15 L E M N A C E A E : LEHNA—SPIEODELA. 16 17 L E M N A C E A E : LEMNA —SPIKODELA. 18
Apparatus Macei Spirodelae stnictura satis simplex est;
fasciculis fibroTasalibus omnino caret; lobus dorsalis maxima ex
parte nonnisi celliJis epidermidalibus crispatis, versus marginem
perangustis, margine simplici, versus basim duplici strato dispositis,
constat, ultima solummodo basi tertio et vel quarto strato
his duobus stratis epidermidalibus interjecto. Partes contra ventrales
nonnullis sti-atis parenchymaticis componuntur; stratum
epidermidale praeterea, quod faciem a fronde aveream tegit, marginem
pro se constituit, stratis pai-enchymaticis in marginem non
continuatis. Gellulae et rhapliidopborae et pigmentosae in toto
apparatu foliáceo numerosae varieque dispositae inveniuntur;
glomeruli crystallorum, saltem in 8. polyrrhiza, ibi desiderantui'.
Radices, ut in Wolffiis omnino desunt, ita semper in Lemnis
singulae^ in Spirodelis plures ab unaquaque fronde adventiciae
procreantur, nec ulla exstat frons, cui desint. Locus natalis radiéis
unius adventiciae Lemnarum sub facie ventrali frondis est,
ubi prima juveutute, lineam exacte niecîianam frondis teneus, et
cum frondibus novellis binis, quas facies superior fert, tanquam
in verticillum tiúrüerum disposita, una cum calyptra jam formata
et sola frondis epideiraide tecta reperitur. Radice deinde in longitudinem
crescente ea pars epidermidis, quae earn tegit, simul
intercalariter crescit processumque vaginalem ita format valde
singularem, cylindricum vel conicum, radicis formae exacte accommodatum,
qui tamen demum, longitudinem ad summum millimetri
(plerumque minorem) adeptus, crescei'e desinit radiceque
porro crescente disruptus vaginae instar hujus basim cingit (cf.
fig. IV, 7. 8). Quae pars, vaginae radicis nomine a nobis
salutata minimeque cum calypti-a commutanda, vel notas ad specierum
diagnosim óptimas praebet, in nonnullis enim, ut L. pmicicostata
nostra, appendices laterales sen alas satis latas profert
(fig. V, 4. 5.) J in ceteris speciebus (ut L. Valdiviana et omnibus
eui'cpaeis) constanter deficientes.
Spirodelae •pohjrrliizae, cujus frons pluribus radicibus praedita
est, radix adventicia prima initio medianum locum occupât; mos
pluribus insequentibus apice ad minus frondis dimidium vertitui'.
Ceterae omnes ad idem latus primae, et quidem ex tela majoris
dimidii frondis nascuntur atque in series ordinantur ita, ut
radices serierum insequentium inter se alternent. Hoc praetera
inter primam et omnes insequentes (quarum numerus interdum
ad 15 crescit) intercedit discrimen, quod prima antrorsum et deorsum
descendens apparatum foliaceum obliqua bac directione
simpliciter perforât, epidermide frondis non laesa, insequentes
contra e recessu inter apparatum foliaceum et frondis superñciem
sito prorumpentes singulis processibus epidermidis vaginalibus
induuntur, brevioribus quam in Lemnìs-, igitur totidem quot radices,
excepta una, radicum vaginae formantur et perrumpuntur.
In Spirodela vaginae )-adicum cellulas pigmentosas, in Lemnis
rbapbidopboras, ceteris bis terque longiores, continent.
Radicum ipsarum pars apicalis tegitur calyptrâ ab ea ceterarum
plantarum praecipue hoc diversa, quod statu jam valde
juveniîi, spatio intercellulari in tota radicis superficie fonnato, a
corpore radicis undique solvitur, excepto tantum extremo hujus
apice, cid calyptra pon-o adbaerei Cylindrica igitur seu basilaris
pars calyptrae, a radice soluta, apicalem ejus partem a lateribus
circumfundit ultimaque basi uno tum duobus, versus apicem tribus
cellularum, satis distincte in series longitudinales positarum,
stratis componitur, cellulis simul ad basim, ubi incrementum calyptrae
terminatm", multo brevioribus quam in parte media et
apicali. Apex calyptrae, radicis apici affixus, dispositionem cellularum
parenchymatosarum minus regulärem exhibct diversasque
formas saepius ad specierum diagnosim utiles pracbet; in Sptrodela
enim Lemnisgue nonnullis (ut L. paucicoslata) extremae
ejus cellulae consociatim attenuantur apicemque calyptrae acutum
reddunt (fig. IV, 4), dum in aliis (ut in L. Valdiviana ejusque
varr., minus tamcn characteristice quam in L. minore) rotundatus
evadit. Calyptra adulta magna amyli copia scatet, quod,
radiois ipsius apice incrementum etiamtum continuante, in hoc
conficiendo consumi videtiu'.
