11 LEMNACEAB: LEMNA-SPf f iODELA.
Uabitat ad Santarem prov. Parai'nsis (inveiti Azollac ibi lectae
adhaereutem, in Ilerb. llei/io Kitvensi). Praetereu in IHexico.
Ons. I. Forum orlglunlis nmjor, frondum 0mull)us diftiiiutrls »eqiialiter
duplo et uUm longiorlbtis, lu Mexico et Inditi occideutnli occiirrlt.
0«8. II. nujus secliouis W. oblonga CI'l'HO, uiUeceiicnti aiTiQis, iu
Chile australi occurrit, forsim etinm In Brasilia luistrail oxtratropica.
II. et in. LEMNA et SPIKODELA.
Morpholooia et anatomia.
Omnium plantarum hue pertmcntium frons adulta, magis
minusve appianata (excepta Lcnma ijihla, in qua pare ventralis
pleruraque infiata est), nervo mediano plus minusve distinde curvato,
id est fascículo fibrali voi fibrovasali a basi (seu eo loco,
quo frons novella ad maternam affixa fuit) versus apiccm carrente,
in dimidia non exacte paria dividitur, quorum altenm,
ampliore marginis, praesertim parte basilari, convexitate insigne,
dimidium majus, altcrum minus appcllabimos; ergo frons nunquam
prorsus symmetrica est. Nodus praeterea primo visu in
nervo mediano discernitur, quo frons in internodia duo, pluribus
rationibas diversa, posterius seu basilare seu primum, et anterius
s. apicale s. secundum, dividitur.
Lemnarum irons frondes duas novellas vegetativas, quas
g i p i t , in foveis partes laterales internodii primi occupantibus et
in laminas binas, dorsalem et ventralem, clividentibus perbrevique
tantum et angustissima rima biantibus, inclusas tenet; sed frondibus
novellis augescentibus et fovearum spatia excedentibus
margines fovearum illarum laterales tota longitudine discinduntur
laminacque illae debinc labia hiatus ampli, e quo frons novella
prodit, sistunt. Mediana internodii primi pars solida, fossis interjecta
easqne scparans, nervi mediani parte posteriore percurritur,
antrorsum parietes fossarum conjunctim in internodii secundi
partes laterales abeunt, limitibus paululum oblique e nodo voraus
margines frondis laterales et simul antrorsum directis. Margines
frondum integerrimi sunt {excepta L. trisulca, hule Florae aliena) ;
contra preminentiae in superficie dorsali speeierum plerarumque
variae occurrunt; primum crista lenis humilis nervi mediani decursum
sequens tubereulisque insuper nonnullis magis preminentibus
aucta ; deinde ad anteriorem hujus cristae finem, paululum
retro apicem frondis, tuberculum majus (spina), in nonnullis speciebus,
ut L. paucicostaia, satis conspicuum (fig- V, 1—3; 9.)
in aliis (ut L. Valdiviana formisquc ci affinibus) omnino dcficiens.
Primordia frondis e facie dorsali frondis maternae valde
juvenilis progerminant; oriuntur enim ad dextram sinistramque
secus lineam mcdianam forma gibberam Icnissimorum, ad quorum
basim anteriorem et internam tela materna statim incipit plicae
instar excresccre, quae plica majorem et majorem partem báseos
frondis novellae amplcctens et simul gi-andeseens tandem parietcm
s. laminam superiorem marginemque lateralem clausum foveae
proligerae format et, relicta solum rima illa minima, quam commemoravimus,
juxta mediam basim frondis sita, undique frondem
novellam obtegit. Inferior lamina foveae proligerae ipso frondis
maternae corpore formatur. Interim frons novella et ipsa grandescit
formamque capit applanatam, angustiis foveae proligerae
respondentem et, lamina dorsali foveae extrorsum et retrorsum
pressa, ita rcsupinatur, ut, quae frondis novellae superficies
prima indole anterior est seu ad apicera frondis maternae speetat,
ea dorsalis evadat, quae posterior est seu ad basim frondis maternae
speetat, vcntralis. Elueet praeterea ex lis quae diximus,
frondes novellas minime divergentia '/, ex materna oriri, sed
divergcntia multo minore, ab Yj non multnm diversa vcl buie
12
acquali, tertio verticilli membro (cujus nullum vestigium conspicitur)
in linea mediana faciei ventralis collocando. Organa foliacea
in tota bac ramorum vegetativorum evolutione omninO' non
apparent.
