47 BALANOPHOBEAE: LOPHOPHYTUM. 48
!!| III
rhizomalis locis orìgìiicm ducere posse videntur (tab. 9. II.) ; in
elongatis rarius observati, caiidLci primario subsimilos, dichotomias
constituunt (an semper?) (tab. 11 f.). Ut in confamiliaribus, lege
gemmarum normaliiim pronaseuutur.
Rhxzomata nascentia nuda sive esquaniata exstant et ita ad
basin, i. e. propo locum insitionis, perseverant (tab. 10. Ila.);
saperne autom, nunc 1 nunc 8—4 centira. supra busin, praesortìm
si in formam cylindricam abeiint vel stipitem floralem emiltiinl
(cf. lab. 11 ad c'. d . ) , squamis teguntur. Quae inferno mìnutae
et rudimentariae, sursum usque 1—1'/j centim. accrescunt; in universum
triangulnrl-ovatao, acutae vel acuminatae, praecipuo superiores,
basi lata areolis rhizomatis promìnentibus he^iagonis velut
pulvinaribus infra earum medio insident, imbricatae, seriebus
longitudinalibus 12—18 aiternis passim flcxis tortisvo dispositae*)
(cf. tab. 11). Progrediente aetatc squamao in rhizomatibus, qnae
in tubern abeunt, quum iucrementum eorum periphericuin et irreguläre
sequi nequeant, plus minus destruunlur, areolis simul dilatatis
et irregiilnribus factis; in cylindricis contra, quae crassillem
liaud conspicuo vel prorsus non augere solent, squamae cum areolis
in dispositione regulari persìstunt. Unde tubera solemniter denudata,
grosse et absque ordine areokta, simulatque plus minus rimosa
et irregulariter verrucosa conspiciunlur, nonnisi in partibus juvcnilibus
vel circa basin stipitum floralium squamis integris et regulariter
disposilis adirne instructa (cf. tab. 9 et 10 1.); rhizomata
autem cilindrica etiam provectiore aelate squaniaruni seriebus
usque fere ad basin adhuc teguntur (lab. 11). Primo intutu duae
hae rhizomatis forraae ionge alienac apparent ; atlamen, sicut fonnà,
ila etiam quoad illas rationes transitorils conjunctae sunt.
Colore totum rhizoma cum squamis saturate vel nigrescentifusco
gaudet, squamis quidpiam etiam nitidis; consistenlià ad peripheriam
(In strato 4—5 nira. crasso) durluscule suberosa, intus
mollitcr carnosa, squamarum coriacea, ad apicem fragili.
Quanto tempore rhizoma indigeat, inde a germinatione donec
florero valet, nondum constat. Verisimiliter autem hac ratlone multum
ludit, nam rhizomata, qune e. gr. in tabula nostra XI consplciunt
u r , licei primum Doreant, diversissimis tamen gaudent dimcnsionibus,
quas vix acquis temporibus attingere potuerunt.
Rhizomata pro diversa indole semel aut pluries florere
posse videntur. Cilindrica enim spadice unico terminata, qualia
in tabula nostra XJ conspiciuntur, verisimlilirao post defloratum
illuni spadicem pereunt (saltern nunquam vestigia spadicis secundi
in iis observavi); in tuberosis contra, tabula nostra IX. fig. 11 et
tab. X repraescntatis, primordla spadicum pro periodo seguente
destinatorum simul cum spadicibus perfecie evolutis ante oculos
SUDt.
b. Anatomi a (tab. XII. fig. 1 - 1 1 ) .
Anatomiam nonnisi In rhizomatibus tuberosis examinare contigit,
quum cylindrica statu tantum sicco mihi praesto fuissent;
differentias vero inter ulramque formam obtingentes non valde conspicuas
crediderlm, qua de re pauca Infra.
Ut in antecedenllbus, ita etiam in Lophophyto tuber fere
totum parenchvmat e constitaltur. Quod in universum isodiametricum
exlstit (juxta fascículos fibrovasculares solito more cum
V e r t i c l l l i s 6—9-inerls et spiri
I n f r a , inflorescentias traciantes
o b s e r v a u t u r .
divergentiae intermediae; qua de re
loqueimir, ubi eaedem taxeos ratioues
horum tractu elongatum), in inierlorc tuberis parte grandicellosum
ieptopleurum, versus peripheriam vix quidem vel haud angustatum
sed concretionibus sclercnchjmaticls numerosis intertextum et in
stratis supcrficiallbus loco anijli, quo cellulae interiores scateni,
substantia mollitcr resinosa fusca repletum (cf. fig. 7. C) ; unde corticis
species cvadit, 8—5 mm. crassi, haud quidem bene definiti
sed continuo In contextum interlorem, quem medullärem dicas,
transeunlis (lab. 9. fig. II). Epidermis ìiaud dislincta est (tob. 12.
fig. 2. 5 ) ; provectiore adato corticis superficies plus minus destruítur
(fig. 7).
