5. PHAJUS RUMPHH.
Ph. caulescens; pseudobulbis elongatis acutis; foliis oblongo-lanceolatis acumina-
tis; scapo caulino(?) multifloro; perigonii phyllis oblongis oblusis; Iabello cuculiato
trilobo, lobis plicatis, intermedio bilobo. Bl. M u s . Bot. II. 179. n°. 422. — Angraecum
terrestre primum Rubifh. Herb. Amb. VI. 112. Tab. LII. fig. 1. A.‘i§ - Angrek
tanna s. Daun corra corra Malaice ; Ahaan Amboinensium.
Habit. In Amboinä terrestris locis arduis, maxime in vallibus ubi humus terrae ruinä delapsa est, veluti frequens in
praeruptis fluminis Alf. Foliis magnis admodum llexilibus utuntur, ut fructus varii generis, qui ad forum portantur,
iis involvant, aut lagcnas vini palmarum adstringant; flores ornamento sunt. Hanc speciem nonnisi e Rumphio' eognovi,
quae Ph. calloso L indl. proxime affinìs videtur. Fide imaginis laudatae, scapus elongatus e caule oritur, at si descriptioni
fidem habeas, e lateribus pséudobulborum, ncque ei accurate congruit con l'orma! io labelli. E Rumpiuo nostro haec
desumpta est:
D e s c r . Caudex superficialis, fibris plurimis crassis, vermium instar per terrain repentibus,
innumerìs minoribus intermixtis, adhaerescens, foliorum lapsu pseudobulbis quatuor aut
quinque oblongis acutis, qui annulis obscuris inscripti multisque fibris terrae aflìxi sunt,
obsessus. Folia in caule crasso striato unita, sese invicem amplectentia, fere quatuor pedes
et amplius longa, unam et dimidiam duasvc manus. lata, utrinque acuminata, nervosa,
plicata, membranacea, obscure virìdia. Scapus 4—5 ped., teres, majorem partem nudus,
sed obscure articulatus, superne flores multos racemo laxo dispositos pendulos gerens formà
Aequilegiae. Phylla perigonii patentia, interiora angustiora, laete purpurea. Labellum ventri*
cosum, trilobum, colore ex purpureo et flavo mixto; lobis lateralibus nonnibil plicatis,
intermedio apice bilobo. Gynostemium, labello amplectente, flavum, lineis purpureis ornatum.
Gapsulae 1 |—2 pollicares, digitum crassae, bexagonae, coslis tribus protuberantibus sulco
longitudinali impresso, virides, diu perigonio emarcido obsessae.
e. PHAJUS FLAVUS LINDL.
Ph. caulescens; pseudobulbis ovoideo-globosis ; foliis lanceolalis acuminatis; scapo
caudicali mulliiloro; perigonii phyllis oblongis obtusis; labello cuculialo in axe lineis
Iribus infra limbum subtrilobum usque elevatis, lobis rolundalis, intermedio majore
eroso-crispatulo. L in d l. Gen. e t Sp. Orch. 428. 9. B l. M u s . Bot. II. 179. n°. 423.-g*
Limodorum flavum B l. B y dr. 375. — Angrek Sund.
Habit. Terrestris in sylvis altioribus montium ignivomorum Javae occidentalis, ubi speciem hanc floribus magnis flavis in-
signem, e. g. in sylvis Gedeh, explore vi et haec de eà annotavi:
D e s c r . Psetidobulbi in caudice repente consociati, ovoideo-globosi, circiter poli, diametro,
virides, e lateribus basin versus fibras radicales simplices tortas tomentosas exserentes,
novelli vertice in caulem foliiferum constricti, striis ex ejus vaginis decurrentibus, adulti
vertice cicatricibus annularibus inscripti. Caules simplices, 1—2 ped. alti, erecti, teretes,
berbacei, e foliorum vaginis tubulosis striatis consti tu li, foliis ferme quinque alternis
patentibus 1—1£ ped. longis 2—5.V poli, latis acuminatis quinquenerviis striatis nonnibil
plicatis membranaceis, e quibus infimum in basi tubulosà lo n g i t u d i n a l i t e r striatà vaginante
modo in laminam brevem lanceolatam expansum, superiora ad basin in speciem petioli
1*—3 poli, longi conduplicati angustata. Scapus caudicalis, ex ipso latere pseudobulbi
cauliferi ortus, bipedalis, erectus, teres, inferne cicatricibus distautibus circularibus fibris
cinctis a squamis vaginantibus emortuis oriundis, superne flores alternos magnos pedicellatos
flavos proferens, singulos ad exortum pedicelli bracteà oblongà obtusà convoluta procedente
P 11A.J ITS .FLAVUS