dulam inciderit. An forte Thuringi, Bojoafii * Haifi, Sd-
xonesque iisdem, quibus Francones Synodorum & Prirt-
cipum Francorum,de vetitis Spurcitiis Decretis & Le«ibus
non tenebantur ? An hi foli pras caeteris Germaniae po-
pulis ita tenaces erant damnatorum rituum ? An fola
Franconia & modicus quidem tra&us illius, ager nimi-
rum HerbipolenfiSjtumulum aperuit,in quern congeftse
veteris impietatis imagines fepelirentur, & ad aetatem
usque noitram,praeteritis feculis incognita; fervarentur ?
A Si cadaturam figurarum attente infpicias, iilam in
una eademque tabella tarn diverfam diitingues, ut fedu-
li Sculptoris artem mirari poffis in beftiola, quarrt in altera
ejusdem faxi imagine ruditati illorum temporum,
apud gentem artibus nondum excultam adfcribcs. Cur
Paganorum Ethnicorum ars unius infecti formam tam
dextere aflecuta, in altera defecit ? E t , quod maxime
ad rem facit, cur animalculorum extraneorum & mari-
timorum edypa elegantius plerumquc & perfeftius ex-
prefla confpiciuntur, prae domefticis & patriis, quse indies
ob oculos verfabantur ? Quo vento vel turbine
ab Oceano & exteris regionibus in interiorem Germani-
am, in barbarorum Paganorum manus delata funt pere-
grina & maritima animalcula J quorum effigies in pro-
fanis Idolorum facris ad fuperftitiofum cultum adhibe-
rentur ? Cur artifices aut Myfta; Ethnici ad opus ve-
nerationi Deorum,aut divinis,ut falso rebantur, fupra
naturam effeftibus deftinatum, viliffimorum faxorum,
imo calcis aut luti indurati fragmenta elegerint, prae
lapidibus melioris notae, imo marmoribus, quae montes
vicini nutriunt ?
Militat profefto contra hanc opinionem ipfa natura
lapidum, de qua fupra cap: 2. egimus. Quamplures
adeo ■ molles traftabilesque demonibravimus, ut vehe-
mentiore attadu diffringantur : figuras iisdem impreflas
adeo