LEMNACEAS: WOLFFIA.
ventute (ut in W. hjalina exotica compertum babeo) et simul
cura fronde ipsa adolescens hujus tela circumvallatar atque in
foveam dorsalem profundara includitm-. Fovea ñoralis in nostris
speciebus, «ti in plerisque, una tantum formatur, ante nodum
frondes novellas gignentem sita, et quidem ita, ut primo adspectu
sine dubio exacte in lineá frondis medianä posita appareat.
Monendura autem est, primum frondem in nostris speciebus
tam parvam, foveam floralem tam amplam esse, ut haec
permagnam frondis partem occupet, ideoque confonnatione partium
adultaram nihil certi de loco primae originis floris indicar];
deinde: inter species exóticas uñara esistere (VF. WdwiUchii),
quae in frondibus amplioribus binas foveas florales, ad dextram
siuistramque symmetrice ante nodum positas, exbibeat, alias
(W. repandam, hyah'nam), quarum una fovea floralis manifeste
nou medianum sed lateralem locum in fronde teneat, quare vix
nimis audacem crediderim, qui etiam in nostris speciebus fiorem
e laterali parte dorsi frondis oriri suspicetur. Quod utut se
habet, fovea floralis pro magnitudine frondis in nostris speciebus
amplissima est (fig. I, 5. 6.), ut paucis ccHularum stratis palletes
ejus laterales formentur; ambitus ejus breviter ellipticus,
superficies interna laevis est; ceterum tela dorsalis frondis foveam
superne tegit relicta rima longitudinali satis angusta, aditum
foveae formante, tenuisshne (duplici, ad extreraitatem simplici
cellularum strato) marginata.
Organorum sexualium quibus flos ipse Woißiarum sine
ullo aliarum partium vestigio componitur, alterum, stamen, ante
alterum, pistillum, in fundo foveae floralis inseritur (fig. I, 5. 6.)-
Utrum prius progerminet, ignotum est, certe eodem fere tempore
maturescunt magnitudinemque adipiscuntur per se quidem
exiguam, -tamcn pro statura frondis (saltern in nostris speciebus)
icgentem. Filamentura anthesi brevissimum cellulis componitur
tenen-imis, longitudinaliter seriatis; praeterea in speciebus quibusdam
Seriem cellularum vasaliiim tenuisshnariun, axim filamenti
tenentem; discernere licuit, quod ceterum in indigenis non contigit.
Anthera media basi filamento insidet breviter reniformis,
diametro paulo longiore directioni frondis longitudinali parallelo.
Diametrum breviorem seu ti-ansversum sequens linea fusca in
pariete antherae conspicitur (fig. I, 5 — 7) quae raphem indicat
antheramque in dimidium anterlus et posterius dividit; cui lineae,
duplici cellularum pigmentosarum serie formatae, intus respondet
septum antherae, loculura anteriorem et posteriorem separans,
tenuissimum, mature marcescens et a pariete antherae seccdens,
quo facto aliquanto post anthera ita dehiscit, ut valvulae singulas
series cellularum pigmentosarum tanquam limbos retineant. Valvulae
postea exarescentes umbraculi instar replicantur (fig. I, 12.);
filamentura in longitudinem extenditur tectumque foveae floralis,
in qua eo usque prorsus inclusa fuerant genitalia, ii-regulariter
discindit. Parietem antherae Wolffiarum nonnisi e strato cellularum
fibrosarum compositum vidi et ñeque endothecium nec
epidermidem invenire potai, quae tamcn num etiam actate valde
juvenili desint, non simpliciter dijudicaverim. Cellulae pollinis
Wolffiarum nihil insigne praebent; forma sunt globosa; membrana
externa tuberculis subtilissimis exasperatur.
Pistillum formam circiter lagenae brevis praebet (fig. I, 8.),
parte ceterum anteriore, quum genitalia adulta sunt, ob antherae
vicinitatem aliquantum impressa (fig. I , 5.). Pars superior in
brevem styli canalera terminatur, orificio circulari, papillis stigmaticis
carente, modico tamen numero cellularum pigraentosarura
una cum suprema styli parie notato. Pistillum aeque ac stamen
usque ad anthesim foveam floralem vix supcrat; parietes ejus
cellularum parenchymaticarum tenerrimarum paucis stratis componuntur.