Etsi frondes novellae, quod quidem observan potest, eodem
tempore nascuntur (mtnquam enim altcrum tantummodo progcrminantem
videro contigit), tamen porro altera alteri ulteriore
evolutione anteeedit brevique major et tamquam adultior apparet.
Quod autem frondis maternae dimidium majorem frondem novellam
fert, hoc et ipsum alteri incremento praestat majusque evadit.
Quae evolntionis ratio dcinceps per stirpes insequentes homodromo
continuatur ita, ut eae frondes, quarum diìnidium majus
ant ad dextram aut ad sinistram situm est, prolem vegetativam
pariter efl'iguratam (exccptis forsan casibus raris) in infinitum
procrcent, nec nisi generatione sexuali fonnarum amharum, quae
in eadem specie, saepius promiscue, occurrunt, altera ex altera
prodeat.
Ex eo, quod de fovearum proligerarum ortu diximus, intelligitur,
frondem juvenilem pluribus simul locis crescere, scilicet
hinis io parte sen iutcrnodio posteriore; praeterea eodem tempore
ad totnm marginem anteriorem incrcmcntum ejus apicale
progreditur, mcristemate in strata cellularum regularía, stratum
imum intimum circnmfundcntia, disposito. Paries superior foveae
proligerae item initio pluribus cellularum mcristematicarum stratis
simul prosilicntibus formatur, postea autem haee incrementi ratio
ita mutatur, ut margines tantummodo cellularum epidermidalinm,
ut in Woìffiis, duplici, tandem simpliei strato formentur. Incrementum
frondis intercalare internodio posteriore per aliquantum
temporis continuatur, dum anteriore jam finitura est, itemque
extensio cellularunr telae fonnatae gencraliter (singula enim omittimirs)
a parte anteriore ad posteriorem regreditur, quare internodium
prinmm multo serins secundo formam et structuram definitivani
adipiscitur (ef. fig. IV, 6.).
Spiroidali frondum morphologia a Lemnae pluribus rationibus
discrepat, praesertim si solam spociem indigenam, S. jjohjrrlizam,
ut oportet, respicimus, neglectis fonnis exoticis (S. oligorrhiza),
de quibus, etsi transitum ad £iM«as moderant ideoque
magni momenti sunt, tamen hoc loco dissererc non aptum est.
Frons Valdo juvenilis S. poli/rrhime, dum tuberculum humillimura
sistit, circumvallatur vagina undique cam amplectente, oblique
truneata et sic incisuram formante, quae postea in facie ventrali
frondis, et quidem in dimidio ejus majore juxta lineam medianam
repcritur. Hanc totam partem foliaeeam, a primordio unius folii
spociem prae se ferentcm, revera nunc, evolutionis primam habens
rationem, folio uni amplexicauli respondore verisimilius puto,
quam duobus inter se connatis, prophyllo et folio vecticillari altins
inserto, ut olim (Lemnac. p. 74 seqq.) sustinere eonatus
snm; attamen, quum res non liqueat, foliumque utique ad formara
insoíitam evolutum agatur, apparatum foliaceum vocabo. Nequáquam
autem, ut auctoribus nonnullis placuit, stipulas licet agnoseere
folii non evoluti. Ulteriore incremento apparatus foliaceus,
e duobus cellularum stratis exstructus, frondem stadio quodam
superat; postremo autem a fronde vicissim longo superatur. Apparatus
foiiaeei ad frondem insertio initio, quod quidem observan
potest, fere horizontalis, mox, basilari frondis parte intercalaritcr
crescente, in obliquam ad frondis axim dircctionem, foliorum
ad caulem decuncntinm more, transponitur, ita, ut postea
ea apparatus pars, quae faciei frondis ventrali inseritur, et quam
olim folii nomine salutavi, altitudinem nodi teneat, ea centra,
quae faciei dorsali inseritur (et cui olim prophylli nomen iraposui),
ad basim frondis delabatur. Praeterea apparatus totus
13
initio, ut diximus, una parto ineisus, postea formam profunde bilobam
capit- eo enim loco, ubi margini laterali dimidii frondis
minoris adjacet, crescere desinit, ceteris partibus porro augescentibus
et sic cmarginatus, qunm altera ineisura jam ab initio
existât in lobes illos, qnos auetores pro stipnlis, ego pro foliis
diversis habni, exerescit. Ubi apparatus foliaceus marginem dimidii
majoris frondis obducit, non habet incisuram, sed ibi lobus
dorsalis continuus in faciem frondis ventralem transgreditur et
ad latus baseos frondis inseritur, eam partem formans, quam ohm
lobum prophylli ventralem appellavi, donee ibi tcrminatiir, ubi
ineisura apparatus foliacei primaria in facie frondis ventrali
sita est. .
