' A
563 P A L M A B : TABtFXAE EXPLICATAE. 6 6 4
1
Tab. CXXVI. Fig. I. Ii'iartea exorrliiza, p. 538.
Habitus plantee iVuclilerae ; Imbitus pia ii ta e adolea colitis;
radices aéreae plantae nilultac. (Ex icone a peregr.
WAT.I.IS in valle Amazon, delin.) Scgnicntum pvope apieeni
(specini. sicc. lib. Martii). Floris cf et 9 t'ructusqiie
'analysis; gj'iiaecei secta longit. el transversalia cum oviilis
mediane percisis, caracrao hicidae opc deliii.; ex altero
secto lon^itiidinali ovulum dcsuniptuiu est (specini. in
spirita villi servat. Traü. in Mus, Kow., variotatis Orbigniaiiae
an elegaiitis).
I I . Iriartea ventricosa, p. 537.
Fruotns et semen a latere (specim. Mart, origin.)
CXXVII. Fig. I. Liavtea setigera, p. 540.
Folii vagina, pelioliis, laminae basis a fade inferiore,
Lamina tot« supra petioliiiu recisa ti facie supcriore.
Spadix fructifictìus baecis iiiiinaturis. Bacca matura et
seiueii. (Specim. sice, Jfart. origin, et folium a Wallis lect.)
I I . Catoblastus pubesceus var. krinocarpa,
p, 543.
Floruni Q analysis (e specim. origin, in spiritu vini
scrv. Trail.): gyuaecei cum stnmiuodiia adspeetus varii
et sectum longitud, per ovarium fertile,
CXXVIII. Copernicia cerìfera, p, 547,
Folium totuin {speeim. sicc. Weddell.) Spadix fructifioiiis
supra pedunculuin recisus (specim. Mart. sicc.).
Flo rum analysis emu sectioiiiljus gj'uaecei ante authesin
longitud, mieroscopicis: loc loculi ovula ambientes; rhu
rima lougitudinalis Ovaria inter se intns separaiis. (Specim.
in spirita vini serv. coll, Glaziou.) Flos iii fruetuin
excresceus et baccas dnas apocarpas evolvens. Fructiis
cum seminis analysi. (Specim. sicc, argciitin.)
CXXIX. Trìtlirìuax brasilieiisis, p. 550.
Folium, efc vaginae spiua maxima petiolo opposita.
Spadix fere defloratus. .bialysis florum antbesi et post
anthesin (o. foec.). (Specim. sicc. Loreatz.)
CXXX. Tritbrinax schizopbyila, p. 551.
Folium cum vagina a caudice vccisà lougitndinaliter
explicatà. Spadix apice reciso. Spatlia iufima a reliquis
soluta. Florum analysis. (Specim. sicc. Weddell. lib. Paris.)
CXXXI. Tnthriuax acautiocoma, p. 552.
Plant« tota adoleseens (e specim. -vivo in liort. Ilerrenlius.
culto). Folii vagina explicata cum petiolo aduato.
Eamiis florifer autliesi et Horum analysis. (Specim. iu
spiritu villi scrvat. coU, Glaziou.)
CXXXII. Fig. I, AcantborrbizaWarsce\viczii,p.554.(Obs.)
Planta jiondnm dorifei-a (e specim. vivo in liort. Herrenlius.
cnlto).
I I . Acaiitborrbiza aculeata, p. 554. (Obs.)
Alabastri (licrmaphroditi an masculi?) aualysis; androecenm
etiam mine per vernationem coniplicatum ; gynaeceiini
ovula (an sterililia?) contiiieiis. (Specim. sicc. cnlt,
Lb, Wendlund,)
CXXXIII, Acanthorrhiza Warscewiczii, p, 554. (Obs,)
Caudicis basis nidiciljus adventivis superioribus spiuosis.
Eadicis spiuosae secta transvcrsalia eamerae luddae ope
delineata: alterum minus auetnm omnia contextus strafa
explicaus, ullerum iiuilto ningis «uctiun xylematis (sc.)
fasces duos ct phloematis {2>h.] fa.scem uniim annulo sclercncliymatico
(srfr.) couiines inter cellulas librifonnes
explicaus; m. medulla mollior; ¡Mr. coute.\tas pnrencliymaticus
minus iiiduratus (e specim. culto). Spadix cum
spathis (e specini. sicc. lib. Wendlaud.).
