— a
neas longi, sulco longitudinali excavati, versus apicem terminati duobus pedunculis te-
nuissimis, glabris, 3-4 pollicaribus, in spicas totideih desinentibus.
Spicæ interrupt« vix lineam amplæ, semipollicem longæ : verticilli breves, quorum ramuli
rachiformes, dorso fructificantes.
Folium sterile solitarium, cuius perimetros ovata, longitudo sesquipollicaris, latitudo polli-
caris: est illud molle, ferrugineum, villosum, et impari-pinnatüm : pinnulæ lineatæ, ere-
nulatæ, ovatæ, terminali excepta quæ est cuneiformis; inferiores breviores. Petiolus
communis pilis ferrugineis tectus.
Reliqua ut in præcedentibus, attamen omnia breviora.
Habitat in insula Taboga, haud longe seiuncta a Panamaide, ubi earn invenit Novembre
laudatus Née. V id i siccam.
OSMUNDA DELTOIDEA. Tab. 593. fig. 1.
6 9 4 . Osmunda petiolis spiciferis: spicis geminis: folio sterili deltoideo, bipinnato.
Osmunda. Née herbar.
Petioli erecti, filiformes , 3-5 pollices lo n g i, basi incurvi, incrassati, pilis ferrugineis co-
p.iose tecti; postea fere glabri et rubentes per sesquipollicis altitudinem; tandem viri-
do-lutescentes et rursus pillosi, ubi prope folium sterile pedunculi duo exsurgunt
18 - a 6 lineas longi, fere capillares, inferiore parte nudi, postea spicati.
Folium sterile solitarium, cuius perimetros deltoidea , longitudo bipollicaris latitudine vix
maior: estque glaucum, subtus subvillosum, imparibipinnatum : pinnulæ primariæ oppo-
sitæ aut alternæ , inferioribus longioribus; secundariæ ovatæ, crenatæ. Petioli communes
pilosi pilis rufis.
Spicæ pollicem et amplius longæ, ex foliolis altérais pinnatis compositæ, dorso fructifîcan-
tibus, corrugatis, rachiformibus.
Capsulæ globosæ, ferrugineæ, numerosæ.
Reliqua ut in præcedentibus.
Habitat in Pena-blanca (Saxum-album) quod facet in planifie vulgo Pampas de Bue-»
nos-Ayres. V id i siccam.
Explic. tab. a Spicæ folium unum auctum. b Capsula valde aucta.
Obs. Valde affinis Osmundæ tomentosæ Diet. Enc. vol. 4. pag. 6 5 2 . cuius fortasse=
mera varietas folio deltoideo, non vero oblongo et tomentoso. Illam novi dumtaxat descriptione,
quæ cum mea in multis convenit.
OSMUNDA FULVA. Tab. 59^ fig. 2.
6 9 5 . Osmunda petiolis spiciferis: spicis geminis compositis: folio sterili bipinnato tomentoso.
Eadem folio sterili fere glabro, fructiferis villosis.
Osmunda. Née herbarium.
E x eadem radice fibrosa, fasciculata, petioli eriguntur pedales et amplius, altera parte ob-
tusi, opposita, quæ antica est, sulco amplo excavati, rufescentes, valde pilosi præsertim
basi quæ amplior est et lana fulva tecta. Prope folium sterile duos profèrt pedunculos
tomentosos et fulvos quemadmodum tota planta, teretes, qüinque pollices longos, folio-
que subæquales, inferne nudos, postea spicatos* spica composita, foliolis orna ta opposi-
tis, pinnatis, dorso fructificantibus.
Folium sterile bipinnatum, cuius perimetros triangulari-oblonga ; pinnulæ lanceolatæ alternæ
, quarum inferiores bipollicares, ceteris versus apicem brevioribus : foliola nunc de-
çurrentia, nunc libera, plus minusve ovata sæpiusque obtuse incissa et quodam modo
pinnatifida.
