verso ad portam excubias agit, aliisquc inscctis aditum prohibet. Excubitor hie semper via decedere debet, si
aliud individuum mdum relinquit aut cum petit. Mumbucie *) apis nigra, MandassAya brevis et nigra quucdnni
vocatur. Species praccedcntcs magnitudine europaeam acquant. Quas Tubirn et Theuba vocant, minores sunt.
Cupineira dicta in formicarum accrvis dcsertis nidificans mei sapidum suppeditat. Gela by tantum Simulii (Mosquito)
magnitudine mei sapidissimum liquidum praebet. Aditus nidi tubacformis e ccra confectus. CaruAra prac-
ccdentc paullo major. Preguiçoza, 1} pigra, mei insipidum prneparat. Quam Mosquitinlio vocant, minutissiina,
nigra in solo hospitatur. Tatahyra et Saranhó aculeo munitae, dum praecedcntes muticae. Nulla ex; omnibus
Apis nostratis more favos construit. Nidi rotundi ccllulis inacqualibus, vesicacformibus, symmctria nulla dispositis.
Cera plus minusve viscosa, exalbida. In omnium alveariis individua semper multo pauciora inveniuntur, quam in
alveariis Apis melliiicae nostratis. Cl. Azara enarrante (1. c. p. 159. seq.) in Paraquaria fere scptcm Apum
species inveniuntur, quorum maxima Apcm hispanicam (aut mellificam Lin.) magnitudine duplo supcrat, minima
Musea .domestica L. plus quadruplo minor est. Omnes muticae sunt, et ceram et mei praebent, plcrumque sapidum
et sanum. Mei yero speciei cabatatu vocatae cbrietatem et cephalalgiam vehementem causât. Alia species
mei suppeditat, quod convulsiones et dolores acerbissimos excitât, qui horis triginta elapsis evanescunt. Incolac
utramque qognoscunt, et mei, quan>vis coloris et saporis non insoliti sit, non comedunt. Mei specierum aliarum ab
Indis in sylvis degentibus inter alimenta maximi momenti enumerantur. Dum illud in aqua fermentant, potum
inebriantem parant. Ccra, quam cl. Azara vidit, flavida sed multo obscurior et mollior e s t, quam cera ab ape
europaea praeparata. Sed cera, quam species grandis in arboribus Chaco habitans praeparat, ubi incolae urbis St.
Jago del Estero dictae per aunum circiter quadraginta millium pondera colligunt, magis albescit et adurescit. Cera
albissima et solidissima vero tantum in ramis fruticis GuabirAmy dicti invenitur, ibi quasi margaritas numerosas
agglomerates referens. Frutex sic dictus duos aut tres pedes altus optima fructu illius plagae se induit. — Lind-
ley, per Brasiliam iter faciens, Apis speciem memorat, ad mnrgincm sylvarum virgincarum, prope locum Tapagippa
dictum occurrcntem, quae alveis in arboribus propius appositis naturalem quasi apiarium referunt. E testa densa
gravi terrea constant, paene forma nidi hirundinis ; multi unacum conjuncti sunt, et massam ovalem duos pedes
densam supra arbores altas efformant, quae fracta favos cereos mel copiosum continentes offert. (Kirby, Introd.
to Ent. Vers germ. vol. 1. p. 547.) ^ 9 Renard unicus observationes nonnullas accuratiores de Trigonae Amal-
theae vivendi modo communicavit. Haeç species societatibus numerosissimis degens in fastigio arborum altiorum
nidum fere utriculi figura inolitur, quoad incolarum numerum plus minusve majorent plerumquc 18 — 20" longum
et 8 — 10" in diametro. Quasi pro gleba arbori affixa haberi possunt hi nidi et vix nuncupandi sunt,, si non arborent
ipsam cacdere velis. Intus cellulas continent, quae ratione in insccti magnitudinem habita pergrandes sunt,
unciam unam longitudinc ct 6 — 71" latitudine ostendentes. Hnec cellulae mel dulcissimum, gratissimum,-valde
-limpidum, rubidum , opaciusculum amplectuntur, quod mox fermentât, et liquorem spirituosum praebet, quern Indi
magni acstimant, ob ejus saporem valde amoenum, si non vetustum est. Üt melius conscrvetur, illud coquunt,
quo aqua nimia removetur, et mel syrupi spissitudincm adipiscitur. Mel copiosum et cera quamvis obscure fusca,
non insolanda, incolis magno usui sunt, ct commoda multo majora praeberent, si apes illas mansuefacere et propa-
garé possent. (Latr. in Humb. Observ. tom. I. p. 272.) — Regio Provinciae Minarum Sertâo dicta pervarias Api-
ariorum species procréât. Cera cruda, quam pleraeque praebent, nigrescit, ct odorem aromaticum spargit. Mellis
species qualitate et quantitate valde variant ; aliquid virulentum e st, sicuti mel viride drasticum, quod species
Munbahinha dicta praeparat. Mel speciei unius et ejusdem mox venenatum, mox innocuum, temporis respectu, quo
haec et illae plantae florcant. (Spix et Mart. Reise II. 523. seq.) De speciebus numerosis confer illius operis p.