CXXXIV. Tabula geographica, p. 5(55.
Autor praeter analyses omnium tabularam ab ipso factas tabulas 61. 04. CG. 08. 71. 78. 94. 5)7. 103. 111. 117. 122 et 134 omuino delincavit; in liabitu,
foliis, spadicibus et fructibu.s ddineaiidi.s euni coujux carissima LTDI.v iu tabiilis 77. 78. 80. 81. 82. 84. 87. 88. ÍIO. ill. 92. 90. ns. !>9. 100. 101. 102.
104. 100. 107. 1!Q. 120. 121. 125 assidue adjuvit; in liabitu, foliis spadicibnsaue Uibularum 02. GU. 05. 07. 69. 70. 72. 74. 75. 7G. 78. 79. 83. 85. 8(>.
88. 89. D2. 93. 95. 105. 107, 108. 109. 110. 112. 113. 114. 115. 118. 119. 121. 123—1.33 delineaiidis lilia botanici dcfimcfi prof, üottiiigensis B.uiTi.ixa,
JUXXY B.VUTMXÍ;, enm acijuc ailjuvit.
Tab. CXV. Geonoma "Wittigiana, p. 499.
Apex plantae iloriferae. ^Uabastri cf > Uoris 91 baccae
analysis. (SpecLm. sicc. origin, ex lib. Glaziou.)
CXVI. G-eoiioma Gastoiiiana, p. 49G.
Apex plantae üoriferae, foliis ad sinistram versis abseisis.
Lamina iu verá magiiitudino snpposita. Spadix üorifer ramis
3 inferioribiis abseisis. Rami apex florilius Q cvolutis,
Floris 9 analysis. (Specim. origin, sicc. et in spirita vini
serv. coll. Glazioii.)
CXVII. Geonoma caespitosa, p. 500.
Stolo adoleseens et ipse ciiespito.=ius usque ad L—L terrae
imniei-sns. Spadix iloribus 9 evolutis minor, llauii partícula
aucta floribus c? vel 9 antbesi, cum coram analysi.
(E specim, vivo in liort, Horrenlms. culto.)
CXVIII. Geonoma Porteana, p. 501.
Planta fiorifera (minor), cuU-a iu liort. Horrenlius. Laminae
apex. Ramas Iloribus evolutis, cum analysi. (E specim. sicc.
hb. Wendlaud.}
CXIX. Geonoma Olfersiaua, p. 506.
Folii apex. SpadLx totns. Floris 9 analysis. (Specim.
sicc. origin. Mas. Berol.)
GXX. Geonoma biforca, p. 504.
Folium a petiolo rccisnm magnitudine doniiuutà (ucr\-is
paucioribusl). Laminae apex in veni magiñtadine, a liicio
inferiore. Spadix totus defloratus floribus ex alveolis progredientibus
ad a a pedunculo recisus. Floris 9 nnalysis.
(Specim. sicc. origin, hb. Petropol.).
CXXI. Fig. I. Geonoma acanlis, p. 508.
Habitus plantae e spedinino vivo in liort. I-Ierrenlius. cnlto.
Floris c? et 9 audroeceuni.
I I . Geonoma elegans var. robusta, p. 506.
Spadbc totus alabastra tS evolvens, rliadii siipi-a basin
ad s pereisA, pedunculo breviore. Alabastri cf et 9 ana-
Ij'sis. Spadicis fructifei-i apex. (Specim. in spiritu ^•iui serv.
coD, Glaziou.)
CXXH. Galyptronoma robusta, p, 511.
Laminae particulum medium, a facie superiore. Spadix
deDoratas. Ejus<lem particulum cum ramis uonnullis omnino
defloratis iu veni magnitudine. Fractns cum mesocai-pio,
{Specim. sicc. origin. Trail hb. Kew.)
CXXIII. Fig. I. Leopoldinia insignis, p. 516.
Folii minoris pars superior. Spadix florifer alabastris cf
absque spathis. Floris c? analysis. (Specim. sicc. origin.
Martii lib. Mouaceus.) Fructns a latere et fronte (a carinú)
•\-isas; mesocarpium mediane percisum et extus %'isuni; semen.
(Specim. in spiritu vini serv. Trail. Jlns. Kew.)
]I. Leopoldinia pulclira, p. 514.
Spatha iitnique supra basiji abscisa. (Specim. sice. Trail.)
