Annon etiam Cißus alpefiris C ranz p. 73. t. VI. f. I. ?
An Cißus Otlmiims L i n n , iknfl^ rtf. p. 66. 71. Flor. Suk. n. 473, >,
Cl. Gerard, p. 397. & G odan p. 263, Negat L innjeus , ,iftl
fit : fed calvefcere adnotavi. ' * Um glabl
infens a l
1 °3 f • C I S T U S caulibus d uris, procumbentibus, foliis ellipdcis, hirfutis
mentofis, pedolis confertis, unifloris, calycibus tomentofis.
Helianthemum alpinum, folio PilofelU minoris Fuchfii J. B. II. p. 18. Rai /*//
p. 101. S e g u i e r Suppl, p. 190.
An Ciflus olece folio villofus, Italiens B A rrelier ic. 36^. ?
Cißus fuffruticofus, exfiipulatus, foliis oppofitis, oblongis, petiolatis, plunis, fubtus' 1
In montofis Juræ, la dent de Faulion, Dolaz, Falconario, Tbuiri. R a j u s in hhm
An baut de la Charrière neuve du coté du droit de Renan ; à Pertuis G a g n e b i n j
Habitus idem, durus, fruticofus, ramofus, nodofus. Folia ex ellipdcis breviusacnJ
nata, ad caulem pauca & exigua, ad terram conferta, hinc viridia cum j0 J
ufeulis pilis, ut in Pilofella folent; inde pene tomento albicantia. Flores !
petiolis brevibus, tomentofis, confertis, e x ig u i, flavi ; omnia ut in J |
fpecie. Calyx tomentofus, ut in priori.
In catalogo S c h e u c h z e r i M. S. duo alia Helianthema reperiuntur, folio fomd
ebi-, capitulis valde hirfutis J. B. & alpinum myrtifolium hirfutum, quorum 2
trum mihi notum eft.
1036. C I S T U S foliis craffii, tomentofis, ellipdcis, linea exaratis.
Helianthemum montanum Polii folio incano, flore candido Hort. Elthàm. t. 14c.
Ciflus humilis II. C L u s. hifp. p. 152.
Ciflus humilis alpinus durior, Polii noHratis flore candicante Plu k n e t . p. 107. t. 23. £
Conf. G E R a RD. p. 396’. j
Circa Leucam abfque flore reperi,. certam tarnen civem. Etiam inter plantas montis f l
lati ett , a M. C a p p e l e r ledus, cum nomine H. Sàxatilis, foliis £•? caulibus J
cams, floribus albis M e n z e l pugill. t. 8
Radix lignofa maxima, multicaulis. Caules lig n o fi, proftrati, foliofi : folia tota t|
mento albo obduda, inferne magis albida , oris contradis, nervo inferne erai-
nente. Florentem non le g i, fed ex Gallia & Italia habui, caule pedali, tomel
tofo , floribus rarioribus in petiolis unifloris, magnis albifque , calycis foliis 1
neatis, migoribus, peranguftis, frudu tomentofo.
H Y P P E R I C U M Ça).- T ourne e t. 131. L i n n . n. 902. «
C alyx expanfus , profundiflime quinquefidus ( b ). Petala quinque patula, elliptica (f|l
Stamina (c * ) quamplurima ( d) , filamentis lo n g is , latiufculis, in noftris ægr»
connata. Frudus conicus ( e ) , in noftris trilocularis ( ƒ ) , polyfpermos, inaliiffl
quinquelocularis. Tubæ très in noftris.
1037- H Y P R I C U M caule terete, alato, ramofiflimo, foliis ovatis , perforatis.
Hypericum Bl a k w e l l . t. if. 1
Hypericon D o D o N. p. 76.
Hypericum floribus trigynis , caule ancipiti, foliis obtufis, pellucide pun&atis LiNN. II. P* II01
ß Foliis latioribus, in fubalpinis, inque montanis.
y Gutds fanguineis B oc co ne mus di piant. p. 2 f . t. n .
J Hypericum alpinum humiliust magno flore punttato Ferdifiandi B a s s i Com
Acad. Bonon. T . IV . p. 293. 294. t. 3.
An Hypericum maculatum C r a n z p. 6^ Foliorum ora fericea, fed negat ei p«llila;
elfe pellucida.
N ih il frequentius in agris, fylvis parum frondofis, arvis requietis. j
Caulis quidem teres, fed duabus alis eminentibus pundatis percurfus. Folia (& râj
mi ) , ut in plantis verticillatis çonjugata & cruqiata, varia ilia, W Peipel
(a ) Hypericum frutice furculofo, rubefeente, do-
drantali, folio ovato, flore luteo, Leucoji fimili, qui
digitis adtritus fanguineum fuccum fundit. Siliqua
fubhirfuta , in rotundo cblonga, femine intus nigro ra-
cemofo Dio sc o k id . ill. c. iç?. Videtur nollrum, ut
reéte Ma t thio lu s p. 45. Neque ei albus flos , ut
ait Bk a s s a v o l a exam. p. *22. fed tribuitur.
(£>) T oürnepoblt
( O A.
CO t. Ç7-
(d) Toornbf. A.
(O E.
(ƒ) G.
