7 BA L A N O P H O R E A E . 8
TBIIITIS IV. SCYBALIEAE KICBL. FLOBES PEMGONIOM regulare (rilobniii.
STAMINA 3, conuata; aiillierae dilliecae, 2-Joculares, extrorsae, poris apiois apertae. —
FLOBES OvABiüM oblougom, d i s tyl i im, margine subproducto coronalum. OVULA 2, carp
i d i i s (stylisque) anteposita, ex apice placenlae axilis, (juventute central i s i iberae, aiithesi] in
d i s s e p i u i e n t u m coiiipletum transforiiiatae descendentia, anatropa apotropa, fjuventnte libere
p e n d u l a , anlbesi) cum ovario septoque penitus coalita. — RBIZOMA tuberosum nudum.
IXFLORESCENTIAE adveiitUiae, valva hmilari obsoleta, pedunculo squamato fultae, capitulum
discif'orme reßrunt e seoundariis deplanalis inter sese cnnfluentibus exstructum, juventute
bracteis capifulorum illorum suhpjeltutis imbricatis velatum, anthesi nudatum. FLORES
dioici V. iti distinctis capUulis monoid, ebracteati, pilis numerosis clavalis et in ¿ etiam
filiformibus stipati. — Stirpes amy I o scatentes.
8 . SCYBALIUM SCHOTT et ENDL.
TBIBOS V. LOPOOPHYTEAE SCHOTT e t KNDL. FLOHES rf" nudi . STAMINA 2 libera,
a i i t h e r i s elliptico-cordatis usque linearibus, ditbecis, 4-locularibns, per rimas longitudinales
a p e r t i s , valvis strato cellulannTi spiriferarum instructis. FLOHES % o b v e r s e prisiriatici, ceterum
u t mScyhalie'ts. — Stirpes gluberrimae, amy to scatentes. R/iizoma etc. pro yeneribus varium.
1. Rhizoma tuberosum rarhis cj'Iindricimi, squaQintnm (saltern jnvcutiife). Inilorescentiao terminales, volva
nulla, spaiJieem e copitulis secumlariis distinctis subgtobosis conflatum, juventute bracteis liorum capitnlorum
velatum, anthesi nudalum, pedunculo brevi squamato tnllum roferunt. Flores dioici aut in eodcm spadice
monoici, 9 inferani, cT superiorem spadicis partem occupantes. Flores masculi ovariis abortivis stipati
4. LOPHOPHYTUM SCHOTT et EKDI.
2. Rhizoma tuberosum, nudum. InDorescentiae adventitiae, volva ampia cincíac, pedunculo nudo fultae, spadicem
bisexualem e spadicellis secundariis peltatls l-sexuallbus conflatum referunt, Coribus circa stipltem spadtcellorum
illorum dlspositis, í inferam, c^ superiorem spadicis communis partem obsidentibus. Spadieelli
secundarii bracteis peltatis fulti; llores ebracteati, masculi ovariis abortivis stipati . . 5. OMBROPHYTÜM POEPP. et ENDL.
8. Rhizoma Ombrophyli. inflorescentiae adventitiae, volva ampia einctae, pedunculo nudo fultae, spadieiformes,
bisexuales; Horibus femineis inferiorem spadicis partem occupantibus, circa stipites spadicellorum secundariorum
peltatorum ebracteatorum dispositls; masculis in spicam simplicem terminalem conspirantibus,
utrisque ebracteatis, ovariis abortivis inter másenlos nullis 6. LATHROPHYTUIVl Etcnl.
[TKIBÜS VI. SARCOPHY'TEAE HOOK, FIL. FLORES Í : PEBIGOSIOM regulare tripliyllum. STAJMIA S
libera, antlieris capitatis poljthecis multiloculatis, poris numerosis deliiscentibus. —FLORES ? . PISTILLDJI ovoidcum
( t r i c a r p i d i a t u m ) , sligmale pellaio sessili. OVULA 8 (carpidiís antoposila), ex apice placenlac axilis (juveiUiile
liberao, anthesi) in sepia 3 completa inter ovula expansac descendenlia, cum scptis et ovarii parietibus intime
coalila, anatropa, apotropa (?). — RHIZOMA tuberosum lobatum, nudum. J^-FLORESCRNTIAE (volva cinclae?)
pedunculo subnudo fultae, 1-sexualcs, ipanimlatae, axibus primario et secundarns mdelerminatis, his bracteatis,
tertiariis ebracteatis, d" in ftorem singulum, S in capitulum globosum fiorum semiconnatorum ebracteatorum
abeuntibus. FLORES dioici. — Stirpes glaberrtmae, amy lo scatentes.