Cellulae p a r e n c h yma t i s leptopleuri polyedrlcae exstant,
non nimis dense conipactae, parletlbus fuscoscentibus porlsque
minutis subrotundls maculalls instructae, fluido aquoso sordide
rosaceo, cytoblasiis maguis fuscescentibus et granulis amyli copioslsslmis
turgentes (fig. 7. 8) ; quae quidem granula subrotundo,
Simplicia vel variemodo composita, nucleo utplurimum centrali,
stralis tenuissimis at bene conspicuis donata exislunt (fig. 16).
In cortice autem nonnullae occurrunt amylo dostltutae ejusque loco
sphaerocrystaiiis calcis oxalicae, nunc parvis numerosis, mmc uno
pauclsve niajorlbus repletae (fig. 9 ) . •— C o u c r e l i o n e s sclerenc
h y m a l i c a e praecipue in interioribus corticis stratis offenduntur;
granula referunt subrolimda, varlae magnitudlnis, nunc ex 1—2,
nunc e 20 — 30 cellulis conflala, quam adjacentes plerumque
majorlbus, dense compactis, conspicuo et in omnibus parietibus
aequallter incrassatls, colore albldo vel dilute aureo donatis, intus subslantlá
resinosa, quails etiam in extcrlore cortice offenditur, veslltis
(fig. 7 sc.). Magis versus peripheriam parenchyma, ut jam notavimus,
amjlum sensim perdlt, ita ut in rhizomatibus aduUIs cellularum
strata 6—12 extlma eo prorsus destituta slut, ejusque loco
resina molli fusca vel rubro-fusca repletur; quae in stratis interioribus,
ubi amylum nondum perfecte evanult, minus densa niagisque
dlluta vacuolam includit (fig. 10), extrorsum contra cellulam penitus
explet, homogeiiea, densissima et subindo fere nigrescens
(cf. fig. 2. 5. 7). Simul in tota hac parte parietes cellularum extrorsum
gradatim obscuriores fiunt. In ipso strato superficiali
quamdiu Integrum adhuc exstat, ut In rhizomatibus juvenilibus,
cellulae convexo protuberant, ceterum interioribus omni nota consimiles
(fig. 2. 5); stadiis provectloribus non solum illud, sed
etiam strata subjacentla plus minus dcstruuntur. Eàdem autem
proportione qua externe detrimcntum accipit, cortex intrinsecus
augetur, ita ut fere oatidem semper crassitiem conservet ; simul hoc
incremento fit, ut granula sclorenchymatica cxtima, dum intus nova
formantur, In roglonem illam sese decomponentem promoveantur.
Ubi singularem subeunt Iransformatlonem; strata nempe parletum
s. d. secundaria, nescio qua decompositionis ratione, in massam
spumosam convertuntur, saepe reticulum cellularum mirum in modum
aemulantcm (fig. 11 a . ) * ) , quae denlque iu substantlam ei
celluias circumjacentes rcplenti haud absimilem, nisi obscuriorem
fere nigrescentem confluii (fig. 11 b.).
Tolum tuber fasciculis fibrovascularlbus pervaditur
tenuibus numerosis, qui tam varie lìectuniur et compllcantur simulatque
in ramus dividuntur, ut in scctlonlbus, tum transversali tum
verticali, fere venularum marmorls adspeclum praebeiuit. Usque
infra stratum corticale procurrutit, ubi praeter eos, qui in squamas
abeunt, omnes dcfinluntur (tab. 9. fig. II.). Universa dispositione
I labuia Ciiatiniana C. fig. 1" Ii.iec massi
i l l u l a r um delioeala est, celliilam niajon
. CnATiN cavUaLem praeLervldit, quam t
imini cellulue primariae respoudeülei
Tfî ad instar reliculi
joretn penìtus explcntls; sed
IH massa illa semper iQcludit,
(Cf. fig. Ila.).
