brana propria, radícula atque co ty led o iic . Igitur flabilita lioriuu
quoque vegetabilium per lexualem copulam progagatio.
S E C T I O
D e M u f c i s h e p a t l c i s
Linnaeus ordini Alg arum addixerat genus fuum, lungermanula
et Marchantía. Cum v e ro horum praefertim fpecies, partibus frufti-
ficantibus perquam Cmilibus illis Mufcorum frondoforum inflruerentur,
fas erat, eadem quoque huic ordini addicere. Priusqiiam autem de illis
partibus exp o fu e ro , conueniet, cognominis adhibiti aliquam rationem
v t indicarem,
Michelius nempe Marchantiam conicam generico nomine Hepática
indicauerat; cum propter fimilitudinem quandam diflributioiiis
atque diuifurae quoad litrbam plantae cum lobis hcpatis, tum quod
huic v ifce ri medeatur. Sed intercedit etiam plusculis horum v eg eta bilium
quaedam cum hepatc, ratione fubflantiae et ftrufturae, analogia.
Carnofiora enim folent effe fo lia , e meris veficulis aut follicu-
lis , vtplurimum absque omni dudlulorum fa fc icu lo , compofita, atque
nonnullis in fpeciebus, moleculis areolisque protuberantibus, admodum
fucculentis et quafi glandulofis in flrud a . Adeoque inde potius
nomen deriuandum effe autumarim.
A . lungermanniae
Linnaeus alias huius generis fpecies fo liofas , alias frondofas
nuncupat. Illae expanfioues in certas partes diftindas, feu folia, ftrid
io r i
f t io n fenfu fumta, fpargunt; iflarum vero haec expanflo membranacea,
quafi ia vnum folium continuata eft. T ru n cum emsque ranuficatm-
I nemo denegabit pr ioribus: at qui principalem hanc cuiusquc
vegetabilis partcm hadenus confueto more co.ifiderarunt poftertores
pro a caullbus, feu quod idem eft, trunco dcflilutis h a uerun .
quidem quodam re fp ed u v ide ri poflet, praeprimis quoad faciem pro-
r i ; v tp ote in qua rarius quidpiam adparet, tale quid arguens:
I p in a m v ero fi attente confideres, non tibi cffugict egregie eleuata
elongatio e congerie d ud u lo rum primicerorum conflata, et faepius-
cule denfa radicularum fen e cornata. E t haec om n iao truncus efl
harum fpecierum.
Pro ced u u t inde organa,' quibus e lo c o natali nutrmrentum fu um
haurit, radices p u ta , v ix v lla e fpeciei denegatae. Satis euMentes
promouet lungermanniae « t p W « recondita pars prmcipahs
trunci ®), nec non nemorofae ¡et lUae I. pufilae, fi luci aduerfae
c o n f p i c l L r , amoenlflime violaceiim colorem e.xhibent. V a r ian t
autem v e lu ti colore, fic etiam d iredione et dim ura.
c u n d a s partes a vxgetabili promotas, a trunci duchmis adducentibus
originem ducere, lam antea demonflrauimus: igitur radices
aeque ac rami, folia et flores. Docmmiis etiam fupra m generahor
L l a t i o n e ; prouentum org anorum, mafculum fperma fecenrentium.
poffibilem efl-e in quacumuis parte hoc v a forum genere m lu
»*) T i l . X V I ! . 1. 2. 7-