Ejusd. PI. Jav. ra r. 127. 68. Bl. Mus. Bot. II. 179. n°. 4 2 5 Limodorum fla-
vum (haud Bl.) Rwdt. Herb.
¡Iabit. In sylvis montium altorum Javae occidentalis, veluti in Pontjak Tenge, in summo Salale prope scpulcrum Mahome-
tanum, in regionibus altioribus montis Gedeh cet. Inflorescentià cantina maxime a Ph. fa v o et Ph. flessuoso diversa,
quorum flores, ut hujus, laesione colore indico tinguntur.
Descr. Herba terrestris, 2—3 ped., caulescens, glabra. Caulis erectus, crassus, quadrangularis,
viridis, vaginis alternantibus tubulosis superne hic in acumen productis appressis foliaceis
nervosis 2—4 poli, longis cinctus. Folia in quovis caule quaterna quinave, alterna, 8 poli,
ad ultra pedem longa, 2—35 poli, lata, e quibus superiora majora et basi in petiolum
longiorem conduplicatum dorso costatum ima vaginantem angustata, acuminatissima, plica
ta, membranacea, subtus glaucescentia et plerumque nervis quinque proniinentibus. Scapus
ex axillis vaginae caulinaris infimae, solitarius, erectus, sesquipedalis, inferne crassitiepen-
nae cygneae, teres, viridis, vaginis alternis tubulosis ore oblique truncatis membranaceis
cinctus, superne laxe racemosus. Bracteae poi li cares, alter nae, lanceolato-oblongae, acutius-
culae, basi convolutae, deciduae. Flores in pedicellis 3—4 lin—longis patentes, extus flavo-
virentes, intus vitellini. Perigonii phylla patenti-conniventia , anteriora duo minus obtusiuscula,
leniter falcata ; interiora spatbulata. Labellum cucullatum, subtrilobum, lobis lateralibus
gynostemium amplectens, lobo medio emarginato cum mucronulo magisque crispatulo, extus
album, dein vitellinum, intus sanguineo-striatum, medio lineis tribus fere ad limbum usque
excurrentibus prominentibus superne puberulentis. Gynostemium labello vix brevius et cum
basi ejus in calcar breve obtusum conicum uni tum, arrectum, semiteres, antice imberbe,
dorso ad apicem parce puberulum, rostello in facie antica sub antherà ovoideà emarginata
tamquam lamina parva obtusiuscula prominulo.
9. PHAJUS CRISPUS.
Ph. caulescens; foliis elllptico-oblongis acuminatis sex-septemnerviis; scapo caulino
laxifloro; perigonii phyllis oblongis acutiusculis v. obtusis, interioribus latioribus ;
labello cuculialo in axe tribus lineis elevatis limbum versus in crislam crassam sulca-
tameonfluentibus, lobis rotundalis, intermedio magis producto angustiore emarginato
crispato. Bl. Mu s . Bot. II. 180. n°. 426. — Limodorum crispum Rwdt. Herb.
Habit. In Javae occidentalis sylvis altioribus, circa Pontjak Tenge. — Hanc specicm e specimine imperfecto et imagine minus
accurata V. Cl. r e inw a rd t novi. Ph. indigofero Hassk. quam intime affinis e st, sed foliis brevioribus 7— 8 poli, longis,
—3 poli. latis, nervis sex seplerave percursis et praesertim labello lineis elevatis limbum versus in cristam crassam
confluentibus satis distingui tur. Flores magnitudine Ph. flessuosi et Ph. indigoferi similcs; perigonii phyllis patenti-con-
nivenlibus, pallide flavidis, deinde citrinis, labello praecipue in lobo intermedio crispo vitellino-marginaio et in axe lineis
ejusdem colorìs; calcari obluso, brevi, conico, obsolete puberulo. Lobi laterales labelli lobo medio magis producto crispato
laliores, rotondati, margine erosi. Gynostemium antice in basi nonnihil dilatata pubescens. Rostellum sub antherà
antice emarginatà lamellam brevem rotundatam obsolete retusam exhibens.
10. PHAJUS AMBOINENSIS.
Ph. caulescens; foliis lanceolatis acuminatissimis; scapo caulino mullifloro; perigonii
phyllis lineari-oblongis obtusis; labello ventricoso in axe cristà crassa sulcatà in
limbum trilobum excurrente, lobis rotundatis subaequalibus. Bl. Mus. Bot. II. 180.
n°. 427. — Bietta amboinensis Herb. Zipp. — Angraecum terrestre alterimi
Rumph. Ilerb. amb. VI. 113. tab. 4 Jig. 3 (quod ad habilumbene, quod ad flores
apertos male delin.!). — Angrek tana Malaice.
