! Jfil I
I ]••'! 1
R '
2 2 3 C A C T A C E A E ; ZYGOCACTUS.
. 1 1
yi-
11
i.:
TV. ZYGOCACTUS K SCF.
EPirnYLLUM Haw. (ex p.) SuììjiI. 85; Pfeif . Enumerai, dìagn.
137; Pfeiß-. et Otlo, AWikl el Beschreib. 1. /. .SS; Miq. in
B^dl. m&ì. liv-r. II. 113; Meissn. Gen. pi. 138 (93, 357);
Endl. Gen. pi HI. 944: Sahn-Bycl-, Ca et. li ort. By ci-. 56;
Laiour. Monogr. Cad. 420; Benth. et Hook. Gen. I. 850;
Baili Hist, pi I X . 42. — CEREUS DC. Frodr. III. 463 (exp.). -
CACTUS ÌA-, Emnn. p)l ^'ort. Beroì. 24.
FLORES zygomorphi orificio perigouii obliquo hern
i a p h r o d i t i speciosi. PERIGONI] pliylla valde ìnaequalia
i n f i m a per paria decussata, par extiuRim transversale,
s e e n n d m n medianum, phylla sequentia spiruliter disp
o s i l a , priora libera, sextnin et reliqiia inter se ad tub
u m connata, pbjdla stimma ad labium anticnm et pos
t i c u m coordinata. STAMINA CO exserta, exteriora tubo
p e r i g o n i i altitudine diversa adnata, interiora c, 20 in
t u b u n t brevem basi connata, tubo intus appendicula
m e m b r a n a c e a ab apice pendula instructo ; ¿lamenta
fìliformia cullata dorso perigonii appressa; antlierae
b r e v i u s c u l a e anguste lineares basifìxae, rimis lateralibus
d e l i i s e e n t e s ; POLLINI« granula globosa rimis tribus vert
i c a l i b u s sub aqua inconspicuis percursa, minutissime
g r a n u l o s a , OVARIUM uniloculare placentis 4—5 pariet
a l i l ì u s , OVULA his- b i ser iat i m affixa iiiniculo bre'^'issimo,
h o r i z o n t a l i a anatropa dorso invicem se tangent ia, integ
u m e n t o interiore exterius superante. STILUS eylindricus
a p i c e m versus subattenuatus basi baud valde dilatatus ;
STIGMATA tot quot placentae, carnosa longe papillosa
p r i m u m conniventia d emum divaricata. BACCA piriformis
a p i c é umbilicata perigonio marcescente saepius coronata
t e r e s . SEMINA parva compresso-oblonga basi oblique
t r u n c a t a ; EMBRYO curvatns , cotyledones acutae, albumen
e a r n 0 s um.
Fbutices epipìiyticì artìcuìati, ariicuìi sìtperiores
foìiacei carnosi parce crenati vel rarius serrati. Sqvamae
sribincons'picue^ in axiìlis plus minus puherulae et aculeis
paucis parvisßexilihus haìuìxmngentihus omistae.' Flores
solitarii vel bini rarius terni ex ajnce articuìorum, horizontaliter
suspensi speciosi.
Geiius cimi speciebus 2, quae miuc tbrmis intenuediis
miniei'osis ab hurlulanis foecunclatione mutua factis haucl
f a c i l e in cultura disjungi queunt, Brasiliani australem praecipue
provinciam Rio de Janeiro inhabitat.
OBS. I. Ut ci, HOOKKR el BKNTUAM iu Geu. pi. I. 850 optime jam
mouueniut, genus prius EpiphylU certissime ad Fhyllocactuin, pro quo
none EpiphylU uomeu restitui, proxime accedit. Si autem inter Zygocactwn
forniiis illas tiintum retioeo, quae zygomorpbia completa ìndole
perigonii et uurvatione staniinuin gaudeot, eharactere appendiculae tabi
st-aminei addito, genas evadit quod semper dare et diatincte ab omnibus
aliis totius familiae distinguendnm eat. Tali modo species duas nempe
Epiphyllum Eimdlicnnim Hook, fil, et E.
pro varietiite illins habueruiit, e genere
gouxis Hawortliianum collocavi.
2 2 4
Otirtìieri K. flcb, quod prius
uovo esclusi et io EpiphylU
Ou.s. IL Si semen plautuinm evolvit, stirps ueqiiaqam naturam
artifulatam oOert, sed moles parva evadit quadraugularis acutangola apice
cotyledone.s acutus gereus. Inter ambas primum iasciculus pilorum excrescii
et e medio taudeiu caulis articuiatus proveuit,
Ob3. 111. Quod uomeu bujus generis a me ipso hoc loco propositum
aUiuet, uotulae uounullae adjicieudae sunt. Ipse qiiam maxime doleo,
quod nomeii usii vetere sanctum EpiphylU pro speciebus cultura vakle
divulgatis et a mulUs uoguitis mutavi, aert quum leges prioritatis ubique
stride assequar, quod pro uomenclaiura simpliue iiece.isarium, tandem
mutationeni periieere non haesit-avi.
