TABULA ANALYTICA SPEC.ljER.UM G EN E R IS ASTROCARYI.
(. C a u d e s c e n tia . Alia caudicem in altitudine!» cmittunt
sat conspictìam (uti A. Jauari, Tucuma) 30'—40', ideo-
que ratione altitudinis gracfliora videntur; alia crasso
caudice donata (uti A. Chonta, Murumuni) paullo bre-
viora sunt et quasi mediocria; alia tenuiora et humi-
liora, in 10'—12' altitudine!» evehuntur (uti A. Mun-
baca, gynacanthum, Huaimi).
. Flores foeminei in spadicis rhachi communi fe r e sessiles aut
breciter peduncolati e t solitarii.
Floris foeminei calyx glabcr, corolla Mrta; drupa pyriformis, au-
rantiaca, spinulosa: A. Murumuru.
— — — glabcr, corolla nuda; drupa elongato-pyriformis,
aurantiaca, inermis: A. ClIONTA.
— — — et corolla setosi; drupa oboTata, fnscescens,
setosa: A. Arni.
. , — — et corolla densis aculcis tords, pinuis acuminatis:
A. GYNACANTHUM.
— — — et corolla densis aculeis tortis, pinnis praelliorsis:
A. ACULEATUM. *)
—i — 1, pinnae subtus albidae pnbenti-hirtae; drupa
obovata aurantiaca inermis: A. Munbaca.
B. Flores foeminei peduncolati, ». e. in ramis rhácheos plus minus
elongatis, areae dilatai ac impositi, plerumque nonnulli sibi superpositi.
7. Plorum masculomm bractcae dorso ciliato-villosae ; foemineorum
calyx e t corolla subacqnalcs, glabri; drupa
ovata miniata inermis: A. vulgaré.
g. — — bractcae ciliatae; foemineorum corolla hirta,
calyccm excedens, drupa globosa, flavescens,
inerm is:'A. Tucuma.
9. — — bractcae ciliatae 1; foemineorum corolla calyccm
duplo excedens; drupa ovato-subglobosa:
A. Huaiui.
10. • bractcae dorso mfò-barbatao ; corolla calyccm
subaeqnans; drupa obovato-globosa, flavescens,
inermis: A. Jauari.
§ . II. A c a u lia .
A. Spat ha aculeata, non setosa.
11. Pinnae subtus pallidiores. Flores foem. in pedúnculo 3—4, glabri;
drupa globosa, inermis: A. acaule.
12. — — albac. Flores foem. in pedúnculo 3—4, glabri; drupa
obovata, inermis: A. campestre.
B. Spatha aculeata e t selis densis quasi pellita.
13. Pinnae subtus incanae e t setulosae. Flores foem. in pedúnculo aculeato
solitarii, setulosi; drupa oblonga, setulosa:
A. Para-maca.
li. G E N E R A I N E R M I A.
vn. E L A E I S.
JACQ. Amer. p. 280. t 172. LINN. Gen. e d it SCHREB. p. 776. No. 1695., e d it SPRENG. p. 285. No. 1478. GAERTN. F ru c t Sem. I.
p. 17. t. 6. f. 2. NECK. Elem. m . p. 303. No. 1700. WURMB. in Yerh. Batav. Gcnootsch. I. p. 257. LAM. Encycl. t. 896. Iilustr. m .
p. 501. (exelusa AvÒira Aubl.) MART. Palm. Bras. p. 61. t 54— 56. P a lm e t Orbigli, p. 87. ENDL. Gen. No. 1771. KUNTH. Enum. IH.
p. 279. — Alfonsia HUMB. KUNTH. Nov. Gen. e d it min. I. p. 307.
MONOECA in sp a d ic ib u s diversis fastigiato-simpliciter ramosis, s p a t h a duplici, utraque completa, tandem in fibras
longitudinales secedente indusis. F l o b e s alveolis ramorum immersi, sub anthesi emergentes. MASC. quasi glumaceo-
papyracei. C a ly x tripbyllus et c o b o l l a tripetala, foliolis concavis carinatis, margine imbricatis. S t am in a sex, f i l a m e n t i s
inferne in urceolum connatis, superne stellato-patentibus, a n th e b i s lineari-oblongis basifixis. R u d im e n tum p i s t i l l i minut
im i. FOEM. glumaceorpergameni. C a ly x triphyllus et c o b o l l a tri- ad hexapetala, foliolis concavis imbricatis. R u d i -
m e n tum a n d rò e c e i : annulus membranaceus parvus. O v a r ium triloculare, loculis duobus ut plurimum abortivis. S t y l u s
brevis. S t ig m a t a tria, revoluta. D r u p a ovata, monosperma, raro di- tri-sperma, carne oleosa, p u tam in e versus ver-
ticem triporo, poris simplicibus (non effiguratis). A lb um e n aequabile, cartilagineum, oleosum. Em b ry o intra porum
verticalem.
