[ ! S ]
CHELONE CAMPANULATA. Tab. 29.
27. C helone foliis oppositis, sessilibus, ovato-lanceolatis, longissime acuminatis, profunde
serratis.
Caules teretes, glabri ut et tota planta, sesquipedales, purpurasceiites, virgati.
Folia opposita, sessilia, amplexicaulia, basi ovata et versus apicem semper angustiöra, longa,
acutissima, profunde serrata, uninervia, superne saturate yiridia, inferne dilutiora.
Flores spicati, terminales, spica laxa longissima: pedunculi axillares, solitarii, oppositi; inferiores
bifidi, biflori, superiores uniflori, ad bifureationem foliosi, foliis item oppositis.
Calix: profunde quinquepartitus, laciniis lanceolatis, acutis, reflexis.
Corolla monopetala, campanulata, dilute violacea: tubus basi subcylindricus, postea in se-
mipollicis longitudinem sensim latior: faux patula; limbus bilabiatus, labio superiore ere-
cto, bifido; inferiore paulo longiore, tripartite, laciniis obtusis.
Stamina: iilamenta quatuor tubi integri longitudine, viridia, quorum basis callosa, callo ovato,
basi intern« tubi adnata: inferiora (filamenta) paulo longiora, omniaque inferne arcuata,
et versus labium superius directa: anther« fuse«, ovat«, didym«. Inter duo stamina su-
periora quintum erigitur .filamentum, cuius basis callocitate orbatur, recte excurrit quous-
que eius apex initium lobi medii labii inferioris pertingat: apex est latus, truncatus, superne
villosus.
Germen ovato-acutum; stylus simplex, staminibus paulo brevior, stigma obtusum, fuscum.
Fructus: capsula ovato-acuminata, bisulcata, bilocularis, bivalvis, valvis non septiferis, dis-
sepimentum valvulis parallelum. Receptaculum conicum, in quo semina numerosa, ob-
ovata.
Habitat in Imperio Mexicano. </. Vidi floridam in Regio horte Matritensi mense Decembri.
E x flic . tab. a Flos integer, b Corolla secta et expansa, ut bases staminum appareant. c Germen
intra calicem. d Fructus. e Idem dehiscens. ƒ Huius sectio.
Obs. An Chelonis Penstemon varietas ? Flores certe multum recedunt ab ilia culta in
Regio horto Parisiensi cuius descriptionem dedit D . de Lamarck tomo 2. Diet. Encyclop. pag.
5 86. n. 2. Folia ulterius in hac mea sunt omnia sessilia.
HYACINTHUS SEROTINUS. Linn. Tab. 30.
28. H yacinthus petalis exterioribus subdistinctis, interioribus coadunatis. Lin. spec.plant,
tom. 2. p. 7 7 . n. 3 .
Hyacinthus obsoleti coloris, hispanicus serotinus. Clus. hist, i.pa g . 1 7 7 . 178.
Bulbus ovato-conicus, solidus, tunicis fuscis tectus, basi coronatus, unde prodeunt radices
albicantes, iiliformes.
Scapus solitarius, pedalis, glaber.
Folia tadicalia ex summitate bulb i, canaliculata, basi vaginantia scapum, ipsoque breviora,
apice acuta.
Flores racemosi, secundi, subcernui: flos quilibet breviter pedunculatus, brktea suffultus
subulata.
Calix o. Corolla tristis, rubro viridis, basi tubulosa, sexfida, laciniis tribus externis, ovato-
linearibus, fere ad basim usque separatis, recurvisque; interioribus in tubum coalitis, apice
patulis.
Stamina: filamenta sex subulata, intern« basi coroll« inserta: anther« oblong«, lute«.
Germen trigonum, longiusculum : stylus filiformis: stigma simplex.
Capsula ovata, triquetra, trilocularis, trivalvis, loculis polyspermis.
Habitat in monticulis arenosis contra lacum Ontigola prope Aranjuez cum Lepidio subulate,
Antirrhino bipunctato, Cineraria minuta &c. Repexi floridum die 2 o .Aprilis.
