f i : ' '
Mit
Si;
ì F-'V
T«
; ;i:L ■■
iI
mentorurn parci 3— 6 medio approximati angusti recti discreti demum
contigui. Indusium lineare membranaceum Iota pagina glandulis cylin-
dricis unicellularibus obtusis vestitum, margine longissime fimbriatum.
Sporae ovales minores dense muriculatae. In petiolo fasciculus Irigouus-
teli'agonus solitarius.
Icon. Presi. 1. o. Tab. IH. fig. I . (Indusium malum.)
Hab. In rupibus Banntus. {Bochel). In rupibus calcareis Lucaniae
prope Castel grande [Gaspar.) ; in rupibus insulae Siciliae in Madoniae
et Busambrae montibus [Todaro). Specimina accepi a cl. Todaro,
V. Hohenbiihel et Boissier.
Pianta tenui-membranacea debilis, Gymnogramme leptophyllae non
absimilis, interdum flavescens. Segmenta i. 0 . ad summum 6 juga, in
infimis solum duobus segmentis i. 0 . .existunt segmenta secundaria ad
summum 2, rarius b lateralia. Pili Iaminae et petioli et in superiore et in
inferiore pagina sedentes, 1—2 cellulares in glandulam fuscam exeuntes;
glandulae indusii cylindricae obtusae 1 cellulares; cilia indusii longissima
3—7 cellularia, interdum in glandulam coloratam exeuntia.
Paleae e cellulis admodum incrassatis compositae, attamen semper
nervo spurio carentes. Folia inevoluta glandulis magnis globosis gaudent,
ut in A. fisso et A. Ruta muraria. Cl. Boissier et cl. v . Heufler assuefa
liberalitate mecum specimina pulcherrima Asplenii brachyphylli Gasp.
a cl. Gasparrini ipso denominata communicaverunt, quae curri Preslianis
congruunt; nonnulla foliola praeterea sporangiis iminaluris onusta gau-
debanl lobis ex parte anguste incisis, ut quandam similitudinem cum
A. fisso acciperent; at indusium fiiiibrialum, lamina tenui-membranacea,
petiolus non coloratus omnem dubitationem tollunt.
Specimen Asplenii brachyphylli Gaspar, a cl. Todaro cum ol.«;. Heufler
communicalum in Madoniae (Siciliae) rupibus collectum pusillum qui-
dem, attamen bue quoque pertinet.
In Italia specimina magis composita tripinnatisecta inveniuntur,
dum banatica multo simpliciora bipinnatisecta sunt el segmentis primn-
riis tnjugis gaudent. In Giornale di Scienze Naturali ed Economiche
annesso al r. Istituto Tecnico di Palermo. Volume I. (1866) pag. 227
cl. Todaro hanc speciem sub nomine Asplenii lepidi Presi describit; sed
liic quoque autor glándulas larninae et indusii non commémorât et indusia
glabra margine dentalo - crenulata appellai. Ego examine accuratissimo
instituto, in speciminibus a cl. Todaro et a cl. Gasparrini colleo-
tis el glándulas numerosas et indusia fimbriata inveni. In speciminibus
sporangiis maturis onustis cilia saepe ex parte truncata sunt, ita ut indusium
crenatum esse videatur, quod ro vera non ita e s t , ut specimina
herliarii Presliani quoque me doouerunt.
Sporae in hac specie adeo ab A. Ruta muraria difierunt, ut jam Iris
facile distinguenda sit; in Asplenio Ruta muraria enim maximae irregulariter
grosse-verruoosae globosae, in Asplenio lepido ovafes puicberrime
muriculatae minores fuscae.
Nuperrime cl. Todaro quoque mecum speoimina pulcherrima hujus
Asplenii rarissimi communicavit. Itaque omnia loca e regionibus Italiae
meridionalibus, quae antea Asplenio fisso adscripta sunt, ad Asplenium
lepidum pertinere videntur.
Cellulae nigrae fascículo petioli praepositae in Asplenio lepido nullae.
Quomodo haeo species cum Asplenio fisso conjungi potueril, vix intelligendum;
differì enim ab Asplenio fisso indusio glanduloso, fimbriato,
paieis enerviis, segmentis latissimis, lamina pellucida, tenui, giandulosa’ .
petiolo concolore etc., ab A. Ruta muraria indusio glanduloso, paleis, fas^
oiculo pelioli, tenuitate, sporis etc. etc.
Specimina originalia herbarii Preslii examinavi. Presi dicil, hanc
■speciem a se in Bohemia collectam esse ; omnes botanici Germaniae oon-
sentiunt, hoc falsum esse. —
*** I n d u s i um i n t e g e r r im u m . C y l i n d r u s f a s c i c u l i p e l i o l i
t e r e s , c o n c o l o r .
20. A. septentrionale Sw . in S c h r a d . J o u r n . II. Bd. (1800)
p. SO. Herb. M/M. No. 19871.
Syn. Acrostichum L. — Amesium Newm. — Belvisia Mirb. —
Acropteris Lk. — Pteris Sm. — Scoiopendrium Both. — Blechnum
IFa//r. -
Aspi, bifuroatum Opiz Kratos IV. (1819). — Aspi, furcalum Jacquem.
Acrostichum laciniatum Gilib.
Rhizoma breve furcatum; folia 3—8" alta coriacea opaca fere fili-
formia; petiolus lamina multo longior viridis basi castaneus ibique pilis
patentissimis cylindricis unicellularibus vestitus; lamina pinnatisecta
e 2—S singulis segmentis alternantibus anguste el longe cuneatis acuminatis
inaequaliter 2— 3 inciso - dentatis formata dentibus longis, angustis
acutis; apex larninae segmentis late alibus similis; segmenta 1—2 infima
interdum segmento solitario secundario instructa.
Nervi pseudo-repetito-dichotomi ramis ángulo aoutissimo)egredienli-
bus. Sori lineares angusti utr inque seriali 1—3 costales denique pulvinatim
segmenta obtegentes.
Indusium membranaceum integerrimum.
Exsicc. Schleicher. Thomas. Nestl. e t Moug. 8. — Desmaz. 199. —
Billot 898. — Breutel 3 U . — Rabenh. 61. — Herb, nordd. Pii. 48. —
Erb. critt. Hai. 807. — Crypt. Bad. 199. — TauschWorh. bohem. 1843.
Schultz 764. — Puel et Maille Fl. loc. 40. —
Icon. Lowe f. brit. and ex. V. 3. A. — Schkuhr 65. — E. B. 1 017. —
M i l d e , FUioes. «