Genus Epiphjlli nempe jam a ci, HKRMAKS anno 1698 in Paradiso
Lugduno-Batavo propositum, a ci. HAWOUTU anno 1812 renovatum iu speciem
Liniiaeanam Cacti phyllanthi L. Spec, pi. ed, I. 469 eonditum est. Serias
in Supplemento S5 ci. HAWOUTU alteram speciem, Epiphyllum fruncatiim,
descripsit. Sine iilla dubìUitione constat, pro typo generis EpiphylU speciem
solani EpiphylU phyllanthi su mencia m esse et ci pFEirFKBUM abusu
speciem E. trwncati pro lypo liabuisse. Si igitur ulierìor geuns Hawortbianum
delevit, genus EpiphylU novum cbaraclere mutato coustruxit
et species reliquas generi Liulciano anno 1831 iu Handbucb der Botauik
II. 10 conAito Phyllocacti attnbuit, hoc factum omnino non probaudum
est, quamquam omnes auctores exemplum secuti sunt. Genus EpiphylU
ergo omues species Phyllocacti includit et pro EpiphylUs Pfeifferianis et
nuctorum sequentìum nomen novum creaudum est.
Nonuulli hotunici autem putare posseut, uomiua Cactacearum a
ci. NECKEKO jam auno 1791 publici juris lacta liodie omnibus aliis praelerenda
esse. Jlea scutentia autem illa rejicicnda suut ratinuibus aequentibns:
CI. NBCKER') genus Cacti Liunaeanum optimo jure in 4 dividit,
Cactìim (emendatum), Ci}-inosuyn, Carpophyllum et Phyllarthum. Nulli
autem speciem vel s])ecies i-ertas Linuaeauas attnbuit ; in secundo et tertio
quìdem e descriptione l'or.siau eiucet, quas in memoria babuerit, ad Ciriìiosrnn
probabililer C. Peruviamis ad CarpopìtyUum PeiresUa ncxlleata pertiiiet,
sed ad Phyllarthum omnea species Cacti numeravit, quae articulis
plauis foliacpis insignes. Hae incertitudiue permotus genera omnia Neckeviana
potius silentia praeterii qnam iUa denuo effodi, quod mea aenteatia
cum aliis generibus faciendum esset,- ubi ci, NECKER speciem aullam
adnotavit, quae pro typo clare et disüncte agnosci potest.
CONSPECTUS SPECIERUM.
. Phylla perigouii sumí
appendicula tubi stara
B. Phylla perigouii !
I refracta, rosea apice incarnata;
ei tubum medium aequans
1. Z. TauNCATiiS K. Seh.
recurvata incarnato-cocciuea ; appendicula
tubi staminei brevissima. 2. Z, ALTESSTKISII K. Sci.
1. ZYGOCACTUS TRUNCATUS K. SCH.' fruticulus
e p i p l i y t i c u s ereotua trunculo tereti articulato-i-amoso, rarais
p e n d i i l i s ; ariiciilis binis vel ternis ex inferioribus obovatis
vel obovato-oblongis apice subattenuatis Lriuicatis basi angus
t a t i s vel cuneatis crenatis superne .serj'atis, carnosis; squamis
subinconspicuis vel omnino haud nianifestis, areolis pube
p a r c a setulis binis pluribusve intermixtis raunitis; floribus
apice articuìorum solitariis vel binis rarius ternis basi villo
copiosiore et setis pluribus suffullis ; ovario turbinato tereti
g l a b r o aphyllo carnoso-succoso sessili; perigonii phyllis infìmis
p a r v i s triangularibus herbaceis, sequentibus ovatis obtusis,
mediis el .summis lanceolatis acutis teneris petaloideis in
Lubuni mediocrem basi connati», superioribus aj-cte refractis;
s t a m i n i b u s iniìmis (iiiterioribus c, 20) in tubura cylindricum
*) NE, :r, Elementa botanica U. 83—8<
2 2 5 C A C T A C E A E : ZYGOCACTUS—ECHINOPSIS, 2 2 6
b r e v em intus appendicula tubura medium acquante inferne
d e n t i c u l a t a ouustum connatis, reliquis tubo sfamineo triplici
s e r i e afñxis, x curvatis dorso perigonii appressis ulterius
longe superantibus ; anthei-is linearibus; stilo eylindrico more
s t a m i n um curvato Jonge exserto apicem versus attenuato;
s t i g m a t i b u s paucis primum in massam ellipsoideam conglobat
i s ; bacca piriformi apice umbilicata hoc loco et basi angustata;
s e m i n i b u s obovatis basi oblique truncatis nigris.
