lîlllF
39
squamas ciirreiites; in receptáculo fomiiico inrra flores determinant
i i r , in másenlo contra in flores excurriint, ita quidem ut flos
unusquisque tres fascículos pro staminilnis recipiat.
Ut in rliizomate, ctiam in stipite florali fasciculi fibrovaseulares
xylema et phloìima certa versus axom stipitis dlrectione
hand disponere solcnt. Omnes valde tenues exstant (fig. 8 ) , tenulssimi
nonnisi ex elementis 5—6, validiores haud ultra 50—60
in sectione transvcrsali conflati. Indole diversae partes in universum
ut in generibus antecedenlibiis sese habent ; xylenia vasn
offert subs calar ifor mi- vol anguste reticiilato-strlota (fig. 9. 10 v.)
nonniillasque ceUulas „pseudopnrenchymaticas" (fig. 9 pr.), pliloünia
autem ceUulas molacopliloeodicas intcrjcctasque cribrosas, quae cum
pseudoparencliymaticis lilis et cclUilis cambii, in stipite adulto in
camblformium transmutati (fig. 9. 10 cbf.), fliiidiim subaquosum vel
plasmaticum et cytoblastos subrotundos, nunc ctim cellulis longctensos
continent.*) Totus fasciculus ani)lo caret; cellulae autem
in ejus ambitu consitae, plcrumque paullo angustatae ct subradlatim
circa fasciculum dispositae (cf. fig.8), sabslanliam illam parclorcm
continent, undo transltum inter fasciculum et parenchyma cxterlus
constituunt.
b. Squamae (tab. "VIII. fig. 6).
Organa foliacea, quae pedunculum tegunt, axillas vacuas habent
et persistunt, squamas appellamus. Taxi, ct stadio juniori
ctiam forma et magnitudine, hae ad aplcem pedunculi in bracteas
deciduas transenni, infra describcndas.
Forma squamarum inter anguste lincarem ct subscmlorbicularem
versatur. Ad basin pedunculi omnium mlnimae et angustissimao
occurrunt, 2—5 mm. longae (fig. 6 a.), sursum gradatim
accrcscunt, in stlpitibus fruciiferis usque 8 et 10 mm., simulatque
dilatantur, ita ut per formam oblongam vei rhombeam (fig. 6 b.c.)
demum in late ovatam vel seminrbiciilarem (fig. 6 d.) transeant.
Basi lata ses; silos, inferiores apice acuminatae, margineque dentibus
nonnullis argulis instructae, sursum obtusae denique late rotundatae
evadunt, simul crebrlus dentatac, summis saepe lacero-ciliatis,
ad basin autem subsaccato-retractis, qua nota (ransitum ad bracteas
subpcUatas effinguut (cf. fig. 6 a—d.). Consistenlià in universum
firmulc papiracea, nonnihil fragili gaudent, ad basin et in medio
squamae crassiore, in inferioribus subcarnosà, marginem versus,
praesertim in superioribus, scariosa; color vlvarum incognitus, in
speciminibus siccis vel alcoh9le conservatis fuscescens est vel nigrescens.
Pro diversa pedunculi longitudine brevius aut longius
distant; in abbreviatis ita confcrlae, ut inde a basi imbricatim sese
legant, in longioribus inferné remotae, distinctc ad pedunculum decurrentes,
sursum tamen, praesertim in inferiore pilei facie, ubi
omnium maximae stant, semper distincte imbrìcalae et haud raro
pilei marginen! involucri ad instar cingentes(cf.tab.'VlI. fig. 1—4.7) .
Quànam taxeos lege dispositae sìnt, speciminibus ad tale examen
non satis idoneis, enucleare haud potui; spira autem altioris divergentiae
(nec verticillis) uli videntur.
BALANOPHOREAE: SCYBALIÜM. 40 41 BALANOPHORKAE : SCYBALIÜM. 42
CI. Unger CAun. d. Wien. Mus. 1. c.) nienLionem fecit substantlae
fusco-rübrae fere lioniogeuene, quae in latere fjisciculi ceutrura
spectantl saepe obtlngeret. Ego quoque frequeuter earn observavi,
qimm cuiii ci. Ungkiuo pro substantiil s. d. iutercellulari Iiabeam,
nec tameu cunstauter loco n ci. ilio nuclore iudicato, sed potius
luterextlmaspbloGmatiscellulas Cfig.Qadx.). In//«¿05¿ contra, ubici.