BALANOPHOREAE: LOPHOPHYTUM. 50
49
ut in Scybalio eeso habent, in quod ígítur genua remlltere eufficiat;
quoad structiiram intornam fasclculis stipltis floralls respondent,
quos infra accuratius dcscrlbere in animo est.
Incrementum tuberis, quo ejus crasslties augetur, praecipue
strato meristematis inter cortlcem et corpus medulläre consito
perfici videlur (tab. 12. fig. 7 mor.).
Quod rhizomata cylindrica attinet, verisimile est, haec omnibus
notis ut tuberosa sese habere, excepto quod parenchyma cum ipso
rhlzouiate ejus proportione elongatum sil, fasciculi autem fibrovasculares
cursum iu universum longltudinalem habeant. Ita saltern
analogia generum anloccdentlum et experiontlis histologiae universalis
suadetur.
S q u a m a r u m structuru fero eadem est ac squamarum pedunculi,
quas infra descrlbemus.
c. Ins i t ioni s rat i o (tab. XII. fig. 1—6).
Stadia insitionis, quae semine germinanti percurruntur, haud
observare liciiit; in maxime juvenilibus mihi visis tuberculum, licet
pisum vix superarci, cortice radlcis rosorplo, jam cum illius Ugno
coalucrat. Lignum uno latere quasi fissum et divulsum videbatur;
parasltus in fissuram latissime hianlem immersus, cum tola superficie
nudala, tum ligni tum corticis, intime connatus erat (fig. 1. 2).
Limites inter ulramque stirpem adhuc distinctissimi et prorsus
oequabiles (fig. 2), fasciculi fibrovasculares jam quidem nonnulli
in centro parasiti (fig. 1) , nondum vero ad locum coadunaliouis
conspiciebantur; oltamon striae quuedom, flabellallm a loco ilio
excurrentes, in quibus cellulae angustiores, seriatim ordinatae, amylo
desiltutae et plasmate repletae eraut, Incipientem fasciculorum formationem
ibidem Indlcabant (fig. 2). Praelerea omnes parasiti
cellulae cum Ugno radicis contiguae (nec vero eae corllcl adjacentes)
diminulae, ncque amylo, sed plasmate opaco farclac conspiciebantur,
in parenchyma interlus ampllus et amyligerum gradatim transeunies
(%. 2).
Sladiis provectloribus lignum radicis nutrientls gravius infectum
sese praestabal. Strata ejus plus minus disjecta el turbata,
praecipue anioni lobuli ligni numerosi vel sInguH fasciculi, utplurimum
acuti, saepe Oabollaiim divergentes vel vario dliaccrati, usque
5 mm. longi in parasiti basin intrusi erant (fig. 3 . 4 ) . His, ut in/^elosi
el Scyhalio, fasciculi parasiti proprii ila sese adnectunt, ut
eorum conlinuatlones sistcre vidcantur (fig. 3). Reverá etiam
tales coutinuationes quoJammodo eöingunt; nam transltus inter
ulrumquc fasclcidum haud subito fit, sod lento et gradatim, ita
nempe ut coiitextus, praecipue vasa radicis, per formas quasdam
intermedias in eos Lophophyti quasi traiismutentur ; id quod in
figura nostra 6 tab. 12 dare consplcitur, ubi vasa radicis punctata
exstant, iis Lophophyii reticulato-striails.
Hac Indole cum stadiis juvenilibus fig. 1. 2. repracsentalis
collata, verisimile fit, fascículos parasiti In ejus centro prinuim formar!
et exindo ad radicem nutrientom dcscendcre. Haud quidem omni
certitate hoc perspoctum habenius, quia propter cursum fasciculonim
valde flexuosuin liaud contigli, eos Integros ab uno alterum fuiem
persequi.
Parasiti parenchyma, ubi radicis cor t lcl adjaccl, nil pecu-
Uaris ofTcrt, cellulis utriusque slmpllcltor appositis et coalitis
(fig. 2. 5 ) ; ubi autem l ignum tangit, stadiis provectloribus singularem
in modum affectum exslal. Compago ojus plus minus
laxaiä, lobuli varie configurati vcl singulae cellularum serles In
lignum procedunt; extimao autem ccllulae plerumque e conlextu
solutae, singulalim vel gregibus parvulls in llguo adjacenti sparsae
coque prorsus inclusae apparent (fig. 5. 6) .*) Unde zona evadit,
angustissima quidem, Inter radiccm et parasituin quasi intermedia,
ex utriusque substantia mixta. Qual em fusionem Lophophyto peculiarcm,
in aliis parasltis nondum observatam esse puto. Notnndum
etiam, parasiti celluias Ugno radicis applicitas itemquQ disjectas
illas plasmate splsso opaco magnisque cytoblastis turgore (fig, 5. 6 ) ;
praelerea rotundatas et, ut supra jam notavimus, interioribus multo
minores cas oblingere.