SARCOPHYTE SPARRM. (Africa australisO:
Oßs. I. In CGiispeclii antccedente genus Dactylanthum Bool. f. omisimus, nimis impcrfecte adiiuc cogniium, quin de
ejus aOínitate judicium ferre valeamus. Flores masculi, qui ad solitarium stamen redacti videntur (an potiiis totus spadicellus staminigcrus
florem singulum, more Coniferarum, refert?), cum nulla tribuum supra propositarum quadrant et forte distinctam denotant; nores feminci,
externe notis nonnullis Langsdorffieis similes, quoad strucluram internam prorsus adhuc incogniti sunt, ütrum planta ceram, an amylum
contioeat, cl. HOOKER liaud notavit.
OBS. 11. Genera Cynomorium Micheli et^ Mijstropetalum Harvey sub titulo ordinis distincti, forte Cynomoriacearum, A Bala^
nophoreis^ separanda jam aliis scriptis (supra aS onlinem citatis) proposui. Discrimina, quibus praecipue innilor, haec sunt: In
Cynomoriaceis flores feminei perigonio, ovula integumento gaudent, flores aborlu nec tvpice diclines (passim liermaphroditi), in ulroque
sexu btbracleolati sunt. Inter quae praesentiam integumenti eo majoris momenti existimarem, quum haec pars non solum Balanophoreas
veras, sed totam Santalinearum Griseb. classem, cui Balanophoreas adscribimos, absque exceplionc deficiat.
OBS. III. De quibusdam Balanophorearum rationibns morphologicis, quas in antecedente ordinis charactere nimis breviter et
absque argumenlis exponere coacti eramus, in descriptionibus specieriim sequentibus paullo fusius disputare in animo est.
ODS. IV. Balanophoreae non solum inter vegelabilia maxímopere peculiaria pertinent, sed etìam multis notis nondum bene
cognitae sunt. Quamobrem botanlcis gratum fore credidi, si species nostras brasilienses, quas accuratius examinare contigli, solito fusius
describerem. Igitur in insequentibus de unaquaquo specie monographiam, quantum possum completam, iectoribus trado.
B A L A N O P H O R E A E : LANGSDORFFIA. 10
TRIBUS II. LANGSDORFFIEAK SCHOTT et ENDL. MeleL bat. 12. Hook. fil. in Transact. Linn.
Soc. XXI I . 29, — Characterem vide supra in conspectu tribuum.
I . L A N G S D 0 R F F L 4 MAHT.
LANGSDOBKI'IA Mart. Ì7i Eschwege's Journal von Brasilien J I. 178.
tab. 5. L. C. Rich, in Mévi. Mus. Paris. VÌIL 413. lab. 19.
Mart. Nov. Gen. III. 181. lab. 298. fig. 1. et tab. 299. Schott
el Endl. Melct.l2. Endl. Gen. n. 722. Meissn. Gen. 367. (275).
Unger in Annalen d. Wiener Museums I J. (1840). tab. 4. el 6.
ex parte. Weddcll, Ann. Sc. nat. HI. Ser. XIV. 187. tab. XL
fig. 48-^31. flooli. f Transact. Linn. Soc. X X I L 39. /ah. 2.
Klotzsch et Karsten in Linnaea XX. 460. Karsten in Nov. Act.
Acad. Nat. Cur. XX VL pars IL 903. tab. 63. 64. Hofmeister,
Neue Beitraege I. c. 1. 576. tab. 12. Chaiin, Anatomie comparée
528. tab. 99. el 105. ex parte. Eichl. in Actes Congr. bot.
Paris. 1867. p. 149. I. 2. ex parte. — Tlionningiae spec. Liebmann
ex Hooli. f.
FLORES MASCULI: PEHIGONIUM reguläre iriphyllum,
p l i y l l i s ovatis coucavis inarginatis, praefloratione valv
a t i s , 2 anticis, 1 postico. STAMINA 3, phyllis perig
o n i i anteposila; FILAMRNTA brevissima, in syiieiiia cyl
i n d r i c u m connata; ANTHERAE extrorsae, dorso cohaer
e i i t e s , elliptico-cordatae, dithecae, 4-loculares, rimis
2 longitrorsis apice coniluentibus dehiscentes. POLLINIS
g r a n u l a subglobosa, poris 3 (2—4) , exina laevi. —
FLOHES FEMINRI: OVARIUM lineari-prisniaticum, com
v i c i i i i s totum vel parte superiore coalituin, vertice in
n i a r g i n e r n brevem irregulärem productuni. STYLUS 1,
t e r m i n a l i s , cylindricuy, dimidio superiore stigmatosus.
