IV NIPHOBOLUS KAULE.
KaüLF. Enum. Fil. p. ia 4- — Ejusd. Ueber das Wesen der
Farmkr.p. i n . — Spreng. Syst. Feg. IV, p. 5. 3a4a.
Cyclophorus Desv. in Berl. Magaz. V, p. 3oo. — Joum. de
Botan. I, p. 19.
Candollea MlRBEL in BüFF. Hist. nat. des veget. ed. Deterv. *
Polypodii et Acrostichi nonnullce spec. Auct.
CHARACTER D IF F E R E N T IA L 'S :
S ori an n u la re s aut ro s a c e i, con fe r ti v e l sp a r s i, pilis stellatis
obdueti.
IndüSIüM nullum.
V eget : Caudex repens, radicans, squamis membranaceis peltatis
vestitus. Frondes simplices, rarius sub-pinnatifido-partitae,
integerrimae, subtus plus minus stellato-tomentosse, coriaceae
vel carnosse, costd mediä percursae, venis lateralibus aut plane
nullis aut obsoletissimis, rarissime distinctis, apice subtus vel
parte superiore ex indumento tomentoso crassiore soris ob-
tectae annidaribus, frondis substantiae plerumque plus minus
profunde immersis, unde frondis pagina obversa pro portione
tuberculata aut pustulata. Sori singuli constant capsulis plu-
rimis, rarius paucis, circa papillam s. receptaculum centrale
carnosum superne plerumque penicillatum orbiculatim affixis,
raro eidem insidentibus, pedicellatis : externis internis longio-
ribus, versus centrum assurgentibus et ad latera sibimet ita
accumbentibus, ut latus annulo incompleto munitum peri-
pheriam, oppositum vero, quo capsula transversim dehiscit,
receptaculum centrale spectet. Annuli lati, parum elevati, post
capsularum diruptionem assurgentes. Sporte ovales aut reni-
formes, punctis asperae, diaphanae.
A ffin : Genus hocce, tametsi propter conformem specierum habi-
tum multis aliis longe magis naturale, hinc cum Acrosticliis istis,
quibus frondes carnosse et avenise sunt, e. g. cum A. nummula-
rifolio Sw., illinc — et proxime quidem — cum Nothochlcenis
R. Brown cohaeret, quarum sori tarnen potius marginem totum,
quam frondis partem solam superiorem tenent, habitu simul
diversissimo. Pariter inter Polypodia et Pleopeltides species
haud ita paucse occurrunt, quse soris quidem immersis, attamen
regularius dispositis nec unquam adeo confluentibus, quam in
Niphobolis, gaudent. Accedit capsularum aggregatio circularis
circum corpus centrale elevatum, in hoc genere notatu dignis-
simum. Est enim receptaculo illi globoso, cui in Cyatheiä
generibusque confinibus capsulae, absque ordine tarnen, insident,
quoddammodo analogum, at in nonnullis speciebus nil
nisi punctum elevatum sistit. Species vero hasce a reliquis
segregare, et cum cl° Desvaux (Annal. de la Soc. Linn. de
Paris, VT) in proprium genus (Pyrrhosia) conjungere nobis
videtur superfluum. Inter Polypodia A uct. plures adhuc
militare species, quas Niphobolo accensere justius foret, nulli
dubitamus. Ast species staturä frondiumque simplicitate sibimet
simillimae difficillime distinguuntur, frondis magnitudine
insuper in uno eodemque stirpe quam maxime variante.
DiSTRIB : Cl. Kaulfuss species septem descripsit totidemque
circiter indicavit, quarum aliae procul dubio hiic pertinent,
aliae subtiliore adhuc egent inquisitione. Confidere sane licet,
clum Sprengel, qui species modo indicato conjunxit, et septem-
decim enumeravit, autopsid summe necessarid fuisse usum,
qud sold confusio scientiae nostrae quam perniciosissima evitari
queat. Niphobolum longifolium Spr. (Cyclophorum longifo-
lium Desv. — CaNDOLLEAM longifoliam MiRB. — AcROSTICHUM
longifolium BüRM.) et N. polycarpum Spr. (PoLYPODIUM poly-
carpum Cav. et Sw.), quem utrumquein Java degeretradunt,
inter species nostras reperire nobis non contigit. Quodsi
N. polycarpus Spr. reverd frondem glaberrimam subtusque
reticulato-venosam gerit, valde quaeritur, an rite hic militet,
congeneribus cunctis stellato-pubescentibus. Utcunque sit,
species omnes, hdctenus notae, und cum nonnullis novis circiter