Corpus radicis epidermide tegitur quae, ut dudum constat,
pilis radicalibus omnino caret et tam tenera atque caduca est,
ut plerumque in partibus radicum maxime juvenilibus, calj'ptra
velatis, earn quaerere oporteat; in adultis enim semper dejecta
est, et quod in superficie radicum apparet cellularum stratum,
revera subepi dermi dale est. Cellulae epidermidis ceterum, dum
adsunt, subjacentibus pluries longiores, diametris autem tangentiaiibus
minoribus, igitur sectione radicis transversa numerosiores
sunt. Stratum subepidermidale item cellulis formatur in sectione
ti-ansversa satis nuraerosis, taugentialiter angustis (praecipue in
S. polyrrhiza), sed multo brevioribus. Insequuntur cetera strata
corticalia, quarum cellulae satis regularitcr, scilicet et concentrice
et radiatim dispositae sunt, ceterum pro crassitudine radicis
majore vel minore aliquantum variant. Spirodelae radices versus
apicem manifeste attenuantur, Lemnarum tota longitudine fere
eundem diametrum retinent; igitur in Spirodelae radicis parte
basilari crassiore, si sectiones transversae comparantar, stratorum
corticalium coucentricorum numerus major (5—6), in parte tenuiore
et in Lemnaruni radicibus minor (3—4) itemque radiorum
numerus diversus (6—9) reperitur. Meatuum aeriferorum series
duae concentricae in cortice formantur, altera interna, meatuum
semper angustissimorum, inter cellulas strati intimi et secundi,
ubi anguli cellularum congrediuntur, altera, meatuum pro sti-atorum
corticalium numero amplitudine valde variantium, extra
secundum stratum corticale. In Spirodela multae cellularum
corticalium, praecipue stratoriun intermediorimi, pigmento implentur.
Stratum corticale intimum duabus notis a ceteris differt:
primum, quod cellulae parietibus radialibus plus minus distincte
crispatis fimiiter inter se juìiguntur vaginamque tutelarem
constituunt, deinde, quod, etsi morpbologifi manifeste cortici adnumerandae
sunt, chlorophylli et amyli, quae in ceteris stratis
corticalibus efformantur, nuuquam participes fiunt, sed eandem,
quam axilis radicis fasciculus, materiam proteìnicam continent.
Fasciculus denique axem radicis percurrens semper componitur
serie longitudinali cellularum axili stratoque simplici banc
cingente cellularum intimis corticalibus numero aequalium sed
parietibus radialibus cum iis alternantium. In Lemnis omnes
hujus fasciculi cellulae cambiiformos sunt, in Spirodela contra
series axilis in vas, cura cellulis vasalibus nodi frondis fascículo
fibrovasali brevi connexum, transmutatur. Quae transmutatio
quum non jam in parte radicis maxime javenili, sed ab apice
ejus aliquantum distante, jam satis in longitudinem extensa, perficiatur,
vas illud axile in Spirodelae radicibus semper facile
conspicuiun est.
Plantae ad flores procreandos transeúntes alteram ambarara
frondum novellarum primariarum, e singulis frondibus normaliter
prodeuntium, et quidem minorem, in florera transmutant, quare
semper (nec unqunm eqiiidem aliud vidi) frondes florentes e fovea
alterius dimidii, majoris, frondem vegetativam, ex alterius, minoris,
florera eraittunt (fig. lY, 9; V, 9; YI, 2). Quod etsi
non scraper vel ubique evenit {Spirodela enira pohjrrhiza et
Lemna Valdiviana hue usque raro florentes observalae sunt),
tnmen constat, frondem semel florentem ex altero latere
frondem novellam emittere, quae plerumque et ipsa floret, idque
per nonnullas deinceps stii-pes ita progi-edi. Utrura autem
organa sexualia in fovea fiorifera sita ad unum florera pertineant
(ut supra posuimus), an inflorescentiam sistant e duobus
floribus masculis, femineo uno, corapositam, minime ad diem
inter auctores constat, et ne evolutionis quidem historia investigata
satis luculentum reddere potui, quum utrique theoriae
ea, quae observnntur, quodammodo adaptari posaint. Equidem,
quura olim ad infiorescentiam agnoscendara magis inclinarera,
nunc unura florem in Lemnis Spirodelisque, idcoque etiara in
Wolffiis saltem verisimiliorera habeo", ceterum rem non prorsus
liquere et difficillirae dijudicandam esse existimo.
