jdeft angücm foetentem appellant/, alij eandem plantam Tlilpoton>{m nigray&rfajT
i tpnrpm plantam, a n igro colore * & fa tido ódore nominant. eandemq. Cbtcbk yleix
herbam amaraïn>Sc forratorumdoliorum ^.afapore & figuranuiicupant ^. Alia_,
planta Ollmh'tqui, a .f t a r ó n k ^ o r i a Cqaxibuitl, ideftier-
pends herhanuncupamrx itröbnunülèrpentibdad^éntiam Sc prudemtianv, qu a c c j
fapientum plantkiappellatur,. SacriificienimiI®diyCBnï:^d^eripdlebaiït(\5ei,wri cu n u
fuperis, & refponfa aceepiffe akeis,eavefcebanmrplanta,vt defiperent;milie<j.phan-
tafinata^ & dasmonum gbuerfantium effigieS <mcun^e^dfent. tribuit-enitn id Solano
m a n ia c o© io& b n d e s :^ miififeti.krbanidefipientium, Sc maniaeo^
rum, & non lapientium nuncupare. . .Tocergo diudfisiöomimbüs vnamplantamj.
appellari non pémms abfonumduxfrimmononparnmcommQdiitumad facilitandam
planta: cogaitionem, turcyacf ciuiHém virium Stfacultatum indagationem,fu*
tam m putaur. Nariiqué opuschocin lucem cditum per yarias.tfoui.Qrbis regiones
ö rcum fe r ii poffet, & ineolis illarunioex^peeuliariregionispkntaramnómenckmra
facihus innotefcerent. aut ft quis;ob harum plantarum eertam notitiam, in. varias fe
regiones conferat, aoplantam peailiari illius regionis nomine pederitjdubio procul
planta ab incolis oftendéretur, &erit voti compos , tum ëdam ex nominüm varie-*
me plantarum facultates & vires ( vt diximus) innotefcprent. vmxm enim nomen^
vnam^diud veroaliam explicabit faculratem. Et feplintarumbuiusuperisnonnulla
nomina etymo care*«, vel {1 quodhabent ignorarividearur, in pófterum etianu
aut innotelcere, aut alia nomina,vim quandam & natural raritinem, exprimentia_>,
aut aliquid prtediótorum denotantia,imponendaeffe.lperandumreft. od hocxunófo
harum plantarum nomina ad vnguemiadnotarecoptimum fore exiftimaui.
Cenerum Vlatitarum nomenclature f differentie t;conuenïentie ac
degenerations . £ap. V,L
E Tenim dichxm e f t , vnumquodque huius opens caput in tres diffecan par-
. tes pofte, quarumprimalromenclaturas, & g en e ra , lecunda defcriptionerrL.,
& locos, tertia vires Sc vfus continêat. Cumq. duofois^rarcedentibus capidbus de
plantarum nomendaturis, redtaq. eorum impofirione aiftertum fit, in prxlènd cat-
pitc de nomendaturis generum plantarum, eorumq. degeneradonibu s,canuenién*
tijs ,-ac diiFerentijs tradtabitur, ne per igriota, tumin ordine tumid.ddc r ip tica xo
procedatur. Doctrina enim euidenrius tradi folet,cum per genera , fpecieluc diui-
' dimus i Quare red e hünc in modum ag e tu r, vbicunque fieri p o ffit; Genera ita-
que plantarum prima ac-maxima, a quibus omma pene,aut plurimaxontinentutj
1. de Hüt. v t Theophrallüs inquitiquatuor font, nempe iM p r arbor, foutêx^*/>v>*i'«»
plant.c.j. fiutex,ab alijs cremium diduSjWa herba. Arb or eltidTheophraftoquod'abradibe
caudice fimplici ramofum, nodofiim, lurculofixm, baud facile diffolubile afltirgit,
ceu O le a , Ficus, Tecomabaca, Tlahueltloca quahuitl, Xochiocotzo quahuitl, Copaltic >
Tamarindus, Huaconex, Hoitzjl oxitl »• Mtzquitl, Safafras , Hoxacam, Sc alias fimi-
le s . Frutex, quodab radice caudice multiplidj ramofomq.:.fo ext:olljt, v tRubus, Pa-
liu ru s, Tlepatli, Hoitzjtzjlxilxochitl, Tlatlacotic, Acudotl^capatli, Huitxiqua, Nacaz.-
eul,T \ticpath, Atlatzopihn. Sulfrutex,quodab radice multis exiguis. caudicibus,cauli-?