[*9] 9 | ,
Explic. tab. a Flos naturali sim. b Idem laciniis exterioribus depressis ut tubus conspiciatur.
c Tubus sectus ut stamina appareant. d Stamen unicum. e Germen.;;
Obs. In Clusii opere figure adparent minute; quare iteram delineavi plantam magnitu-
dine naturali.
SCORDIUM SPINOSUM. Tab. 31.
29. Scordium caule tetragono ad nodos spinoso : foliis oppositis, radicalibus pinnatifidis,
summis ovatis, reliquis crenatis.
Scordium spinosum odoratum. Cornut. Canad. 12 3. figura bona. Basr. rar. tab. 202.
’ mala.
Teucrium spinosum, calicibus labio superiore ovato, corollis resupinatis, pedunculis geminis.
Linn. spec.plant, tom. 3 .pag. 2$. n.3$. Loejl. iter. 147'
Chamoedrys multifida, spinosa, odorata. Grisl. lusit. 20. LourneJ. mit. 208. Ceterique vi-
dendi apud Linn.
Radix albicans, dura , teres, descendens, fibrilis ornata.
Caulis pedalis, tetragonus, pubescens, valde ramOsus, ramis oppositis, patulis, nodosus, ad
nodos spinosus, spinis acutis, bâsi s«pius ternatis.
Folia polymorpha, opposita, subcarnosa, villosa ; inferiora pinnatiiida in petiolum desinentia,
reliqua ovata, partim integra, partimque crenata, sessilia.
Flores verticillati, fere semper quaterni et subsessiles.
Calix bilabiatus : labium superius latius, orbiculato-acutum ; iriferius quadridentatum, den-
ticulis subulatis, conniventibus : faux villis obsita, quum fructum fovet : pedunculi non
basi calicis, sed huic superne adfixi.
Corolla alba, cuius tubus cylindraceo-incurvus, nonnihil ventricosus, calice longior: labium
superius elongatum, deinde refiexum, trifidum, lacinia media longiore, concava, integer-
rima : inferius nullum, cuius neque rudimentum exsistit.
Stamina quatuor exserta, erecta, distantia, alba, quorum duo breviora : anther« ovat«, ru-
bentes.
Germen quadripartitum : stylus longitudine staminum : stigma bifidum, refiexum.
Semina quatuor, parva in fundo calicis.
Habitat in Cerro negro, id est colle nigro a fusco terr« colore sic-dicte. O - Collis hie prope
Matritum iacet ultra torrentem Bregnigal iuxta Manzanarem fluvium. Terra constat pingui,
argilla olim, nunc tractu temporis deformata atque vegetationi idonea. Plantis undique
abundat pulcherrimis. Illius radices atque vicinos in planitie agros abunde vestit Croton
tinctorium, ex quo Monospeliensium exemplo vellem quidquam utilitatis haberi. Adscen-
dendo postea reperitur Convolvulus althæoides, Æchinops strigosus, Queria hispanica,
Minuartia dichotoma, Mal va scherardiana, Hypocrepis multisiliquosa, Buffonia angusti-
folia et ali« benemult« stirpes. In culmine demum læte vigent Cynosurus lima, Atracty-
lis humilis et Scordium spinosum , quod alibi nunquam conspexi.
Explic. tab. a Flos integer, b Calix. * Corolla, d Eadem secta et expansa. e Calix sectus.
Obs. C a lix , staminum longitudo, ac præcipue corolla, labio inferiore destituta, diver-
sum genus a Teucrio postulant. Scio D . de Lamarck lepide dixisse flores in hac planta in-
versos fuisse ut ex ea Teucri speciem constituât ; verumtamen gratis id asseruit, quod posset
utique asseverare si de Hebenstretia sermonem instituisset. Re autem vera corolla labio
superiore dumtaxat constat.
ANTIRRHINUM SPARTEUM. Linn. Tab. 32.
30. A ntirrhinum foliis subulatis, canaliculatis, carnosis; inferioribus terms; caule paniculate,
corollisque glaberrimis. Linn. spec, plant, tom. 3 .pag. zag. n. 12.