AEAGEAE. ^^
.„atkà Ìaìù vel tubo lonKun .clj«re„Me lanlmn h,cb,s>,,, seru,.', omnú,o Uber, 2-,,««^
i a sLlis, .y , a n a e i.Jenor. ,,arte (VUUoéeuaron, UìeUcnbach.a,
/„/„ io„güudú,e adnalns (Si^uhicnrp.) , cons-laulor ebraoieal.«, <r„l monaci,nus H
rarissiZ remolijlorn, (Poib.s ren.o,iflon.s et ajines), „ul d!cUm.s .,ono,cn. H u, ,,„rtem.fem -
e i u.ßore.oentia ßnunea raro (P i s . i a . d e a o , de s,
et ,nMU>orn, onu.ino JWUU vel pro parte (plernnu,ue superiore) sterili, masclae cont.g'^ ^^ ab
ea ú J s m i o nndo .el forib„s paucis abortiHs obsesso separat,, ; ,^ßo,.scent,a ..,sc„la d ^ ^
Uri fiora, ornino fertili .el pro parie (plernmqae inferiore at,,„e snpenore) slerd,, saepe appu,d,ce
sra!lalim in Jlores máselos steriles transeunte rei abrupte separata instructa; rar,ss,.,e spad,.
diclinns dioicvs fArisaemads spec.).
33
DB ARAOBARÜM AFFIKITATIBUS rnB^mmm
AEAGEAE. 34
DE AEACEAEUM STKUCTUfiA ANATOMICA.
(Tabulae nostra« il—V).
Aràcme quura non solum sub oonditionibus longe diTcrsis,-
sed etiam snb eodem cobIo rationo valde variata proveniant,
modo palustres, modo silyestres, nunc snffruticosae inqne aliis
stiipibus rcoubantea, nune Lianarum ad instar scandentes et
Tolubiles, nunc deniqiie Orcliidearnm ratione epipliytioae, non
mirandum est, eas etiam struetura anatomica insigniter luJere.
Patet antera, e differentiis anatomiois ens tantum in dispositione
ordinia systematica aliqnid valere, quae constantes relinquuntnr,
postqnam eac a diversa vegetationis rationo solnmmodo pendentes
exclusae sunt.
Inter differcntias nltorieres prae ceteris nominandae sunt
eae, quae in tei am libros am (librnm, sclerenchyma et
collencliyma) spectant; haee enim tela, quia praccipue firmitati
ot durationi organornm inservit,, in partibus non longe perdurantibus
dcbilius, in iis contra, quae vita longioro gaudent, copiosius
validiusque evoluta est. Ita folia brnchybiotica in multis Araseis
collenchyma tantum possident, in affinibiis antem ubi dintins
perdurantlibrum pacbyplenriim»); praetereain magnia generibns,
e. gr. Philodeniro, observan potest, librum in petiolis apocierum
qnarundam macropbyllarnm, nt Ph. Selloum et Upinnatífidum,
multo validiorem et e fibris magia incrassatis eompositum esac,
quam qui in alila speoiebna non minus macrophyllis, e. gr. in
PUlod.cannaefolio mmút.- Qaod ad coll c n e h y ma attinct.
• J ,PachjpIoiim" »obis loia appellatar, onjus odlaloo parietil™«
crassi» insigneB »uni; .leptoplonra', si parietos tonnes exslant.
hoc ca ratione in apeciebns affinibua variat itaque valoris syatematiei
non eat, nt modo in annulnm continuum conspiret fSim™-
stiijma, tab. V, flg. 22 coll.), epidermidi ant immcdiatim adjacentem,
aut scriebns 1—2 cellularum pai-encbymaticarnm ab ca
separatum, — modo in annulnm haud continuum sed radila
parendrymaticis pUis minua latia intcrruptum {Philoämdron,
tab. IV, fig. 15 coll.; DieffmlacUa, tab. IV, flg. 14 coll.);
quum aUcm altera cx parte observetur, collenchyma in petiolia
pedunculiaque generum sibi invicem affiniam nunc adesae, in
alii? ccnti-a, licet prioribus vegetationis ratione similes scse
habeant, deesse: hoc rcspectu collenchymati dignitatem
systematicam attribuere posanmns. Genera in quibna hueiisque
collenchyma vidi (nempe sub forma telae autonomac, cum
fasciculis flbrovaacularibua non conjunctae), haec aunt: Aijlaomma,
Dieffenbachia, Homalomena, Sohùmatoglauù, ChamaeoUdon,
Fhilodendron, Eichardia, Staurostigma, OamocUam;/s.
Quae licet genera arotius inter se afflnia sint, ac cum Moneteroideis
et Pothoideia, tamcn ad trcs subordincs (Aglaonemoideae,
P/nlodendroidetie at Stam-osligmaideae}f alimint-, aed nihilominua
atructura anatomica auxilinm ferro valet, ai dubiua haeres,
utrnm folium Staurostinmoidme an Aroideae vel Amorphofhal-
Kneae ante oculos habeas : nam in petiolis ultcriorum anmilus
ille collcncbymatis deoat, qui in Stamostigvioideis obacrvatur,
libro tantum collenchymatico ad fasciculos periplierieoa obvio.