culifoe
I cöMiè è*itjrè»öfomq. in altum aflùrgens,mediamq. nàturam inter herbam
I coronariusjLauendulajHederaj 5partum,(?0<##»
■ XalqudbuitlyXwpatliA\in.t>qui:<àicaa.ti,[üffrnûcé vno conftare foapo lignofo,fiirculofo,
K hutnili minu tilq. ornato folijs|vt Abrotanum,Sampfi.xchüm,Serpillum, Tzpntecpadi,
■ Tldcoxochitl, Tlacoxiloxochitl. Herba, quod ab radice foliatum,fine caudice prouenit,
f t ièmenq.caule fert,vt frumëta,& olera. Simtqui addant,quandoq;caule carere,fçpius
B vêfô>ôÂes' form, aut cdmusminimè lignofos,fodmoBes,vt Borfago,Beta,Soifohus,
f t Gh‘önddlla,Melifia, Acxoiatic, £bilmemecatl,Cococxihuit/} ZAZpyaticr Epazptl, Tauhtlit
■ "pacuache^kc^qpampluresalix~ Plantdompesqusde^fomineortumducunt,con-
■ uenäiiÄt MhöCpquod fotajfomin^exifeó radix primo oritur, mox: duo foliola. DiiFe- I runt verb, folà nàmque herbalïatxm fundit ab-radice folia , pt£»ter ea bina foliola.,
I prima, ôuæ ciindis gencribus communia illico è fominisjjulpä prodeuntiâ,' fimt afo
I finia radici. | Arbor, firutexj 'Sc fitffoutex,continuo abijs foliölis edudt ftipitem^ her»
■ teomnis alia inlupet f o 3 jprdcedeiitfâ vero»tempbfe, quatdam etiam ftipitem mit»
I tit, quædam nullum vnquam^qUod In nonnullis
I proueniti vt inSeta. atqde.barum vnaddfferéntia pro tempore ^ foàt 'enimquæ Cito,
I iBf©rrago,funt quanta lero,ita raxàéadfémituiïïtive^^aliquibus fine caule natura fixa
K ifint iEftimatæ,qualis T ufsilago. Altera difFerentiae’Gauliü numero velfrequenti vel
K fingularisex eorundé magmtù^ae^âC perenhitaré.inalijs tribus generibus egreditur
■ foàpusjlhpefiiè vel vnusjvel pluxes jSî .vnus|aut'naa^nus, Sc eft arbor,aut paruus, & eft
B fooeütèx. fi plures,ell frutex; Horn veipjaÂduspÿôprij font,Aîjborisivt ne: intereat^
I aut denuô fiibnafcatur; fruticis,.& fitf&uticis, vt aliqui taies fint>aliqui intermorian-*
■ tur, id,quod cura herbis communefrabent . Obmis ergo fidfrutex diffère ab Arbo-
! re magnitudine; aliquisetiam annuo intérim ii Agriraonia namque intent, Sc alia
K mulca vnicaulia. in eo autem conueniunt,quod>vtrique truncus eft fîngularis:. Dif-
I fort ab arbore frutex paruitate ,vin quaei cum fuffrutice conuenit ; ab vtroque veto
I ftipitiim frequentia. nec necefîè. eftei perennarei ficyc neque fiiftr,utici,feu cremio.
I nam Sc Myrtus perennat, & Pæonia non p e rennat. ; Herba: conùcnip. cum fiiffrutf-
I ce?ftipitis vnitate aliquandoj vc Braifrca. nonnufiquaim cumfrutice ftipitum m ulti-
I tudine, v t Fosnicuium. aliasicum eorum neutro ftipitis carentia. Differt omnis ab
I omnibus alio propriè dilcrimine,nempefoliatione,modo.lupra explicato ; . Contin-
[ quàndoquedegenerârehæc geöera plantarum,velculturas^ mangonio,vel neglige*
Lcia,& incuria colenrium.vel aliàs fuapte natura, Sc foonte/ac aha in alia abire ,
licu t & fp e d e s . nâ Sifimbrijifpecies in M entam,Triticnm in Lolium^ôc Hordeum
in Auenàm,fic Sc genera » Corylus fi non colatur frutex eft, item Puntca, fi auel-
lanturfoboles, arborefeunt- .Malustqpahdpqneiornltum fo attollens, atque in a t-,
borem tranfiens. quippe itak£tgneque tempore longOjfèd fènis feptenilixè menfibus,
ita vt longïtüdine,craffitudineq. inftar lialræ pàffit grandefoere?»Qutq)ropter commode
ad vfiim baculi venit .• tempore èeroelongiore exadôtpro ratione magis quo-
que incrementa capefiit. fimili modo, & Beta . nam eà quoque ampliorem magni-
tudinem capit,fod longe magis Amerinaj Paliurus, Hedera,vtproeui dubio arbores
effic iantur, quamquam -.frutices .fint . a&élore T h eoph ra fto . Arbores è contra ni
purgencur ÿ earumqk;j cultura omitcatur, in frutices d ég énérant, idque fruticare arbores
appellant. Hüius Idææ prqportio quædam eft innomrullis alijs h e rb is , y t in
La<ftüca,
1. de tuft.
plan. c.;.