Tabula 7iosti-a XL VI (habitus et analysis).
Cactus irwncatus LJc'. Emim. pi hort. Berol. II. 24 ; Jacq.
Ed. pi L 142; Lodd. Cab. t. 1207; Bot. Beg. IX. t. 696;
Boi. Mag. t. 2563; Echh. FI exot. t. 335.
Cereus imncatus LG. Prodr. III. 470.
Epiphyllum truncaium Haw. Stirpi 85; Pfeif. Emmi,
diagn. 127; Salm-Dyck, Caci. hort. Dyck. 56; Paxt. May.
Vili. t. 79; Labour. Monogr. Caci. 431; Först.-Rümpl Handb.
Cacteenk. 869.
FRÜTICOLUS 20—80 cm. altus- cortici arborum vetustiórum muscia
lichenibusque obducto radicibus frequentibus innixiis, TRDJTCOLO articulato
cortice cinereo in membranas squamo.sas secedente obtecto; RAMI inferiores
ejnsdem formae virides .sensim in articulos foliáceos transeúntes. ARTIcui.
i 4—6,5 cm. loiigi, ti'iente superiore 1,5—2,5 cm. lali, laete virides
margine et nervo mediano interdura rubescentes nitidi vel opaci basi
angustata apici inferiorum iosidentes, serraturae utrinque vulgo 3 iutimae
brevissimae, superiores triangulares acufae, pube axillari cinerea, aculeoH
flavidi vel demum cinerascentes. OVAUIU.M IO—12 lum. longura, 6 — 7 mm.
tríente superiore diametro luteo-carneum basi cocciiieum. PERIGOSU pbyllum
infimum saepius minutum \ix 1—2 mm, longum, sequentia 6, 7, 8
ad 12 mm. longa, basi 6—7 mm. lata; l'HYLt.A PKTAI.OIDEA 5—5,6 cm,
longa, 10—12 mm, superne lata; inter phyllum nonum et undecimum
traetns 2,5 em. longus, subapLyllos; inferiora margine saturate coccínea,
summa scarlatina, basi ut tubus perigonii albido-rosea, tubus fance aonulo
coccíneo notatus, STAJIINA 4—5,2 cm, louga, tubus stamineus interior
S mm. longua. STILUS 6,8 cm, longus, purpureus apicem versus kermesinns,
stigmata 3 mm, longa, purpurea. BACCA 2 cm. louga, tríente superiore
1 òm. diametro pellucide rosacea.
Habitat in Brasiliae provincia Rio de Janeiro: Glaziou, Peckolt;
in hortis Ettropneis frequente^- cultus.
2, Z Y G O C A C T U S ALTENSTEINI I K, Sen. fruticulus
e p i p h y t i c u s erectus articuiatus, ramis articulatis gracili-pend
u l i s ; articulis obovatis vel obovato-oblongis vel late ellipticis
basi acutis vel acuminatis apice truncatis serratis, serraturis
a p i c a l i b u s saepissime longe protractis profunde sinuatis, serr
a t u r i s 2—3 iiiaeqiialibus aculis, infima obtusiuscula interdum
s u b i n c o n s p i c u a , nervo mediano vix pi'ominente, articulis summis
interdum sulc.o exaratis; tloribas solitariis vel binis ex
apice articuìorum liorizontaliter suspeusis; ovario obovatoc
l a v a t o tereti apbyllo sessili, phyllis infìmis perigonii tria
n g u l a r i b u s , phj'llis piitaloideis superioribus recurvatis obl
o n g o - l a u c e o l a t i s brevissime acuminatis acutissimis, mediis
l a n c e o l a l i s acutis; staminibus perigonio manifeste brevioiilìus
c u r v a t i s dorso perigonii appressis, infìmis (interioribus) in
t u b um bi'eveni api)endicula iìiteriore vix quadrantem acquante
i n f e r n e crenulata munitum connatis; stilo curvalo limbum
p e r i g o n i i superante, stigmatibus primum in massaiu globosain
c o n g l u t i n a t i s , demum divaricatis; bacca piriformi, basi angus
t a t a , tereti; seminibus obovatis complanatis oblique basi
t r u n c a t i s ,
Epiphyllum Altensteinii Pfeiff. Enum. diagn. 128; P f e i f f .
et Otto, Abbild. Beschreib. I. t. 28; Salm-Dyck, Caci. hort.