. Ü 1 . Capsul« globos«, paulo maiores' quam in pr«cedentibus.
Semina lutescentia.
Habitat in monte vulgo Pan de Azucar, 3 2 lapidibus a Montevideo dissito: eius vero
varietas in Pena-blanca. V id i siccas.
JE'xplic. tab. c Capsula dehiscens. d Semen. Omnia mirum in modum aucta.
OSMUNDA LUNARIA. Linnoei.
6 9 6. Osmunda petiolo solitario spicifero basi squamato : spica solitaria : folio sterili pin-
nato.
Osmunda scapo caulino solitario; fronde pinnata solitaria. Lin. sp. plant. •vol. 4 .pag. 379.
Lamarck Diet, vol. 4. pag. 649. lllust.geh. tab. 86$. num. 1 . Barrel, tab. 2$2. Flo-
. ra Dan. tab. i8.Jig. 3.
Radix fasciculata ex fibris ramosis pollice paulo longioribus, ex qua squamæ prodeuntsæ-
- pe duæ lanceolatæ, ferrugineæ, membranaceæ pollicares, et inter eas petiolus duplo ip-
sis longior; turn folium unicum sterile et pedunculus duos pollices longus, terminatus
spica pollicari.
Folium sterile est carnosum, pinnatum, pinnulis 8.-12 fere oppositis, lunatis basi angustis:
illius perimetros fere linearis; longitudo bipollicaris; .latitudo 4-8 linearum.
Spica pinnata, pinnulis (quæ Vera sunt foliola fertilia) linèaribus, rachiformibus dorso
fructificantibus.
Capsulæ subseptem longitudinaliter digestæ, globosæ,/initio virides, maturæ ferrugineæ.
Habitat in montibus Lievanæ et Peiîa-sacra haud longe a Sancto Thuribio ; in Guadalu-
pensibus ; in Sierra de Truxillo, quinque lapidibus a Puebla de Sanabria &c. floretque
Iiinio et Iulio.
Obs. Osmunda spicant Linnæi est verum Blechnum ut iam dixit Smith, quia ttegu-
mento gaudet superficiali continuo ïntrorsum déhiscente. Quare Lamarck et Savigny, qui'
earn ad Àcrostichum retulerunt, a vero recessere. Neque probari potest memorati Savigny
sententia, qui Osmundæ crispæ fructificationem eamdem esse dixit (pagina 6 7 7 . vol. 4.
Dictionarii Enciclopedici ) cum ilia Spiccant. Nullum enim in Crispa tegumentum, sed
nudæ capsulæ globosæ, bivalves, sessiles, quarum semina subiotumo-compressa, basique
acuta pilo terminata.
DE OPHIOGLOSSO ET UGENA.
Duo diversa genera in unum Ophioglossum coniunxere Botanici, quoadusque ocula-
tissimus Iussieus ea separavit nedum ex foliorum natura spicarumque situ, sed ex varia ip-
sorum fructificatione. Ophioglossis veris dixit ille pagina 1 5. Gener. plant, „folium est ra-
»»dicale, non convolutum, sæpius simplex et enerve, emitens spicam simplicem, peduncu-
»»latam, oblongam, linguæformem, compressam, utrique ad margines unica serie multilo*
»cularem, loculis transversim dehiscentibus polline foetis, post emissum pollen quasi utrim-
» que crenatam, et plurimum veruculosam : Spuriis vero frondes ramosæ, pluries pinnatæ,
recentiores convolutæ filicino more; vetustiores in ambitu foliorum radiatim spiciferæ spi-
» çis se$silibus imbricatim et distiche subsquamulosis.” Miror equidem Diet. EnCicl. aucto-
rem, parviducta Iussieui doctrina, priscorum falsam opinionem amplexari, plantasque
fructificatione diversas, tamquam congeneres describere. Qua propter et errorem. hune
scientiæ pernitiosum corrigam, et genuinos utrique generi characteres dabo. Ecce illos.