Î W "I
'111!
I illll
L . . l'i
1
„ill! I,
2 1 9 ARACEAE: TABULAE EXPLICATAE-GEOGRAPHTA. 220
Tab. XLI. Calndium bicolor forma rubicunda, p. 181 (habitum
dclin. MEGGENDORFER; analysin SEBOTH ot auctor).
XLIl. Caladiiun pictiiratum forma Belleym'ii, p. 187 (liabitum
dclin. MEGGENDORFER, analysin aiictor.
XLIII. Xantbosoraa violnceum, p. 193 (o coll. icon. SCIIOTTII).
XLIV. Xantbosoma striolatum, p. 196 (e coil. icon. SCHüTTIl).
XLV. Xantbosoma platylobum, p. 196 (babitum delin.
MEGGENDORFER, aualysin auctor).
XLVI. XLYII. Alocasia niacrorrbiza, p. 202 (o coil. icon.
ScrrOïTII).
XLVIII. Staui'ostigma Luscbnatbianum, p. 205 (Iiabitum dclin.
MEGGENDORFER, analysin auctor).
XLIX. Taccarum Weddelliamim, p. 208 (e collect, icou.
SCHOTTlI).
Tab. L. Zomicarpa Riedcliana, p. 209 (habitnm dclin. SEBOTII;
analysis o coll. icon. SCIIOTTII).
LI. Spatbicarpa sagittifolia, p. 211 (iiabitum dolin. SedotiI;
analysis e coll. icon. SOITOTTII).
LII. Fig. I. Pislia Stratiotes, planta juvencula non florons
(dolin. auctor).
IL Pistia Stratiotes, forma minor (Apiospormum
obcordatum Klotzscii), p. 215 (delin. auctor}.
III. Pistia Stratiotes, forma maxima (P. amazónica
Presi), p. 214 (dclin. auctor).
IV. Pistia Stratiotes, forma major (habitum dclin.
auotor, analysin SEBOTH).
V. Pistia Stratiotes formaniajor, a. diagrammaramific.
totius plantae, ¡3. diagr. gemmae (del. auctor).
FJos vel floros, masciiliis, 2 fcminous,
g Jiemapliroditus, a nnto foccizndationeni,
b post foe CUD (Iiitio noni, f abortivus.
Androocoum.
Spiandviuni,
Synnndrodium.
Stamen fertile, a ante foocundationoin,
I poet focoundationom.
Stamen sterile vel staminodium.
Anth era.
Organum neutrum.
Gyuoecoiim, a nnto foecundntionem, h post
foocundationora.
OYarium.
Stylns.
Stigma.
SIGLA
•in tabulis Ai-acearum YI—LII adbibita.
13. Ovulura.
Id. Pistillum.
15. Fructus, 15* fructus parte stylinn dejecta,
151. fructus looulue.
IC, Semen, 16* somen integumento extoriore
remoto.
17. Seminis integumentum oxtornum.
IS. Seminis integunientura internum.
19. Embryo.
20. Planta germinans.
21. Radícula.
D. Diagramma floris.
D. R. Diagramma ramificationis ; partes striolatae
cataphylla, partes albae folia frondosa,
pleno nigrae spatlias indicant.
S. R. Solieina ramificationis.
DE ARACEARUM DISTRIBUTIONE GEOGRAPHICA.
Quum Aracoarum specimina in bcrbariis rarius quam
aliarum familiarum occurrant, multaium autem speciorum, quae
a hortuianis in bortos introductae sunt, patria inaccurate tantum
coguita sit, do disti-ibutiono speciernm tali modo disserore
non possumus quali iu aliis famOiis tractandis usi sumus.
Opiuione nostra non solum muUae species, quae ndbuc e
regionibus Brasiliae Ticinis, imprimis e Peruviao provincia
Maynas atque e Guianis cognitae sunt, serius in Brasilia
8 ep ten tri on ali reporientur, sed etiam species omnino novae
numerosae detegontur, namque fere omnes, qui Araceas in
America tropica collegerunt, species novas inde reportaiunt.
Quibus do causis in tabula nostra Aracearum rationem
geograpbicam exbibente ditioniun tantum ampliorum a clarisaimo
GRISEBAGII propositarum numerum Aracearum notavimus.
Numeri unciis inclusi species indigenas, numeri romani genera
indicant.
• Ex hac tabula atquo e conspectu nostro systematico supra
d'ato baeo vero concludi possunt.
- 1. Aracoarum, quae nostro sensu 738 species continent,
major pars specierum (circa 680) in regionibus tropicis vegetai;
paucae tantum (circa 50) cxtratropicae sunt.
2. Cujusquo subfamiliae species cum in orbe vetero tum
in novo occurrunt.
3. Genera contra pleraque aut gerontogaea aut neogaea
sunt. Genera natantia Piaiioidearum Lemnoideanimqu.0 atquo
panca tantum reliquarum subfamiliarum, Arùaema nempe ct
Acorus, in orbe antiquo cis- et transaequatorialia sunt, in orbo
novo autem cisacquatorialia. Generis Spaihiphylli in America
multae species cognitae sunt, in orbe vetere autem tantum
una. Generis Eomalomena plurimae species gcrontogaeae,
nonnullae (alterius sectionis) neogeae sunt. Cyrtosperma iu
orbe antiquo spccies 4, in orbe novo species 2 numerat. liestant
tria genera monoLypica, Calla, Symplocarpus^ Lysicldtum,
quae in utraquo parte bemisphaerii borealis occurrunt.
4. Regionibus cxceptis_, quae ad fines Aracearum territorii
sitae sunt, in omnibus earum ditionibus plus quam dimidia
pars specierum endemicae sunt.
5. In ditionibus gerontogaeis species atquo genera ondemica
multo numerosiora sunt, quam iu noogaeis. Iu India
221 ARACEAE;) GEOGRAPHIA.
Q"P!-iqon o^Aoji
8!,T„uouo Bipni
s s
Sm
f s 3S f| p. gg _
g 5 5 I " s! SB
S 3 eg £„
» t » a SR « a"
se se s
S 0 SP s"
K 3
oqH • £ « «M s„
£ g
a - s- s .
s e g â g . „„ Sg
s e
S "
S® SSi
» §t» S Ê s? S e gê
' "a
- fs
s „
S a
ê g
S " " E
i H
ge
(M H
l a
! Î
| g l i
f
se
SM
3 0
s e
<»a
S "
S e
| |
g3
s r
S "
fe
« F
S a
IL
S t .
222