Ca v d e x p r o c e ru s a u t tn e d io c r is , c r a s s u s , p e tio lo rum b a sib u s annula t us e t c o ro n a tu s , lig n o m o d i p à llid o . F ro n d e s
ampia e , p a tu la e , p in n a ta e , p e t i o l i s in m a rg in e sp in o s o - s e r r a tis . S p a d ic e s in te r fr o n d e s in fe r io r e s p ro v e n ie n te s , ram is
sp iss is comp a c t is fu s c id u li s . F lo r e s s tram in e i. Dr u p a e J la ra e nel fla v o - ru b e n te s .
De hoc genere n il h abeo, qnod addam, excepto eo, me Acoiram Aubl. Gujan. 'Sappi, p.95. Lamarkio duce perperam hue traxisse.
Pertinet cnim hoc synonymon ad genus Astrocaryi, cui jam nunc subjunxL Porro ad jirio, putamina haud ita raro duos vel tres locidos
efformare singulos seminiferos. Tales exhibeo in tabula 166. YL ubi fig. 1. Elaeis melanococcae drupa verticaliter disserta, loculos geminos
offerì; fig. 2. putamen biloculare; fig. 3. nucleus a latere; fig. 4. nucleus a vertice.
Differentiis specificis addo:
ELAEIS GUINEENSIS, supra p . 62; ramis spadicis foeminei in acumen subulatum ipsos superantem produclis,
braci cis fo r e s fo e mi neo s superantibus subulatis.
ELAEIS MELANO COCCA, supra p. 64. .• ramis spadicis foeminei in acumen piramidale ipsis brevius productis,
bracteis flores foemineos non superantibus ovatis.
Elaeis ? Occident alls , Swartz. Fior. Ind. occid. L p. 619., qnae verosimilitcr Palma non spinosa, fo liis minoribus, fru c tu pruntformi
minimo, Sloane Jam. p. 172. H is t IL No. 118. Giseke Ord. natur. p. 100. No. 6 ., Palma inermis, caudice c redo pinnis am-
plexantibus subvaginatis, baccis minoribus, Brown. Jamaic. p. 343. No. 6. ad hoc genus non p e rtin et, sed, uti cl. Kunth.
Enum. IH. p. 281. jam bene suspicatus est, generi Oeonomae crit adscribenda.
*) Accipio speciem, qualem cl. Meyer couslilmt, pinnis praemorsis ab A. gynacanlho distinguendam, aitameli monco, me ridisse spedicelo Boridum A. aculeati,
qui nuUatn ab A. gynacanlho diSerentiam monstrabat.
Vili. C O C O S .
LINN. Mus. Cliff. 1 1 . Gen. e d it 1737. (Coccus); p. 355. No. 889. edit.. 1742. p. 514. No. 988., e d it 1764. p. 573. No. 1223. e d it SCHREB.
p. 774. No. 1692., e d it SPRENG. p. 286. No. 1480. ADANS. Fam. P la n t IL p. 25. JUSS. Gen. p. 38. GAERTN. F ru c t Som. I. p. 15.
t. 4. 5. NECKER Elem. DI. p. 304. No. 1702. LAM. Encycl. ‘ t 894.' lllu s t m . p. 500. ROXB. Coroni. I. p. 52. t 73. MART. Palm.
Bras. p. 113. t. 7 8— 82 , 85 — 88. Pa lm e t Orbign. p. 88. ENDL. Gen. No. 1772. KUNTH. Enum. IQ. p. 281.
MONOECA in eodem sp a d ic e ramoso, s p a th a duplice incluso: exteriore brevìore apice aperta saepissime intra
petiolos frondium delitescente, interiore lignosa clavata. F l o r e s bracteati, masculi in parte spadicis superiore, quam
foeminei in inferiore multo frequentiores. MASC. C a ly x triphyllus, foliolis carinatis. C o r o l l a tripetala, petalis lanceo-
latis vel oblongis, aestivatione valvata. S tam in a sex, e fundo floris carnosiusculo, inclusa. F i l am e n t a subulata. A n t iie r a e
erectae, lineares, subsagittatae. P i s t i l l i b u d im e n tum . FOEM. C a ly x et c o r o l l a triphylli, foliolis cuculiato - convolutis.
O v a rium ovato-globosum, triloculare, loculis duobus abortivis. S t y l u s brevissimus aut nullus. S t ig m a t a tria pyramidato-
triquetra, primum conniventia, dein revoluta. D ru p a ovata aut oblonga, monosperma, (abortu di- trisperma), sarcocarpio
fibroso, p u tam in e osseo, circa basin triporoso. A lb um e n aequabile aut obsolete radiatum, amygdalinum aut cartilagineum,
oleosum. R k a p h e umbilicalis simplex, unilateralis. Em b ry o intra porum.
Ca v d e x creels us aut mediocris, annulatus et cicatrisatus, saepe vaginis peliolaribus persistent ¡bus squamai us aut
coronatus, ligno spongioso-ftbroso. F r o n d e s omnes terminates; petiolis basi fibroso -pannosa amplexicaulibus nonnunquam
spinoso - serratis, pinnis reduplicatis crassiuscule metnbranaceis. S p a d ic e s inter frondium bases patent, instrudi rhachi
teretiuscula scrobiculata, ramis numerosis simplicibus, s p a t e a interiore completa lignosa longiludinaliter sulcata. F lo r e s
compage firmala, quasi pergamena per ram os dense sparsi; masculi ochroleuci aut Jlavescqntes, foeminei albido-virides.
