lÜ ' :
J a '
I
i :
i f :
f -
s .
■.gì I
It*
Pericbaetii impofuit. E t h oc quidem Perichaetium praecipuum lo cum
inter notas charaderiflicas generis H y p n i, quod cond idit, o c -
cupabat.
Bene autem perfpiciens; id , quod frudliis fiifientaculum ambit,
etiam in eius prodromo, flore fc ilic e t, necefl'ario adfuiffe, Cmillimum
inuolucrum in determinatione generica F o n tin a lis , Ca ly c em appellat.
Scd antea d o cu i, partes illas flo r is , quae fpeciatim genitalia plantarum
obuelant ac tuentur, minus aptae a Botanicis C a ly x aut C o ro lla
appellatas, mihi Pe rig on ii nomine v enire. Quare etiam penes no-
ilros M ufcos eiusdem valor is mihi eft hoc vocabulum.
Perhibet etiam ibidem D i lk n iu s , h o c fuum Perichaetium feii
Doftrum P e r ig on ium , in B ry is non obferuari; quamuis quidem illu d
D ic r an i fcoparii et T r ic h o flom i, quod ipfi propterea B ryum h yp n o i-
des e ft, n on fubterfugiffet eiusdem oculis. AdelTe v ero in permul-
tis a liis , bene animaduerterunt Hallerus®) et Weiflius®®), a lii; con-
dcntes inde fuam fubdiuifionem inter H yp n i fpecies;, H yp n a b ryo id ca
infcriptam. Sic fecundum in co in p k ta s obferuationes et de huius partis
e.xiflentia et origine in tenebris palpitarunt Cl. V i r i . Certitudo
praefentiae florum in omnibus Mufcorum fpeciebus, indeque ado k ta e
femineae partis, cuius bafin cingit eorum Perichaetium, per hoc quoque
opus flabilita ac confirmata, praefens quoque arguit in omnibus
fingulisque Perigonium.
F lo -
•) Hili. Time. Tom, nr. p. 36, fii tonfenlientes WilKcIiiuiii «1 la Ctienal adduci;.
7*) Plantai cryptogaalicae.
F lo rum a procerioribus vegetabilibus promotorum Perigoni»
egregie ab inuicem diffcrunt numero partium conflituentium, ita , v t
ab v n o ad phiralem procédât. Qiiotqnot v ero mifai haftenus exa-
iHinare licu it in Mufcis frondofis, conuenire in eo cu n fta reperi,
quod ad eorum compolitiqnem p lura folio la co n cu r ran t, fint igitur
in genere p o ly p h y lla . R a r io ra fu n t exempla P e rig on ii tetraphylli,
vT mafculi floris En ca lyp ta e vuígarisfí. Saepiffime a numero fena-
rio ad vigenarium e t v itra varian t pro varietate fpecierum.
Co o rd ina fio horum fo lio lo rum vtp lurimum ita fe habet, v t exteriora
minora fint iiitermediis ; intima demum decrefcendo minima.
StruAuram q u ad attinct, conueniunt quidem nonnunquam, praeprimis
illa fcminci flo r is , cum folemnibus plantae ipfius; multo frequentius
autem diiferunt, et faepe enormitcr etiam effiguratione. S ic fo lio
la perigonialia' floris mafculi En ca lyp ta e ua/garis*®) et ti/ioia*®’®-®)
deflituuntur d uftulom m fa fc icu lo , quem vtrkisque nommunia aeque
ac illa floris feminei liabent. Q u an ta v e r o illa efl difcrepantia, quae
in! mafculo flore Fiflidentis bii/oUesf í . X H y p n um bryoides L . ) et femineo
Buxbaumiae foliefae reperitur.
E t huius Buxbaumiae quidem Pe rig on ium euidentiffimo ex-empio»
duplex e fl, indeque in externum et internum diuidendum. Etenim
folia exigui trunculi lingulatam habent f ig u r am i f ) . A t quae ad fo .
lio la
r i T a S . X . fig. 6. ■” ■) T a b . X . fig. fi.
* • • ) T ab . X I . fig. 3. t ) T a b . X I I I . fig. ;..8 .
•ft) T a b . X I I . fig. 9. TO. ct T a b . X-IU. Í . 3. a Perigonio nimc in nakfteute e t fru a e s io c r em e i.
t o , depreíTa ct quafi proiirata.