Ilh
D A L A N O P H O R E A B : LOPHOPHYTÜM. 56
I V . F;.onE8 KEMINEI (tab. XIV. fig. 1—14).
Hi olongnto-obcoiiici, o mutuà applicntiono 6-aiigulali, dorso
v e n t r o q u e subcompressi, medio levitor constricti, siirsuui miiuite
l o n g U r o r s um striati, ot apice concavitato crateriformi iiistnicti oxs
t a n t , 0 ciijus fiindo styli surgunt duo, dextruin ot sinistrala
v e r s u s axotn capitiiU spoctantes, breves, divergcntes, stigmntibiis
p f i r v i s subglobosc-capitatis terminali (fig. 9 ) . I'ruelor imam basin
c a r n o s u l am (los consistontia dura, apicem versus fore ossea gaudct,
c o l o r e lutoscenti, loiigimdine 4'/?—5'/. mm.
S t r u c l u r am internam liistorià evoliitioiiis porspeclà facUius
i n t e l l i g e s . Haec optime investigatiir in capiluUs 2—8 mm. diam
e t i e n t i b u s , qnne purum etiamdam convoxa, in centro loviter dep
r e s s a oxistunt, in qiialibiis omnia floris stadia principalia, inde
a primis cellulis usque iero ad perfectioncm , obvia sunt. Flos
n a s c i t u r , nullo bracteae vestigio antecedente, instar primorclii lìcmls
p b a e r i c ì (fig. 1 a . ) , quod cito in cylindrum brevein, dein subc
l a v a t i im abit (fig. 1 b.), infra cnjns npicem, ad dextram et sinislram
v e r s u s axem capituli, phylla duo, c a r p i d i a quidem, pronascuntur
( f i g . 1 c. d.). Celeriter accrescendo Iiaoc formam coclilearis
oxcavati adipiscuntur (fig. 2) , apicibns iniloxis connivent et
i n d e a basi valvatim coalescunt, ita ut loctilum unum subovoideum,
apice din apertum includant (fig. 4 ) ; sutura coadunationis liand
v i s i b i l i . Origine siiigulum carpidium duo tantum celluiarum strata
e x h i b e t , exterius ot iiiterius (fig. 3 ) ; quorum prius, co ut noniiisi
p a r i e t i b u s in supcrficiem vcrticalibus dividatur, strati siniplicis ind
o l om sorvat, et ccllulis deniquo transverse ampliatis, ad pariutes
p r a o c i p u e extornos et transversales incrassatis, utque fluido Inalino
r e p l e t i s , in epidormidcm distinclam transit (fig. 3—1 2 ep.). Ait
e r u m contra, ccllulis omni dircctionc divisis, cito piura strata exh
i b e t , quae parietibus cclltilarum tenuibiis et contento opaco gran
u l o s o distincte ab epidcniiide discrepant (cf. fig. 8—8 ) . In parte
hac interna, quae igitur corpus floris constìtuit, praecipuao evolution
i s insoqucntis rcs geruntur.
P r i m o r d i i illius, quod carpidiis originem dabat et propterca
p r o axe florali nobis oxistimatur, apex initio evolutionis modo des
c r i p t a o iu Tundo inter carpidia, instar gibberis subhemisphacrici
m i n u t i nidulat (fig. 4 a.). Dein vero forma coni libere in loculum
p r o m i n e n t i s elovatur et sub apice verruculas 2 sabrotundas, singulas
c a r p i d i i s antcpositas progignit, quae o v u l o r u m primordia sistunt,
s t a d i o subsequenli instar corporum subovoideorum ex apice columnae
c e n t r a l i s libere dependentia (fig. 5. 6). Interca carpidia perfectc
c l a u d u n f u r ot ex apice coalescento stjlos emittunt (lig. 6), carpid
i o r um medianis respondontes; quos o collatis figuris 4—6 ex epid
e r m i d e ad locum coadunationis in meristema nuitata originem
d u c e r e recognoscas.
