>11» r é
i'
ii r " -
Folia sterilia numerosiora patentia breviora et tenuiora (lamina vix
1 ' petiolus 7" longus), oblonga, segmenta expansa dentibus brevioribus
simplicibus instructa.
Folia fertilia rariora str id a longiora (lamina 1—2 pedalis, petiolus
1' longus) elongato-lanceolata angustiora, segmentorum pagina inferior s u r -
sum distorta, segmenta infima remota, minus o b tusa , laciniarum denies
longiores connivenles uncinati; segmenta 5—6 infima plerumque sterilia ;
sori utrinque ad costulam laciniarum uniseriati, iisque paulum approximati
majuscuii; indusium planum membranaceum glaberrimum p e r -
sislens.
In petiolo 8 fasciculi.
Exsicc. Schultz 395. — Ehrh. 83. — Rabenh. 17. — Un. it. 1864
No. 133. — EriesH. norm. IX. 98. — Billot 99. — Herb, nordd. Pfi. 36.
Crypt. Bad. 272. — Breutel 299 e. p. — Desmaz. 699. — Nestl. ci Moug.
701. — Herb. Fl. Ingr. 8.
Icon. Schkuhr 37. 41. — Flor. dan. 1517.. — Newm. 169. — Lowe
F. brit. and ex. VI. 20. — Svensk. Bot. VI. 390. — Ph. Pl. 29. —
Hook. Br. f. 17. — Moore Br. f. 40. — E. B. 2125. — Hook. Fl. Lond.
113. —
Hab. In alnetis turfosis regionis campestris Europae praesertim
mediae et borealis, Caucasi, Sibiriae uralensis, etiam in Hispania
crescere dicitur. [Scandinavia; Mosqua; Kasan; Livonia; Volhynia; in
Germania boreali minime ra rum fere semper cum A. spinuloso, A. uliginoso
et A. Thelypteride, copiose in Silesia, ubi omnibus locis cum A. uliginoso
a me observatum est.] — America borealis. — Desideratur in Italia
media et meridionali, Graecia, Terra Amurens i, in Atlantide.
Specimina culta ultra t r ipeda l ia , segmentis IL 0 . 8jugis pinnatifidis
gaudent.
Lamina plantae normalis basin versus paulum decrescens, basi plerumque
3|-, (medio 2^" lata); segrnenta primaria plerumque 17 — 20
p a r ia , laciniae segmentorum superiorum 8—10jugae. Paleae hic illic
obtuse dentatae, nunc in petiolo copiosae, nunc rarissimae. Sporae fuscae
irregulariter verrucosae.
v a r . u l i g i n o s u m Newm. H i s t o r y of b r i t . f e r n s (1854) p. 163,
n o n A. Braun in Döll’s Bhein. Flora p. 17 et 18 (1843).
Syn. Polypodium cristatum L. Sp. pl. 1881 ad partem (teste
Newman). — Lastrea uliginosa Newm. Phytol. III. 679. — Lastrea c r is -
tata ß uliginosa Moore Phytol. IV. 149. — Handb. 118. — Lastrea d i s tata
ß Bab. 410. — Lophodium uliginosum Newm. Phytol. IV. 371. App.
XIX. et 1. c. — Aspidium cristatum v. uliginosum Lowe Ferns brit. and
exot. Vol. VI. (1857) p. 62. — Lastrea spinulosa y Moore Index fil. p.
66- — Aspidium spinulosum var. Boottii A . Gray Manual of the botany
(1856) ed. IL p. 598. — Aspidium Boottii Tuckerm. — Dryopteris rigida
A. Gray ed. I. p. 631. — Aspidium spinulosum X cristatum Milde Verhdl.
der schles. Gesellschft. (1885) p. 64. — Lasch in Botan. Zeitung (1856)
No. 25. p. 438. — Milde in Nov. Act. Vol. XXVI. P. II. (1858) p. 532. —
Habitu A. cristato, forma laminae et segmentorum I. 0 . simillimum; sed
segmenta I. 0 . infima pinnatisecta e basi late cordato-ovata deltoidea bre viter
acuminata, segmentali, approximata 7— 9 juga basi usque ad costulam
incisa oblonga 1. ovato-oblonga apice rotundata ; dentes et reliqua
praecedentis.
Exsicc. Breutel 299 e. p. — Rabenh. 19.
Icon. Nova Acta Vol. XXVI. P. II. t. 41. 42. 43. — Lowe F. brit.
and ex. Vol. VI. p. 62.
Hab. In Alnelis oum Aspidio cristato et A. spinuloso minime rarum,
sed locis plurimis praetermissum vel commutatum cum afiinibus. Ex his
locis specimina vidi. — Mitau. — Imatra Fenniae. — Stuhm prope Mar
ienwerder Borussiae [v. Klinggraeff). — Danzig. — March. Brandenburg.
: Berolini. — Müncheberg. — Driesen. — Pommern. — Bremen. —
Hoyerswerda Lusatiae. — Theising Bohemiae (TauschWcrb. boh. No. 1886).
— Silesia, loois plurimis, ubicunque A. cristatum crescit. — Braunschweig.
— Offenbach, WUrtemberg. — Bonn. — Paris. — Ungarn: Comitat.
Liptau. — Oxton bogs, Nottinghamshire Angliae [Moore). — Rockland
County prope New-York (herb. A. Braun). — Sibiria Fischer.
Hujus plantae specimina tot vidi, ut jure contendere possim , earn
re vera intermediam inter A. cristatum et A. spinulosum esse, ita ul illud
gradatim in hoc transeat el certi fines inter A. cristatum et A. spinulosum
nulli inveniantur.
.Ex America boreali specimina hujus formae vidi, at nulla specimina
originalia Aspidii Boottii Tuckerm., quod a cl. Hooker forma Aspidii remoti
A. B ra u n , a cl. Gray postremo forma intermedia inter A. spinulo-~-
sum et A. cristatum habitum est. Aspidium spinulosum var. uliginosum
A. Braun f. s. o. segmentis II. 0 . 10 jugis gaudet, oblongis, infimis petiolatis,
apice vix angustatis. Haec forma minime rara in Germania et America
bor. ; sed quomodo ea speciem sislere p os s il , intelligere non possum.
Segmenta II. 0 . oblonga, apice rotundato paululum A. cristati et
Boottii nos admonent.
Observationes.
1. Aspidium spinulosum var. uliginosum A. B ra u n in Dölls’ Rhein.
Flora (1843) p. 17 et 18. Specimina originalia clarissimus autor mecum
communicavit, at haec varietas ad Aspidium spinulosum, genuinum, sed
nullo modo ad var. uliginosum Newm. pertinet.
Eodem modo igitur senlentia cl. Moore corrigenda e s t, qui in Indice
Fil. p. 104 dioil: Aspidium spinulosum var. uliginosum A. Br. esse formam
Aspidii cristati.
9 *
l ì it
’» J i l l