CXXIV. Manicaria saccifera, p. 518.
Habitus plantae frnctiferae, parte basilari caudicis deficieutc,
(ex icone peregr. ^VAr.L]s pr. Pani delin.). Laminae particulum
ad nervaturam explicandam, Floris c? analysis. Fractns
mono- et tripyrcnus; putamen a variis fadebiis conspectuni
cum foramiiie prope liilam. (Specim. sicc. iLirt. et
alia.)
Cliamaedorea lanceolata, p. 530.
Habitus plautae floriferae e specimine vivo in horto llerreuhus.
cnlto. Folii ape.x (e spedm. sicc. in Bahia Icct.),
Eanius cf cum analysi. Gyuaecei sect, longitud, {e specim.
culto). Ramus fruetifer (e spedni, sicc. iu Bahia lecfc,).
CXXV.
PALMAE ; GEOGRAPmA. 566
DE PALMAKITM BRASILIENSIUM BrSTRIBUTTOXE
GEOGllAPllIOA.
(Rue tabula nostra CXXXIV,)
E oonsiìectu siibordinum et l.ribiuim lìimiliao toliiis Palmai'uni
(cf. supra t). 269—282) cum distributione geogiupliicAgeneriim
per Florae imperia luajora comparai A. patet, quae
tribuR et genera Palm arum iloi'am Brasilit^iiscm eauK|iie regionum
in America australi adjaceiitium incolant, quae iu eft
desiclerentur. Itaque de Lac genei-ali Palmarum distributione
geogi'apliica eo minus loquemur, quod jam prius dissertatioueiu
line spectantem in PicTEnM..\>cx Geographisclte Mittheihnigen
XXIV. (1878.) p. 15 et 94 claboravimus. Hoc loco aute.m
limitationem generum et speciorum per ipsum imperium Brasilieuse
ainplius explicabiinns.
G e n e r a endemica. Qtuimvis angustis iinibiis plera-
([ue Palmarmn genera inclusa siiit, tamen imperium Brasiliense
lam arete cum civitatibus vicinis coliaeret et tot vinculis
uaturalibus cum iis conjungitur, ut uiium modo vel ad sinnmum
duo genera Palmarum, scil. Glazlova et JìarcelJn rite
endemica esse videantur, quorum prius in Brasilia tropica
montaiiA. (prov. Rio de Janeiro et vicinae), posterius ad flumen
Padauiri (Padavire, affluens fiiiminis Rio Negro a sinistra)
prope fines boreales imperii viget. Hoc non minim
videtur, ratione babitA, Americani intratropicam totam unum
et vastissiiuuin Florae imperium constituere, praesertim autem
Americae cuistralis regio nes amplas a littoribus Columbiae
per totam Brasiliani, austruin versus usque ad rempublicam
Argentinam septentrionalem et occidenteili versus usque ad
Andium regiones frigidas, inter se omnino coUaerere, ita
quidem, ut plagae aequaloriales cum tropicis vel extratropicis
et praeterea plagae orientali-Iittorales cum o^cidentalibus subandinis
comparatae diffei-entias graves ostendant, sed tamen
eodem charactere generali (quod ad familiarum, tribuum, generum
distributiouein pertinet) affectae siut, quod differentiae
flictae modo coeli et soli diversitate nec Florae evolutione
genitiva ortae esse videntur. Itaque imperia Florae a cl.
GKISEUACII (Vegetation der Erde II. 358—418) in America
australi coustituta modo ut su bini p e r i a, ut imperii majoris
sectiones climaticae (eis iu ditione vastissimA sii vat icj l
Europae, Asiae et Americae septentrionalis i-espoudentes) a
nobis sigiiifìcantur, quA. iu re totani Floram (^nec solum Palmas)
recensenius. — Et vix dubitamus, quiu postea altorum
gemis Palmarum Brasiliae endemicum et adbuc solum in valle
tluunuis Pio Xegro invenlum Barcelìa etiain in Venezuela et
Columbia moutauil iiiveniatur, quod tota ditio Amazonica
genera Palmarum sua ex liis regionibus sicut e Peruvia. et
.Bolivia subandina et panca e Brasilia subaequatoriali centrali
accepisse videtur. Hoc jam cl. SPUUCE (Palm, amaz. 75 et
76) in valle Amazonum iter faciens intellexit, et idem ex
evolutione geologica hujus vallis amplissimae temiioribus liaiul
ita antiquis judicare licet (cf. BOETTGEU in Jahrbucli der
K, K, geol. ReicbsaustaU XVIII. p. 485—504). 01. Si'Rucic
affirmat, se nullam .Piilmarum specieiu in valle Amazonum
inferiore (exclnsis oslii.s) et media observavisse, qnam" non
simul in regionibus superioribus praeserlim subandinis Perti-
Palm.
viae vel montanis Venezuelae, Columbiae cet. collegisset, et
liaec res (quae nobis ex specimiuum comparatione ani])liore
attamen dubia videtur!) eo majore momento esset, ([uo certius
babeinus, Palmas et in generibus et in .speciebus formas endémicas
imiierioriiui intratropicorum multas evolvisse.
