RUMPHIA.
(8. staminodiis) caret, in rostellum apice bifidum attenuatum, itaque Plocostigmati gracili satis analogum, sed stigmate
lamella des Li lu topollinin quoquc caudiculis duabus convolutis communi rctinaculo sunt affixa, quod hie laminam oblongo-
lanceolatam exhibet.—At insigne in Podöchilo simili et P. densifloro cernitur discrimen, in quibus apex gynostemii rostellum
semilunare bicuspis efformat (unde Generi nomen Selenostylis haud absurdum foret), cujus faciei concaviuscul» retinaculum
(s. glandula) agglutinatur. Hie quoquc pollinia caudiculis duabus convolutis retinaculis duobus distinctis divergentibus sunt
affixa; stigma in utraque Specie sub lamella latet. — In Apistämedsimiliterutraque caudicula rctinaculo distincto, sed alitcr
tarnen, affixa cst. Rostellum enim iis recipiendis apice biemarginatum et gynostemium ad latera staminodiis duobus dentifor-
mibus plus minusve distinctis instructum est.
1. p . (Selenostylis) densiflorus. Tab. 192. fig. 8 et Tab. 260. B : caulibus sarmentaceis; foliis lineari - Ianceolatis; floribus
terminalibus confertis secundis {rarissime solitariis); perigonii phyllis interioribus linearibus obtusis, lateralibus
exterioribus inferne in saccum obtusum connatis; labello oblongo-spathulato ad basin coarctataifl obsolete auriculato.
— Habit. Inter Muscos, Jungermannias aliaque epiphyta in truncis arborum ab hortulano Zippelids in ora Guinece Nov«
inter meridiem et occidentem site repertus et a Latodr in loco depictus. Nisi inflorescentiam vulgo densatam diversa'taque
florum conformationerö Tespicias, facili negotio cum plantuld ista javanied, quam in By dr. Flor. Ned. Ind. p. 296
nomine Apistce tenuis descripsi, confunditur, quippe cui plane similis est habitu et eo quoque, quod folia siccata ejus
tori ilia adeoque plantarum acerosarum haud absimilia sunt. Crebra ejus specimina ex Borneo quoque attulit Korthals
V. Erud., eaque majori luxurie nee non labelli forma ab illis ex Guined Novd aliquomodo diversa, ut facile alii Speciei
ea tribuerem. Utraque autem Species P. microphyllo Lindl. Gen. et Spec. Orchid, p . 234 valde affinis esse videtur.—
Species affinis ex Borneo, cui nomen P. similem impositum volumus, eo magis digna est, quam breviter commcmoremus,
quod ed ad accuratiorem analysin, in ultimd hujus operis tabula exhibitam, usus sum, propterea quod ex specimi- .
nibus Guineensibus duo tantum flores dissectioni erant idonei. Utriusque inter se comparatio, ut supra diximus,
majorem illios ostendit luxuriem : hsec enim surculos, u t plurimum, spithamam, ilia vero pedem aut sesquipedem Iongos
prostratos laxos offert, in quibus folia angusta elongatiora minus quam in alterd ilia sunt approximate. Flores terminales,
ssepius quam in P. densifloro solitarii, aut certe in apice ramulorum lateralium vulgo abbreviatorum simili modo
perspicam minus densam dispositi, albidi aut pallide purpurascentes. Magnitudine aut formd pbyllorum perigonii nullum
cum plantd ex Guined Novd discrimen : gynostemium quoque plane conforme. Labellum vero latius ubi explanatur
subpanduriforme, supra basin nonnihi! interruptam pulviniformem imd marginc calloso crenulatam intus concavum,
nervis quinque limbum rotundatum erecto-patentem versus evanescentibus, intermedio crassiore infra marginem
nonnihil undulatam limbi tuberculo minuto carnoso terminato, utroque autem laterali s«pe altius exorto magis obsolete.