KH cam
observa
lulU copiosioreia cliam vidisse perhibet, equidem earn
lud igitur constaoter adesse videtur.
Structura squamarum interna simplex existit. E parenchymate
ponitus leptopleuro, intus laxo, margines versus angustato et
saluratius fusco, longitudinaliter et in squamis latioribus etiam
tangentialiter extenso constant; in quod fasciculus fibrovascularis
unicus e pedunculo intrat, qui in mediana squnmae brevius longiusve,
noe tamen usque in apiccm, procurrit (fig. 6 e.).
c. Inf lor e s c ent i a e . Bracteae. Paleae.
Inflorescentia Sct/baln de specie capitulum simplex disciforme,
calathio Heliantìd haud absimile, refert -, reverá autem, ut in Helosi,
0 capitulis secundariis prorsus deplanatis inter sese confluentibiis
composita est. Id quod bractearum dispositione probatur,
quao haud singulos flores, sed partes inflorescentiae majores, ex
analogia Lophophyti (cf. infra ad hoc genus) aliorumque confamiliarium
pro capitulis secundariis nobis habitas, suflìilciunt. Undo
etiam explicattir, quod flores capituli, ut in masculis praoclpue in
oculos cadit, haud ordine centripeto, sed dlversis receptaculi locis
simul expanduntur, alabastris adliuc inter eos obviis vario evolutionis
stadio, posteriore tempore explicandis (tab. VII. fig. 1—3).
B r a c t e a e (tab. VITI. fig. 3. 7) squamas referunt excentrice
peltatas, oc. 6 mm. iongas, 8—4 latas. Limbo gaudent
subrotundo vel rhombeo-ovato, irregularitcr lacero-ciliato, leviter
concavo, firmule membranaceo, fusco-nigrescenti-, qui basi subsaccatoretractà,
ángulo obtuso vel fere recto, in stipìtem latum, basi paullo
angustatum, concavum, marginibus integcrrimum, limbo tenuiorem
et pallidiorem, basi fere albidum transit (fig. 7). Stipites basi
semilanatà receptáculo inserti fere verticaliter stant, strato florali
subaequilongi ; uude limbi subhorizontaliter vei oblique porrecti,
se invicem et stratum florale imbricatim obtegunt (fig. 3). Ad
peripheriam recoptaculi stipite abbreviato, et ángulo, quem hic cum
limbo facit, magis aperto bracteae in summas pedunculi squamas
transeunt; quarum quoque phyllotaxiu immediatim continuant, ita
ut limites inter duas hasce phjllorum formationes externe haud
conspiciantur (cf. tab. VII. fig. 6.). Ita saltern ante anthesin sese
habent, quamdiu bracteae adhuc in receptáculo adsunt-, quum autem
iis delapsis squamae pedunculi cum stipite maturescenti conspicue
adhuc crescant, inter squamas ex apice stipìtis fructiferi desumtas
et bracteas illas marginales haud transilum sed insignem et subitanea
m differ entiam in venires (cf. tab. VII. fig. 3. 7).
In utroque sexu flores receptáculo insident bracteis propriis
quidem destituii, sed pilis multicellosis seu paleis stipati adeo
numerosis, ut cum iis stratum compactum effingant (cf. tab. Vili,
fig. 1). Ouod pro stipitis sexu diversam indolem offert. In masculo
floccoso-lanuginosum apparet (lab. VII. fig. 1—Sd"), e paleis dimorphis
conflatuin. Pleracque paleae cylindricae, nunc subclavatae
nunc sursum allenuatae, apice obtuso vel trúncalo terminutae, ce.
3 mm. longae exstant, in stratum densissimum conspirantes
(fig. 11. 13a . ) ; e seriebus cellularum longttudinalibus 8 — 10,
r a r i u s paucioribus (fig. 13 a. 14) conflatae, cellulis ad apicem
paleae abbreviatis et cuticula transverse rugulosà instructis notantur
(fig. I 8 a . ) . His aliae intermixtac sunt plus duplo longiores (6- 7
mm. Ig.), quae e basi latiore complanata, cellulas 15—20 iu sectione
transversa exliibente (fig. 15), in apiccm ilagelliformem sensim
attenuatum cylindricum abeunt, et cuticula pcnitus laovi gaudent
(fig. 11. 13 b. ) .*) Licet paleae hae flagellirormes prioribus longe
*) C1I. SciroTT et Endlicher, sicut etiam ill. J. D. Uookkr,
loDgiores pro florlbus feinineis abortivis habere propensi sui
dem nil in eorum structunl video, quod huic opiiiioul fiiv
transitum novi.
pauciores sint (cf. fig. 11), indumentum tarnen satis dcnsum constituunt,
quo slratum palearum breviorum occultetur et habitus floccosolanuginosus
ovadat. Paleae contra receptaculi feminei homomorphae
exslant et stratum homogeneum velutinum cc. 2 mm. alluni, quo
Ovaria occultantur, constituunt (tab. VII. fig. 5, tab. Vili. fig. 1).