Staraina ambo, quae adsunt, si frondem florentem a dorso
adspicimus, infra pistillura, alterum juxta alterum, locum habent,
igitur non divergentia Vs, sed minore, forsan Va, tertio, quod
supra pistillum locum haberet, suppresso, posita sunt (fig. IV, 10;
V, 6; VI, 3. 4.). Praeterea pars adest foliacea, spatha ab auctoribus
plerumque dieta, quae infimo loco, vel infra stamina, posita
est, et de cujus natura aeque nihil certi indicari potest;
locura tamen, ut facile est intellectu, eum tenet, quem folium
partes florales (seu florera seu inflorescentiam) fulciens, si adsit,
teneat, quare bracteam floris cam appellabiraus.
Evolutionem partium si sequimur, primum apparet stamen
anterius, etiara postea semper jnaturius, dein, eo jara ad antherarabilobara
fonnato, dura paries dorsalis foveae solito modo oritur,
posterius, tura, paulo post, infra stamina ambo bractea, postrerao,
supra illa, pistillura. Bractea scraper tenuiraerabranacea, duobus
cellularura epidermidaliura parce chlorophyllosarura stratis componitiu,
rhaphidophoris passim immixtis, in S-pirodela etiam pigraentosis
et glomeruliferis inter laminas epiderraidales interjectis.
Forma ejus non scraper eadem est; in nostris enim-¿mnae speciebus
florem tanturamodo subtus fulcit (fig. IV, 10; V, 6),
larainara sistens fere breviter reniforraem, basi angustata affixam ;
in Spirodela autem (et in Lemnis nonnullis: L. minore, <jihha,
trisulca) florera totura non modo basi amplectitur, sed undique
obducit et ad sacculura conformatur non nisi facie supcriore rima
brevi et augusta, raarginibus rugulosis plicatisque, apertum (fig.
VI, 3.), qui succulus postea, cura stamen adultius in longitudinem
extenditur et in lucera prodit, irregulariter discinditur.
Anthera jara satis effigurata pars starainis maxime basilaris
intercalariter in filamentum excrescit; ipsa anthera loculos diios,
prorsus clausos et a se invicem segregates, superiore tamen parte
contiguos, a connective cuneiforrai secernit. In quorum loculorum
ulteriore fabrica hoc intercedit discrimen, quod ìsi Spirodela
(certe in polyrrMza) in thccas dividuntur externam et internara,
riraa longitudinali diremtas, externis minoribus itaque dehiscentiae
lineis extrorsura versis (ñg. VI, 5.), in Lemnis contra thecae
locura ita mutant, ut externae minores in apicem anthcrac transferantur
itaque superiores, interiiae contra majores inferiores
evadant (fig. TV, 11; V, 6), loculique lineis non longitudinalibus
sed fere transversis lateralibus dehiscant. Paries loculi formatur
strato cellularura fibrosarura, praeter quas certe in Spirodela
epidermis adest tennis et fugax, cujus cellulai-um polygonaliura
coraplures pigmento impleutur antheraraque fusco-maculatara reddunt;
in Lemnis epiderraidera in venire nequivi, quare, si nihilominus
adsit, maxirae caduca est. Septum parencbyraaticum,
thecas binas loculi separans, in Lemnis transversum, in Spirodela
longitudinale, et ipsom tcnerum et fugax est, et, ubi parieti
antherae externo inseritur, duplicem Seriem cellularura rhaphidophoraruni
continet, quae septo marcescente et a parietc secedente
disrumpuntur rhaphidesque pollini admiscent. Cellulae pollinis
illis Wolfftarum similes, ceterum spinulis tenerrirais exinae loco
tuberculorum praeditae sunt. In filamento toto cellularura vasaliura
tenuissiraarum series efforraatur, post ejus cxtensionem solummodo
in parte basilari et apicali conspicua, in media evanescens,
quam in L. Valdiviana, omnino, quod sciam, vasibus destituta,
desideravi.