S c l e r e n c h y m a in formam vaginae conspirana praetor
radices Araeearnm. qnarundam etiam canloa gonernm Pothos,
Heteropde (tab. I l l , lig. lad.), Monsiera, /i/iocioipart» exornat,
qnae in oo conveiiinnt nt caulea scandentes et folia internodiia
longioribus remota habeant. Vaginis hiace, quae eellulis conslant
in strata 1 - 2 dispositia, isodiametricia vel m Rhodospatha
helieonifolia magls prosenchymahcis tabqne modo m
librum transeuntibns, apud genera ilia fasciculi flbrovasculares
inoluduntur et quidem interiores, qui magis confcrti et ab extcrioribus,
in cironlos laxos 2 - 3 dispositia, dialincte separati
sunt. Qua autcm re ct eo quoque, ut pliloiima fascioulorum
cum vagina plorumque arctc contiguum sit, firmitudo caulium
insignite" angetur. — Genera supra nominata ad subordines
Movsteroidme ct PoííoíWmí pertinent; neqnaqnam aiitem omnes
horum snbordinnm stirpes scandentes vaginam selorcnchymaticam
poasident, ncque ea in Antfm,-io adest, genere cum Poi/io propc
affini nec in Blwdospalha Viieniana, a Ehodosiiatlm leliconi-
'folia non longe distante; hae enim plantac aliacqu: affines loco
vaginae potius fascicules ostondnut adeo confertos, nt annulns
fere oontinuus evadat, quo 'canlia jam satia flrmus redditnr.
Etiam in Philodendris acandentihua vagina ista decst; observatur
autcm stratum aclerencbymaticnm in radicibus adventitiia
Monaterae delicioaae, ab epidermide per seiiea 2 - 3 eellnlarum
sejunctum ct provectiorc actate ope pcridcrmii a radice abjectum.
— Elnect ex antccedentibus, etiam aclerenchyma apud
Araceaa non magni esse momenti syatematici; singula licet
genera co donotentur, tamen ad nexus majorca nil valet.
Quod adf a a e i culos fi h r o v a s e u l a r e a attinet, hi potiua
struetura peculiari quam distribnticne difl^crunt, nt saepe jam
in uno eodemqne petiole vel pedunculo observan potest. Nam
e. gr. ill generibns Rhodoapatha, Zamioeulcaa, in Golocasia
antiipiontm (tab. II, fig. 9, 10) , Aloeaaia iniioa, Steudnera,
Bemusaita aliiaque, omnibus in universum Golocaalotdeia et
Aroideia mnltiaqno Ar^iorpliopiialleia, quae quidem omnia follia
brachybicticis insignia sunt, fasciculi exteriores libro et collenchymate,
interiores tantnmmodo tela malaeophloeodica (germanice
„Weichbast") instructi sunt. Ccteroqnin autcm faaciculorum
ati'uctura specialis in nexubus naturalibua tam bene apud
Araceaa sibi constat, ut aequo jure ac ilorum notae inter
eharacteres aysteinaticcs rocipi queat.*) Revera hoc in dispoaitionc
infra aequente feci; quod in ea praccipue petioli
pednnculique rationem habui, causam habet in co, ut caulia
stnu'tura interna pro varia inteniodiorum longitudine multo
magis ludat, quam in orgauis prioribus, ubi tam constans eat,
nt valeam, in pleiisque hortorum nostrorum speciebua e ainguli
petioli vel pedunculi fragmento tribuni, adeo genus recognoacere,
cui species adscribendae aunt.
*) CI. Ph. TiEGnEai in iiitrodnctionc ad dissortntioncm suam
..reoherches sur la structuro dos Aroidöes" (p. 73) opinionom
protntit, organa vegetativa, unnin eonditionibus, sub qiiibns planta
evescit, imniediatim expósita sint, minus bene ad cliaractores
s j s l e n i a t i c o s adbiboii posse ae flores, qui, qunm omnes in aGre
vitam agani, sub iisdcm eonditionibus stent. Contra bane sententiain
primuni objioi potest, etiam pro lioribus oondiliones
nequnqunm esse identieus, ealorem Inceinque saepe jam in parva
a r e a v.ilde vnriaro et in speciobus latins diffusis totum eoolum
diversum soso habere. Si aufem diceros, flores Araceariim juvcntute
intra organa vegetativa occultos et tali modo ab intluentiis
externis remotos ease, iterum objioi possit, simile quid etiam de
organis vegetativis valere, quae, quando naseuntur, pariter ab
aliìs obteeta suìit. Praoterea inter omnes constat, flores, lieet in
ordinibus qnibusdam (^Lalialae, Cruci/erae etc.) vix variationes
ofl'erant, tamen in aliis (líamíneulaceae, E^opiíorUaceae aliaequo)
f e r e in uiioquoque genere diversos seso praestare; quum antem
vix in ullo ordine magis polyiaorplii ocenrrant, quam in Aracela,
contra jiaturara esset, majorem vim in dispositione bujus ordinis
systematica iis adsoribero, quam organis vegetativis.