Frondes novellae in S. pohjrrUm non, ut m Zemms, e
facie frondis maternae dorsali ambo prodeunt, sed altera, quae
prior gignitur postcaque major apparet et e majore frondis maternae
dimidio prodit, ibi e margine laterali ejus progerminat,
altera, minor et manifeste junior, e dorso juxta lineam medianam
frondis. Unde facile intelligitiu-, ne in hac quidem pianta frondes
novellas divergentia 7, dispositas esse, sed aliquante minore;
porro, nentram, utut de apparatus foliacei natura judieamus, e
folii axilla oriri; si enim illum pro folio uno habemus, media
hujus folii insertio cum neutrius frondum novellarum insertionc
congruit, ncque cum frondibus novellis vertieilhim format regulari
divergentia V, eonstruetum; sin autem lobum tantummodo
ventralem pro folio, dorsalem pro prophyllo habemus, fohl situs
cum insei-tionibus frondum novellarum verticillum cireiter ad V,
dispositum format. Quod utut so habet, utiqne tantummodo
frons novella minor in fovoam Uli Lemnarmn respondentem et
simili modo orientem inelnditur, major, quum non e dorso frondis
maternae orta sit, subtus non tela frondis maternae, sed Illa apparatus
foliacei parte, quae ibi frondem circumdat, obdueitur; dosupcr
contra plica telae maternae tegitur quae a labio superiore
foveae frondem juniorem includentis transversa directione supra
dorsum baseos frondis maternae porrigitur. Frondibus novellis
grandeseentibiis deinuin foveae minorem includentis marge, ut in
Lannis, scinditur, apparatusqno foliaceus majore ex parte perlt,
relictis tantummodo in facie frondis ventrali vestigiis, lobo ventali
(m, fig. TI, 10.) et ea parte, quae frondem novellam majorem
a ventre tcgit (n). Ceterum, quae de homodromia ¿öhinarum
diximus, etiam de Spirodola dixisse optaverim.
Prominentiae tuberculiformes et in Sjnrodelae frondis dorso
conspieiuntur, praecipue dccursum fasciculorum fibrovasaiinm
sequentes.
Et in Leiniia et ili S'pirodela unamquainquc frondem novellam
priinariam accessoria sequitur una, supra eam e nodi
materni tela orieos.
Extremitas posterior i'rondum Lamnae et Spiroddao in stipitem
transit, qui semper postremo, cetera fronde jam efformata,
ex incremento intercalari strati meristematici in ultima frondis
juvenilis basi siti prodit, cetcrum non prorsus eodem modo in
variis speciebus formatur; frondi novellae postremo a materna
secedenti stipes adhaeret, sed plerumque mox perit. In S. pohjrrldza
etiam a fronde novella, cujus pars est, articulatione
quadam dejicitur.
Fasciculi praeter medianum frondis nervuin, qui nunquam
deest, in quibusdam Lemnae formis, Americae propriis {Lemna
Valdiviana et var.), nulli formantur; praeterea in bis cellulas
vasales nnnquam bue usque in nervo ilio inveni. In ceteris
autem nervi formantur secundarii numero et perfectione satis diversi.
In Lemnis enim plerumque e nodo frondis utrinque singuli,
rarius (seil, in L. gihha) bini oriuntur et arcuatim internodium
secundum percurrunt, nec tantum o cellulis elongatis
Lcninac.
