aveniæ, sicoæ, oostâ media quidpiam elevatâ. Fertiles lineares, rarius spatulato-
oblongæ, 15-4-pollieares (in Zeylanicis breviores), plerumque vix plus 2 lin.
latæ, apioe obtusæ, basi in stipitem yalde angustatæ, ayeniæ, Costa mediâ quid-
quam distinotiore (maxime in Zeylanicis), infeme yel carinata, subtus margine
secundum longitudinem in sulco debili fructificantes.
Som lineares, utrinque fere ad basin usque pertingentes, plerumque continui,
rarius interrupti, apice coadunati, turgidi, quasi ipsi folii margini inserti, utrinque
per longitudinem margine parum elevato, continuo atque membranaceo
limbati, exteriore distinotiore, interiore sæpe obliterate. Capsules numerosis-
simæ, paryæ, sphæroïdeæ, saturate ferrugineæ, hinc annulo lato incomplete,
demum adscendente cipctæ, illinc irregulariter debiscentes, infeme pedicello
tenero diaphano suffultæ, Spores majusculæ, ovales aut reniformes, punetis
multis asperis muricatæ, pellucidæ, flayicante-hyalinæ.
VI TFNTTIS SWARTZ. WILLD.
Swartz Syn. Fil. p. 24. 5- — W illd. Spec. Plant. V , p. i 35.
i 9 57 .
Pteridis spec. W illd. Phytogr. I, p. x3.
CHARACTER D IF F E R E N T IA L S :
Sorus linearis, Iongitudinalis, continuus aut quandoque inter-
ruptus, inter costam marginemqtie frondis.
INDUSIUM nullum.
Y eget : Filices terrestres. Frondes pinnatae, sub-membranacese,
venis lateralibus multis, teneris, approximatis, dichotomo-
reticulatis, subtus utrinque costam inter marginemque pinna-
rum tectae soro longitudinali, lineari, nonnunquam quidpiam
interrupto. Sororum situs in hocce genere memoratu dignissi-
mus est. Etenim soriminime, uti in reliquis Filicibus, secundum
venarum directionem vel versus earundem apices oriuntur,
sed ipsas transverse persecant. Qua re venas quidem paulo fortius
eontrahunt, ast nulld plane ratione suo interpellant cursu.
Sin autem venae laterales, multipliciter dichotomo-ramosae,
laxissimam constituèrent telam, etiam sori absque dubio evade-
rent interrupti, atque in vel potius sub venarum dichotomiis
insererentur superioribus. Linearis idcirco ipsorum formatie e
solâ forti venarum coarctatione videtur pendere, quam accu-
mulatio tomenti fusci, corpusculisque clavatis materie granulatâ
repletis compositi, inter quod capsulæ pedicellatæ emçrgunt,
adhuc augere videtur. Sporæ trigonæ.
A ffin : Pro differentiali liujusce generis charactere, qualem tam
W illdenoW, quam Swartz stabilire voluerunt, 1res solum-
modospeciès, T. blechnoïdes Sw., T. chinensis Desv. (T. blech-
noïdes, p P resl.) et T. interrupta Hook, et G rev. genuinarum ,
Tcenitidum in numero possunt haberi, quîppe quæ, habitu
conformi insignes, filices sunt terrestres, frondibus impari-pin-
natis. Reliquæ vero omnesparasiticæ caudice gaudent repente,
frondeque sîmplice, magis coriaceâ et, perinde ac in Antropliyis
et Grammitidibus, solum obsolete venosâ, sorisque vel margi-
nalibus vel costalibus a Toenitide maximopere discrepant. Id
jam cl. Swartz (Syn. Fil. p. 24) videtur præsagisse, quum
Blechnum seminudum W illd., quod cel. K aulfuss (Enum.
Fil. p. 132), quâ T ænitidem pumilam describere non hæsitat,
tantummodo dubitanter isti generi subjunxerit. — Nosmet
plures ex octo speciebus, quæ sub Toenitide militant, ad
Antrophya esse ablegandas autumamus, si quidem frons simi-
lem ac in hoc genere exhibet reticulationem, venæque fertiles
‘ magis minusve immersæ sunt, nullâ ceterum habitâ ratione,
utrum sori reticulatim confluant, an continui linearesque
decurrant, utrum margini costæne propiores sint, Ubi vero
sori, costæ approximati, ab initio discreti venæ simplici ramulove
superiori ipsius fiircatæ insiderent, et ætate demum aut evolu-
tione forti continui fierent, veras haberemus Grammitides Sw.
Verum usque dum perquisitiones novæ omnem sustulerint
dubitationem, putamus aptissimum, plantas illas Antrophyis
ut duas subjungere subdivisâmes, quæ posthâc forte genera
propria, Antrophyum interet Grammitidem intermedia, constituent.
Primæ har um sectionum, quæ ob soros costæ mediæ
approximates ad genus Grammitis Sw. prope accedit, nomen
Pleurogramme ( a AcHf«, costà et linea) proponimus ,