I. A S C Y R O I D E Æ. f
qnafi perforata, numerofis nempe pallidis veficulis(,g ) pundata , per oram vero
pundis nigris adfperfa : fummi rami. nigris glandulis ornath Flores in umbel-
]as quæ ramos terminant Calyx non maculatus. Petala flava * parte extrema ni-
cris pundis adfperfa, ut alias etiam margo pundatus fit, alias univerfa • fuperfi-
cies. •; In fîngulo antherarum fepto pundurn. nigrum feu glandula (g*). Tu-
barum apex purpureus»
; Tritæ fummitates rubrurtï colorem (b) exhibent, qui totus ex refina fit odorata, quæ
ipfa de floribus ad ignem ftillat *. terèbinthinæ fimilis, ex guiiïnii tâtnen & te-
finæ natura’ miftum (/). In ea refina vis eft, quæ contra aliarum plantarum mo-
rem aquofi extradi copiam fuperat ( k )> Oleum de floribus abunde ftillat ( / ),
ad unciam ex libra, & ipfum tërebinthinæ fimile. Salcinerum alealinuseft (wz).
Ex radicibus acidus fpiritus, quafi melleus, prodit ( n );
r pro renïedio vulnerario eximio paflim habetur, quo fine potiflimum olèum adhibe-
tur cui flores infufi (.0), dum purum & a ranciditate liberum fit* ad ain-
bufta perinde utile ( p ). Mihi quidem fuccus expçeiïus, ex tufo Hyperico ( q ),
in vino infüfo, præftare videtun Balfamum ex fucco & expreffo oleo M.
Dux Hetruriæ parabat ( r ). Ob eamdem vim vulnerariam flortim theiforme in-
fufimi laudant, ad vafa, poft dyfenteriam , confolidanda, poftque menfes nfe
niios (-s.). Ad ulcéra interna renum decodum in ufu eft. Morbis etiam nervorum
vi adftringente hadenus medetur, & hypochondriacis (t)* Vires fé-
brifugas in eflentia fummitatum alii ponunt Veteres aperientes («) vires «&
diureticas f x ) Hyperico tribuebant, iftas ob refînofam natutam non inprobabiles*
Fauces, inde raucefcere B o e r h a a v i u s , ut a balfatnis fumtis folent.
[ Siccum cum lana, in alumine macefata, codum, fatis pulchro flavo colore tingit ( y )<
§10 3 8 . HYPERICUM caule quadrangulari, foliis ovatis, perforatis* pundatisi
L Androfamum C am e r a r . Epit. p. <$77.
[ Hypei'içum minus, caule quadrangulo, foliis non perforatis C* B.
1$ Flore minoré, perjoraïum V a i l l a n t .
[y Non perforatwn alpinum, caule terete P ontedtsr Compend. tabb. p; i i4<
[ Hÿpèricum floribus trigynis, caule quadrato, herbaceo L I N N. p. i l 04,
lin foffis & paluftribus, & in alpes adfcendit.
A præcedente modice difFert. Alæ caulis altioreS, üt evidentius quadrangülaris videà=
tur, idemqufe minus, nifi ex radice tamofus. eft. Folia majora, ovata, brevi-
ter ad verticem contrada, aliqua cum vàrietate, perforata, fed obfeurius, per
oram nigris pundis adfperfa. Florès minores, pró foîiorum ràtione ; petala
ochrea, raro pundata, ut tarnen fubinde unurn propius apicem pundum fitj
duo etiam rarius ( z )»
1039. HYPERICUM caule proftrato* foliis ovatis, calycibüs ferratis, pundatis.
Hypericum minus D O D O N. p. 7^*
Hypericum minimum fupinum J. B. III. p. 384—
Hypericûni floribus trigynis axillaribus , Jolitariis, caulibus arteipitibus prôflratis, flliformibus,
foliis g labris L 1N N. II. p. IOOÇ.
Inter ftipulas. Bernæ um den Bucbsacker. Bafileæ prope novam domum G. B. Busier
Mer ho. p. 707. Mülhufiæ*
Noftratium
L 1f| glandulis Hyperlci Gür
■ H C TRR ifl Low th o k p abrid£»
A R ri memoir.
, T. II. p. 696.
p. ji
immaturis tantum B uchnkx M ifc e ll. ahn.
luîn r • -1141 ' Gum oico viti ioli lateritiurti colorem fieri,
I ( ,• [ ï llu nitri elarefeere Gad d .
Bjid,' f vpetlsk- 'wetensk. handl. 176*.
I il\ « " ,nc & aqua & fpiritus fuccum florum extrahit.
irl) HnU.l((B\ r LLM‘ AmNa ieTr'- mne'd ic, p0.4 4p6- . ,G,6kpofroi III. p.éoy.
I (B) N Comm. Petrop. T. Y. p. zoç.
Tom, II,
(9) Lôsel. adverf. p. 172. 17?*
( p ) Ag r ic ö l a A mmon, p; 146. 1 4 7
( q) Fali.op vubter. p. zgv Sic LuDOVrcr.
( r ) Pbnicher emhaum. p. 298* Conf. fi placet,
oleum Verietianum rùbrürn Nruman 1. c. p. 140.
(x ) RuIJULPHr p. JOZ.
( * ) Angelus S a l a .
( * ) R h a z r s ad Manfor. III. c. 52.
(« ) 1’x.ATBAB in NiepLAUM. p. 179.
(y) K. Svoensk. Tvetensk. Acad. 174Ç. p.
( 2 ) Conf. Ç b a n z Fafc. II. p. 66.
■ I «
m \