LEMNACEAE: LEMNA-SPIEODELA. 14
consistunt, sed series longitudinales cellularum vasalium juvenili
actate excipiunt meritoque fasciculi fibrovasales appellantur. In
aliis speciebus ceilulae vasales majorem, in aliis minorem fasciculorum
(mediani et lateralium) partem ingrediuntur, in omnibus
autem, frondis tela postea in longitudinein extensä, simul extcnduntur
ideoque in fronde adulta vix vcl non conspiciuntur. In
Siñrodela denique et major fasciculorum numerus (in frondibus
robustissimis ad 10—11 utrinque) formantur, et ceilulae vasales
in bis uberiores existunt, quare vel in adulta fronde facile perspiciuntur.
Cetera fasciculorum pars cellulis componitur tenuibus,
elongato-fusiformibus, ad extremitates satis acutis. Horum fasciculorum
extremi non ventralem frondis partem, sed dorsalem,
scilicet laminas eas, quae frondes novellas dorso tegunt, arcuatim
percuiTunt.
Ceterum interior; frondum Lcmnae et SpirodelaG structura
satis simplex et uniformis est; cavernas aereas numerosas continent,
dissepimentis singulis cellularum stratis ionnatis segregatas,
in frondis parte media et maxime crassa in tria tabulata
dispositos, margines versus in duo, postremo in unum. Quarum
cavernaruin ventrales semper ampliores quam dorsales et intermediae
sunt ; illarum septa cellulis elongatis, parietibus saepe
iiexuosis, liarum angustioribus isodiametricis formantur; fasciculi
fibrovasales inter cavernas tabulati intermedii internodium secundum
i^ercurrunt ; strati ventralis dovsalisque cavemae superficiem
versus nonnisi epidermide unoque strato parencbymatico
clauduntur, dorsales praeterea cum lacunis aereis sub stomatibus
sitis late communicant.
Ab liac structura discrepant eae frondes speeierum nonnullarum,
praecipuc S. polyrrUzae, quae hibernationi inserviunt
nec tantum in terris frigidioribus sed etiam in calidioribus saltern
orbis veteris (num etiam in Brasilia, nescio) procreantur. Harum
tela non cavernosa, sed solida est, insuperque notis compluribus,
quas exponere longiim est, differunt
Et in Lemnis et in Spiroddis numerosae telao frondis ceilulae
finitimis bis terve majores cliloropliylloque destitutae sunt,
contra raphidum calcis oxalicae fascículos continent, qui tempore
jam maturo, dum cavernae aereae divisione intercalari meristematis
interni frondum formantur, in illis apparent. Longitudinalis
rbaphidum in his cellulis directio ipseque cellularum longior
diameter cursum fasciculorum frondis sequuntur. In Spirodela
insupcr aliae ceilulae inveniuntur, ceteris parenchymaticis vel magnitudine
aequalos vcl minores, glomerulos crystallorum („Drusen")
ejusdem materiae continentes, numerosae in tela dorsali, sparsae
in aliis frondum partibus. Denique in Lemnarum nonnullarum
frondibus ceilulae occurrunt succum roseum continentes; numerosissimae
autem in Spirodelac parenchymate ceilulae sunt succo
saturate purpureo repletae, cliloropbyllo destitutae, post exsiccationem
materiara fuscam continentes, quas in hac planta breviter
cellulas pigmentosas vocamus. Sparsae sunt et in tela
dorsali et in septis cavernarum ventralium, maxima autem earam
copia saepissime est in strato faciei ventralis suhepideimidali,
cujus ceilulae saepius majore ex parte in pigmentosas mutatae
faciei luiic colorem pulchre purpureum praebent.
Epidermis Lemnamm cellulis satis amplis, fere isodiametricis,
tantummodo ad margines frondum angustis et elongatis,
parietibus valde crispatis componitur, Spiroddarum cellulis aliquanto
minoribus, minus flcxuosis saepeque, praecipue in facie
dorsali, insigniter oblongis. Stomatibus facies ventralis semper
destituta, dorsalis (exceptis frondibus non öoriferis L. trisulcac,
quae sub aqua deguut) nuinerosis instructa est, cellulis pororum
diametro longitudinali fasciculorum frondis decursum sequentibus
et superficiem epideiinidis aequantibus.
3
P W