OVULUM ad basin ovarii consitum, axile erectuni atrop
u m oblongum, intime cum ovario coaütum, nucleo
m u l t i c e l l u i a r i , sacco amniotico axili longo linearic
y l i n d r i c o . FRUCTUS flori femineo extri i isecus coiisimilis,
s t y l o tarnen delapso, margine api c a l i in Verrucae umbon
a t a e speciem connivente, et magnitudine paullo
a n c i a . Endocarpium in pntamen tenue indurai um ; epic
a r p i u m carnosum. SEMEN ENDOSPEUMIO copioso, EMBRYONE
ovoideo-subgloboso, in axe endospermii ad
t r i e n t e m ejus superiorem consito, suspensore brevi
n u n c obliterato.
RUJZOMA ad locum insitio7ns (iiberosum, u?ide
ramos cylindricos saepe ramosos repentes v. adscendentes
emittit, esquamatiim, tomentosum ?mnc
glahrescens. STJPJTES FNO RALES e rhizomatis ramis
adscendentibus advenlitie prorumpeiites, volva basilari
lobato-dentata fultl, in ferne squamis imbricatis ovato—
lineari-lanceolatis tecti, apice in CAPITOLA simplicia,
i-sextialia, di^ v. rarius monoica, plq. in ^ ovoidea,
? subglohosa abeuntes. FjAmF.s i liberi pedicellati
ebracteati, ovariis abortivis stipati; item feminei
ebracteati, sed sessiles et in stratum continuum cohaerentes.
— Totae stirpes cera scateni, amylo careni.
Color rhizomatis pallide {lavens, squamarum
florumque flavus v. subauraniiacus saepiusque purpurascens.
— Americam tropicam totam incolunt,
exceptis insulis AntiUanis.
\ . LANGSDORFFIA HYPOGAEA MART.
Tabulae nostraa 1. II. III.
iMngsdorffia hypogaea Mart. I. c. !, Hook. f. el al., locis
supra ad genus citatis.
Langsdorffia janeirensis Rich. I.e. Schott et Endl. I. c.!
Thonningia mexicana Liebviann in „Proceedings of assejnbly
of Scandinavian naturalists^^ 1844, ex Hook. f.
Langsdorffia rubiginosa Weddell I. c. !, Hook. f. I. c. 42.
tab. 2. fig. 1—19.
Senftenberijia Moritziana Kl. et Karst, ohm, ex Linnaea Le. !
T^angsdorffia Moritziana Kl. et Kar.it, Linnaea el Nov.
Act. II. cc.l
I. RHIZOMA.
a. Morphoiugia (of. tab. I.).
Rhizoma plantae oxplicotae, ubi radici nutrienti affixum est,
solemniter fusiforme vol tuberosum obtingil, pollicis usque pugni
crassitie, aequabile vel grosse gibbosum (lab. I. fig. 2. 3.). Inde
rami originem ducunt, vario numero el varia confignralionc; ita
ut rhizoma nunc umbellato-ramosum (tab. I. fig. 1), nunc digitalolobalum
(fig. 2 ) , mnice tubere utrinque v. uni lateral i ler in ramum attcmiauim
apparent (fig.3), multis praetcrea formis penitus irregularibus
occurrenlibus. Rami modo simplices perseverant, adsccndunt et
stipites floraies emitUint (fig. 1. 2), modo sub solo prorepunt et
novis ramis originem dant, npice demum pro inflorescenliis adscendentes,
secundariis vero ramis aeque sese babentibus (fig.3) : unde
rhizoma subinde valde complexum cvadil. Omnes rami, tum priniarii
tum secundarii more genimariim normalium pronascuntur ;
superficie igitur in siiperficiem tubcris voi rami generaloris continuo
transeunt, volva, qua stipites floraies gaudent, haud ornati.
Ceterum quoad originem nulla lege adstricti videntur; in omnibus
caulis generatoris faciebus apparent, acque sub apice ac ad partes
vetustiores, novelli etiam inter seniles, saepeque dichotomias
efllngunt (fig. 0).
Rami in universum formam cylindricain habent, in temiioribus
magis regulärem ac in crassioribus, qui saepe compressi, nodosi
vel sulcaii exstant. Crassitie sicut longitudine raultum variant;
nunc lam breves occurrunt, ut potius loborum tubcris quam
ramorum titulum iis iribuas, nunc ullrapedales, diametro transversali
inter % et 1 poll, ludente, jam in nascentibus pennam
anscrinam ad minimum acquante. Breviores longioribus crasslores
esse Solent.
I Ifi