J a m etiam in parietibus ovarii quaedam ti-ansformantur. Zona
p a r e n c i i j m a t i s , communcm stjlortim basin cingens, in sclcrencb.>ma
t r a n s i t , primum in annul l im tenucm tantum conspirans (fig. 6—8s c . ) ,
dein vero, ccllulis adjacentibus gradatim in enndem indolem conv
o r s i s , stratum crnssum campaniforme conslituens, quod apice, ut
c o n t e x t u s tenues ad stylos ducentcs transmittal, apcrtum vel quasi
p e r f o r a t um est (fig. 10. 11 sc.). Cellulae ejus valde incrassatae
ot porosae, parietibus per strata numerosa bene dislincta dispositi«
e t colore dilute aureo doiiatis oxstant; qualis iiulolis etinm cellulae
q u a e d am singulatim sparsae in supcriore ovarii parte oÌTcnduntur
( f i g . 10. 16 sc' .). — Eodem fere tempore, quo sclerenclijmu, cUani
f a s c i c u l i fibrovasciilaros efl'ormantur ; imii basi duo, ad dextram et
s i n i s t r am posili idcoque carpidiorum medianis respondentes, qui
a u t em breviter supra basin rnmos duos emittiuit, stalim in median
am lioris procurrentes, oltcrum anlrorsum, nlterum dorsum versus
s p c c t a n t e m , ¡ta ut in soctiono transvcrsali fasciculos 4 invenías in
c r u c om dispositos (fig. 12 f.).*) Adscendunt omnes usque nd
s t r a t um scleroncliymalicum (fig. 10. 11 sc.), ad cujus iaciem ext
e r n am definiuntur (fig. 10. 11 f.).
P l a c e n t a cum ovulis interca incremento adeo accelerato utiiur,
ut deniquo totum loculum explcat, columna sinuil inter ovtila ita
d i l a t a t a , nt parictem ovarii utrinque tangat. Quo facto, omnes lu\e
p a r t e s inter sese coalescunt (fig. 8 ) ; undo ovarium in corpus sol
i d i u n el placenta in septum complotum medianum abeunt. Obs
e r v n n d u m , ovula iutcgumeiitis dostituta perseverare (cf. fig.
8 — 1 3 ov.).
D e i n d o s a c c i amniot i c i originom ducunt. In singulo ovulo
u n i c u s eliormalur, qui in flore perfecto evoluto utriculiim extraa
x i l o m , septo pvopiorom rcfert, plasmalo valde opaco farctum,
a p i c e vosiculis 2 cmbryonalibus, basi duobus s. d. antipodibus, in
m e d i o cytoblaslo insiructum (fig. 11. 12 s. e.). Kx hac indole
c o n c l u d c n d um est, ovula typo analropo el apotropo evoluta esse;
id quod etiam stadiis junioribus e cellulariim configurationo rec
o g n o s c e r e potuisses (cf. fig. 8). — Rcliquus nuc l e i contcxlus
i t e r a t a divisiono in paroncliyma regulare compactum, plasmate
o p a c o scatcns, transit; qualem fabricam etiam septi apex adipiscitur,
ita nt ovula in vcrlicom communem obtuso prodncium confluere
v i d e a n t u r (fig. 10. 11.). Donique in strato ovarii interno, inde
a stadio circiter quo ovula cum ilio coalescunt, cellulae tiovam
s u b e u n t divisioncm ; qua stratum cfTingunt peculiare, e cel lul i s quam
a d j a c e n t e s minoribus coiitoxtum, tolum ovulorum systemn cingens,
c u j u s accuratiorem indolem liguris nostris 10—12 pa. facilius quam
d c s c r i p t i o n e perspictas. Apice lioc in fasciculum parencliymatis
a n g u s t i longetensi atlenuatur, qui sclcrencliyina penolrat et, dicliot
o m i à facta, in stylos excurrit (fig. 10.). Ibidem telam cond
u c t r i c om sistit (fig. 10 st., 13 ad t. c.); poripheria aulem styl
o r um strato simplici cellulnrum ampllorum, cpidermalibus ovarii
hnud absimilium, in series longitudinales 12—20 ordinatarum obtin
e t u r ( f i g . 13op. ) . S t igma cfl'ormatur v&\\oi\^ IMoseos (fig. lOstg. ) .