E fundo germinis oritur Ovulum unum, erectum, fere
atropum (fig. I, 9.), vel potius basi paululum retrorsum curvatura,
seu sponte sic evolutura, seu antherae germen compriraentis
injuria in banc formam redactum. Integuraenta ovuli, ut
in plerisque Monocotyledoneis, impari sunt longitudine, interno
ex externo aliquantum prominente, exostomio igitur late aperto.
Interna nuclei structura non accurate cognita est, sed probabiliter
cum ilia Lemnarum consentit.
Fructus postremo ex hoc pistillo fabricatiir simplici inferioris
partis dilatatione, suprema marcescente et parvum rudiraentum
in apice utriculi tenuimerabranacei sistente. Utriculus
ipse breviter ellipsoideus serainc expletur (fig. I, 13. 15.) eandem
formam exhibente, ceterum ita, ut apex seminis ob levem ovuli
curvationem utriculi apici non exacte respondeat sed paulum retro
hunc dii-igatur.
Integumentum externum ovuli post fecundationem endostoraiura
obducit testaraque serainis externam constituit crassam,
apice duobus, deorsura pluribus (3—5) stratis cellularum minutarum,
arcte conjunctarum (fig. I, 16.), incoloratarum, usque ad
maturitatem fere seminis amylo farctarum compositam. Epidermis
insuper testara obducit, quae ante maturitatem, relictis tantummodo
levissimis vestigiis, ita ut superficies serainis laevis evadat,
dejicitur. Chalazina testae externae pars brevi post fecundationem
materia fusca impletur, quod et in oranibiis ceteris Lemnaceis
fit situraque chalazae primo seminis et vel fructus adspectu
indicat (fig. I, 12.).
De integumenti interni ulteriore conformatione quae nunc
proferaraus, aeque de ceteris Xemiìace/« dieta optaveriraus. ivlajor
ejus pars magnopere comprimitur inque laminam vertitur tenuem,
pruno adspectu, si semen transverse secatur, araoi-pham, fuscesccntera,
sed tamen e laraellis duabus variis compositam, quarum
altera e parietibus externis strati cellularum externi integumenti
formata, valde solida et elastica est et reactiones cuticulae fere
similes praebet, altera, interna, e parietibus internis earuradera
celiularura atque e strato interno orta, mollior et tenerior est
reactionibusque a cellulosa baud raultura discrcpat. Excepta bis
metamorphosibus est pars minor apicalis s. micropylaris integumenti
interni, quae discum circularem modico convexum sistit
inque operculum seminis (fig. I , 13. 14.) transformatur. Hoc
cetera testa interna multo crassius est spatiumque imiJlet satis
amplum, sub parte apicali testae externae relictum; parietes interni
quidem cellularum banc partem componentiura indurescunt
et fuscantur, sed lumina earum non pereunt parietesque extemi
non incrassuntur. Operculi ab apice visi cellulae elegantissime
radiatim dispositae in maturo adhuc semine regularem cellularum
integumenti interni dispositionem indicant, centro radiorura endostomium
ovuli referente. Germinatione operculum circulariter a
cetera testa interna disjungitur et ab embryone egrediente, cui
adbaeret, e seraino extruditur.
Internae operculi superficiei in semine etiam maturo, ut et
in ceteris Lenmaceis, embryonis extreraitas radicularis affixa est.
Ceterae partes superficiei embryonis circurafunduntur endosperraio
in Wolffiis uno cellularum strato composito (fig. I , 16.) et, ut
ipsius embryonis pleraeque partes, amylo scatoiite. Forma embryonis
fere breviter cylindrica est, ad extremitatera chalazinam
rotundata. Structura ejus interna in ^Voljpìis (iteraque ceteris
Lemnaceìs) hanc ob causara valde insignis est, et vix cura ullius
ceterarum Monocotyledon earum, tara rairis et variis embryonum
foi-mis gaudentium, comparanda, quod pluraula magis quara in
ceteris retrorsum seu versus micropylcn versa et in directionem
axi hypocotyledoneae omnino parallelam contorta est. Biraa igitur
cotyledonaris angustissiraa proxirae juxta extremitatera radicularem,
embryonis operculo afl'ixara, invenitur; finitima pars coty-
LEMNACEAE: WOLFFIA. 10
ledonis (c', fig. I, 13), quae simul cum axi parvo hypocotyledoneo
(h) plumulam araplectitur, pars vaginalis cotyledonis denominanda
est; cetera omnis pars embryonis (c), chalazinum cavitatis
endospermii dimidiura explens, corpus cotyledonare omnino
solidura, parenchyraatosura sistit. Plumula denique (p) corpus
est solidum, raeristeraaticura, primo aspectu, velut frons novella
Wolffiae, in fronde materna, in ceteris embryonis partibus inclusum,
sed, ut opinor, non simpliciter cura Illa comparandum.