542. ubi nomina lusitanica in ilia regione usi ta ta indicantur. Ictus, quern species Caca - fogo dicta infert, vesicas
et inflamationem periculosam excitât; ilia, quam S e te -Portas vocant, nidum valde artificiosum molitur; Abelha do
Cupim ceram roseam praebet. Apis mellifica Europaeorum illic incognita est. — Dom. Van den Heuvel de apibus
in Demerara habitantibus indicium nobis afiert, et undetriginta species enumerat. Haec species et earum nomina
a gente Arrovaucana, quae res naturales maxima diligentia observât illis imposita, a Germano quo dam Dr.
Schmidt, qui multos jam annos ibi versatur, ei communicata sunt. Apis sensu amplissimo ab ilia gente AmbAni
vocatur, et species quaelibet nomine altero, illi apposito, a colore, proprietate quadam aut comparatione cum rebus
*) Hoc nomine jam bonus Piso utitur, speciem rero omnino distinctam eo significat.
29
aliis desumto designatur. Ita dicunt: Kurewaka - AmbAni, nam Kurcwaka Psittaci species parva vocatur, qui co-
lore api huic similis est. Mala mel vocatur, et melli cuilibet nomen apis adnectitur, quae illud praeparat. Ya-
icAhu ab illis diabolus nominatur, et Y aw Ahu - AmbAni apis species, cujus mel febrem excitât. Apum nomina indi-
camus, quae omnes asseverante Dr. Schmidt mel praebent: 1) Hilimi - AmbAni, quod significat apem cadaverosam,
ob mellis saporem; 2) Siwiriri - A. Apis minuta; 3) Malaria, Apis valde parva; 4) Honno - llonuri Apis magna;
5) Honno -honno, Apis praegrandis; 6) Tuturulu, Apis nigra magna; 7) H tk k i-A . Apis ignea, ob dolorem, quem
excitât ictus; 8) Wak Ar a - A. 9) Wirukuthri - A. Avis flava. 10) KuyAira- A. animal magnum; I I ) Futeréra-A.
valde molesta; 12) Kuriwiri-A. apis, quae sanguinem extrahit; 13) K a n a -A ., vacca fera; 14) Haw-A. voca-
bulum, quod significat pigretudinenr. 15) Hituri-A. Simia nigra; 16) KuriwAka-A. Psittaci species; 17) SarAm-
ma-A. species maxima Psittacorum; 18) Warumùri, Formica nigra .elongate; 19) Parièddi-A. Formica lata alba;
20) Léndi - Gùbi - A. fructus Cucurbitae lagenariae; 21) BarAddi- A. avis rostrum. 22 )WarAddi-A. Apis valde rara;
23) Kuribiru- A. Anguis ; 24) Warakàlla - A. pomi spec, quae dam. 25) YatoAhu-A. Apis diabolus; 26) Sibérie - A.
Apisrana. 27) S ili-ßA Ii-A . Psittacus parvus niger; 28) AlAiso - A. columba parva; 29) HyAo, s. Hyâ-Hya (Taber-
naemontana utilis Arnott.) arbor quaedam, succum lacteum exsudans. (Silliman, Amer. Journ. vol. 3. p. 79. seq.)