F l o s hoc stadio perfoctionem attigit. Negligo, divorsariim
e j u s partiiuu strucluram fusius adhuc ilescribcre, quum, quae anlec
e d e n l i b u s nondum commcmoravimus, figuris nostris satis illustront
u r ; id solum adjicimus, p raetor plasma, in ovulis donsius obscurum,
in omnibus floris cellulis etiam cytoblastos magnos fuscos contineri.
I n d o l e s morphoiogica floris Lophopkyii fcminei secundum
e v o l u t i o n em antoccdentibns dcscriptam baec est: Totus flos pistillum
n u d um referí, o carpidiis duobus lateralibus valvatim coalitis conflatum.
Axis pistilli in placcntam, origino liberam centralem,
deniquo in septum medianum dilatatam producitur, o cujus apice
o v u l a 2 dcscendunt, carpidiis anleposila, analropa, apolropa, cum
o v a r i i parietibus soptoquo loto ambilu coalila. Ovarium deniquo
v e r t i c e in margincm brevcm stylorum bnsin cingenlem abil; qui
m i n i m e , ut prioribus placuil auctoribus, porigonii superi vestigium,
sed nil rcfert, nisi simplicem carpidiorimi protuberontiam, qualis
in pistillis permultis, proecipue gynobasicis, obscrvatur.**)
KxcepLlonc in Hort ii
0 observHvl, iiiul
fig. 14 rccogiioscjis,
Cli. SciiOTT et Knu
debcmus (Melct. Í),
loculiiribus" dcclamvc
ck Tere sclieiniUlcis in
est. I'raccipue cl. •
qui lino tiintui
2 couilueDtes
.rciiKii, quibus primi:
. j u s femíneos
ovulo í^uudebiit, rusclciilo}
tjuonini dlspositíoncni It
Il Lüphophi/ti ilpscriiitíoui
o „oviu'ü.s nudls blscnteiUtH,
íigiiris imperfcctls
l)Ostcrioi-il)iis liitud «cct'iitii
/arlo nuil suliim perigunium
57
B A L A N O P H O R E Ä E : LOPHOPHYTÜM. 5 8
Hoc loco leclorom ad Scybalium remitiere licoal, ut florom
i l l i u s femineum cum Lophophylo rursus conferendo de perfecta
u t r i u s q u e analogia pcrsuadcatur.
V . FiiucTUs (lab. XIV. fig. 15—17).
F r u c t u s externe o flore feminoo praecipuc stjlis delapsis et
m a g n i t u d i n e pauUo auctii differì (fig. 15) ; slructurÄ inlernà in
u n i v e r s um ut Scybalium sese bal)ot.
K p i d e r m i s praetor incrassationem cellularnm auctam parumper
t a n t um mutata est (fig. 16. 17 e p . ) ; in ¡nternn aulein ovnrü parle
S t r a t um illiid mlcroparonchymaticum , ovula cingens, in putamen
firmiter scieronchymaticum flavescons induruit, quod apice cum
s l r a l o scloronchymaiis grandicollosi (fig. 1 0 . 1 6 s c . ) cobaerct (fig. 16.
1 7 put.). Reliqui ovarii conlextus, excepto quod collulae plures
p a u c i o r o s v e praecipue in inferiore ovarii parto fabricam subsclercnc
h y m a t i c am oxhiboant omnesque plasmate deslilutao sint, ut in flore
s o s e habet (cf. fig. 16. 17).