Habit. Tarn in sylvis Amboinae quam in vallibus, juxta fluminum ripas, sub gramine et vepribus humilioribus. Specimini divi
Zippelius ascrìptum: » labello sulphureo, aliis partibus albis,” quod cum colore florum a R umpiiius indicato congruit,
quos his verbis describit: »Flos exteme quinque alba gerit phylla, et interne amplam et flavam cassidcm, quae alis
»suis columellam mediani trigonam amplectitur.”
D e s c r . Caudex crassus, superficialis, repens, undique fibras radicales elongatas vermiculares et
e vertice caules nòunullos crassos erectos angulatos vaginatos nodoso-articulatos emittens.
Folia, praeter quaedam minus evoluta, in quovis caule 3—3, alterna, erecto-patentia,
—2 ped., 3—4j poli, lata, acuminatissima, basi in petiolum intus canaliculatum dorso
costatum vaginantem angustata, laete viridia, membranacea, striata, plicata, subtus nervis
quinque crassioribus obtusis prominentibus et juxta marginem duobus tenuioribus. Scapi
ad fere 2 ped., e caule orti, erecti, inferne teretes, squamis remotis vaginati, superne ra-
cemum laxiflorum pedalem aut longiorem exhibentes, cujus rbacbis angulata, ad basiti
pedicellorum semipollicarium cicatricibus bracteae caducae angustis semicircularibus. Flores
magnitudine Ph. maculatum adaequantes, nutantcs, alabastris ante anthesin bracteis plus
quam pollicaribus oblongis obtusiusculis basi convolutis inclusis. Perigonii pliylla s u b -
conniventia; anteriora duo minus obtusa, interiora multo angustiora, linearia. Labellum
gynostemio vix quadrante longius, ventricosum, in axe cristà crassa sulcatà e basiinlobum
medium magis patentem usque excurrente, imà in calcar brevissimum vix conspicuum obtusum
protuberans. Gynostemium leniter arcuatum, clavatum s. potius apice fornicato-
dilatatum, subtrigonum, antice canaliculatum et imberbe, dorso gibbum et superne ad
latera paulum puberulum. Rostellum infra antheram terminalem lamellae exiguae triangu-
lari-ovatae acutae instar prominens.
11. PHAJUS MACULATUS LINDL.
Ph. caulescens ; bulbis conicis v. ovoideis angulatis ; foliis lanceolatis acuminatis
maculatis ; scapo caudicali multifloro ; perigonii phyllis lineari-oblongis obtusis ; labello
cuculiato in axe lineis tribus non multum elevatis limbum semitrilobum versus
evanescentibus, limbi lobis lateralibus minoribus, intermedio majore emarginato pli-
cato-crenato. Lindl. in W a ll. Herb. n°. 5748. Ejusd. Gen. et Sp. Orch. 127.5. Lodd.
Bot. Cab. tab. 1805. Bot. Mag. 3960 (u t verosimile, exceptà var.). Bl. Mus. Bot.
II. 180. n°. 428. — Bietta Woodfordii Hook. Bot. Afa</.*2719. Reichb. FI. exot.
tab. 63. — Kin-Kei~ran Japonice.
Habit. Auctore W allich V. Cl. in Napalià, e t fide speciminura von siebold et Bürger VV. Cl. etiam in Japonià, inter
alia locis udis montis Kawara Jama insulae Riu Sin. Calcar in stirpe japonicà, quam exploravi, rectum v. leniter curva-
lum, obtusum v. retusum; labellum repando-subtrilobum, praecipue in lobo intermedio magno emarginato plicato rufescenli-
marginatum, intus rufo-Uneatum, tribus lineis prominentibus e basi in axe ascendentibus superne paulo distinctioribus
et hic pube intermixtis. Phylla perigonii lateralia reliquis minus obtusa, interdum vel acutiuscula, quod fide imaginis
in Bot. Mag. n°. 3960 etiam stirpi e Napalià accidit. Bracteae oblongae, superiores obtusae, inferiores subacuminatae.
Gynostemium antice pubescens.
12. PHAJUS MINOR.
Ph. caulescens ; bulbis conicis subtetragonis ; foliis lanceolatis acuminatis ; scapo
caudicali paucifloro; perigonii phyllis lineari-oblongis acutiusculis ; labello cuculiato
ecristato, limbi semitrilobi lobis rotundatis, intermedio maj ore emarginato crenato-
plicato. Bl. Mus. Bot. II. 181. n°. 429. — An Phajus maculatus (ß ) minor Hook.
Bot. Mag. 3960 ?
Habit. In Japonià, ex qua stirpem vivam demum anno 1853 nactus est von siebold V. CI., quam florentem exploravi. Folia
ejus non maculata, phylla perigonii acutiuscula, calcar labelli brevius minusque obtusum, quo discrimine a Ph. maculalo
L indl., cui intime affinis, distingui tur.