Dyck. 57 et 225; Labour. Monogr. Cact. 422; Först.-Bumpl
Handb. Cacteenk. 871.
Epiphyllum truncatum Haw. var. Altensteinii Otto in
hort. B&rol.
FaUTicuLtis c. 80 cm. altus. ARTICUIJ 3—5 cm, iongi, ad medium
vel su peri US 1,5 — 3 cm, lati, laete virides ranus opaci, serraturis summis
5 mm. attingentibus vcl interdum superantibus, margine rubescentes;
SQUAJIIS vix conspicuis; AREOT.AE pube brevi cinerea vel ferruginea setulis
3—6 nigris fragilibus caducis superata munitae. OVARIUM 7—8 mm. longum,
superne 4—6 mm. diametro quam praecedentis grncilius; PHTT-LA infima
PEBIGOSII 1—2 mm. louga, ad 1,5 mm. lata, media 3, 5, 22, 34 mm.
longa, summa 4,5—5,5—6 cm. longa, superne usque ad 1,5 cm. lata eoccinea,
TUBUS perigonii roseus subtus pallidior fauce aunulo incarnato ornatus.
STA.VINA 4—5 cm. longa, filameuta alba, antherae 1 mm. longae,
flavidae, STILUS cuai stigmatibus 4—5 mm. longis 6 cm. metiens, purpureus
apicem versus attenuatns kerraesinus, stigmatibus demum purpuréis.
BACCA 2 cm, longa, 1 cm, diametro trieute superiore peUucide rosacea.
Habitat in Brasilia australiore, ubi ci. Sello eum sine dubio legit
et in hortxim Bcrolinensem misit.
OBS. DifficiHimum' est, statu sicco banc speciem a praecedente diacernere,
quia tubus stamineus, qui uotam gravissimam praebet, mollissimus
tali modo comprimitnr, ut vix ulterius examinandus sit. Stirpes vivao
ilorentes colore perigouii saturate flam meo-cocci neo primo intuitu recognoscuutur.
üt Zyg. truncatus species supra descripta hodie frequenter in
caldariis colitur et multa millia ab bortulauis quotnnnis commercio distribuuntur,
quia plania pulchra hieme floreus ab omnibus maxime aestimatur.
Formis hybtidis luimerosissimis species ambae nuuc conjunguntur
et non raro diracillimum est, eas inter se distinguere. Forsan opinio el.
OTTOXIS probanda est, qui Z. Altenstdnii pio varietale sola Z. Iruneati
sumpsit.
T. ECHINOPSIS Zoco.
EcHlNOPsrs Zitcc. in Ahhandl. Bayr. Aliad. mttthem.-phys. Kl.
I I . 601 (1837); Ffeiff. et Otto, AhUld. u. BesAr. L t. 4,
IL I. 4. 7. 10; Miq. Gen. Cact. 109; Endl. Gen. pi. IL 943;
Salm-Bych, Rort. Dyck 37; Labour. Monogr. Cact. 387; '
Fdrst.-Riimpl. Randb. Gacteenl. 607. — EOEIKONYCTANTHUS
Lemaire, Cact. gen. et spec. 10. — CEKEUS Haw. (ex p.) in
P f e i f f . Emm. diagn. 73 ; Benth. el Booh Gen. pi. I. 849;
Baili. Hist. nat. IX. 31. — ECHINOCAOTDS Lk. et Otto in Verh.
Ver. Bef. Gartenh. YL 419.
FLORES actinomorphi yel cui-Tatione tubi ijevigouii
l e v i et declinatione staminum inferiorum plus minus
c o n s p i o u e zygomorplii speciosi. PERisomnH infundibulif
o r m e orifioium horizontale, PHYLLA exteriora saepius
c o n s i s t e n t i a et praesei'tim colore ab interioribus petaloi
d e i s diversa; tubus perigonii valde elougatus basi pler
u m q u e cyliiidricas dein ampliatus pbyllis non raro
a x i l l i s plus minus longe interdnm longissime lanuginosis
o b t e c t u s . STAMINA biseriata et plus minus diiforniia,
i n t e r i o r a (interiora) nunc prope basin tube perigonii
a d n a t a nunc tractu longiore a medio J3um vestientia;
s u p e r i o r a (exteriora) ubique eirculatim orificio tubi affixa
multo breviora recta, priora curvata tubo antico
I F
I
hñ
F V L
s
•If. ss
JÜÍÍ
T ^ Y ^ F R ^ T I I F I T - T T