sororumque inserlione, notis inquam, quibus solis genera
diversa, uti Grammitis, Gymnogramme, Meniscium, Antro-
phyum, etc., ab aliis distinguuntur. Cur itaque notse istse
gravissimse, quibus totus Filicurh habitus innititur, in isto
excluduntur genere, quod non solum specierum ditissimum
est, sed et h&ctenus plantas habitu mirum quantum diversas
complectitur ?
In necessitatemvero, ut genus Polypodium inpluradiscerpamus,
eo potius adducimur, quo magis numerus specierum in dies
increscit, et illis discern endis yenarum insertionem optime
inservire nostra fert opinio. Verumtamen laboris improbi
premia nemo speret, cui non contigerit, utomnes generis istius
formas primarias accurate perspexerit. Quire Polypodia Indica
in tribus sequentes dispescuisse satis habemus, indigitatis simul
propinquitatis vinculis, quibus alia aliis conjunguntur gene-
ribus.
a. Polypodia vera.
Species cunctae, hbc spectantes, excellunt venis anastomosantibus,
qute in reticulum plus minus distinctum, ex areolis s. maculis
angulatis compositum, ramulisque uncinatis apice clavatis inter-
textum, connectuntur. Sori aut in apicibus ramulorumistorum,
vel infra apices clavatos, aut saepe in ramis decussatis reticuli
ipsius, oriuntur. Hinc plantae istae plerumque fronde simpli-
ciore gaudent, quia parenchyma cellulosum quasi cogitur, ut
circa densatum vasorum reticulum sese contrahat. Eadem de
causal frondes persaepe incrassato cinguntur margine, qui
iterum venularum ramos singulares, interdum versus margi-
nem erepentes, cursu ulteriore arcet. Yenarum idcirco distri-
butio simplex, furcata vel pinnata nullo plane pacto occurrit
in hacce Polypodiorum tribu, quare imprimis a Grammiti-
dibus, Gymnogrammis nec non plerisque Aspidiis differt.
Attamen inter Aspidia species quaedam vasorum structuram
perfecte similem exhibent, nec a Polypodiis genuinis — uti
ingenue fatendum est — differunt, nisi quod indusio tegantur.
Quum itaque Polypodia vera pro venarum dispositione ordinamus,
adhuc notatum volumus, in speciebus omnibus, quæcun-
que frondibus divisis instruantur, quoad venas non frondem
totam, sed lobos pinnasve singulas consideratas fuisse.
I. Polypodia venis lateralibus nullis distinctis, sed substantiâ
foliari utrinque ad costam reticulo vasorum tenero, plerumque
arctissimo, percursâ. Omnia habent substantiam frondis plus
minus coriaceam, et species fronde simplice sorisque solitariis
præditæ generi Pleopeltis Humb. et Bonpl. atque Adeno-
phorus G audich. nonnisi fructificationibus nudis differunt. Hûc
spectant P. neglectum, stenophyllum, superficiale, albido-
squamatum, varians etphymatodes.
a. Polypodia venis lateralibus plus minus fortibus, rectis, paral-
lelis, reticulo obliterato intertextis, fronde itidem coriaceâ.
Quæ fronde simplice sorisque inter venas latérales uniseriatis
gaudent, a Selligueis Bory non differunt, nisi fructificationibus
longe minus linearibus. Hie militare debent P. triquetrum,
rupestre, vulcanicum, crassinervium, caudiforme, angusta-
tum, laciniatum, palmatum, incurvatum.
3. Polypodia, venis lateralibus plus minus flexuosis, reticulo
fortiore connexis, vel tanquam in reticulum abeuntibus. Hie':
præsertim species occurrunt fronde membranaceâ; quæ vero
substantiam coriaceam exhibent, transitum ad tribum antecedenten!
parant, vel ob frondes dispares sectionem propriam
aut -ijgj si mavis cum cl° Bory — subgenus Drynaria consti-
tuunt. Pertinent autem hûc : P. quercifolium, Willdenovii,
Gaudichaudii, longissimum, affine, nigrescens, petrophyum,
difforme, commutatum, insigne, keterocarpum, ptei'opus,
irioides, spatulcefolium, muscefolium, Zippelii.
4- Polypodia frondibus obtecto-venosis, et reticulo inter venas
primarias distincto arcto. Propter fructificationum formam et
magnitudinem maxime variabilem cl. R e inw a rd t e quâdam
specierum hûc spectantium genus proprium Dipteris condidit.
Ad hanç tribum referenda P. bicuspe et P. Dipteris.