Clar. Vanden Heuvel demonstrare conatur (1. c. pâg. 82. seq.) apem mellificam non ex Europa in
Amcricam transportatam fuisse , sicuti affirmât cl. Raynal et omnes, qui eum sccuti sunt, sed ibi indigenam esse.
Varios allcgat nuctorcs , qui bus constat, immensam mellis et cerae copiam in variis Americae terris ab apibus
praeparatam fuisse, vel prioribus temporibus , ante Américain detectam, immo apes ab incolis cultas ; tali modo
Fcrdinandus de Soto, jam anno 1539 in Floridnm penetrans, magnam mellis copiam impetrasse. Immo, addit, si ea
apis species nunc Amcricam borealcm incolans huic regioni indigena non esset, id quod vero negandum, jure meliore
credi posse, illam e meridionalibus Americae provinciis transmigrasse, quam ex Europa allatam fuisse. — Haec
vero rationes me.a quidem opinione vanae evadunt, cum accuratior specierum inquisitio et comparatio, cui soli ejus
thesis rite inniteretur, a Dom. Vanden Heuvel non exhibeatur. Nemo hucusque negavit, Amcricam multas Apum
species procreare, mcl et ceram praepnrantium ; sed omnes eo consentiunt, maximam longe copiam ab Ape mellifica
europaea contribui. Bonus Oviedo memorat, in insula Haytina apes nullas inveniri, (Hist, de las Ind. Lib. XV.
cap. 3.) In regno Pcruviano tempore Incae Garcilaço apes mansuefactae non exstiterunt, sed ferae in arborum
et rupium cavis, quae in regionibus frigidis parvam mellis copiant amari saporis, et ceram nigram praeparare
dicuntur. In provinciis calidis aut tempèratis mel sapidum et ceram albam aromaticam exhibere memoratur. Mcl
illud, si in regiones frigidiores transportatur, spissescit, et faciem sacchari exhibet. (Inca Garcil. Comment, real.
Lib. VIII. cap. 20.) Apis vera mellifica e Cuba in Floridam apiariis parvis anno 1764. transportata est. (Ramon
de la Sagra, Hist, econom. politic, estadist. de la Isla de Cuba. Habana 1831. 4. p. 80.) Annis 1781 — 82.
apes ex insula Martinica in insulam St. Dominici delatae sunt. (Moreau de St. Mery, deseript. d. St. Domingue.
vol. II. pag. 112. pag. 809.) De magna cerae quantitate, qua insula Cuba pollet, et quae quotannis in regnum
Mexicanum transfertur, conf. cl. Humboldti Essai polit, sur la Nouv. Esp. vol. II. pag. 455. Longe maxima copia
ab Ape mellifica praeparatur; minor a Trigonae speciebus sylvestribus, quae in truncis Cedrelae odoratae hospitantur.
LEPIDOPTERA
in America mcridionali fastuosissima de numerosissima procreantur. Regionum illarum peregrinatores spectaculum
jucundum et admirabile saepe depinxerunt, quod exhibent Lepidoptera liinc inde copiosissima, coloribus splendidis-
simis ornata, species europaeas magnitudine longe superantia. (Conf. inter àlios Spix et Martius R. I. 163.)
Cl. Poeppig enarrat, insecta ordinum superiorum in regni peruviani parte orientali pauca tantum occurrere, si Lepidoptera
excipias, quae numero et colorum splendorc speciebus guyanensibus et brasiliensibus àntecellant. E maxi-
morum numero quatuor species apparent, omnes plus minusve azureo coloratae, quarum una alis extensis fere
8pithamam lata est. (Fror. Notiz, vol. 31. p. 326.). ^ 9 Tineae et Phalaenae in lingua Tupinamba Mariposa et
Sarara vocantur ; vocubulo Panama vero Papiliones nominantur. — Noclua strix Linn., gigas in genere suo, prac-
sertim noctu coclo humido vel pluvio apparet et cum Salurnia Atlante vespere in domus pénétrât. Eruca speciei
posterioris viridis verrucis splendide igneis obsita in Citris aurantiis degit. Amictus carum sericum validum ni-
tens praebent, quae forsan usui accomodari posset. (Spix et Martius R. III. 920.) Sine dubio a pluribus Bom-
byeis speciebus in America habitantibus scricum impetrari possit. (Conf. de hac materia Phil. Transact. 1759. pag.
8