Frondem praeterea miniraam juvenilem ultima pluraulae basis
amplectitur, sed quomodo huic inserta sit, non certo extricare
licuit.
De Wolfidlis, ut supra diximus iraperfecte cognitis, breviter
disserendura est. Frons in speciebus omnibus cognitis compressa,
tenuis, taeniae vel lingulae extremitate posteriore truncatae
formam praebet ibique foveam triangularem continet, e
cujus fundo frondes novellae, primaria unaque accessoria, nascuntur
(fig. n i , 3—5.); nec dilTicile est obscrvarc, fossam illam
eodem modo atque in Woljfiis genuinis formari, frondis raaternae
tela frondem novellara prima hujus juventute excrescendo
amplectente et includente. Posterior frondis juvenilis extreraitas
stadio quodam in stipitem tenuem, exiguo cellularum longarum
augustarum numero compositum, qui serius dejicitur, continuatur,
ipsius frondis tela cavernas continet aereas, quorum septa singulis
cellulamm chlorophyllosarum stratis formantur. In epidermide,
illi Wolffiarum genuinarum simillima, cellularum pigmentosarum
numerus major minorve occurrit. A genuinis vero Wol^iis
Wolffiellae, practerquam quod fiores fructusque adhuc ignoti
sunt et forsan characteres genericos proprios praebebunt, insigniter
diS'erunt primura hoc, quod punctum affixionis, seu ea pars
qua frons novella maternae adbaeret, non infra marginem labii
i n f e r i o r is foveae proligerae situra est, sed in fine posteriore
marginis lateralis illius foveae, ita, ut tota frons frondem
Wolffiae genuinac a lateribus compressam referre videatur; deinde
eo, quod frons novella, si materna punctura affixionis ad
marginem siuistrum foveae proligerae habuit, illud et ipsa in sinistro
habet, si illa in dextro, et ipsa in dextro, dura Wolffiarum
analogia, ut e sectionis medianae longitudinalis brevi adspectu
elucet, poscit, ut punctum illud in lateribus oppositis froudum
ex se invicera prodeuntiura situm sit. Fasciculus simplex cellularum
elougatarura in margine foveae basilaris a puncto affixionis
(seu stipitis insertione) ad nodum porrigitur. Stomata in aliis
speciebus omnino nulla, in aliis (ut in nostra) rarissima et singula
juxta marginem partis basilaris frondis inveni.
SPECIES BRASILIENSES DESCIIIPTAE.
SECTIO I. WOLFFIAE GENUINA.E.
F r o n s sub labio inferiore foveae basilaris proligerae froudi iiiateruae
aiTixa, direclioue verticali symmetrica. Plautae paone oniues sliilii friictif
e ro cogiiitue,
1. WOLFFIA BRASILIENSIS WEDDBLL; Frons ambita
ovata, ventre valde convexa, dorso parum couvexa vel planiuscula,
cellulis pigmentosis numerosis fusco-maculata. Margo foveae
basilaris circularis. Stipes i'rondis frondi maternae adbaerens
relinqiiitur. Stomata in tota superficie dorsali numerosa. Tela
frondis ìaxa, parte dorsali e minoribus, ventrali e majoribus cellulis
composita, sed non cavernosa.
Tabula nostra I. Fiy. I.
Wolßa Brasiliensù Weddell vi Ann. so. nat. HI. Sér.
XIL 170.
Wolffia punctata Griseb. FI. Brit. W.-lnd. hi (1864)
512. (forma Jamaicensis, venire frondis minus alle convexo,
ceterum me judice specifica non discernenda).
