■ wm m
3. PHAJUS CALLOSUS LINDL.
Ph. acaulis; Foliis lato-lanceolatis acuminatis; scapo caudicali laxitloro ; perigonii
phyllis lineari-oblongis obtusiusculis discoloribus; labello ventricoso axe intus elevato
sub apice bicalloso, limbi trilobi crenato-crispatuli lobis Iateralibus rotundatis,
intermedio majore patente semibilobo cum mucrone. Lixdl. Gen. et Sp. Orch.
128. 8. Bl. Mus. Bot. II. 178. n°. 419. — Limodorum callosum Be. Bydr.
374. fig. LXI.
Habit. In sylvis .montanis Javae occidentalis; A Ph. Wallichii et Ph. Blumei L indl., quibus vegelatione similis, phyllis
perigonii obtusiusculis colore non ut in illis subtus albo sed purpurasccnte et conformatione labelli satis diversa.
Descr. Caudex repens, pseudobulbis per seriem dispositis conicis foliorum delapsorum cicatricibus
annularibus notatis obsessus. Folia bina ad quaterna ex innovationibus bulboso-incrassatis,
squamis nonnullis magnis foliaceis carinatis vaginantibus cincta, praeter basin petiolarem
plus quam pedalera angustatam extus costa to-carinatam 2£—31 ped. longa, 6—9^.poll, lata,
nei’vosa, plicata, membranacea, supra nitida, subtus glaucina et opaca. Scapus e caudice
3—4 ped., erectus, teres, inferne crassitie digiti, vaginis alternis remotis arete appressis
tenuibus ore oblique truncatis virescentibus cinctus, in apice fiorente angularis. Flores
speciosi, in racemum laxum dispositi, patentes, ante anthesin singuli bracteà elliptica
obtusiusculà concava foliaceà viridi amplectentè suffulti. Perigonii phylla patentia, intus ex
ferrugineo rubiginosa, extus purpurascentia ; exteriora latiora ; interiora basi magis angustata.
Labellum cum basi gynostemii in calcar breve leniter curvatuin obtusum citrinum connatum;
sursum gynostemium amplectens, ex albido in ochraceum s. cerineum vergens, sub limbo
trilobo crenato undulato extus ütrinque purpureum, axe intus incrassato, sub apice lobi
medii patentis semibilobi mucronati bicallosum. Gynostemium crassum, lteniter incur-
vum, postice gibbum, antice concaviusculum et a latere stigmatis nonni hil dilatatimi, ad
apicem cavitate androclinii profonde impressa exsculptum. Anthera intra marginem androclinii
posteriorem subfornicatum afiixa, ovoidea, extus utrinque purpureo-inaculata, antice rostello
minuto patenti lamellato retuso incumbens, bilocularis, loculis dissepimento longitudinali
bilocellatis. Pollinia 8, ovoidea, compressa, unum et alterum paulo obliquius, cereacea,
membrana elasticà pulveraceà conjuncta. Stigma sub antliera excavationem fere ovalem
describens. Gapsulae 2 f poli., iu pedicello fere pollicari recurvo elongato-ellipsoideae, gyno-
stemio apiculatae, glabrae, costis tribus crassis prominentibus, fenestratim dehiscentes.
a. PHAJUS GRANDIF0L1US LOUR.
Ph. caulescens; foliis lato-lanceolatis; perigonii phyllis lanceolalis discoloribus; labelli
convoluti limbo reflexo undulato. Look. FI. Codimeli, (ed. Willd.) 647. 4.
Bi. Mus. Bot. II. 178. n°. 421. — Hòc lon.
Habit. Auclore L oureiro in hortis Cochinchinae et Sinae cultus, floris pulcritudine aestimabilis. Haec quamvis ab eo non
satis accurate descripta sit species, tarnen earn ab illà stirpe, quae nomine Limodorum Tanhervilliae jam diu Europae
importata fuit, diUcrre bine jam intelligitur, quod haec acaulis, illa vero caulescens est. Quodsi colore florum utraque
conveniat, ne sic tarnen una eademque species existimanda e st, siquidem et aliae innotuerunt species, quae hac in re
quidem cum stirpe sincnsi satis congruunt, veluti Ph. Wallichii, Ph. Blumei et P i . callosus Lindl. Bradeis quoque
persistentibus, quas in charactere naturali tamquam spathas unifloras descripsit L oureiro, ab illà differre videtur. Quae
de vegetatane habet, ex loureiro desumemus: »Planta terrestris, caule sesquipedali, simplicissimo, tereti, crasso,
• erecto. Folia lato-lanceolata, magna, plicato-sulcata, glabra, erecta, panca, amplexicaulia. Scapus nudus, teres, poly-
»florus, caulem aequans. Color floris a facie subniger, a tergo albissimus. Odor nullus.”