Ut antom indolem difl'erentiasqiie faaeiculorum aceuratius
indicamus, liber paehyplcurna deest in petiolis 3i/mphocarpi
foetidi, porro in multia genoribus qnao annulo eol-
Icncbyniatico (continuo vel interrupto) gaudent: acil. A<jlaonema,
Diefenhachia (tab. IV., fig. 14), Eomalomena, Ohamaecladon,
Schismato¡¡lottia, Richardia, Staurostùjma (tab. II,
fig. 12, 13; tab. V fig. 22) et Oaaoohlatmja. Liber collcncliymaticus,
i. e. tela quae iuter libium genninum et collenchynia
medium tenet eo, nt cellulae in soctione tranaveraali
colicnchynia acmnlentur, longitudine auteni 2—3 mm. acquante
ct pororuin ainguloium praeaentia ad librnm accedant, semper
adest ad peripheriam cxtbni faseiculornrn circuii apud oinnea
Aroideaa et AmorphopìialUnaa (Arum, Typhonium, Dracunculus,
Pirtellia, Bauromatmn, Ariaaema, Amorphophcillua)-, saepe vero
ibidem a fasciculis aeparatnr per stratnin parcncbymatis amyligeii,
e cellularum sericbus 1—2, rariua (^Arum italicum)
'4—5 conatantis; faseiculi interiores omnes nonniai libro inalacophloeodico
instrncti sunt. In Golocasioideia contra, i. e. in
Golooaaia (tab. II fig. 9, 10), Galadio (tab. IV fig. 19), Alocaaia,
Bemuaatla, Qonataniho, Steudneria, Xaritìioaomale, liber collencliymaticus
non solum ad cxtimum faacieulorum circulum, sed
saepe etiam ad accundum immove tcrtinin invcnitur; denique
etiam genus BjjìUjoniuìtL, quod plnribns rationibus Inter Goloeaaioideaa
et Laaioideas medium tenet, libro isto in fasciculis cireiili
exliini gaudet. — Adest autein liber pachypleurua, plus
minus crasaus, in fasciculis oxtimis et aaepe etiam interioribua
et i itimis apud omnea Pothoideas ot Monaìeroideaa frutesecntcs
(Pothos, Ihteropais, Culeaaia, Monatera, Bhaphidophora, Scindapsua,
Rhodospathd)] sed otiani in speciebus humilioribna
snfl'rulicoais Anthurii (tab. II fig. 2, 3, 4), Spatldphjlli (tab. II
fig. 5, tab. Il i fig. 3), Stenospermatìì non ileeat, neqne in genoribus
Laaia, Cyrlaaperma, ìieplitliyiis, Anohomanea, Dracontium
(tab. Ili fig. 12) et forte aliis quoque Lasioideis desideratur.
In gcneribus 2 ulterioribus, ubi petiolus laniinam ampliorem
f'ert, etiam in latero faseiculoruin interiore libruni pachypleurum
posaidct itcmque in Gymnoatachjde seapus lloralia; praeterea
maasae collenchyniaticae faseiculìa interpoaitae ad firmitatem
harum partium augendam contribnunt.
Faseiculi in pernuiltis Aracela notam cbaracteristieani exhibent
ee ut vasa laticifera contineant, quorum Indoles
jam a botanieis quibusdam, pracaertim ci. IIanstei.^, Trécul
ot Van Tiegiibm*) descripta est. Prorsua quidem ea desunt
apud Potìioideas (Potkoa, Anthuriura [tab. l i fig. 2 - 4 , tab. JII
fig. 2], Culcasìa, Jieteroims [tab. Ili fig, 1], Acorus, Symidocarpus
cte.) et Monsteroideas {Moneterà [tab. I I fig. 6, tab, l i i
fig. 6|, RhapMdo2)hora, fìhodospatha, SpaOiiphjLlum [tab. II
fig. 5, tab. I l i fig. 3], Stenospeì-mation] \ in rcliquis auteni
Araceis sempci' observantur, iiidolis sat vafiae. Frequentissime
ita scisü habent, ut celiulae laticiforae in utroque latet-e parfcis
malacophlooodicao, raro etiam in ejus medio, series rectas
demum ia tubos coiifiuentos olfin^ant**) (Dracontium [tab. I l i
fig. 12, 12a It.], Ancìiomanes, Aviorpìiophallus, Phìlodendron
[tab. II fig. 8, tab. IV fig. 18J, liomalomena, Chamaecladon,
*) JlAîîSTEtN, dio Milclisaftgefdsse und die Terwandton Orjano der
l l i n d o [). 78, 79; TiilîcUL, Comptes rendus tûI. LXI. (18Gô)
p. 1163 S<1.; Van Tieguiîm, recherches sur In structure des Aroïdées,
in Ann. se. nat. V. ser. vol. Yi. (1866) p. 72.
Si liitox coloratus est, ut in Lraconlio, Andiomane aliisquo, tubi
l a i i c i f e r i facile jam in sectione transversali dignoscuntur; diffîeilius
autem, si lutex, ut in Aro, hyalinus est.