FUONDEÜ acinltne iti piaatis e stalioaibus brasilicnsibus mag^uitudine
n o u prorsus aei[Uiàli, 0 , 6 5—i t im. longau; fortuiii; steriles fructiferil plerumque
majores. STOÌMATA 0 ,0(9—0,028 mm. longa, ANTIIEIIA diametro
m i u i n i o Goiigitiiilinali) 0,3 inni.; I>ISTILI,UH 0,31 nim. Inngum, FBUCTÜS
0 , 4 8 mm. altus. SEÌIEN 0,43 mm. alllLudine, 0,88 mni. latitudine nietitur;
o p e r c u l um 0,11 mm.
Habitat in prov. Ma to Grosso vi fra Villa Maria, tibia ci. Weddell
fiorifera et fnictifera detecta est, aliisgue locis pjiisdem provinciae.
,Steri/ii ad Itajahy, /n-ou. S. Catharina: Fr. Müller CJK«. 1870'); in
ins. S. Catharina (_idenO, in valle Jacarèpaijuà prope Ilio de Janeiro:
/l. Glaziuu TI, 3 4 - 5 L (^lartio ISOS). — Praeterea in Mexico^
India occidentali, cioitatiOus Unitis Azn. bor.
2. WOLFFIA ARRHIZA (LINK.): Frons et stigma nonfuscomaculata;
cetera ut in W. Brasiliensi.
Tabula nostra J. Fiy. H.
Lemna arrhiza Linn. Mani. 294.
Lemna globosa Roxh. FI. Ind. 111. 565.
Wolffia Michela Sohleid. Beitr. z. Bot. 233.
Granlia tjlohosa Griff'. Not. pi. Asiat. III. 129.
Wolfia arrhiza Wimm. Fl. Schles. 140.
Wolffla Schleidern Miq. Fl. Ind. Bat. III 221.
Wolff ¿a Delilii Kurz, Journ. Linn. Soa. IX. 265.
E a e foraiae W. arrhirsas et Drasiliensis quas uoii exsiccatns exam
i n a r e poluis, praeterea faciei dorsalis convcxltate dlíTcrunt, quae in IV.
arrhiza aliquanto major est. Sed num cimracter liic coustans inveniatur,
vakl e dtibiiini ptito. üenique, quamquam W. ßrasiliensis in lieiiiispliaerlo
o r i e n t a l i non observatnr, in America cum VF. arrhiza formi s parum
c h a r a c t e r i s t i c i s interpositis in unam speciem coulluere videtur. Flores
f r u c t u s q u e noiinisi pcrpaiicis locis (ropicis orbls veteris lecti sunt. Frondes
in forma brasilieusi, quae miuoribus adnumeranda, 0,Ö3—0,79 mm. lou^ae,
s t ü u i a t i b u s 0,019—0,023 mni, inetientibus.
Uahitat sterilis ad Rio de Janeiro: A. Glaziou n. 3ä(!7, cuvi
Azulla. — Crcscit praeterea in India occidentali ; in orbis veteris
rei/ionibus temperatis et calidis late dispersa.
Ons. nujus sectiouis praeterea W. Columbiana Karst, et Tí'. Welwitscliii
Uegelm., utraque in Venezuela obvia, forsan etiam in Brasilia
b o r e a l i .
SECTIO II. -WOLFFIELLA.
F r o u s pone marginem lateralem fuveae basilaris proliferae frondi
m a t e r n a e affixa, dlrectlone horizontal i symmetrica. Plantae tantum steriles
Eotae.
3. WOLFFTA LINGULATA HEQELMAIBR: Frons elongatolingulata,
basi oblique truucata, tenuis, margine integerrimo,
parte minore posteriore cavernosa, tota superficie fusco-punctata,
juventute stipite tenuissuno deciduo instructa.
Tabula nostra I. Fitj. III.
Wolff'ia Ungulata Hegelm. Lemnac. 132.
Var. MINOR, frons omnibus partibus miuor quam in forma
originali.
FRONDES adultae circiter triplo longiores quam latae, in varieiatc
minore plerunique 2,5 mm. in lougitudiuem metiuntur. CELLULAH pigmeutosae
epidermidis ceteris minores sunt; pars anterior frondis, caveruis
d e s t i t u í a , nonnisi 1—2 cellularum pareucliyniaticarum stratis inter epidermidis
laminas iuterpositis formatur.