. Bafileæ paffim in montofîs.
Caulis fub floribus longe nudus, minus ramofus, eredus, teres, cubitalis. F°jj|
rariora, venofa , maxima inter noftratia Hyperica, ovata, non perforata > ^
grandibus glandulis nigris per purpuream oram iniignita (c ). Flores pauc‘°res,
in fpicam brevem difpolici. Calycis folia lanceolaca, ferrata, ut cuique denô;
glandula refînifera infideat : fub quavis etiam anthera globulus niger. f eta*a ^
rius (d) pundata, & verfus apicem.
, io4 3*
HYPERICUM foliis ovatis, hirfutis, calycibus lanceolatis, ferratis,
WM
5Hr«n ofr“ tÏC% ol®raCe. ° ’ ^enui’ cubitaIi> flore ( b) MerHvürd. III. n. 270.
L XXYll S m ne in fiUqUa nigr0‘ Plin* Conf.(<0 Nunq uCaeml. CWl. Cil*Eic* difp. § | ahz.
glanduliferis.
jindrofoemum alterum, hrrfutum Colü m. p. 74f.
Hypericum androfamum di&um J. B. III. p. 382.
Hypericum floribus trigynis , calycibus ferrato glandulofis, caule tereti, ere&o, foliis ovatis,
fubpubefeentibus L i n n. II. p. nof.
R Vulgare» in fepibus, & dumetis.
t flabitus magis ramofus, quam priori. Caulis hirfutus. Folia perforata, non pundata ( a ),
I ovata, tota mollia & villofa, viridia. Paniculæ florigeræ multo magis multifloræ. Calyx
lanceolatus , ferratus, dentibus glandüligeris. Petala pura, nifi quod ad apicem
unicum pundum nigrum fît. Stamina pura; tubæ purpureæ, per maturitatem
nigræ. A præcedente abunde differt.
I L N E C T A R I F E R Æ .
T I T H Y M A L U S ( Æ ) T ourn ef ort . t. 18.
E U P H O R B I A L i n n . n. 6 09.
lin noftris calyx campaniformis ( c ), plerumque quadrifidus, cui in fegmentorum fe-
ceffu adfident, in fegmentorum intervallis, petala paulum fucculenta , totidem ,
ovata, aut femilunaria ( c* ) : in Africanis fpeciebus manifeftiora , magis colorata,
etiam tridentata. Stamina ex calyce nata, per plures fe confequentes ordi-
nes, ut alia aliis fuccedant. Numerus in univerfum ter & quater petala fuperat.
Apices gemelli. Frudus trilocularis, trieoccos ( d ) , emittit tres tubas bicornes,
R & ex petiolo de flore exit, atque dependet adultior ( e ). Omnibus natura f uc-
! culenta & ladefcens, ftipulæque noftris bivalves, latæ, ex quibus petiolus flora-
lis(/) erumpit. Nomen, cur novetur, non video.
I. P E T A L I S B I C O R N I B U S.
g 1044. TITHYM ALUS foliis ellïpticis, ftipulis umbellaribus quaternis, petalis
1 bicornibus fucciferis.
\ Lathyris ( ƒ f ) Ma t t h i o l . p. 12 59- C a m er a R. Epit. p. 968. cum charadcre D 0-
. d on . purg. p. 162. bene.
[ Efula major R iv in . tetrap. irr eg. t. 114.
[ Euphorbia umbella quadrifida, dichotoma , foliis oppofitis integerrimis L 1 N N. p.
[In Helvetia tranfalpina. Inter Bellitionem & Offogne ad viam. Circa Crivola. Etiam
f Rupe legi.
ÏSpeciofiffimus noftratium, totus levis, & glaucus. Caulis fiftulofus, bipedalis, ex
fummo brachiatus & ramofus. Folia feffilia, longe elliptica, obtufa, nervo
confpicuo, in ariftam edudo. Stipulas fub umbella terminatrice quaternæ," ex
ovatis lanceolatæ, magnæ. Sic omnia folia floralia, conjugata Ex ala earum
ftipularum quatuor rami florigeri prodeunt, quintus flos folitarius ex fuo petiolo
erigitur : ejufmodi divifiones in noftris Tithymalis frequentes -funt. In ramis
ftipulæ duæ funt, ramuli florigeri duo, cum flore folitario. Calyx floralis
albus, purpurafeens, quinquefidus, & quadrifidus. Petala bicornia, corniculis
obtufis. Stamina numerofa, ut omnino triginta & odo numeraverim. Frudus
lens. Si accurate requifiveris, réperies, petala hac in fpecie vera effe nedaria cava,
fuccum continentia, quæ utrinque corniculum exferunt.
Purgans in plerilque Tithymalis valida ; in ifta fpecie ad flagitium ufque intenfa.
Infelices mulierculæ folent, ad fetum abigendum, femina adhibere, fruftraneo fere
conatu. Et tarnen tutum ad vomitum movendum medicamentum elfe ab aliis pro-
ditum eft, fi grana duo, vel tria deglutiantur (g)- Eadem Lathyride Hierony-
nus Bovius (h ) utebatur, empirico propior, ut alvum furfum & deorfummove-
. ret.
Cramzio p. 6?. (ƒ) E. D. T WÊÊ
[.|c|A ,th3jmali genera feptem Dioscox.IV. C. 149. ( / t ) Laducæ firaihs Plin. L. XXVII. n? 7*•
l(c»'i p ,liKFOltT C. A. (g) Theodor. Maybrnr cur. gravid. *e. j. etiam
1(d) R'* r . . Horn u s atripl. p. 9 J- Decem Lathyridis grana R ufus
|(|{ p ' ^ purg. p. ig.
I ' ^ • {b) FfcAGBiu. mcd. method., p. 27.
B 2
■ Vis