M Í
{ '
í '
i í V . ' 4 ■
>(
.
r'"irrii-r,-iSíéS'. '-. ' ri-
7'??7ri
Í | 7 :
7 7 v / ;
E u r o p a . Galicia: prope Derewacz et juxta viam caesaream in
foryna prope Janow et Lemberg {Jarotím] ; P e t r o p o l i prope Lisina,
Jw o n t z y et Gnnewa circuii Starodub. {Ruprecht, Graff) ; Fennia bor. ad
11. Kem. pr. Autti [Nylander) ; in Suecia : Anundsjo el Tanjo Ange rman-
mae. L i t h u a n i a prope Anlovvilia, non procul a Wiina [Eichwald)\
Uc r a i n a : prope Charkow ad paglini Merefa [Tschernajew). S t y r i a :
ad limites Austriae super, et Styriae in monte Pyhrn. [Presi); Hel v e t i a ■
j o p e BJn e um Senieus in Praelligau , canton. GraubUnden [Schlegel) ;
s i a : Sibiria, circa Taram et urbem Jeniseam ; urbem Irculiam [Sleller);
ninialaya; N. Zeelandia; Tasmania. Japonia: Hakodate et Yokohama.
[Maximowicz); A m e r i c a : Oregon; Rocky Mountains, Washington; New
Jersey; Oh,o; Pensylvania; Kentucky: Lexington; Maryland; Louisiana-
Montes alleghanici ; Columbia; Virginia, Texas, Mexico; Jamaica; Qui to’-
Venezuela ; Brasilia. > v ,
Planta magnitudine, laminae sterilis partitione, textura et vestimento
toniodum variabilis, attamen facillime cognoscenda cellulis epidermidis
flexuosis, segmentis II .0 . anadromis et segmento primo lateris inferioris
j o d proximo brevius est. Pili in petiolo et laminae rachi nunc parci
gTi!teis°"''*'^"^'’ copiosissimi, ut in speciminibus japonicis gi-
Sporae verrucis humilibus rotundatis vestitae.
Lamina sterilis omnium maxima a cl. Maximowicz apud Yokohama
foponiae lecta , 20" lata ex excepto petiolo 10" longa fuit. In universum
lamina .sterilis hujus plantae semper latior quam longior est. Lamina
sterilis plerumque paulum supra mediam plantam posila esse solet, sed
in plantis Americanis non raro longe infra mediam plantam existit; attamen
semper ex notis supra allatis tuto cognoscenda species est. Textura
in speciminibus Europaeis suboarnosa, in exotiois membranacea esse solet.
In petiolo fasciculi 2—5.
Botrychium anthemoides Presl GefassbUnd. 15. el B. brachystachvs
Kunze m Linnaea XVIH. Bd. 1844 p. 30-5 a me examinata sunt; sed a B
virginiano speoifice ea diversa habere non possum. Fragmentis false d e -
nom.natis deduotus , Botrychium decompositum speciem B. virginiano
proximam esse putaveram. Novissimo tempore specimina a clar. Liebmann
et Schaffner in regno Mexicano collecta Botrychii deconipositi, quae
cum .cone apud Mert. et Gal. I. c. optime congruunt, examinare p L i ,
ex quo inlellexi, B. decompositum nil nisi formam B. ternati esse.
CL Hooker fil. in Flora Tasmanica Botrychium ternatum tab. 169 depingit
et sub nomine B. virginiani describit adjectis synonymis: B australi
Br. et Osmunda ternata Thbg.
Singularis hujus speciei natura báseos folii e s t , quae non undique
clausa, sed rima longissima verticali aperta est, ex qua gemma anni pro-
xiun emergit, in qua haec rima longa jam observanda est.
Botrychia igitur in duas sectiones dividi possunt:
a) Eubotryohium.
Basis infima petioli gemmam includens undique clausa ; segmenta
secundaria (ubi adsunt) catadroma; cellulae epidermidis rectae.
1. B. Lunaria. 2. B. crassinervium. 3. B. boreale. 4. B. matrica-
riaefohum. 8. B. lanceolatum. 6. B. simplex. 7. B. ternatum. 8. B. la-
nuginosum. 9. B. daucifolium.
b) Osmundopteris.
Basis infima petioli rima longa verticali aperta ; segmenta secundaria
anadroma; cellulae epidermidis flexuosae.
10. B. v i r g i n i a n u m Sw.
Fam. II. Equisetaceae.
L . C. Richard ap. De Candolle FL frane. T. II. (1808) pag. 580.
Folia sterilia et fertilia verticillata; verticilla sterilium reTiota e fo-
his connatis composita, vaginas sistentia, fertilium approximata, distincta,
spicas formantia. Sporangia unilocularia, rima longitudinali dehiscentia
paginae interiori foliorum fertilium adnata. ’
Sporae globosae, numerosae, filis b in i s , non cruciatim affixis apice
spathulatis circumvolutae.
Plantae perennes rhizomate longe lateque repente, interdum tu b e -
rifero instructae. Gaules lìstulosi (rarissime solidi)* ad internodia septo
transverso terminata vaginis dentatis instructi.
Caulis plerumque sulcatus e s t , unde carinae et valleoulae e x i s tu n t -
carinae aut convexae aut angulatae su n t ; illae interdum sulco carinal’i
instructae. —
Vagina e foliolis singulis connatis composita est; quot dente s , tot
folíola connata adsunt. Si fingis, vaginarum foliola patentissima esse,
appare t, paginam eorum externam scabram esse inferiorem et paginam
laevem internam esse superiorem. Huic paginae superiori, quum foliola
vaginae fertilia e x i s tu n t , semper sporangia adnata sunt.
Ilio sulcus, qui singula vaginae foliola disjungit, sulcus commissuralis
appellatur; foliola singula ipsa plerumque carinam mediam I. complures
carinas possident; carina media folioli non raro sulco carinali instructa
est.
Vaginae oompositio cauli quidem similis, sed tamen revera diversa
est. Parenchyma viride e t stratum libri (pleurenchyma ; cellulae fibrosae)
interdum desunt. Dum in Equiseto Telmateia caulis libro parenchymate
viridi et stomatibus plerumque destitutus e s t, vagina his organis p r a e -
M i l d e , F ilic e s .