Pistillura cura Wolffiarum pistillo plurirais notis congmit;
tamen, excepta L. Valdiviana, in parietc stamina attingente serie
cellularum vasalium inslructum et pars apicalis angustior, stylura
referens, in Lemnis longior, in Spirodela praeterea cellulis pigmentosis
maculata est; postremo, ut et filamcnta, sursum curvatur
et cura staminibus mai-ginem foveae floril'erae superans
orificium ad coeluni vertit (fig. V, 6. 7.). Ovula e fundo pistilli
semper progerminant, et numero et structura aliquantum varia.
In Levmis enira corapluribus (indigenis ambabus) ovulum gignitur
unum, paene atropum, basi paululura cumtum (fig. V, 8.), in
aliis (L. minore, trisulca) unum hcraianatropum, raicropyle ad
frondis apicera spectans, rarius (in L. gibha) corapluria paene
anatropa; in S-pirodela bina (voi abortu unum) inter formam
hemianatropam et anatropam ludentia (fig. VI, 8.). Integuraentum
externura interno vel paululura (in ovulis hemianatropis et
anatropis) vel aliquantura (in atropis) superatur; cellularura vasaliujn
series nonnisi in anatropis et hemianatropis rhaphen percurrit,
in atroporura funiculo perbrevi desidcratur. Nucleus ovuloriun
sub antbesi semper sacculo embiyonali consuraitur, relictis
tantununodo cellulis paucis, strato simplici apicem sacculi tegentibus.
Fructus, dura pericarpii structura cura Wolffiis conveniunt,
forma tamen ab bis semper ditferunt. In iis enim speciebus,
quarum ovula, seù singula seu pluria, hemianatropa vel anatropa
fuerunt, ut in Spirodela, utriculus formam exhibet fere symmetricara,
ovatara, diametro transvereo majore, a dorso ad venirem
frondis aliquantum compressam, styli rudimento fere medio apici
imposito (fig. Yl, 9. 10.). In Spirodela utriculus siraul cellulis
pigraentosis fusco-maculatus conspicitur. In iis contra speciebus,
quae ovula habent singula fere anatropa, fructus insigniter asymraetricus
est, altior quam latus, seminis apice antrorsura verso,
rudimento styli retro spcctante (fig. IV, 12; Y, 9. 10.).
Seminura numerus, forma, positio pro ratione ovulorum
variant ; in Spirodela tamen rarissime ambo ovula videntur ad
evolutionem ulteriorem perferri, quum fere semper semen uQum,
horizontale, chalaza retrorsura, operculo antrorsum spectans, in
utrículo invenerim. Quae de testa serainis interna, chalaza, operculo
Wolffiarum supra dieta sunt, etiam de Lemnis et Spirodela
dicenda. Testae externae structura Lemneae nonnibil inter se
diffcrunt. In majore enim parte specierum (ut Spirodela, Lemna
Valdiviana^ Lemnis europaeis) numerus cellularum integumenti
externi multiplicatur testaque crassa conficitur pluribus stratis
cellularum minutarum, incoloratarum, satis rotundatarum laxeque
conjunctarum composita, costis crassis, inaequalibus, rotundatis
exsculpta; in paucis (ut L. paucicostata) cellulae non vel rarius
dividuntui' testaque externa evadit aliquante tenuior, e duplici
tantum triplicive cellularura ampliorum, arctius junctarum, strato
exstructa, superficie numero modico costarum humilium, subaequalimn,
dentatarum notata (fig. Y, 11. 12,). Sculptura utroque casu
ex epidermidis ceterarum partium incrementum non sustinentis
interitu originem ducit.
Endospenniura in plerisque Xemms (paucis exceptis) uberius
quam in Wolffiis est; parte enira raicropylari serainis, operculo
adiacente, ubi uno tantum strato cellularura metitur, et extreraitate
chalazina exceptis, erabryo duplici (fig. Y, 12.) triplicive,
in Spirodela vel quadruplici et quincuplici cellularum endosperraicarura
strato cii-curafunditur. Ad operculura, ut in Wolff'iis,
endospenniura perforatur embryonis suspensore parvo, unicellulari,
ad internara illius superficiera affixo (fig. Y, 10-).
Forraa erabryonis, praeterquam quod in Lemneis longior