P u t a m i i i i s cavitns s e m i n e unico imperfecto explotur. Ovul
o r um enim unum tantum in semen abil, contoxtu, qui o sacco
a m n i o t i c o pronascitur, iiucloum propri! ovuli, soptuni et alleriun
Ovulum rcsorbonto, et nil nisi residua quaedam obsoleta instar
s t r a l i tennis parenchymatis scmiresorpli, putanüni inlus ndhaercnlis
( f i g . 16. 17 p.) rolinqtionto. Semen pulaniinis cavitati conformo,
s u b c o m p r e s s o - o l l i p s o i d e um v. subovoideum, extromitato aculiore
s u r s u m spoctanle, exstat; massam rcfert o parencliymato ponitus
l o p t o p l e u r o subisodiamctrico contcxtam, plasmato cytoblastis ot olco
p i n g u i copiosissimo turgontem, omnino endospormio Heloseos vel
Scybaiii consimiiem. Embryonem quidem in ea, examinc etiam
d i l i g c n t i s s i n i o , inveniro mihi haud contigit; quum aulem pnucos
t a n t um habiterim fructus ad oxamen idoneos, annloglao causa potius
c r e d i d e r i m , semen reverii ut in generibus antecedcntibus (^IJelosi,
Scyhaiio) constitutum esse, embryonem auiem aliquà ex causa nie
ofl'ugisso, quam affirniarom, embryonem decsso vcl, quae alia esset
i n t e r p r o t a t i o , endospcrmiiuu deficere lolumquo semen solo ex emb
r y o n o constare.
I n t e r fructus sominiferos freqiienler alii iiivoniuntnr abortivi.
I n quibus putamcii criissius oblingil, cum parva cavitate cenlrali,
i n qua residua ovulonim obliterala nidulant; cetcriim hi ferlilibus
c o n s i m i l o s sunt.
S t a d i a floris inier anthesiii et frucium intermedia in specimin
i b u s nosiris deficientia, aliis quoque observationibus nondum
c o g n i t a sunt.
S p a d i x floralis, dum fructus maturescunl, parlem superiorem
masculani putredine pcrdit (lab. X. fig. II ad b.), landcmqao eliam
t r u n c u s snpcrstes frucligorus usquo ad rhizoma dostruitiir. Germ
i n a l i o n om nondum novimus; primuni tarnen planlae Stadium cognil
um tuberculum esse adeo mimitum , ut fere iuuncdiatim e semine
p r o d i i s s e conjici liceat, suprn jam observavimus.
Stationes et distributio geographica. Lo p b o -
pbytuia mimbilc super arborum Mimoseiiriim, praecipue liigau radices,
sparsuvi in proi>. ¡tio de Juiieiro, subiude tarn copiosum, vt urvas
»0—30 passus ambita metieiitrs npudicibus suis dmse tegal C/'i^cA-o/Ohl
sylvaticis umin-osis prupe Rio de Janeiro : Schott, Leandro do Sacra-
adnaLiini, «largine Ilio brevi, :ujns su| ) r . n fi'Clm
sed eliam, ex luicioritulu cl. Wkduki . i .u, iViiotibus semimutui
oviilum Unlummodo unum, ex apice loculi ceiUnilIs pulai
libere pcudulum ndsoripsil (ci'. Hook. k. et Wkddki.l 1. c
liberum,
s decepli.
mento! ¡
et in S
lis/.. Netto!; in umbrosis inter uvbem tt Capocabana.,
dus Onjáos jnxta /luv. Uto Soberbo, altitud, cc. iOO met.,
in uvihra üumbusaruin, Gconoiime elegantis, üiplazii, insignium Miirattlfte
Kiiulfussll stirpiuln etc.: Glaziou!; circu Canta Gallo: Peckolt.'.
Etiam in prov. S. Catliarinaej ad Drejos de Laguna: Glaxiou n.306'..
Julio in Novembrevi. Spadices sub térra praeformati,
instar post diem pluviosam iwcte súbito propullulant,
nta in prov. S. Catharinue etiam IJoa-iiolte Cbona
Ceterum Fcl da lorru O'- M terrae, xit etiam
irium aLusitanli appellatur) ft Biitutii de escamas
analum) audit C¡''^CKOI.T t. c. tt GI.AXIOU in litt.).
FL
Fungorutn ad
guamobrem pl<
ñoco) vocatur.
Eryiiu-aea Centi
O. e. tuber sc/i
O n a l U f t t e s cL usus. O'uim pri
de Lophophyti mirabilis
>d plaula amj'lum copiocomederelur,
(liiulitiUe c-l usu uil ferc cugiiitum esset,
Silin contineret et proplerea ab itidigeuis
lempore cl. Tiikod. l'Kcicor/r, Dr., scieiitlam buc ralii
M i i l d cum cura liic uualysin luberum recentiiim cl
subsfunlias, ex pai
novissimo
iusignUer iiuxit.*)
;am iustituil et e
tOüO insecjucules
Olei 1 pmgui 'aliui I fungacei
SubslanUae al
Amylum .