Radix a Lophophyto invasa, praeter quod aíTcctionem subit
supra indicatam, saepe eUam Intumescit et nodosa vcl alio modo
Irregularis fit. Accidil ellam, ul exlrcmitate indo a parasiti inserlione
emorialur et destruatur, ita ut ille apici radicis ïncrassato insidere
videatur (lab. 11 ad b.). Inserlio parasiti organica, ut in antecedentibus,
semper unllatcralis exislit, eliamsi tubera radicem
penilus amplectantur.
II. Stivites florales.
a. Evolulio, forma etc.
Rhizoïna Iiypogacuin stipites florales omitllt epigaeos 1—8
plu res ve, erectos, y,—fere 1-pe dales, juventute dum braci e is adhuc
velantur strobilo plnaceo similes (cf. lab. 9—11), anthesi Ulis delapsls
spadicem capllulis numerosis subrotundls obsitum, fere Maydis
spicae comparubilem referentes (lab. 9. fig. I., tab. 10. fig. IL).
More gemntarum uormalium, nec ut in plorisquo confamiliaribus
adventitiarum, hi pronaseuutur; iu riiizomatibus simpllcibus Igitur
terminales (cf. tob. 11), in ramosis apices ramorum occupant
(tab. 9. fig. IL, tob. 10., lab. 11 ad f.). Eandeni ob causam etiam
vulva deost et squamae continuo e rhizomate in stipltom floralem
transenni. Unde passim accidit, si rhizoma cylindricum exstat, ut
limitem Inter ulramque partem extriiisecus aegre distinguas (cf.
lab. I l ad e. f.); qui tamen ' solemniter basi stipitis constriclâ,
squamis ibidem diminulls et coufertlnribus, in rhizomatibus vero
tuberosis jam forma diversa, sai coiispicue indlcaltir (cf. tab. 9.10).
Stipes floralls bractels adhuc inclusus, paullo quidem ante anthesin
(lab. 10. fig. I., tab. 11 e'.), In universum, ut jam indicavimus,
strobilo pina ce o proccipue Pini Pinastri liaud abslmilis, e
basì constrictâ in formam subovato- v. oblongo-conicam abit, usque
semlpedem longus, ad basin 4 — 8 cenllm. crassus. Apice variai
acuto, obtuso vcl rolundato (cf. tab. 11); parto basilari, quae regioni
femincoe respondet, in superiorem masculam sensim (lab. 10.1.)
vcl subabrupte (lab. 11 e'.) transeunte. Item braciearum numero et
dispositione ad rallonem infra Indicondom ludit.
Bractels delapsis apparet axis stipilis floralis cylindricus, basi
poliicem crassus et ultra, sursum atlenuatus, saepo grosse longltudinalilcr
sulcalus, olbido- vcl coerulesceiili-rosaceus, capitulis fiorum
globosis flavis obsitus (tab. 9. fig. I.). Jam aliquid adhuc
eloîigatur, ila ut spithamae vol pedis longitudinem attingat et capituia,
Inlllo subcontigua, plus minus ab Invicem semoveantur (usque
1 contini.). Ad basin autem stipitis squamae persistunt; ibidem
enim nondum fertiles et squamis rhizomatis adhuc consimiles sunt.
Ita spadix floralls pcdunculo squamato, nunc brevissimo, nunc usque
5 ccnlim. longo, fultus apparet (cf. lab. 9. 10). Hae squamae,
ut jam notavimus, squamas rhizomalis directe continuant ; in limilo
lamen, pracsertim ubi hic stricturâ denolatur, solemniler conforllores
et dlmimitae obtingunt (cf. tab. 10. fig. 1.), apice paucis fornils
Intermediis cito In bracleas transeunt (tab. 9. fig. IL).
Haud euucleai-e potili, propter ¡nvestigaliouis diiTicultatein, utrum liae
cellulae reverá a parasito solulae siiit, au per /lexuosas cellularum
series, quas ¡a sectione hand couspicis, cum eo coliaereaut.