D r u p a e fuscae, rubro-fuscae, fulvae, aut Jlavescenti-virides vel olivaceae, Jibrosae, quandoque maximae.
De hujus generis charactere panca adnotanda habeo: 1 . Spatha verosimiliter in omnibus est duplex, licet non ubiquc observata
fu crit. In Coco nuejfera haec spatha exterior est u ltra pedoni longa , tignoso-coriacea, lanceolato-trigona, acutiuscula, dorso acute bicarinata,
carinis marginalibus, ventre longitudinaliter aperta, tomento ferrugineo praescrtim in facie dorsali adspersa. In .plerisquc specicbus ita
videtur haec spatha in tra petiolorum basin delitescere u t difficilius observetur, n isi, caudice caeso, partes ad florcscentiam facicntcs, opc
securis e t cultelli, ad intima usque initia explorentur, id quod peregrinatori facere saepissime n o n 'licet. 2. Nucleus semiiiis in Coco tlucife
r a , quasi typica' generis specie, rhaphen umbilicalem offerì unilateralem, cujus vasa nucleum ciun putamine jungunt (cfr. GAERTNERI
icones), quam quidem nolani, recognids Syagri pluribus specicbus, pro disdnrtiva habeo, quum in . hoc genere fascia laevigata tricruris
cernatiu-, extra quam nucleus cum putamine ope fibrarum cobacrct. (Cfr. de hoc charactere quae sub Syagro afferimus.)
1. COCOS Y ATAY : caudice mediocri crasso sursum basibus petiolorum persistentibus squamoso; frondib us sur-
rectis arcuai is; petiolo spinoso-serrato, pinnis concinnis rigidulis angusto-linearibus acuminatis ; petalis masculis lanceolatis
acuì is, fo e min cis oblongo-ovatis obtusis ; drupis (ovi colombini magnitudine) perigonio excrescente duplo longiorihus oblongis
vertice acutis; putamine oblongo, basi acutiusculo, vertice rotondato.
Palmier Y a ta y , d’Orbign. Mss. No. 4. cnm icone. COCOS Y A T A Y , Mark Palmek Orbign. p. 93. cum descripk t. 1. f. 1. k 30. C.
Y a ta y , Dobrizhofcr llistoria de Abiponibus I. p. 409.
Haec palma in rei publicae Argentinae provinciis Corrientes et Entre-Rios vasta nemora constituit, inter gradus
27 ef. 32 latitudinis australis. Loca sabulosa et multis stagnis refecta, ubi et Tabaci Maydisque cultura optime viget et
magnus quotannis bestiarum numerus educatur, praeddigit. Drupa/rum caro tanta est dulcedine, ut hominum linguam
quasi vellicet, sed equorum mulorum bovumque nutrimentum est exoptatissimum et quo faddirne pinguescunt. Nuces autem,
quae digestióni bestiarum non sunt obnoxiae ab incolis leguntur,' ut inde excussos nucleos amygdalinos edant aut pro ex-
primendo oleo iis utantur. E x intactis autem drupis, dum probe maturuerint, liquor crematus praeparatur saporis haud
spernendi. Gemma hujus arboris tarn cruda quam coda, uti alia brassicae pai mene genera, editur. E frondium pinnis
pileos et storeas neclere inter colonos us us est. Magna sane igitur hujus stirpis est utilitas, quam ob causam dolendum,
ejus sylvas inconsideratis camparum deflagrationibus quotannis diminuì. Nomea guaraniticum est Y a ta y , t. e. Palma minor.
2. COCOS AUSTRALIS: caudice elato, columnari, acquali, superne arde annoiato; frondibus patulis densis
crispis, petioli inermi, pinnis linearibus g la u c is subrigidulis; petalis masculis lato-lanceolatis acutis, foemineis óvato-
oblongis obtusis; drupis (ovi colombini magnitudine) ovatis, ‘perigonio quadruplo altioribus; putamine oblongo, utrinque
acuto, laevigato.
Palmier Pindo, d’Orbign. Mss. No. 5. ciun icone. COCOS AU STR A LIS , Mart. Palmet. Orbign. p. 95. cum descripk 1 .1. f. 2. t. 30. B.
Pindó, Dobrizliofer Uistoria de Abiponibus I. p. 407.
Cresdt in Bonariae et Paraguariae sylvis, locis humidiusculis, semper solitaria. Inter gradus latitudinis australis
26 et 34 ab ili. Orb ig n io observata, versus Austrum senst'm sensimque statura et frondium luxurie diminuì est visa.
Decembn et Januario mens ih us laryam messem praebet drupa rum, quae corticis grata dulcedine excellunt et nucleo ad
coiificiendam emulsionem et oleum exprimendum idoneo. Frondes adfiscéllas, storeas, corbes aliasque hujusce generis res
conjiciendas adhibentur. Guaranii earn P in d ó aut P in do va appellant, nomine variis palmar um speciebus in Brasilia indito.
145