Itaqiie non mirabimur, genera multa et late in speciebus
multis dispersa vel eorum sectiones naturales, praeterea species
))lurimas Palmarum rite endemicas inveniri, si imperìi
Brasiliae totins fines supra regiones vicinas extendimus, itaque
rempublicam Argentinam usque ad Palmarum limitem
australem (cf. limes Caci in tab. nostra 134), praeterea Boliviani
et Peruviani et Columbiam et Venezuelani usque ad
regiones Andiuin editiores, denique Guianae plagas littorales
cum Brasilia conjungimus. In bac ditione auctá, quam imperii
Florae Americae intratropicae divisionem primariam appellare
possumus, nulla quidem tribus Palmanini endemica
est (forsan Manritieae, quae autem septentrionem versus usque
ad Trinidad se extendunt), sed praeter species Palmarum
fere oinnes etiam multa genera; genera baec sunt: OropUma,
Lepklocarnum., auilidm.i. l\rnHmezia?, fíiazíova, BlplotUemimìi,
OrVujnia, Barceìla, Oenocarjvif, Jessenia, Leox)oldinia, Morenia
{v&s\Y.\ "KunlUa, CatoUastm, Geroxylon?, TrilliHnax; praeterea
genei-um aliornm latius se extendentinm sectiones naturales
quaedam, praesertim Cod sectiones Arecastrim et I)lj)loniemiopm
et sectionis -Sy/af/ri §. 2. nhnnchopetalum, Aslrocaryi
sect. Munhaca, Bactridis sect. Aiphanoides, Mauritiae sect.
DhplorrUpis cet. ¡ denique genera nonnulla non intra ipsos
Brasiliae fines sed in Peru-vaa et Columbia subandina vel
andina inventa: Welíinia Inmieurnm, for tasse etiitm lüopslochia
IriaHmrum et Wdfia Geommcarum. Reliquorum (19)
generum supra banc ditionem circnniscissam se extendentium
major numerus in bis regionibus orLus esse videtur, e. gr.
Mauritia, Des)noncHS, Baclria, Aslrocarnum, Aflalea, Maccim}-
limia, F.nlerpe. Geonoma, Mamcarki. Hyospaihe, Ir lar lea et
Coxm-nicia; sed vigor bis satis validus inerat, ut in regiones
peregrinas et quidem supra istbmum Pananiensem in Americam
centralem vel in ditiones nunc insulares Indiae occidentalis
migrare potuerint, ubi species noniiuUas Brasiliensibus
affines formaverunt. — In declivibus Andium occidentalibus
parum notis cl. SPRUCK (Palm, araaz. 75) genera eadem (Ceroxì/
lon, Gemwniam, Buterpen, Baclridem. Allalenm, etiam Bhylolephanleiii)
observavit, sed species omnino distinctas.
Tota autem ditio subandina ad Andium pedes orientales
apposita et ^'alles cursus superioris fiuminum multorum Brasiliensium
amplectens, seil. Bolivia et Peruvia et Columbia
orìeiitalis,- genera et species Palmarum multo uberìus prodnxisse
videtur quam ipsius imperii Brasiliensis regiones occidentales.
Nam non solum plurimae species Brasiliae maxime
occidei!talis etiam in Boliviae, Peruviae, Columbiae regionibus
confiiiibus aeque vel etiam magis vigent, .sed etiam in posterioribtis
ditionibus piltres Palmae simul species affines endemicas
vel etiam aliae sectiones distinctas et genera proprìa
genuernnt, quae orientem versus non proctil ab Andibus se
extendunt ntiqne igitur Brasiliam attingunt. Ita e. gr. iter
cl. OR B I O N Y por Brasiliam ad Boliviani orientaleni et centralem
factum multas et egregias Palmas ad lucein protraxit,
quarum modo pars minor ab eodem peregrinatore et postea
7 4
I
I
!1