Binas massas pollinicas, quas quodvis loculamentum anther» caudiculd convolutd laminiformi fovet, non sicut in
P. densifloro conglutinatas video, quae tarnen res minoris est momenti, quod flores a me investigati in illd Specie nondum
aperti, in hac vero plane evoluti erant. Mass» ill» clavat», integerrim», magnitudine paulo dissimili, extremitate
superiori attenuatd caudicul» membranace» lent» lutescenti pellucid» juxta medium intus agglutinat», substantid
pulposo-cereaced. Capsul« 3 lin. long», ellipsoideo-elongat« vel turbinato-elongat», rect«, vertice nonnihil obliqu«,
sub perigonio emarcido-persistente coarctat», basi in stipitem brevem attenuat», glabr«, costis sex obtuse prominen-
tibus, longitudine juxta costas tribus phyllis perigonii exterioribus oppositas intus filamentosas fissuris sex fenestratim
dehiscentes. Massam filamentosam, qua cost» valvas capsul« subcoriaceas utraque extremitate conjungentes, de quibus
diximus, facie interad obteguntur, investigatio microscopica ostendit esse fistulas pollinaceas creberrimas, elongatas,
simplices, e tubo gynostemii recte descendentes, continuas, sursum appositas, deorsum in cavitate fructus serpendo
propullulantes, capillares, diaphanas, in quibus hie illic nonnihil materi« grumos« apparet: extremitatibus parumper
attenuatis minus curvatis quasi instinctu quodam ad spermophora conversis ac s«pe inter ca immersis. Spermophora
mediovalvia, bifida, ad margines divergentes seminibus conglobatis crebris fusiformibus rectis vel aliquantem curvis
obsessa. Integumentum externum amplum, membranaceum, subdiaphanum, tenuissime spiraliter striatum, nucleum
minutum obovoideum, cujus stoma ad extremitatem inferiorem juxta hilum est positum, medio fovens.—P. densiflorus
est plantula tenerrima, plane glabra, socia, quasdam Lgcopodicas «mulans. Caules prostrati, sarmentacei, filiformes,
debiles, structura fibrosa, aut certe foliis emortuis basibusve eorum vaginantibus velati, prasertim sub exortu
ramorum ascendentium radiculis adventitiis teneris poll, longis simplicissimis aut subramosis pallidis scabriusculis
alligati. Rami sparsi, subinde subfasciculati, 4 -5 poll, longi, flaccidi, plane foliosi. Folia approximate, disticha, arrecta,
vaginantia, angusto-lanceolata, 2-3 lin. longa, l- - \ lin. lata, rigidiuscula, nervoso-striata, atro-viridia, apice excurrenti
cost» infra prominentis obsolete mucronata, supra basin vaginantem, unde tandem transverse disjunguntur, verticaliter
torta. Vagina foliaris abbreviate, ore suboblique truncata, integra, arcta, membranacea, striata. Flores terminales,
breviter pedunculati, parvi, albidi, plerumque in spicam brevem densam secundam hinc foliis imbricatis subulatis
scariosis mutilatis obsessam congesti, interdum vero solitarii, sub ovario vagind bracleania minute lanceolate aeumina-
tissima imd amplectente concavd membranaced ad apicem crassiore persistenti, multo majori vero in medio pedunculo
primo arrecto deinde subarcuato admodum excrescente fulti: quibus ex vaginis majoribus inferiorem spicarum partem
obtinentibus an subinde bini aut terni flores pedicellati evolvantur, adhuc dubito: rudiments certe eorum reperissc
mihi videor. Perigonium obliquum, membranaceum, semipellucidum, connivens, marcido-persistens. Phylla exteriora
ovata, acuminata, extrinsecus nervo medio subcarinata, lateralibus basi multo latiore obliqud ungui deflexo gynostemii
adnatd circum labellum in calcar spurium inflatum obtusum coadunitis, interius vero plied processui lamellate stigmatis
conglutinatis : interiora multo minora, tenuiora, linearia, obtusa, obsolete uninervia. Labellum ungui gynostemii antice
angustato et incurvato dorso supra basin cucullato-coarctatam imd obsolete biauriculatam clasticc affixum, oblongo-
■ spathulatum, parte inferiori angustd intus canaliculatum, tri- v. obsolete quintuplinervi, nervis inter margines superne
sensim latiores inflexos sub limbo rotundato retuso marginc subundulato in tumescentiam inconspicuam confluentibus,.