X. GRAMMITIS SWARTZ.
Swartz Syn. Fil. p. a i. 4- — W illd. Spec. PI. IV , p. i 38. igög.
_KaULF. Enum. Fil. p. 84- — E jusd. Ueber das W es. der
Farrnftr. p. 84. — K unth Syn. PI. p. 69. — Spreng. Syst.
Veg. IV, p. 5. 3238. — Blume Fil. Jav. p. n 4-
Polypodii et Asplenii nonnull. spec. A uct.
CHARACTER D IFFER ENTIA LS:
Sori sub-rotundi, oblongi vel lineares, inter costam marginemque
solitarii, venul® simplici ejusve ramulo superiori inserti.
Indusia nulla.
V eget : Filices plerumque in arboribus parasit®, aut cum Cryp-
togamis aliis promiscue saxa obducentes. Caudex repens, squa-
mulosus, rarius ceespitosus. Frondes simplices (bifid® in G r.
furcatd Hook. — pinnat® in G r. ruUrfolid R. Br., quam ad
Gymnogrammen Desv. pertinere nulli dubitamus), lineares,
integerrim®, repan d® vel rarissime pinnatifid®, plerumque
coriace® vel certe sub-opac®, unicostat®, venis lateralibus
parallelis, simplicissimis furcatisve, vel sub-pinnatis, ramo
superiore et breviore monosoro, altero simplice vel furcato vel
ramoso, versus marginem escendente, sterili. Sori prima evolu-
tionis periodo plus minus oblongi, postea s®pe perfecte rotundi,
nudi, a costa sub-oblique distantes, vel eidem exacte paralleli,
cost® s®pe accumbentes, aut ipsam inter marginemque medii.
Capsul® sph®roide®, pedicellat®, in speciebus quibusdam
setiger®. Spor® globos® aut sub-renlformes.
A ffin : Genus hocce, quale etiam nunc constitutum habemus,
diversissimas complectitur plantas, qu® ad genera alia jam
dudum nota, vel ad nova, revocari debent. Secundum cl
Swartz, ipsius conditorem, inter Polypodium Aspleniumquc
veluti intermedium, ab hoc; soris nudis, ab illo soris linearibus
rectis diflerre dicitur. At jam in speciebus, quas Swartz primo
posuitloco, e. g. inGR. lineari et G r. marginelld (conf. ScHKUHR
Krypt. Gew. Tab. VII'), deprehendimus soros potius ovales,
in rotundum vergentes, quam lineares, id quod in multis
adhuc aliis observare licet. Ejusmodi species, si character primarius
e solâ formâ sororum deduceretur, ad Polypodia amandare
æquius foret, quum inter hæcce permulta occurrant, quorum
sori item magis minusve oblongi sunt. Forma enim sororum
ovalis, vel ipsissima linearis, sensim abit in rotundam, ita ut certi
limites inter ipsas poni nequeant. Verumtamen species supra
recensit®, sive rotundis, sive ovalibus gaudeant soris, a Poly-
podiis distinguuntur venis longe simplicioribus, quarum ramus
modo superior sorophorus est, dum venul® in Polypodiis
genuinis, (ne iis quidem exceptis, quorum frons simplex),
plerumque reticulatim connectuntur. Quocirca in hoc genere
haud multum tribuendum censemus sororum form®, pluri-
mum vero eorundem insertioni, penitus reposit® in venarum
structura, quam ad disecrnenda Filicum genera maximi vide-
mus esse momenti. — Sin itaque inter Polypodia A u c t. adhuc
plant® hospitantur, quarum venæ structurâ supra descriptâ ex-
cellunt, eas hûc referendas, omnes autem, quibuscunque ven®
aliter format®, a genere Grammitis removendas esse opinamur.
Quâre plantas plures,quas prius in Polypodiis numeravimus,
e. g. P. hirtellum, P. alpestre, P. setigerum, P. adspersum,
P. sub-pinnatifidum, et P. cucullatum nunc hûc recensemus.
Ad Antrophyum K aulf. autem tarn propter frondis structuram,
quam propter venarum reticulationem, omnino cum hoc genere
congruam, ablegavimus Grammitidem lanceolatam Sw., G r.
coriaceam Kaulf. , G r. involutam Don et G r. aveniam Nob. ,
quibus ali® quædam Auctorum species absque dubio adjun-
gend® veniunt. Namque si illas inter Grammitides militare
pateremur, hujus generis characterem latius extendi oporteret,
quam plantarum illarum inter sese affinita's permittat. Quâ de
causâ adoptamus genus Selliguea Bory, cui species omnes,
quæcunque in nostrâ Enum. Fil. p. 118-119 sub sectione
Diagramme hospitantur, adnumerabimus. Species denique