Plerisque notis hae ut Ileloseos paleac sese habent, nisi solemniler
crassius clavatae (fig. 23. 26.27) et apice subinde inter cellularum
scries poriphericas axiiem e cellulis paucis iiiinoribus ct subsclcrenchymaiicis
contextam exhibcnt (transitu ad cujus palcae
fasciculum sclerenchymatis axiiem multo longiorcm el crassiorcm
offerunt; cf. Homieisteb 1. c. tab. 17).
Bracteis delapsis earum vestigia in receptáculo aliquamdiu
adhuc conspiciunlur, instar scrobiculorum hippociepiforniium, inter
quos in c^ paleae flagelliformes, in o styli porriguntiir, fasciculatim
conniventes (tab. VIL fig. 2 2 . 4 ) . Quibus deinde arrectis scrobiculi
occultantur et superficies aequabilis redditur (tab. VII. fig. 3 c);
masculi ita perseverant; in femineis autem, postquam foecundatioiie
recepta styli delapsi sunt, bractearum vestigia iterum apparent,
instar concavitatum levium, quae pristinae bractearuui pressioni
originem debcnt, itaque, ut oUm bracteae, stratum florale seriebus
spiralibus numerosis centrum receptaculi petenlibus tegunt (cf. tab.
vn. fig. 4. 7).
III. Flores miscuh (fig. 11—20).
Hi floribus jffe/oíeoí valde similes sunt. Perigonium exhibenl
basi tubulosum, apice trilobum, quo androeceum 3-mcrum symphysandrum
cingitur. Longitudine gaudent 6—7 mm., cujus dimidia
pars in tubum, '/j in lobos perigonii venit, androeceo lobos paullo
adhuc excedenti; stratum igitur palearum breviorum, quo juventute
occultantur, anthesi superant, paleis longioribus subaequllongi (cf.
fig. 11.12, et tab. VIL fig. 1—8 c?). Colorem vivorum ignoramus; in
sicco toti fuscescentes sunt.
T u b u s perigonii cylindricus synema arctiuscule cingit,
infima tantum basi ei adhaerens (fig. 16 ; minus recle usque ad
faucem adnatus a eli. Schott et Endl. describilur) ; membranaceus
exstat, parenchymate leptopleuro longetenso, per strata 3—4 disposito
contextus, fasciculis tamen fibrovascularibus deslitulus (cf.
fig. 18. 19). Apice in lobos abit ovato-oblongos, obtuse subproductos,
concavos apiceque subcucullatos, margine incrassalo eque
mutua pressione plano cinctos; qui juventute valvatim invicem
appliciti alabastrum oblougo-clavatum constituunt (fig. 11), anthesi
erecto-patentes (fig. 12). Consislentia gaudent papyraceà, apice
marginibusque firmiore ; laeves exislunt voi ad lontem collularum
epidermalìum seriebus longitrorsum striati. Quod struct urani eorum
internam attinet, basi e continuato tubi parenchymate, nisi magis
compresso et ad 2—3 strata redacto constant ; quod lamen versus
apicem el marginen! lobi iterum ad strata 4—5 adaugctur, cellulis
simul abbreviatis et periphericis transversaliter ampliatis, ita ut
stratum intermedium et epidermis evadat (cf. fig. 19.20) . Cellulae
prioria sclerenchymatice incrassatae, epidermales autem in parietibus
externis ad dorsum lobi Iransvorsalitcr undulatae, ad apicem
ejus inflexum cuticulà transverse rugulosà vcslitao, in ventre
laeves et haud iucrassatao obtingunt (fig. 19. 20). Fore eandem
i g i t u r , ac iu Langsdorffia, ctiam Scybalii perigonium offert
strucluram.
