I» y í
i ■ Iv
' k l
223 TEOPAEOLACEAE: CHYMOCARPUS. 224
s o lita r ia in v e r s a , t e s t a c a r tila g in e a v e l s a e p iu s c um e n d o c a rp io c o n fu s a , e s a lb um in o s a . E mbryo
o r th o tro p u s , r a r o p a rv u s c o ty le d o n ib u s s u b r o tu n d i s , p le rum q u e m a g n u s , em b ry o p h o ro u tr in q u e
a p p e n d ic e s m a g n a s o v u li in te g um e n ta p e r f o r a n t e s d em um q u e e v a n e s c e n te s e d e n te ; cotyledones
r e c t a e c ra s s a e , ju n io i-e s s e r a io rb ic u la ta e , d em um p le rum q u e in t e r s e e t c u ra t e s t a c o n fe n -um in a ta e ,
b a s i in a u r ic u l a s a p p ro x im a ta s d is tin c ta s , r a d ic u lam b r e v em s u p e r am r e c o n d e n te s , p ro d u c ta e .
H e r b a e annuae vel perennes, tenerae diffnsae vel vohihiles, plernmqne glabrae, succo aqueo acidido,
sapoi'e nasturtiano donatac, radice saepe tuberosa. F o l i a primordialia opposita bistipidata, reliqua alterna
et fe r e semper estipidata, getiolata, pettata, rame simplicia vel lobata fo rm a varia, nunc palmato-partita,
lobis integris vel incisis, glabra vel pubescentia vel interdum poris pellucidis Piotata. F l o r e s hermaphroditi
saepe speciosi, axillares, solitarii, peduncidis saepissime elongatis plerumque ebracteolatis insidentes.
— Habitant in Ameiica australi usque ad rempublicam Mexicanam, pleraeque CJiilenses vel Andinae.
Obs. I De Tropaeoli florum evolutione et constructioDC coufcras.dissortatiunciilam nostram, quam proposiiimus in ephemeride
„Botaoiscbe ZeituDg“ 1869, pag. 833 sequ. cum tab. XII. Etiam de generis embryonis evolutione valde insigui multi scripscnint
auctores, ultimus beatissimus Scilvcht ia „Botaaische Zeitung" 1855, pag. 641 sequ. cum tab. IX., qui tamen eo tempore embryonem
e tubi pollinaris extremitate gigni errore quodam putavit ; optimc autem de embryopbori processubiis disseruit. Ceferos autem auctores
eorumque seiitentias, quas de ordinis tlorum aut enibryouis evolutione proposuerc, eniimerave non est hujus loci. — Commemorandum
est, calcaris extremitatem melliferam et quasi generis iiectarium esse, quod imprimis in Chymocarj/o peniaphyllo observar! potest.
Obs. II. Pauca de ordinis aflinitale praenioucre liceat, praesertim quum nuper cl. Bentiiam et Hooker ad auctorum veterum
opiniouem, qui Tropaeolum inter G(n-ai,laceas onumerárunt, reversi sint. At ue rccte quidem, nam fioris stnictura atque evohitio
neque minus fructificatio (de quibus, quas supra commemoravimus, disscrtationes conferas) tarn peculiares suut, u t vix ullam praebeant
analogiain, neque ad Geraniaceas, ncque ad ceteros ordine.«, qiiibuscum auctores Tropaeolum compararniit, quod jam cl. Aqaroh in
libro „Thcoria systematis plantarum“ 208 animadvertit. Melius igitur esse videtur, praesertim ob embryonis cvolutionem insignem
atque perispevmii absentiaui — iiullo enim tempore in Tropaeoli embryonis sacculo perispermii cellulae oriuntur — Tropaeolaceas
ut proprium proponere ordinem, qui Geraniaceis, Balsaminaceis ac Limnanthaceis afllnis quidem, sed diversus.
Obs. HI, de generibus distinguendis. C!. Bestham c t Hooker c t Magallanam, genus a Cavanillesio conditura nobisque
nisi ex auctoris icone ac descriptione ignotum, sed ex notis datis certe a Tropaeolo diversum, et Chymocarpum, calycis segmentis
valvatis, fructu baccato, embryone pan-o insignem, cum Tropaeolo conjunxevunt. In veris autem Tropaeolis cnlycis lobi semper sunt
imbricati, fructus, etsi interdum subsucculeiitus, semper tamen tricoccus, atque impiimis embryo magnus ac cotyledones appendiculatae,
lUquQ magis naturae responderé nobis videtur, Chymocarpo generis proprii titulum servare, cui vero, an aliae quoque species adnu-
merandae sint, nesciraus. Quod ad quartum pcrtinet genus, quod sub Anisocenirae nomine proposuit cl. Turczaninow in „Bulletin
de la société imp. des naturalistes de Moscou“ 1863, I. 593, hoc a Tropaeolo specioso diveraura non esse, vix est quod dubifemus.
CONSPECTUS GENERUM BRASILIENSIÜM.
