ÍÍV'i .
L i ri ..
; ■
Í
« . i
,F I
ri i
; .'riii! 5.
■ (
Hab. Ad rupes granii, et basálticas regionis subalpin. ; nunquam in
calcareis. Rarissime in Sudetis: Ad rupes basaltic, in „kle ine Schnee-
grube Riesengeb.“ ; in granii. Melzergrund; ,,im Kessel“ mont. morav.;
copiosius in Scandinavia: Alp. Snasahogen et ad Tengsjoe Foss Jemtiae;’
Guldbrandsdalia Norvegiae; Ilovedoe Christianniae [Blytt) ; Lappon. lui.,
Alt. 2 — 7000'; Njammats; in alp. Tirolensibus : ad margines , ,Se ise r -
Alp, “ copiosissime [Milde) Umhausen in valle Oetzthal cum W. ilvensi
[Funck] ; Alp. Follotta Rhaetiae; in Alp. Salisburg. : Gastein ; Rads tadte r-
Tauern. Carinlhiae: Heiligenblut. Helvetiae: Simplon; e Rosea invai le
Calanca, Cantone Grigioni ; — M. Cenis; Sardinia; Corsica; Sabaudia.
Helphinatus. — Pyrenaei. Anglia. Scolia. Mandschuria (Maac/c). Petiolus
brevis rufus nitidus interdum glaberrimus, 1. paleis solitariis angustis
rarius paleis copiosis vestitus, ut in speciminibus carinthiacis et silesiacis;
rachis inferior fusea, superior viridis, subglabra, rarius parce p a -
ieacea, interdum copiose pilosa ; lamina opaca, supra interdum, sed nunquam
dense pilosa; sori saepissime etiam in segmentis infimis provenientes.
A plurimis botaniois haec forma pro specie peculiari habetur; sed
jam Funck in valle Oetzthal Tirol, prope Umhausen specimina collegit,
quae e W. hyperborea sensim in W. ilvensem transeunt. Formae ex tre -
mae hujus loci omnino a Woodsia hyperborea vulgari distingui nequeunt,
lamina 2 f ' ionga, 6'" lata, segmenta I. 0 . e 3 jugis laciniarum composita;
hae laciniae integerrimae sensim augentur in 4—6 —7 juga, el singulae
laoiniae plerumque c rena ta e , lamina tota latior, longior et acuminata
paulatim existunt. Sunt re vera nulli certi fines inter W. liyperbor.
et W. ilvensem. Easdem formas ego ad margines Se i s e r -Alp et clar.
Wichura in Suecia collegerunt.
Formae Woodsiae arvonicae.
Wo o d s i a p i i o s e l l a Ruprecht. {BeitrSge IH. 1845 p. 84),
quam benevolentiae autoris clarissimi debeo, ab eodem loco c. describi-!
tur: , ,Frondes 2 24" , dense pilosellae; pinnae primariae tantum 2'"
longae, obtusae, basi I4 '" latae; discedit a W. hyperborea simillima:
stipile et rachi crassiore, fronde rigidiore, mox opaca, supra ad vénulas
sulcata; soris totam paginam fere obtegentibus, pinnis primariis inferio-
ribus nonnullis sensim minoribus et remotioribus nihilominus tamen
profundius divisis, ila ut paria 3 — 4 pinnarum secundariarum discerni
possint; jam ob rachin satis dense pilosam et imo paleaceam W. glabella
esse non potest. In monte - I lmentau variare videtur m ic ro - e t maero-
phylla pinnis prim, lineam tantum longis vel lineas 2 la t i s .“ — Ipse formam
majorem secundum specimina originalia inter W. hyperborearn et
■ W. ilvensem intermediam , et formam microphyllam pro W. hyperborea
habeo. — Ulutau Songariae; Mons llrnentau Ural. herb. (Meinshausen).
Guldbrandsdaien Norv. (Schuchardt). Specimina numerosa in herb, horti
'' P ’ species distincta
etiam trbi II : „Ocourrit poliicaris vel
e lam tr pollicaris, sed pmnae primariae omnes subrotundae, minuc
Z m Z inferiores steriles incisae; superiores indivisae,
I L i t angustissime linearem reddit. Cum Woodsia
glabella sibirica igitur minus coincidit, quam cum icone H00Æ. t. 237
Z Ì r i f T angustiore, forma pinnarum e!
graoihtate recedit. Habitus Asplenii viridis minuti, sed pilis capsulis
nt rmixtis, s ipitibus a r tieulato-nodos is , nunquam fusco-nigricantibus
r Z < ■ p emi ooiidZes abh aut1™ore' ' °m' 'e cum communical~um Woodsiae glabellaWe oAo dms iea-e
t à T w ° ' T proximum est,
bus lappon,OIS possideo, quae transitum a W. asplenioide in W. glabellam
mdicare videtur. Ipse tot et tam diversas formas Woodsiarum^Europa“
, ut a s e n t e j i a non abhorream, verosimiliter etiam Woodsiam gla-
1 lem formam Woodsiae hyperboreae esse. Collecta est Woodsia asplenioides
Bupr. in Mongolia chin, et? Dahuria vicina. —
3 W. s u b c o r d a t a Turczaninow. Dee. tres pi. nov. Chin. bor. No. 30
n Ball. Soe. nat. Moscou V. (1832) p. 206. - Rupr. Distr. Crypt. vase.
ÌI8H0! 'Ì' ~ Haximowicz Prim. Fl. Amur. p. 338
vfoa 1 7 W. hyperborea; segmenta e basi cordata
vaia 1. ovato-oblonga obtusa pinnatifida, laciniae paucijugae (informa
m noie 3 - 4 jugae , ,n majore 8 - 6 jugae) apex segmentorum obtusus
i n l ^ e r r i r e . ' > ® »’««i «"g^^tiore obovatae
Hab. In merid. Terr. Amur. : Poddale, Gaidje, ad Fl. Ussuri prope
L b n i i r r ' r i l Z “ ■ Mongolia chinens iL
D a h a n -m o (Ladyschinsky). Dscliartschka, Khachzoll et Tschaintung
Manchuriae (Maack) ; China bor. (Turcz).
Haec pianta omnino habitum Woodsiae hyperboreae habet, a qua
p erumque differì laciniis basalibus paulum protractis, ut totum segmentum
fere hastatum existât. Duae formae distinguendae sunt •
«) mi n o r . Lamina (excepto petiolo) 3 - 3 4 " longa, 1 0 - 1 1 ' " lata
segmenta primaria 4 - 8 ' " ionga, 24- 44'" lata, lacinhne 1 - 4 jugae ’
m a r i a 7 “ o - f 1 - - - H - S f ' l o n g a , 1 3 - 1 8 ' " lata, segmenta p r i -
ana 7 9 longa, 4 lata, laciniae 5— sexjugae.
Cl. Maximowicz 1. o. de hac pianta dicit: „A. Woodsia hyperborea
differre videtur colore lute soenli-vir idi frondis multo firmioris, pinnis
lies, angustioribus minus profonde incisis, soris pinnae marginem tolum
t l*