S t a m i n a solito Balanophorcarum more lobis perigonii anleposita
sunt, filamentis in tubum, anlheris ia corpus soliduin connatis
(fig. 16). Tubus cylindricus exstat, basi teres, sursum pro
filamentorum commìssuris sulcatus (fig. 12. 17), canali trigono
cujus aiiguli cum filamentorum commissuris respondent percursus
(fig. 18), carnosus, e parenchymate ei tubi perigonialis consimili,
per strata 6—7 disposilo, el fasciculis 3 fibrovascularibus filamentorimi
medianas percurrentibus infra antheras definilis conflatus
(fig. 18. 19).
A n t h e r a r u m capiUilum ovoideum, 1 mm. longum, pro antliorarum
commissuris profimdius, levius pro loculis sulcatum (fig.
12. 17). Singula anthcra clliptico-cordala existit, ditheca, thecis
1-loculatis extrorsis; quao cum vicinis ita connatae sunt, ut circa
connectivum commune axile loculos 6 in orbem dispositos, eos
quidem ad eandem antheram pertinentes per septa tonuiora, contiguos
diversarum antherarum per latiora separates conspicias
(fig. 21). Connectivum, septa et valvae tenuissimae, anatomice
fere ut in Langsdorffia sese habent, nisi quod prius fascículo fibrovasculari
caroat (coram quoque abesse, vix commemorare opus est;
cf. fig. 19 anih., 21). Loculi desiructione apicis, tamquam poro
irregulari aperiunlur (fig. 17 b.), poris tandem in unicum communem
confiuentibus. — Pol l ini s denique granula, supra in generis
charactere jam descripta, nunc fig. 22 adhuc illustramus; diametro
40—45 micromiUim. gaudent.
In fundo tubi staminei, pariter ac in Helosi, corpusculum
occurrit subovoideum, plus minus acuminatum, 1 mm. cc. longum,
receptáculo semiimmersum ot ex eo quasi productum, cui perigonium
et tubus stamineus inseruntur (fig. 16. 19 a.). lisdem rationibus,
ac in Helosi ductus, pro axe floris, nec pro pistilli rudimento,
id habcam. Slruclura ejus anatomica figura 19 illustralur.
IV. Flores i-eminei (fig. 23—29).
Eliam flores feminei multis externae conformationis nolis ut
in //e/ösi sese habent. Ovarium ofl'erunl subovoideo-oblongum,
dorso ventrequc leviter comprcssum, vertice in marginem brevissimum,
anlice et postico paullo aUiorom productum, sursum minute
longitudinaliter striatum, I'/i—I'/s mm. longum; quod stylis 2
graciliter fiiiformibus, dextram el sinislram spectanlibus, leni arcu
divergentibus, in stigmata simpHcia subgloboso-capilata abeuntibus,
cc. 4 mm. longis terminatur (fig. 23. 24). Ovaria basi lata in
receptáculo sessilia palearum slralo occultantur; styli fere prorsus
exserti indumentum densum glandulosum aemulantur (cf. lab. VIL
fig. 3 9). Color vivi fioris incognitus.
Structura interna figg. 25. 28. el 29 illustralur. Quibus recognoscas,
ovarium corpus solidum rcferre, e contextubus variae
indolis conQatum, omnibus quidem parenchymaticis, fasciculis fibrovascularibus
penitus deficientibus. Partem dignoscas brevem basilarem
(fig. 25), e parenchymate subisodiametrico leptopleuro conflatam,
quae sursum in corpus centrale ellipsoideum (fig. 25. 2 8 c.)
ct corticis tenuis speciem (figg- cit. p.) abil; in summitate vero
partis centralis corpora duo opaca subovoidea, symmelricc ad
dextram et sinislram posila, dissepimento latiusculo sejuncta, supra
quae styli surgunt (fig. 25. 28 ov.). Haec corpora ovul a Scybalii
sistere, praemitto; jam ad descriptionem partium indicalarum accuraliorem
transcamus.
Cortex in medio ovarii cellulis conslituitur leptoplouris, longetensis,
per strata cc. 3 disposifis, quae deorsum sensim in contextum
partis basilaris transenni. Sursum strata ad 4—5 augentur;
cellulae simul abbroviantur, ita ut interiores subisodiamelricae
evadant, quum contra extimao transverse amplialae, adscendcules
v. subercctae epidormidem distinctam referant (fig. 25. 2 8 p). Omnes
Icptopleurao offenduntur, praeter annulum in parte interiore circa basin
stylorum consitum, 4—6 cellulas in sectione longitudinali exhibcntem,
quae in sclerenchyma lucide flavum induratae sunt (fig. 2 5 sc.).