Calycis segmenta valvata, calcaris extremitate demum decidua; petala
(plerumque) 2, superiora ; fructus b a c e a t u s ............................................I CHYMOCARPUS.
Calycis segmenta imbricata cum calcare persistentia; petala 5; fructus
tricoccus, subsiccus vel osseus ..................................................... II. TROPAEOLUM.
:• II.
CHYMOCARPUS Don.
Cbymooarpus Don in Transactions o f the Linnean Society X V I I .
13 et 145. — Tropaeolum pentaphyllum Lam. Encycl. 1. 612.,
et AucU.
C a ly x a u b b ila b ia tu s q u in q u e fid u s , lo b is su b a e q u a -
b b u s a e s tiv a tio n e v a lv a ti s , c a lc a r e in f e rn e c o n s tiic to ,
e x trem ita te m eO ife ra d em um d e c id u a . P e t a l a p le rum q
u e 2, s u p e rio ra , p a rv a , lo b is c a ly c in is b r e v io r a . S t a mina
8 ; AKTBEBAE g lo b o s o - tc tr a g o n a e . O v a rium tr i-
I lo b um tii lo c u la r e , lo cuHs la e v ib u s u n io v u la tis ; st t i.ds
I e lo b o rum c e n ti’o d e p re s so o r iu n d u s , te rm in a lis t r i -
q u e te r g la b e r ; stiumata 3 b r e v i a , s u b u la ta , r e c u rv a .
F buctus b a c c a tu s t r i- v e l a b o r tu b i— u n ilo b u s , p u lp o siis, I S emina in v e rs a , te s ta c a r tila g in e a a lb a ; embryo p a iv u s ;
rvLEDONES s u b ro tu n d a e c om p re s s a e .
ILkrda e radice tuberosa scandens perennis giaherrima;
FOLIIS quinaio-parlitis; fw r ib u s solitariis axillari-
hus. — Orescii in America austro-orientali eztralropica.
225 TROPAEOL ACEAE : CHYMOCARPUS - TROPAEOLUM.
1. CHYMOCARPUS PEiNTAPIlYLLUS (Lam.) Don.
Tabula nustra LIU.
Tropaeolum penlaphytlum Lam. Encycl. 1.612. cum tab. 177.
DC. Frodr. 1 .6 8 4 . Si. Bi/aire, Planles usuelles des Brasil. 41.
et FI. Brasil, meiid. 1. 77. Rook. Bot. Misceli. 111. 161.
excl. syn. Miers.
IcoNES.- Lodd. Oah. t. 1989. Bot. Reg. I. 15-17. Bot. Alan
lab. 3190.
Tropaeolum guinalum Hellen. Dissert, de Tropaeolo 20.
cum tabula.
itapkyllus Don loco citato.
C h a g a ; da Bra sil., tesie St. Hilaire.
Caui.is e radice [uberosa scíiodeiis voiubills glalierrimiis, s.yojh' pi
piirnsCfDs, viilde ramosus, u.imis iidscendeutibu!
estipúlala Joogo peliolala, petiolis filifcirmibus glabe
basin versus iiicnissaiis iieijue raro Dexunso - cotivi
ijinniito-partila, segaieutls breviier pelioialis avallbas
aut obtusis uc lum interduiii apiciilaiu-mucroiiiilalis ai
iiilegerriaiis, subtus glauci.s puiictiillsiiue pellucidis n
longis, 5 -1 0 uiiii. lalis. Fi.oiiks iu foliorum axil
, pedunculis gracilibus elHiicleolalis foiia
CAI.VI ildc aiicii earunsi
tubus eriibesceas, lobis subacriNallbus, laiiceolalls, a
intus puucirs liiieolisque saiiguincis nolatis, 0—8 ii
2Ü—35 raai. longo, iiifiiudibulifoi-aii, inferiie coiislrii
vaio, e.xlrcmitaie davala imlllfera post aiilliesiu ciroiiiiisclsse decidua.
1'KTAI.A 3 punicea minima lobis calycinis breviora, ovaia «blusa iniegeroviolac
s, extus viridibus,
Ig.; Calcare redo,
Habitat iu sabuirtis provinciae Bio Gramie ,lo Sut et rri-
•licae Vruyuayauae: St. Hiiaire, Seth; prope uriu m .Uoutevidto :
tUi propeurhem Buenos Ayres: Coinmerson, Fielding, Gillies, D'Or-
oy, Tweedie. — Floret a mense Angusto usque ad Decembrem.
I. St. UI1.AIIIR aiiltscorhulica dies
Dos- pulposa esc, sapore dulci
iiagnlludjne et ligura .‘vac ininoris“ , i. o. baccae fi'ii's
Ilia plurn qimui duo pelala nuiaquam
.dio „de noribus el affiiulalibus Ual-
t, in lierbarii Lainarckiani speciminc
10, quorum tria iuferiora uuguiculaia.
iius. Codini cl.
uearuiii“ , pag. «
a ouinlbus
» subcordala oblusa. Nesciaiiis. au
a petalorum iiumerus auclus sit; scd
II. TROPAEOLUM L in n .
Tropaeolum Linn. Gen. Plant, n. 4 66. DC. Prodr. I. 683.