Substantia an:
„Lopiioplo'tini
Gb-cosinum
Subslantia e.\(
d a ,,LopliophytiimbUtei
iftlerlcs fu{¡,ax, hidilTerei
Substuiiti
Acidi tai
Dextrinui
Aqua .
Cellulosa
uicl speci-
I, Pectlnu
I odoris fuugiicei, azotica
gelalluosa, azotica . .
eta „Lophophytumrotli"
dicta „Lopbophytuiiigcrbsiiu
salia )rganica
2 , 5 6 0 gr.
0,920 „
45,570
1,140 „
0 , 0 6 0 „
2 , 3 9 0 „
2 , 9 3 0 „
14,100 „
58,580 „
1,520 „
144,510 „
, 490,860 „
. 228,eco „
1000,000 gr.
Inter has substantias suut „Lopliopli^iinum, Lopbopliytumbitter,
Lopbopliytumgerbsaure, LupIuiphj'Lumrotb" dictae praecipue peculiares,
itemfjue oleum et extractivum odore fuugacco donata cbaracterisUca videutur.
Lou'jum autem esset, de earuiii natuni ot de melbodo, qua e
planta obtiueiitnr, hoc loco disserere, et lectorem ud scripta ci. Peckoi.ti
citata remittimus; notandum utiuiii, nondum omnes chemicil ratione a cl.
I'KCKOI.TIO perfectc explóralas esse,
Usus propter plautae rarltatem exiguus est. Ob babitum peculiarem
lecipue juvenes stamiiiibus comesis
tri Urasiiieuses (s, d. „Curlosos")
I, pulverem luberis slccati contra
cum decocto fol. Staci i/tarphetae
ter per diem porrigentes. Narramus
ijui autem seipsum eA'icacIam Lo-
: esse deci a rni .
vuigus vim laagicam el n
pneliis gratiores (ieri credui
decoctum tuberis receiitis c
ictcrum adhibent, dosiu g
dichutovxae Vahl („Gervi
hoc ex auctoritato cl. Peo
phuphgti mediciunlem noni ixpenum
D o speci ei hi.oí o r i l i quaedam. Lophophyt
1820 a b, Schot t detuctum et a. 1»;)2 uiiii num ili. En
bot. i. c. doscriptum est. Quiio licet descriptio iiuiltis
fragtueutarili fuisset, propter specimiiiuiii tniiicii penuriam
tempus uil ad earn addideruut. Nam quae c. h. I.ì
a. 183 7 d e l i r e , 'ea pura/nidali relata sui
phgti mirabili >uymo I ; r u a t , parte :
m infra
•ahile auuo
Endmciikuo ia iHekt.
tis nolis iuiperfecia et
un botanici per longum
lO S a c u amk n t o scriplis
I auclorcs [li-o Lophoi
oiiuiiiio ad diversam
speciem, Leandri, pertinent 0»l qua
scieutiam tiullo modo augent; iìgurae ftuLcm, q'
cl. WKDUKI.I. botanlcis commuuicavil (Ann. sc
neaiii earum iuterprelatioueiii, parlier cognltioi
Niiperrimo deuium tempore scriplis tril)us su]
anatomia, cl. l>KCKOi/ri de clieiii
singularis novum uccepit iucrei)
a conferas), et praeterea
s de flore femiueo a. 1847
nat. 1. c.), propter crrouou
iiiultum profuorunt.
il)us supra citatis, cl. Ciiatinii de
lei de morpbologià, scicntia stirpls
quam deuiqne dcscriptione aute-
•ndare et locupletare studui.
l'Kcicoi.T, über Lophopki/tum mirabi
«isterreicli. Apotheker-Vereius I8ö7j
coguosliscbeu
phariiui
eutisclien i
lirasiliauiscbei
Flora
iur Natini
1866. i>Vlci
.. 1.
ad cheuiiscli
iI-Ausstellu
schrift: des allgem«
Catalog der phai
;n Sammlung au5
lg in Uio de Jai
fI