Endl. Gen. Plant, n. 6063.
C a ly x su b b ila b ia tiis q u in q u e fid u s , lo b is s u b a e q u a lib
u s a e s tiv a tio n e im b r ic a t is , la b io su p e rio re in c a lc a r
m tr a fio rem b ia n s p ro d u c to . P e t a l a 5 lo b o s c a ly c in o s
a e q u a n tia v e l s u p e ra n tia , in te g r a v e l in c isa . S tam in a 8 ;
a n tb e r a e o b lo iig o -d id ym a e . Ovaiuum tr ilo bm n tr ilo c u la
re , lo c u lis d o rso c o s ta tis u n io v u la tis ; s t y l u s n u n c c
lo b o rum c e n tro d e p re s so o r iu n d u s n u n c c um c a rp id io -
rum a p ic ib u s c o n tiu u u s , tr iq u e te r , g l a b e r ; s tium a t a 3
b rev ia . F r u c tu s tiic o c c u s , co cc is lu n g o s is c o s ta tis v e l
in te r d um o sseis m o n o sp e rm is . S emina in v e r s a , te s ta
c um e n d o c a rp io c o n fu sa ; embiiyo m a g n u s , co ty le d o n e s
b a s i b ia u r i c u la ta e in m a s sam c a rn o sam c o n fe rrum in a ta e .
N errae annuae vel perennes e radice saepius tuberosa
diffusae vel volubiles, foliis peltatis integris vel
digitato-partíiis, lobis indivisis vel incüis, floribus so-
Utariis axillaribus. — Orescunt in America australi ei
centrali, pleraeque transandinae vel andinae, el in república
Mexicana.
CONSPECTUS SPECIERUM BRASILIENSIÜM.
rum; follorijiii lobi rnlundnti, mure« Ciiulem spec-
retiisiis; pciiilii iliivii rubcllo-piiiicint.i, 3 .«uperiorn
n lobis „biusis, n inferiorn fimlirialo - lacer.iln ;
US coed ossei tiinagulnri's rugosi I. T. Brasii.ik.vsk C.u
nns iriincnius;
ll, limbriis purpui
Gl.ibrum; pet;
Ids;, ilileg,
fructus co(
nuranlincii liiicis igueis ornata, «
, 3 inferiora ad laminae basin I
fungosi globosi exlus 5—7-costal
1. TROPAEOLUM BRASILIENSE Cas.vr. glabrum; M i s
subrcmforaiibus palmatilobis, segmentis inaequalibus obtusis vel
mucronulatis; calycis calcare recto quam corolla subduplo longiore,
segmentis glabris obtusis; petalis flavis rubello-puiictatis, 2 superioribus
lobatis, iobis obtusis, 3 inferioribus fimbriato-laceratis;
fructus coccis triaugularibus osseis, extus rugosis.
-A-—• Brasiliense Casaretto in Alii della terza R iu nione
degli Scienziati Ita lia n i, Firenze 1841 p . 512. ei Nov.
stirp. bras. decas 1. 9. (1842).
Tropaeolum orthoceras Gardner in Hook. London Journal
o f botany I . (1842) 539.
X ¡giiots, Caui.ìs scandens < , plus I
ramosus, i.ami.s artsceiideuli-erectis, Foi.ia eadina escipulaia lougo peliolaca,
peliolis iìljfariaibus glaberrimis, I raro Ocxuoso-se.audciiiibus,
siibreuiforiaia, margino caulein spedante leviter reiusa, palmalo- qulaque-
loba, lobi* Maiinam dimidiara voi duas ejus parles aequnnlibus, roluudalls
oblusis seu opicc miicronuliuts, inlegris vel iruiicaiis aut inlerdum subbifidis,
segmeuiis in;icqualibus, uiagoiiudine valdo varinniia, 30 — 70 inni,
in diainoiro. Ki.oiik.s in axillis foliorum iiifcriorum broviior racemosi, sii-
perioruui gumurii, loagc pedunculati, pedunculis ebracteolatis folia’ ple-
rumque superantibus ncque ram quiusi cirrhosis llexuosn-coavolulis. Caiuaiìd;
i, 15 30 mm. Ig.; lobi siiliaequales oblongi obtusi, cxtus virides,
inlus pnnclis riibellis adspersi, 5 min. Ig. Pktai.a dilulo flava rulicllupiinciala,
lobis calycinis ferc duplo longiora, 3 superiora brcviler ac lale
ungalculata uvaio-spalliulata irregniariter lobata lobis oblusis, 3 inferiora
longe niiguiciilala, lamina ovaio-rocundata liinbriato-lnceral», neslivalioue
convolata. FavCTUs tri- vel aborlu bi- vel mouococcus, coccis osseis,
triangularibus, ad basiu angusiaiis, marginibus acuii«, dorso irregulariier
rugosis, parte mediana uiagis promiuenlc.
I :
Ì_L Ì '
r i i